In January 1958, Mao launched the s

In January 1958, Mao launched the second Five-Year Plan, known as the Great Leap Forward, a plan intended as an alternative model for economic growth to the Soviet model focusing on heavy industry that was advocated by others in the party. Under this economic program, the relatively small agricultural collectives which had been formed to date were rapidly merged into far larger people's communes, and many of the peasants were ordered to work on massive infrastructure projects and on the production of iron and steel. Some private food production was banned; livestock and farm implements were brought under collective ownership.

Under the Great Leap Forward, Mao and other party leaders ordered the implementation of a variety of unproven and unscientific new agricultural techniques by the new communes. Combined with the diversion of labour to steel production and infrastructure projects, these projects combined with cyclical natural disasters led to an approximately 15% drop in grain production in 1959 followed by a further 10% decline in 1960 and no recovery in 1961.[184]

In an effort to win favour with their superiors and avoid being purged, each layer in the party hierarchy exaggerated the amount of grain produced under them. Based upon the fabricated success, party cadres were ordered to requisition a disproportionately high amount of the true harvest for state use, primarily in the cities and urban areas but also for export. The net result, which was compounded in some areas by drought and in others by floods, left rural peasants with little food for themselves and many millions starved to death in the largest famine known as the Great Chinese Famine. This famine was a direct cause of the death of some 30 million Chinese peasants between 1959 and 1962.[185] Further, many children who became emaciated and malnourished during years of hardship and struggle for survival died shortly after the Great Leap Forward came to an end in 1962.[184]

The extent of Mao's knowledge of the severity of the situation has been disputed. Mao's physician believed that he may have been unaware of the extent of the famine, partly due to a reluctance to criticise his policies and decisions and the willingness of his staff to exaggerate or outright fake reports regarding food production.[186] Upon learning of the extent of the starvation, Mao vowed to stop eating meat, an action followed by his staff.[187]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเดือน 1958 มกราคม เหมาเปิดตัวแผนห้าปีสอง เป็นการดีกระโดดไปข้างหน้า แผนที่ใช้เป็นแบบจำลองทางเลือกสำหรับการเติบโตทางเศรษฐกิจแบบจำลองโซเวียตที่เน้นอุตสาหกรรมหนักที่ advocated คนอื่นในพรรค ภายใต้โปรแกรมนี้เศรษฐกิจ รวบเกษตรค่อนข้างเล็กซึ่งมีรูปแบบวันที่ถูกผสานเข้าไปในเทศบาลในประชาชนใหญ่ไกลอย่างรวดเร็ว และชาวนาหลายคนที่สั่งการทำงาน ในโครงการโครงสร้างพื้นฐานขนาดใหญ่ และ ในการผลิตเหล็กและเหล็กกล้า ผลิตอาหารส่วนตัวบางอย่างคือห้าม เครื่องมือปศุสัตว์และฟาร์มได้นำภายใต้ความเป็นเจ้าของรวมภายใต้การดีกระโดดไปข้างหน้า เมาและผู้นำพรรคอื่นสั่งปฏิบัติ unproven และ unscientific ใหม่เกษตรเทคนิคต่าง ๆ โดยเทศบาลในใหม่ พร้อมกับเปลี่ยนเส้นทางของแรงงานในการผลิตเหล็กและโครงสร้างพื้นฐาน โครงการเหล่านี้รวมกับภัยธรรมชาติวัฏจักรนำไปสู่การประมาณ 15% หล่นในธัญญาหารใน 1959 ตามลดลง 10% เติมใน 1960 และไม่กู้คืนใน 1961[184]ในความพยายามที่จะชนะโปรดปรานกับเรียร์ของพวกเขา และหลีกเลี่ยงการถูกลบออก แต่ละชั้นในลำดับชั้นของบุคคลพูดเกินจริงจำนวนเมล็ดข้าวที่ผลิตภายใต้พวกเขา ขึ้นอยู่กับความสำเร็จประดิษฐ์ cadres พรรคที่สั่งเบิกจำนวนเก็บเกี่ยวจริงใช้รัฐ ในเมืองและพื้นที่เขตเมืองเป็นหลัก แต่ สำหรับการส่งออกสูงสลาย ผล ที่ถูกเพิ่มในบางพื้นที่แล้ง และคนอื่น โดยน้ำท่วม ซ้ายชาวนาชนบทและอาหารเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับตัวเอง และหลายล้าน starved ตายในภาวะที่ใหญ่ที่สุดเรียกว่าทุพภิกขภัยจีน ภาวะนี้เป็นสาเหตุโดยตรงของการเสียชีวิตของชาวนาจีนบาง 30 ล้านระหว่าง 1959 และ 1962ต่อ [185] เด็กจำนวนมากที่กลายเป็นโกโรคทั้ง และ malnourished ระหว่างปีตายและดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดตายหลังจากดีกระโดดไป มายุติในปี 1962[184]ขอบเขตความรู้ของเหมาของความรุนแรงของสถานการณ์ได้ถูกมีข้อโต้แย้ง แพทย์ของเหมาเชื่อว่า เขาอาจได้รับไม่รู้ขอบเขตของทุพภิกขภัย บางส่วนจากรายการอาหารที่ criticise นโยบายของเขา และตัดสินใจ และความตั้งใจของเจ้าหน้าที่เพื่อโอ้อวด หรือจัดปลอมรายงานเกี่ยวกับการผลิตอาหาร[186] เมื่อเรียนรู้ขอบเขตของความอดอยากที่ เมา vowed หยุดกินเนื้อสัตว์ การดำเนินการตามหน้าที่ของเขา[187]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในมกราคม 1958 เหมา เปิดตัวแผนห้าปีที่สอง เรียกว่าก้าวกระโดดที่ยิ่งใหญ่ไปข้างหน้า วางแผนไว้เป็นรูปแบบทางเลือกสำหรับการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในรูปแบบของโซเวียตที่เน้นหนัก อุตสาหกรรมที่สนับสนุนโดยคนอื่นในปาร์ตี้ ภายใต้โครงการเศรษฐกิจนี้ค่อนข้างเล็กการเกษตร สหกรณ์ ซึ่งได้เกิดวันที่ได้อย่างรวดเร็วผสานเป็นขนาดใหญ่ที่สุดของผู้คนชุมชน ,และมากของชาวนาให้ทำงานในโครงการโครงสร้างพื้นฐานขนาดใหญ่ และในการผลิตเหล็กและเหล็กกล้า ส่วนตัวบางผลิตอาหารที่ถูกห้าม ; ปศุสัตว์และใช้ฟาร์มถูกนำภายใต้ความเป็นเจ้าของร่วมกัน

