AbstractBackground: There is uncert

Abstract
Background: There is uncertainty as to which foot posture measures are the most valid in terms of predicting
kinematics of the foot. The aim of this study was to investigate the associations of clinical measures of static foot
posture and mobility with foot kinematics during barefoot walking.
Method: Foot posture and mobility were measured in 97 healthy adults (46 males, 51 females; mean age 24.4 ±
6.2 years). Foot posture was assessed using the 6-item Foot Posture Index (FPI), Arch Index (AI), Normalised Navicular
Height (NNHt) and Normalised Dorsal Arch Height (DAH). Foot mobility was evaluated using the Foot Mobility Magnitude
(FMM) measure. Following this, a five-segment foot model was used to measure tri-planar motion of the rearfoot,
midfoot, medial forefoot, lateral forefoot and hallux. Peak and range of motion variables during load acceptance and
midstance/propulsion phases of gait were extracted for all relative segment to segment motion calculations. Hierarchical
regression analyses were conducted, adjusting for potential confounding variables.
Results: The degree of variance in peak and range of motion kinematic variables that was independently explained by
foot posture measures was as follows: FPI 5 to 22 %, NNHt 6 to 20 %, AI 7 to 13 %, DAH 6 to 8 %, and FMM 8 %. The FPI
was retained as a significant predictor across the most number of kinematic variables. However, the amount of variance
explained by the FPI for individual kinematic variables did not exceed other measures. Overall, static foot posture
measures were more strongly associated with kinematic variables than foot mobility measures and explained more
variation in peak variables compared to range of motion variables.
Conclusions: Foot posture measures can explain only a small amount of variation in foot kinematics. Static foot posture
measures, and in particular the FPI, were more strongly associated with foot kinematics compared with foot mobility
measures. These findings suggest that foot kinematics cannot be accurately inferred from clinical observations of foot
posture alone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อพื้นหลัง: มีความไม่แน่นอนเป็นเท้าที่ท่าวัดถูกสุดในการคาดการณ์kinematics เท้า จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือการ ตรวจสอบความสัมพันธ์ของหน่วยวัดทางคลินิกเท้าคงท่าทางและการเคลื่อนที่ ด้วยเท้า kinematics ระหว่างเดินแบร์ฟุตวิธีการ: ท่าเท้าและการเคลื่อนที่วัดในผู้ใหญ่สุขภาพ 97 (ชาย 46, 51 หญิง อายุเฉลี่ย 24.4 ±6.2 ปี) ท่าเท้าถูกประเมินโดยใช้ Navicular Normalised เท้าท่าดัชนี (FPI), โค้งดัชนี (AI), 6 รายการความสูง (NNHt) และซุ้มประตูสูง Normalised Dorsal (DAH) เคลื่อนเท้าได้ถูกประเมินโดยใช้เท้าเคลื่อนขนาด(FMM) วัด ดังกล่าว ใช้แบบห้าส่วนเท้าวัดตรีระนาบการเคลื่อนที่ของ rearfootmidfoot ด้านใกล้กลาง forefoot, forefoot ด้านข้าง แล้ว hallux คและช่วงของตัวแปรการเคลื่อนไหวระหว่างโหลดยอมรับ และmidstance/ขับ เคลื่อนระยะของเดินได้แยกสำหรับการคำนวณการเคลื่อนไหวสัมพันธ์กับเซ็กเมนต์ทั้งหมด ตามลำดับชั้นวิเคราะห์การถดถอยได้ดำเนินการ การปรับปรุงสำหรับศักยภาพ confounding ตัวแปรผลลัพธ์: ระดับของความแปรปรวนในช่วง