WangMa face turned a little bitter,

WangMa face turned a little bitter, “Young Master, today when master came, if it wasn’t for young master, Little Miss would most likely be incredibly angry again today.”



Yang Chen understands in a flash, so it’s just about the father-daughter matter in the day between Lin Kun and Lin Ruoxi. Not knowing to laugh or to cry Yang Chen says, “From what I see Ruoxi is already pretty angry, being called by her own father a…… being called that, any daughter would get angry.”



WangMa shook her head, “Young Master has no idea, Little Miss may be angry, but this time cannot compare to the last two times. A few days ago, Master brought Little Miss to a marriage meeting with Xu family’s Young Master, he even used the old villa to threaten Little Miss, Little Miss was so angry that she ran out to drink. When she returned her whole body smelled like alcohol, the day before she didn’t even return home, and spent the night out. I’ve watched Little Miss grow up, our family’s Little Miss has always been very self-disciplined, if not for getting that angry, she definitely wouldn’t get drunk.



Yang Chen awkwardly rubbed his nose, I know right, drunk to the point of being oblivious that someone drugged her, and even letting me sleep with her like a bar hostess, if it wasn’t for me she wouldn’t even know who did it.



“Things are better now,” WangMa gratifyingly said: “With Young Master here, it will no longer be so easy for Master to bully Little Miss anymore, sure enough having a man in the house is the only way to live in peace.”



Yang Chen was embarrassed to continue listening, and changed the conversation topic by saying: “WangMa, where’s Ruoxi? Has she eaten?”



WangMa sourly smiled and said, “Little Miss is upstairs working in the study room, after being disturbed by the matter with Master in the day, only in the evening did calm down and have the mood to work, saying there’s not enough time left for work, she hasn’t even eaten dinner.”



“This isn’t the way, one cannot function on an empty stomach, even if pouring all effort into work she still has to eat right?” Yang Chen frowned.



“That’s what I think too, but Little Miss is stubborn, once she starts working she doesn’t even allow us to knock on the door, and also doesn’t allow us to bring things for her, otherwise she would get angry.” WangMa’s expression was both helpless and doting.



Yang Chen ponders for a moment. The future may be a mystery, but at least now she’s still my wife, if she starves I won’t feel good about it, therefore he says : “WangMa help me prepare another portion of food, I will send it to Ruoxi.”



“Really? Perhaps if it is you, Young Master, sending it Little Miss would eat,” as if WangMa had been hoping for Yang Chen to say that, she happily rushed to the kitchen.



Soon, Yang Chen carried a tray full of steaming dishes up to the door of Lin Ruoxi’s study on the second floor. From the outside not a sound could be heard from beyond this scarlet door.



Yang Chen raised his hand to knock the door, but there’s no reaction. Under the basis of his extraordinary hearing, it was so silent that Yang Chen felt it was strange.



With a little confusion, Yang Chen pulled open the door to the study himself, and quietly entered.



In the room, a vast array for books greet him, being placed neatly in all directions of this spacious room, a mixed smell of paper and Lin Ruoxi’s body fragrance filled the room. Between two artistic pots of bamboo was a big mahogany office table, atop of it was filled with various kinds of documents and books.



The Lin Ruoxi of this moment, was surprisingly sitting on a black leather chair, leaning on the office table asleep.