ภายใต้มหาเผ่นไปข้างหน้าเหมา และผู้นำพรรคสั่งใช้ความหลากหลายของเทคนิคใหม่ทางการเกษตร วิทยาศาสตร์พิสูจน์แล้วโดยชุมชนใหม่ รวมกับการหันเหความสนใจของแรงงานเพื่อโครงการผลิตเหล็กและโครงสร้างโครงการเหล่านี้รวมกับภัยพิบัติธรรมชาติวัฏจักรนำไปสู่ประมาณ 15 % ลดลงในการผลิตข้าวในปี 1959 ตามด้วยอีก 10 % ลดลงในปี 1960 และการกู้คืนใน 1961 [ 184 ]

ในความพยายามที่จะชนะความโปรดปรานกับผู้บังคับบัญชา และหลีกเลี่ยงการชำระ แต่ละชั้น ในงานปาร์ตี้แบบเกินจริง จำนวนเม็ด ผลิตภายใต้พวกเขา ตามสร้างความสำเร็จพวกพรรคถูกสั่งให้เบิกจ่ายเงินสูงเกินของการเก็บเกี่ยวจริงรัฐเพื่อใช้เป็นหลักในเมืองและพื้นที่เมือง แต่ยังเพื่อการส่งออก ผลสุทธิ ซึ่งถูกประกอบในบางพื้นที่ โดยภัยแล้งและในผู้อื่นโดยน้ำท่วมเหลือชาวนาชนบทกับอาหารเล็ก ๆน้อย ๆสำหรับตัวเองและหลายล้านจะอดตายที่ใหญ่ที่สุดในการกันดารอาหารที่เรียกว่าอาหารจีนยิ่งใหญ่ ความอดอยากนี้เป็นสาเหตุโดยตรงของการเสียชีวิตของบาง 30 ล้านจีนชาวนาระหว่างค.ศ. 1959 [ 185 ] เพิ่มเติมเด็ก ๆ หลายคนกลายเป็นผอมแห้งขาดสารอาหารในช่วงปีแห่งความยากลำบากและการต่อสู้เพื่อความอยู่รอด และตายหลังจากกระโดดที่ดีข้างหน้ามาสิ้นสุดในปี ค.ศ. 1962 [ 184 ]

ขอบเขตของเหมาเกี่ยวกับความรุนแรงของสถานการณ์ที่ได้รับการโต้แย้ง แพทย์มอ เชื่อว่าเขาอาจจะไม่ทราบถึงขอบเขตของความอดอยากส่วนหนึ่งเนื่องจาก reluctance ที่จะวิพากษ์วิจารณ์นโยบายและการตัดสินใจของเขา และความเต็มใจของพนักงานของเขาที่จะพูดเกินจริงหรือรายงานปลอมทันทีเกี่ยวกับการผลิตอาหาร [ 186 ] เมื่อการเรียนรู้ของขอบเขตของความอดอยาก เหมาสาบานที่จะหยุดกินเนื้อสัตว์ การกระทำตามโดยเจ้าหน้าที่ของเขา [ 187 ]