et's spend a few minutes analyzing

et's spend a few minutes analyzing this classroom exchange. First, it's not unlike many of the whole-class interactions we've seen, especially in a classroom where the students are obviously having a difficult time with the content. One student at a time is talking while the others listen or ignore the class. Second, the teacher is clearly using a lot of academic language, which is great. We know that teachers themselves have to use academic discourse if their students are ever going to have a chance to learn. Third, the balance of talk in this classroom is heavily weighted toward the teacher. If we count the number of words used, minus the student names, the teacher used 190 words, whereas the students used 11. This means that 94 percent of the words used in the classroom during this five-minute segment were spoken by the teacher. In addition, if we analyze the types of words used, half of the words spoken by the students were not academic in nature. That's not so great. Students need more time to talk, and this structure of asking them to do so one at a time will not significantly change the balance of talk in the classroom.
As you reflect on this excerpt from the classroom, consider whether you think that the students will ever become proficient in using the language. Our experience suggests that these students will fail to develop academic language and discourse simply because they aren't provided opportunities to use words. They are hearing words but are not using them. We are reminded of Bakhtin's (1981) realization: "The world in language is half someone else's. It becomes 'one's own' only when the speaker populates it with his own intention, his own accent, when he appropriates the word, adapting it to his own semantic and expressive intention" (pp. 293–294). In other words, if students aren't using the words, they aren't developing academic discourse. As a result, we often think we've done a remarkable job teaching students and then wonder why they aren't learning. The key is for students to talk with one another, in purposeful ways, using academic language. Let's explore the importance of talk as the foundation for literacy next.