With a peerlessly pretty sleeping face that was missing its usual coldness, her curvy slender eyebrows, delicate little jade nose, tender-slim red lips, every single part was an attraction. The bright table lamp refracts the head full of wavy black hair’s attractive luster.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปิด WangMa หน้าค็อกเทล, "หนุ่มปริญญาโท วันนี้เมื่อโทมา ถ้ามันไม่ได้สำหรับหนุ่มหลัก นางสาวน้อยสุดจะโกรธอย่างไม่น่าเชื่ออีกครั้งวันนี้" Yang Chen เข้าใจในแฟลช ดังนั้นจึงเป็นเพียงเกี่ยวกับเรื่องพ่อลูกในวันระหว่าง Lin Kun Lin Ruoxi ไม่รู้ จะหัวเราะ หรือร้องไห้ Yang Chen กล่าวว่า "จากสิ่งที่ผมเห็น Ruoxi อยู่แล้วสวยโกรธ ถูกเรียก โดยเธอเองพ่อว่าง ๆ ... ถูกเรียกว่า ลูกสาวใดจะได้รับโกรธ" WangMa ส่ายหัวของเธอ "มาสเตอร์หนุ่มมีความคิด นางสาวน้อยอาจโกรธ แต่เวลานี้ไม่สามารถเปรียบเทียบสุดท้ายสองครั้ง กี่วันที่ผ่านมา หลักนำนางสาวน้อยการประชุมแต่งงานกับซูครอบครัวหนุ่มหลัก เขายังใช้วิลล่าเก่าขู่น้อยพลาด พลาดน้อยถูกโกรธว่า เธอวิ่งออกมาดื่ม เมื่อเธอกลับกลิ่นกายของเธอเช่นแอลกอฮอล์ วันก่อนเธอแม้ไม่ได้กลับบ้าน และใช้คืนหมด กักกันนางสาวน้อยเติบโตขึ้น นางสาวน้อยของครอบครัวเราได้ด้วยตนเองวินัยเสมอ ถ้าไม่ ได้สำหรับการเดินทางที่โกรธ เธอแน่นอนจะไม่เมา Yang Chen เก้ ๆ ลูบจมูกของเขา ฉันรู้ขวา เมาไปยังจุดการขยี้ที่บุคคลยาของเธอ และแม้กระทั่งให้ฉันนอนกับเธอเช่นบาร์ผู้หญิง ถ้ามันไม่ได้สำหรับฉันเธอแม้จะไม่รู้ว่าใครทำ "สิ่งที่เป็นดีกว่าขณะนี้ สัญญา WangMa กล่าวว่า: "กับหนุ่มปริญญาโทที่นี่ มันจะง่ายสำหรับหลักเพื่อกลั่นแกล้งนางสาวน้อยอีกต่อไป พอแน่ใจว่ามีคนในบ้านเป็นวิธีเดียวที่จะอยู่ในความสงบ" Yang Chen เป็นอายหากต้องการฟัง และเปลี่ยนหัวข้อสนทนา ด้วยการพูด: " WangMa ที่เป็น Ruoxi เธอกินข้าว" WangMa sourly ยิ้ม และกล่าวว่า "นางสาวเล็ก ๆ อยู่ชั้นบนห้องเรียน ทำงานหลังจากการถูกรบกวน โดยเรื่องหลักในวัน เฉพาะในตอนเย็นได้สงบลง และมีอารมณ์ในการทำงาน พูดว่า ไม่มีเวลาเพียงพอที่เหลือสำหรับการทำงาน แม้เธอยังไม่ได้กินอาหารเย็น" "นี่ไม่ใช่วิธี หนึ่งไม่สามารถทำงานในขณะท้องว่าง แม้ว่าเทความพยายามทั้งหมดเป็นงานที่เธอยังคงมีการกินขวา" Yang Chen frowned "นั่นคือสิ่งที่ผมคิดว่า เกินไป แต่น้อยนางสาวเป็นปากแข็ง เมื่อเธอเริ่มทำงานเธอยังไม่อนุญาตให้เราเคาะประตู และยัง ไม่อนุญาตให้เรานำสิ่งของ มิฉะนั้น เธอจะได้รับโกรธ" นิพจน์ของ WangMa เป็นทั้งกำพร้า และหลงใหลได้ปลื้ม Yang Chen ตนคิดใคร่ครวญสำหรับช่วงเวลา ในอนาคตอาจจะลึกลับ แต่อย่างน้อยตอนนี้ เธอยังคงเป็นภรรยาของฉัน ถ้าเธอเพราะฉันจะไม่รู้สึกดีเกี่ยวกับมัน