peak และช่วงของตัวแปรจลน์เคลื่อนไหวที่ถูกอธิบายอย่างเป็นอิสระโดยวัดท่าเท้ามีดังนี้: FPI 5-22%, NNHt 6-20%, AI 7-13%, DAH 6 8% และ FMM 8% การ FPIถูกเก็บไว้เป็นจำนวนประตูสำคัญได้ข้ามมากที่สุดจำนวนตัวแปรจลน์ อย่างไรก็ตาม จำนวนผลต่างอธิบายความหมาย FPI สำหรับตัวแปรจลน์ละไม่เกินมาตรการอื่น ๆ ท่าเท้าโดยรวม คงมาตรการอย่างรุนแรงเกี่ยวข้องกับตัวแปรจลน์มากกว่ามาตรการเคลื่อนไหวของเท้า และอธิบายเพิ่มเติมการเปลี่ยนแปลงในตัวแปรสูงสุดเมื่อเทียบกับช่วงของตัวแปรการเคลื่อนไหวบทสรุป: วัดท่าเท้าสามารถอธิบายเพียงเล็กน้อยของความผันแปรใน kinematics เท้า ท่าเท้าคงวัด และโดยเฉพาะอย่างยิ่งการ FPI เกี่ยวข้องให้แข็งแรงขึ้น มี kinematics เท้าเปรียบเทียบกับการเคลื่อนไหวของเท้ามาตรการการ ผลการวิจัยเหล่านี้แนะนำว่า kinematics เท้าไม่ถูกต้องสรุปจากการสังเกตทางคลินิกเท้าท่าเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อพื้นหลัง: มีความไม่แน่นอนซึ่งเป็นมาตรการท่าเท้าเป็นที่ถูกต้องที่สุดในแง่ของการทำนายกลศาสตร์การเคลื่อนไหวของเท้า จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้คือการตรวจสอบความสัมพันธ์ของมาตรการทางคลินิกของเท้าคงท่าทางและการเคลื่อนไหวกับกลศาสตร์การเคลื่อนไหวเท้าในระหว่างการเดินเท้าเปล่าเดิน. วิธีการ: ท่าเท้าและการเคลื่อนไหวอยู่ในวัด 97 ผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพ (46 เพศชาย 51 หญิงอายุเฉลี่ย 24.4 ± 6.2 ปี) ท่าที่เท้าได้รับการประเมินโดยใช้ 6 รายการดัชนีท่าเท้า (FPI) ดัชนี Arch (AI), ปกติ Navicular สูง (NNHt) และปกติหลังโค้งสูง (DAH) การเคลื่อนไหวของเท้าได้รับการประเมินโดยใช้ขนาด Mobility เท้า(FMM) วัด ต่อไปนี้เป็นรูปแบบห้าส่วนเท้าถูกนำมาใช้ในการวัดการเคลื่อนไหวไตรระนาบของ rearfoot ที่midfoot, ตรงกลางเท้า, เท้าด้านข้างและ hallux Peak และช่วงของการเคลื่อนไหวในระหว่างตัวแปรยอมรับภาระและmidstance / ขับเคลื่อนขั้นตอนของการเดินถูกสกัดสำหรับทุกส่วนที่สัมพันธ์กับการคำนวณการเคลื่อนไหวส่วน ลำดับชั้นการวิเคราะห์การถดถอยได้ดำเนินการปรับค่าตัวแปรรบกวนที่อาจเกิดขึ้น. ผลการศึกษา: ระดับของความแปรปรวนในจุดสูงสุดและช่วงของการเคลื่อนไหวตัวแปรจลนศาสตร์ที่อธิบายได้อย่างอิสระโดยมาตรการท่าเท้าดังนี้FPI 5-22% NNHt 6-20% AI 7-13% DAH 6-8% และ 8% FMM FPI ถูกเก็บรักษาไว้เป็นอย่างมีนัยสำคัญทั่วทำนายจำนวนมากที่สุดของตัวแปรจลนศาสตร์ แต่ปริมาณของความแปรปรวนที่อธิบายไว้โดย FPI สำหรับตัวแปรจลนศาสตร์ของแต่ละบุคคลไม่เกินมาตรการอื่น ๆ โดยรวม, ท่าเท้าคงมาตรการที่เกี่ยวข้องมากขึ้นอย่างมากกับตัวแปรจลนศาสตร์กว่ามาตรการการเคลื่อนไหวของเท้าและอธิบายเพิ่มเติมเปลี่ยนแปลงในตัวแปรสูงสุดเมื่อเทียบกับช่วงการเคลื่อนไหวของตัวแปร. สรุปมาตรการท่าเท้าสามารถอธิบายเพียงเล็กน้อยของการเปลี่ยนแปลงในกลศาสตร์การเคลื่อนไหวเท้า ท่าเท้าคงมาตรการและโดยเฉพาะ FPI ที่ถูกเพิ่มเติมเกี่ยวข้องอย่างมากกับกลศาสตร์การเคลื่อนไหวเท้าเมื่อเทียบกับการเคลื่อนไหวของเท้ามาตรการ การค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่ากลศาสตร์การเคลื่อนไหวเท้าไม่สามารถสรุปได้อย่างถูกต้องจากการสังเกตทางคลินิกของเท้าท่าที่อยู่คนเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลังนามธรรม
: มีความไม่แน่นอน เป็นท่าที่เท้า มาตรการที่ถูกต้องที่สุดในแง่ของการคาดการณ์
การเคลื่อนที่ของเท้า จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือ เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของมาตรการทางคลินิกของท่าเท้า
ไฟฟ้าสถิตและการเคลื่อนไหวด้วยลักษณะเท้าในการเดินด้วยเท้าเปล่า .