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของร้อยเอ็ดใช้เวลากี่นาทีวิเคราะห์แลกเปลี่ยนห้องเรียนนี้ ครั้งแรก ไม่แตกต่างจากการโต้ตอบทั้งชั้นที่เราเคยเห็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในห้องเรียนที่นักเรียนกำลังมีเวลายาก มีเนื้อหาอย่างชัดเจน นักเรียนหนึ่งที่กำลังพูดในขณะที่คนฟัง หรือข้ามชั้นเรียน สอง ครูได้อย่างชัดเจนโดยใช้ภาษาทางวิชาการ ซึ่งเหมาะมาก เรารู้ว่า ครูตัวเองต้องใช้วาทกรรมศึกษาถ้านักศึกษาจะเคยไปมีโอกาสที่จะเรียนรู้ ที่สาม ยอดดุลของการพูดคุยในห้องเรียนนี้เป็นหนักถ่วงน้ำหนักต่อครู ถ้าเรานับจำนวนของคำที่ใช้ ลบชื่อนักศึกษา ครูผู้สอนใช้คำ 190 ในขณะที่นักเรียนใช้ 11 ซึ่งหมายความ ว่า ร้อยละ 94 ของคำที่ใช้ในห้องเรียนในเซ็กเมนต์นี้ห้านาทีได้พูด โดยครู นอกจากนี้ ถ้าเราวิเคราะห์ชนิดของคำที่ใช้ ครึ่งหนึ่งของคำพูดที่นักเรียนไม่ศึกษาธรรมชาติ ที่ไม่ดี นักเรียนต้องใช้เวลาพูดคุย และโครงสร้างนี้ขอให้ทำเพื่อที่จะไม่เปลี่ยนดุลของการพูดคุยในห้องเรียนตามที่คุณแสดงในนี้ตัดจากห้องเรียน พิจารณาว่า คุณคิดว่า นักเรียนจะเคยกลายเป็นความเชี่ยวชาญในการใช้ภาษา ประสบการณ์ของเราแนะนำว่า นักเรียนจะไม่พัฒนาภาษาทางวิชาการ และวาทกรรมเพียง เพราะพวกเขาไม่มีโอกาสใช้คำ พวกเขาจะได้ยินคำ แต่จะใช้พวกเขา เราจะนึกถึงการรับรู้ (1981) ของ Bakhtin: "โลกในภาษาได้ครึ่งหนึ่งของผู้อื่น จะกลายเป็น 'ตัวตน' เฉพาะเมื่อผู้เติมข้อมูลนั้น ด้วยความตั้งใจของเขาเอง สำเนียงของเขา เมื่อเขา appropriates คำ ดร.มันกับความตั้งใจของเขาเองความหมาย และแสดงออก " (นำ 293-294) ในคำอื่น ๆ ถ้านักเรียนไม่ได้ใช้คำ พวกเขาไม่ได้พัฒนาวาทกรรมศึกษา ดัง เรามักจะคิดว่า เราได้ทำงานที่โดดเด่นนักเรียนสอนแล้ว สงสัยว่า ทำไมไม่เรียนรู้ สำคัญคือสำหรับนักเรียนที่จะพูดคุยกับคนอื่น วิธี purposeful ใช้ภาษาวิชาการ ลองสำรวจความสำคัญของการพูดคุยเป็นรากฐานในวัดถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และของใช้เวลาไม่กี่นาทีวิเคราะห์แลกเปลี่ยนเรียนนี้ ครั้งแรกก็ไม่ได้แตกต่างจากการมีปฏิสัมพันธ์ทั้งชั้นเรียนที่เราได้เห็นโดยเฉพาะในห้องเรียนที่นักเรียนจะเห็นได้ชัดว่ามีช่วงเวลาที่ยากลำบากกับเนื้อหา นักศึกษาคนหนึ่งในช่วงเวลาที่มีการพูดคุยในขณะที่คนอื่น ๆ ฟังหรือไม่สนใจเรียน ประการที่สองครูอย่างชัดเจนโดยใช้จำนวนมากของภาษาทางวิชาการซึ่งเป็นที่ดี เรารู้ว่าครูเองมีการใช้วาทกรรมทางวิชาการถ้านักเรียนของพวกเขาเคยไปมีโอกาสที่จะเรียนรู้ ประการที่สามความสมดุลของการพูดคุยในห้องเรียนนี้จะมีน้ำหนักอย่างมากที่มีต่อครู ถ้าเรานับจำนวนคำที่ใช้ลบชื่อนักเรียนที่ครูใช้ 190 คำในขณะที่นักเรียนใช้ 11. ซึ่งหมายความว่าร้อยละ 94 ของคำที่ใช้ในห้องเรียนในช่วงนี้ส่วนห้านาทีได้พูดโดยครูผู้สอน นอกจากนี้หากเราจะวิเคราะห์ชนิดของคำที่ใช้ครึ่งหนึ่งของคำพูดของนักเรียนที่ไม่ได้ศึกษาในธรรมชาติ ที่ไม่ดีดังนั้น นักศึกษาจะต้องใช้เวลามากขึ้นที่จะพูดคุยและโครงสร้างของขอให้พวกเขานี้จะทำเช่นนั้นในเวลาหนึ่งจะไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญการเปลี่ยนแปลงความสมดุลของการพูดคุยในห้องเรียน.