ดังนั้นเขากล่าวว่า: "WangMa ช่วยฉันเตรียมอาหารส่วนอื่น ผมจะส่งไป Ruoxi" "จริง ๆ บางทีถ้าเป็น หนุ่มปริญญาโท ส่งนางสาวน้อยจะกิน เช่นถ้าได้รับหวัง WangMa, Yang Chen จะบอกว่า เธอมีความสุขวิ่งไปห้องครัว เร็ว ๆ นี้ Yang Chen ทำถาดเต็มนึ่งอาหารได้ถึงประตูของ Lin Ruoxi ศึกษาชั้นสอง จากภายนอก เสียงไม่อาจจะได้ยินจากนอกประตูสีแดงนี้ Yang Chen ยกมือจะเคาะประตูขึ้น แต่มีปฏิกิริยาไม่ ภายใต้พื้นฐานของการได้ยินของเขาไม่ธรรมดา มันก็เงียบว่า Yang Chen รู้สึกว่า จะเป็นเรื่องแปลก สับสนเล็กน้อย Yang Chen ดึงเปิดประตูการศึกษาตัวเอง และป้อนอย่างเงียบ ๆ ในห้องพัก ต้น ๆ สำหรับหนังสือทักทายเขา ถูกวางไว้อย่างเป็นระเบียบในทุกทิศทางของห้องนี้ กระดาษและหลิน Ruoxi ร่างกายหอมกลิ่นผสมเต็มห้อง ระหว่างสองหม้อศิลปะไม้ไผ่เป็นตาราง office มะฮอกกานีที่ใหญ่ บนยอดของมันเต็มไป ด้วยชนิดต่าง ๆ ของเอกสารและหนังสือ Lin Ruoxi ของช่วงเวลานี้ แปลกใจนั่งบนเก้าอี้หนัง พาดบนตาราง office หลับ ด้วยใบหน้าที่สวย peerlessly นอนที่ไม่มีความหนาวเย็นของปกติ คิ้วเรียวของเธอโค้ง ละเอียดอ่อนน้อยหยก จมูก วิธีการชำระเงินบางริมฝีปากสีแดง ส่วนเดียวเป็นสถานที่ท่องเที่ยว โคมไฟสว่างสดใสการหักเหของเต็มหัวหยักผมสีดำของประกายแวววาวสวยงาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Wangma หันขมเล็กน้อย "หนุ่มปริญญาโทในวันนี้เมื่อต้นแบบมาถ้ามันไม่ได้สำหรับต้นแบบหนุ่ม Little Miss ส่วนใหญ่มีแนวโน้มจะโกรธอย่างไม่น่าเชื่ออีกครั้งวันนี้." หยางเฉินเข้าใจในแฟลชจึงเป็นเพียงเกี่ยวกับพ่อ เรื่อง -daughter ในระหว่างวันหลินคุนและหลิน Ruoxi ไม่ทราบว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้หยางเฉินกล่าวว่า "จากสิ่งที่ผมเห็น Ruoxi อยู่แล้วโกรธสวยถูกเรียกว่าพ่อของเธอเอง ...... ถูกเรียกว่าลูกสาวใด ๆ ที่จะได้รับโกรธ." Wangma ส่ายหัวของเธอ "หนุ่มโท มีความคิด, Little Miss อาจจะโกรธ แต่ขณะนี้ไม่สามารถเปรียบเทียบกับที่ผ่านมาครั้งที่สอง ไม่กี่วันที่ผ่านมาโทนำ Little Miss ให้มีการประชุมการแต่งงานกับครอบครัวของเสี่ยวหนุ่มโทเขายังใช้วิลล่าเก่าขู่ Little Miss, Little Miss จึงโกรธที่เธอวิ่งออกไปดื่ม เมื่อเธอกลับร่างทั้งร่างของเธอกลิ่นเหมือนเครื่องดื่มแอลกอฮอล์วันก่อนเธอไม่ได้กลับบ้านและใช้เวลาคืนออก ผมเคยดู Little Miss เติบโตขึ้นมาในครอบครัวของเรา Little Miss ได้เสมอมากตนเองวินัยหากไม่ได้สำหรับการเดินทางที่โกรธเธอแน่นอนจะไม่ได้รับเมา. หยางเฉินเชื่องช้าลูบจมูกของเขาฉันรู้ที่ถูกต้องเมาไป . จุดที่ลืมว่าคนที่ยาเธอและแม้กระทั่งการให้ฉันนอนกับเธอเหมือนบาร์ปฏิคมถ้ามันไม่ได้สำหรับฉันเธอจะได้รู้ว่าใครเป็นคนทำ"สิ่งที่จะดีกว่าตอนนี้" Wangma