results: sixty percent of these pat

results: sixty percent of these patients had depressive symptomatology. The severity of comorbidity (Charlson index) was 4 and the patient perception of quality of life (Short Form-12 scores) were between 79 and 82. The pervalence of no adherence was 70% even with a low MPR of 0.2. Insomnia patients with depressive symptoms were 92% less likely to be adherent to their insomnia medications (p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผล: ร้อยละหกสิบของผู้ป่วยเหล่านี้มีอาการซึมเศร้า ความรุนแรงของโรคร่วม (ดัชนี Charlson) เป็น 4 และการรับรู้ของผู้ป่วยที่มีคุณภาพของชีวิต (สั้นแบบ 12 คะแนน) ระหว่าง 79 และ 82 pervalence ไม่ยึดมั่นเป็น 70% แม้จะมี MPR ต่ำ 0.2 ผู้ป่วยที่มีอาการนอนไม่หลับซึมเศร้าเป็น 92% โอกาสน้อยที่จะสาวกยานอนไม่หลับของพวกเขา (p <005) หลังจากควบคุมตัวแปรอื่น ๆ เราพบ MPR เป็นปัจจัยบ่งชี้ที่ดีของค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพโดยรวม (10% การเพิ่มขึ้นของ MPR สำหรับทุกลดลง 2% ค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพรวม p <0.001)

สรุป. เราพบความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างอาการซึมเศร้า , รับประทานยาอย่างสม่ำเสมอและค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพในผู้ป่วยสูงอายุที่มีอาการนอนไม่หลับโรคและการบริหารความเสี่ยงในการตั้งค่าโปรแกรมการดูแลการบริหารจัดการควรถูกนำมาใช้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการรับประทานยาอย่างสม่ำเสมอในผู้สูงอายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลลัพธ์: depressive symptomatology มีหกเปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยเหล่านี้ ความรุนแรงของ comorbidity (Charlson ดัชนี) 4 และการรับรู้คุณภาพชีวิตของผู้ป่วย (ย่อแบบฟอร์ม-12 คะแนน) มี 79 และ 82 Pervalence ของต่าง ๆ ไม่ได้ 70% แม้จะ มี MPR ต่ำของ 0.2 ผู้ป่วยที่นอนไม่หลับ มีอาการ depressive ถูกโน้มให้ 92% นฤมลต้องการยานอนไม่หลับ (p < 005) หลังจากการควบคุมตัวแปรอื่น ๆ เราพบ MPR มีจำนวนประตูที่ดีต้นทุนสุขภาพรวม (เพิ่ม 10% ใน MPR ทุก 2% ลดต้นทุนสุขภาพรวม p < 0.001)

สรุป: เราพบการเชื่อมโยงระหว่าง depressive symptomatology ติดยา และต้นทุนสุขภาพแข็งแรงในผู้ป่วยสูงอายุนอนไม่หลับ ควรใช้โปรแกรมการจัดการโรคและความเสี่ยงในการดูแลจัดการเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการติดยาในผู้สูงอายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการหกสิบเปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยเหล่านี้ได้ symptomatology ยาแก้อาการซึมเศร้า. ระดับความรุนแรงของ comorbidity (ดัชนี charlson )เป็น 4 และการรับรู้ผู้ป่วยที่มี คุณภาพ ของชีวิต( short form - 12 เปิดห้องเรียนคะแนน)อยู่ระหว่าง 79 และ 82 pervalence ของการไม่มีการ ภาค ยานุวัติเป็น 70% แม้กับเอ็มพีอาร์ระดับต่ำที่ 0.2 ผู้ป่วยโรคนอนไม่หลับมีอาการคล้ายยาแก้อาการซึมเศร้าอยู่ 92% ยังมีแนวโน้มที่จะไม่ให้พรรคพวกยาโรคนอนไม่หลับของพวกเขา( P < 005 ). หลังจากการควบคุมอื่นๆเป็นตัวแปรสำคัญที่เราพบว่าเอ็มพีอาร์เป็นที่ที่ดีกว่าตัวของยอดรวมค่าใช้จ่ายในการดูแล สุขภาพ ( 10% เพิ่มขึ้นในเอ็มพีอาร์สำหรับทุกๆ 2% ลดลงในการดูแล สุขภาพ รวมค่าใช้จ่าย, P < 0.001 ถึง)

บทสรุป:เราพบว่าแข็งแรงการเชื่อมโยงระหว่างยาแก้อาการซึมเศร้า symptomatology ,ยาการ ภาค ยานุวัติ,และค่าใช้จ่ายในการดูแล สุขภาพ ในผู้สูงอายุผู้ป่วยที่มีโรคนอนไม่หลับ.โปรแกรมการจัดการความเสี่ยงและโรคในการตั้งค่าการดูแลการบริหารจัดการจะต้องใช้ในการเพิ่ม ประสิทธิภาพ การ ภาค ยานุวัติยาในผู้สูงอายุ