ในขณะที่คุณสะท้อนให้เห็นถึงข้อความที่ตัดตอนมาจากห้องเรียนนี้พิจารณาว่าคุณคิดว่านักเรียนจะ เคยเป็นความเชี่ยวชาญในการใช้ภาษา ประสบการณ์ของเราแสดงให้เห็นว่านักเรียนเหล่านี้จะล้มเหลวในการพัฒนาภาษาทางวิชาการและวาทกรรมเพียงเพราะพวกเขาจะไม่ให้โอกาสในการใช้คำพูด พวกเขาจะได้ยินคำพูด แต่ไม่ใช้พวกเขา เราได้รับการเตือนของ Bakhtin ของ (1981) ก่อให้เกิด:. "โลกในภาษาเป็นครึ่งหนึ่งของคนอื่นมันจะกลายเป็น 'ตัวของตัวเอง' เฉพาะเมื่อลำโพง populates มันด้วยความตั้งใจของตัวเองสำเนียงของเขาเองเมื่อเขาหยิบยืมคำว่าการปรับตัวไปยัง ความตั้งใจความหมายและการแสดงออกของเขาเอง "(pp. 293-294) ในคำอื่น ๆ ถ้านักเรียนไม่ได้ใช้คำว่าพวกเขาจะไม่พัฒนาวาทกรรมทางวิชาการ เป็นผลให้เรามักจะคิดว่าเราได้ทำผลงานที่โดดเด่นการเรียนการสอนนักเรียนแล้วสงสัยว่าทำไมพวกเขาไม่ได้เรียนรู้ ที่สำคัญคือสำหรับนักเรียนที่จะพูดคุยกับคนอื่นในรูปแบบเด็ดเดี่ยวใช้ภาษาวิชาการ Let 's สำรวจความสำคัญของการพูดคุยเป็นรากฐานสำหรับความรู้ต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และใช้เวลาไม่กี่นาทีการวิเคราะห์ชั้นเรียนนี้แลกเปลี่ยน ครั้งแรก มันไม่แตกต่างจากหลายชั้นของทั้งหมดที่เราได้เห็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในห้องเรียนที่นักเรียนจะเห็นได้ชัดว่ามีเวลาที่ยากกับเนื้อหา นักศึกษาคนหนึ่งที่เวลาจะพูดในขณะที่คนอื่น ๆฟัง หรือ ไม่สนใจเรียน ประการที่สอง อาจารย์ชัดเจนใช้ภาษาทางวิชาการมากซึ่งเป็นที่ดีเรารู้ว่า ครูเองต้องใช้วาทกรรมทางวิชาการ ถ้านักเรียนจะได้มีโอกาสเรียนรู้ ที่สาม , ความสมดุลของพูดในชั้นเรียนนี้มากหนักที่มีต่อครู ถ้าเรานับจํานวนของคำที่ใช้ ลบชื่อนักเรียน ครูใช้ 190 คำ ส่วนนักเรียนที่ใช้ 11ซึ่งหมายความ ว่า ร้อยละ 94 ของคำที่ใช้ในการเรียน ระหว่างนี้ห้านาที ส่วนการพูดโดยครู นอกจากนี้ ถ้าเราวิเคราะห์ชนิดของคำที่ใช้ครึ่งหนึ่งของคำพูดโดยนักเรียนไม่ได้วิชาการ ในธรรมชาติ ที่ไม่ดีดังนั้น นักเรียนต้องใช้เวลามากขึ้นที่จะพูดและโครงสร้างของการถามพวกเขาที่จะทำเช่นนั้นในเวลาหนึ่งจะไม่มีเปลี่ยนแปลงความสมดุลของพูดในชั้นเรียน .
คุณสะท้อนให้เห็นถึงข้อความที่ตัดตอนมาจากห้องเรียน พิจารณาว่า คุณคิดว่า นักเรียนจะกลายเป็นความเชี่ยวชาญในการใช้ภาษาประสบการณ์ของเราแสดงให้เห็นว่านักศึกษาเหล่านี้จะไม่สามารถพัฒนาภาษาและวาทกรรมทางวิชาการเพียงเพราะพวกเขาไม่เปิดโอกาสให้ใช้คำ พวกเขาจะได้ยินคำพูดแต่ไม่ใช้พวกเขา เรานึกถึง bakhtin ( 1981 ) การรับรู้ : " โลกในภาษาครึ่งของคนอื่น มันกลายเป็น ' ตัวเอง ' เมื่อผู้พูด populates เป็นด้วยความตั้งใจของเขาเองสำเนียงของเขาเอง เมื่อเขาหยิบยืมคำ ปรับมันให้ความหมายและการแสดงออกความตั้งใจของเขาเอง " ( PP ) 293 294 ) ในคำอื่น ๆถ้านักศึกษาไม่ได้ใช้ถ้อยคำ พวกเขาไม่ได้พัฒนาวาทกรรมทางวิชาการ ผลก็คือ เรามักจะคิดว่าเราได้ทำงานที่น่าทึ่ง การสอนนักเรียน และสงสัยว่าทำไมพวกเขาไม่ได้เรียนรู้ ที่สำคัญสำหรับนักเรียนที่จะพูดคุยกับคนอื่นในวิธีเด็ดเดี่ยว ใช้ภาษาวิชาการ ลองมาดูความสำคัญของพูดคุยเป็นรากฐานความรู้ต่อไป