นิจกล่าวว่า " กับนายหนุ่มนี่มันจะไม่ง่ายดังนั้นสำหรับปริญญาโทจะพาล Little Miss อีกต่อไปนั่นเองค่ะมีคนในบ้านเป็นวิธีเดียวที่จะอยู่ในความสงบ. " หยางเฉินก็อายที่จะดำเนินการฟังและการเปลี่ยนแปลงการสนทนา หัวข้อโดยพูดว่า: "Wangma ที่เป็น Ruoxi? ได้เธอกิน? " Wangma อย่างไม่พอใจยิ้มและกล่าวว่า" ลิตเติ้ลมิสชั้นบนที่ทำงานในห้องทำงานหลังจากถูกรบกวนโดยเรื่องนี้กับปริญญาโทในวันที่เฉพาะในช่วงเย็นได้สงบลงและมีอารมณ์ในการทำงานว่ามี ไม่มีเวลาเหลือพอสำหรับการทำงานของเธอยังไม่ได้รับประทานอาหารเย็นแม้กระทั่ง. " " นี่ไม่ใช่วิธีการอย่างใดอย่างหนึ่งไม่สามารถทำงานได้ในขณะท้องว่างแม้ว่าเทความพยายามในการทำงานของเธอยังคงมีจะกินใช่มั้ย? "หยางเฉินขมวดคิ้ว . "นั่นคือสิ่งที่ผมคิดว่ามากเกินไป แต่ Little Miss เป็นปากแข็งเมื่อเธอเริ่มทำงานที่เธอไม่ได้ช่วยให้เราสามารถเคาะประตูและยังไม่ได้ช่วยให้เราสามารถนำสิ่งที่เธอมิฉะนั้นเธอจะได้รับโกรธ "การแสดงออกของ Wangma เป็นทั้งกำพร้าและยัย. หยางเฉินคิดใคร่ครวญสักครู่ ในอนาคตอาจจะลึกลับ แต่อย่างน้อยตอนนี้เธอยังคงเป็นภรรยาของฉันถ้าเธอ starves ฉันจะไม่รู้สึกดีเกี่ยวกับเรื่องนี้ดังนั้นเขาจึงกล่าวว่า ". Wangma ช่วยฉันเตรียมความพร้อมเป็นส่วนหนึ่งของอาหารอื่นผมจะส่งไปยัง Ruoxi" "จริงๆ? บางทีถ้าเป็นคุณหนุ่มโทส่งมัน Little Miss จะกิน "เช่นถ้า Wangma ได้หวังสำหรับหยางเฉินบอกว่าเธอมีความสุขรีบวิ่งไปที่ห้องครัว. เร็ว ๆ นี้หยางเฉินดำเนินการเต็มถาดนึ่งอาหารได้ถึง ประตูของการศึกษาหลิน Ruoxi บนชั้นสอง จากข้างนอกไม่ได้เป็นเสียงอาจจะได้ยินจากนอกประตูนี้สีแดง. หยางเฉินยกมือขึ้นไปเคาะประตู แต่มีปฏิกิริยา ภายใต้พื้นฐานของการได้ยินพิเศษของเขามันก็เงียบที่หยางเฉินรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องแปลก. ด้วยความสับสนเล็กน้อยหยางเฉินดึงเปิดประตูการศึกษาตัวเองและเข้ามาอย่างเงียบ ๆ . ในห้องพัก, มากมายสำหรับหนังสือทักทาย เขาถูกวางไว้อย่างเรียบร้อยในทุกทิศทางของห้องพักที่กว้างขวางนี้กลิ่นผสมของกระดาษและกลิ่นหอมของร่างกายหลิน Ruoxi เต็มไปห้องพัก ระหว่างสองหม้อศิลปะของไม้ไผ่เป็นตารางที่สำนักงานมะฮอกกานีขนาดใหญ่บนยอดของมันก็เต็มไปด้วยหลายชนิดของเอกสารและหนังสือ. หลิน Ruoxi ของช่วงเวลานี้เป็นที่น่าแปลกใจนั่งอยู่บนเก้าอี้หนังสีดำพาดบนโต๊ะสำนักงานหลับ. ด้วย ใบหน้าสวยไม่มีใครเสมอเหมือนการนอนหลับที่หายไปความเย็นตามปกติของมันคิ้วเรียวโค้งของเธอจมูกหยกที่ละเอียดอ่อนเล็ก ๆ น้อย ๆ ริมฝีปากสีแดงอ่อนโยนบางทุกส่วนเดียวเป็นที่น่าสนใจ โคมสดใสหักเหหัวเต็มไปด้วยความมันวาวที่น่าสนใจผมสีดำหยักของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