: วิธีที่ท่าวัดเท้าและการเคลื่อนไหวใน 97 สุขภาพผู้ใหญ่ ( 46 คน หญิง 51 ;อายุเฉลี่ย 6.2 ปี ถ±
) ท่าเท้าถูกประเมินโดยใช้ดัชนี 6-item เท้าท่า ( fpi ) , ดัชนีโค้ง ( AI ) , SCB ซึ่งมีรูปร่างเหมือนเรือ
ความสูง ( nnht ) และเนื่องจากความสูงโค้งบน ( ดา ) การเคลื่อนไหวเท้าถูกประเมินโดยใช้เท้าคล่องตัวขนาด
( FMM ) วัด ต่อไปนี้เป็นห้าส่วนเท้าแบบที่ใช้วัดไตรระนาบการเคลื่อนที่ของ rearfoot
midfoot แนวเรียบ ๆ ง่าย ๆ , , ,ปลายเท้าด้านข้างและ hallux . สูงสุดและช่วงของตัวแปรที่เคลื่อนไหวในการโหลดและ
midstance / การขับเคลื่อนระยะการเดินที่ทุกส่วนให้ญาติส่วนการคำนวณการเคลื่อนไหว ลำดับชั้น
ถดถอยพหุ การปรับศักยภาพตัวแปร confounding .
ผลลัพธ์ :ระดับของความแปรปรวนในตัวแปรจลน์สูงสุดและช่วงของการเคลื่อนไหวที่ถูกอธิบายโดยอิสระ
วัดท่าเท้านั้นมีดังนี้ fpi 5 ถึงร้อยละ 22 nnht 6 ถึง 20 เปอร์เซ็นต์ ไอ 7 13% , Dah 6 ถึง 8 % และเมื่อ 8 % การ fpi
ถูกเก็บไว้เป็นสำคัญ ) ในจํานวนมากที่สุดของตัวแปรเชิง . อย่างไรก็ตาม ปริมาณความแปรปรวน
อธิบายได้ด้วยตัวแปรเชิง fpi บุคคลไม่เกินมาตรการอื่น ๆ โดยรวม , วัดท่า
เท้าคงที่มากขึ้นอย่างมากที่เกี่ยวข้องกับตัวแปรจลน์มากกว่ามาตรการการเคลื่อนไหวเท้าและอธิบายเพิ่มเติม
ความผันแปรในตัวแปรสูงสุดเมื่อเทียบกับช่วงของตัวแปรที่เคลื่อนไหว
สรุปมาตรการท่าเท้าสามารถอธิบายเพียงเล็กน้อยของการเปลี่ยนแปลงในลักษณะเท้าวัดท่า
เท้าคงที่ , และโดยเฉพาะ fpi จะมีอย่างมากที่เกี่ยวข้องกับเท้าของเปรียบเทียบกับมาตรการการเคลื่อนไหว
เท้า ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า ลักษณะเท้าไม่สามารถถูกต้องสรุปจากการสังเกตทางคลินิกเท้า
ท่าคนเดียว