wangma หน้าหันไปเล็กน้อยขม " คุณชาย วันนี้เมื่อท่านมา ถ้าไม่ใช่คุณชาย คุณหนูมากที่สุดจะโกรธมากนะวันนี้ " .หยางเฉินเข้าใจในแฟลชดังนั้นมันก็เกี่ยวกับลูกสาวพ่อ ไม่ว่าในวันระหว่างหลินคุนและหลิน ruoxi . ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ หยางเฉินกล่าวว่า " จากที่ผมเห็น ruoxi อยู่แล้วสวยโกรธที่ถูกเรียกโดยพ่อของเธอเอง . . . . . . . ถูกเรียกว่า ใด ๆ , ลูกสาวจะโกรธ "wangma ส่ายหน้า " นายน้อย ไม่มีความคิด คุณหนูอาจจะโกรธ แต่เวลานี้ไม่สามารถเปรียบเทียบกับครั้งสองครั้ง เมื่อไม่กี่วันก่อน อาจารย์พาคุณหนูต้องแต่งงานกับคุณชายสี่ครอบครัวเขายังใช้วิลล่าเก่าขู่สาวน้อย สาวน้อยจึงโกรธที่เธอวิ่งออกไปดื่ม เมื่อเธอกลับไปที่ตัวเธอมีกลิ่นเหมือนเหล้า วันก่อนที่เธอไม่ได้กลับบ้าน และใช้เวลากลางคืนออก ผมเห็นคุณหนูน้อยโตขึ้น คุณหนูเล็กของครอบครัวของเราได้เสมอ ระเบียบวินัยในตนเองมาก ถ้าไม่ได้รู้สึกโกรธ เธอคงไม่ได้เมาหยางเฉินกลับลูบจมูก ใช่ผมรู้ เมาไปยังจุดของการเป็นลบเลือนใครวางยาเธอ แล้วจะให้ฉันนอนกับเธอ เหมือนที่บาร์ ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน เธอคงไม่รู้ว่าเป็นใคร" ทุกอย่างดีขึ้นแล้ว " wangma gratifyingly กล่าวว่า : " คุณชายนี่ มันจะไม่ง่ายสำหรับเจ้านายรังแกคุณหนูเล็กอีก พอแน่ใจว่ามีผู้ชายอยู่ในบ้านเป็นวิธีเดียวที่จะอยู่ในความสงบ . "หยางเฉินอายที่จะฟังต่อ และเปลี่ยนการสนทนาหัวข้อโดยกล่าวว่า : " wangma ruoxi , อยู่ไหน เธอกินอะไร ? "wangma sourly ยิ้มและกล่าวว่า " คุณน้อยขึ้นไปทำงานในห้องเรียน หลังถูกรบกวนด้วยเรื่องกับอาจารย์ในวัน ในตอนเย็นก็สงบลง และจะมีอารมณ์ทำงาน บอกว่าไม่มีเวลาเหลือพอสำหรับงาน เธอยังไม่ได้กินมื้อเย็น ." นี่ไม่ใช่วิธีหนึ่งไม่สามารถทํางานตอนท้องว่าง ถ้าเทความพยายามทั้งหมดเข้ามาในงาน เธอยังคงต้องกินใช่ไหม ? " หยางเฉินขมวดคิ้ว ." ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน แต่คุณหนูเล็กจะดื้อ เมื่อเธอเริ่มทำงาน เธอไม่ได้อนุญาตให้เราเคาะ ประตู และยังไม่อนุญาตให้เรานำสิ่งที่เธอ ไม่งั้นเธอจะโกรธ " การแสดงออกของ wangma ทั้งฆาตกรรม และให้ความรัก .หยางเฉิน ponders สักครู่ อนาคตอาจจะลึกลับ แต่อย่างน้อยตอนนี้เธอก็ยังเป็นเมียผม ถ้าเธอไม่ให้ ผมก็จะไม่รู้สึกดีเกี่ยวกับมัน ดังนั้นเขากล่าวว่า : " wangma ช่วยฉันเตรียมส่วนอื่นของอาหาร ผมจะส่งให้ ruoxi ”" จริงเหรอ ? บางทีถ้ามันเป็นคุณ นายน้อย ส่งคุณหนูเล็กจะกิน , " เช่นถ้า wangma เคยหวังหยาง เฉินกล่าวว่า เธอมีความสุข รีบวิ่งไปที่ครัวในไม่ช้า หยางเฉินถือถาดที่เต็มไปด้วยอาหารนึ่งถึงประตูของหลิน ruoxi ศึกษาบนชั้น 2 จากภายนอกไม่สามารถได้ยินเสียงจากนอกประตูสีแดงนี้หยางเฉิน ยกมือเคาะประตู แต่ไม่มีปฏิกิริยา ภายใต้พื้นฐานของการได้ยินที่ไม่ธรรมดาของเขา มันช่างเงียบ หยางเฉิน รู้สึกว่ามันแปลกๆกับความสับสนนิดหน่อย หยางเฉินดึงเปิดประตูเพื่อศึกษาตัวเอง และแอบเข้าไปในห้องมากมาย สำหรับหนังสือทักทายเขาถูกวางอย่างประณีตในทุกทิศทางของห้อง เป็นกลิ่นผสมของกระดาษและของหลิน ruoxi ร่างกายกลิ่นหอมเต็มห้อง ระหว่างสองหม้อศิลปะจากไม้ไผ่ เป็นโต๊ะไม้มะฮอกกานี สำนักงานใหญ่ บนยอดมันเต็มไปด้วยทุกชนิดของเอกสารและหนังสือหลิน ruoxi เวลานี้ คือ จู่ ๆนั่งอยู่บนเก้าอี้หนังสีดำพาดบนโต๊ะสำนักงานหลับกับ peerlessly สวยนอนหน้าหายไปตามปกติเย็น คิ้วเรียวของเธอโค้ง หยกน้อยบอบบาง จมูก ริมฝีปากแดงนุ่มบาง ทุกส่วนที่เป็นแรงดึงดูด โต๊ะโคมไฟ refracts สดใสหัวเต็มผมหยักสีดำมันวาว ที่น่าสนใจ