The idea would have been unthinkabl

The idea would have been unthinkable only a decade or two ago. Rice farming has always been the Thai way of life. It's in our cultural genes. Life in the old days for most Thais had revolved around farming. But it was disrupted by the first National Economic and Social Development Plan in 1961 as the nation was goaded into the industrial era. Thai farmers switched from farming for subsistence to farming for commerce and export. As world demand for rice rose, Thai policy-makers thought it a great economic opportunity to expand production. They plunged the country headlong into the "Green Revolution". They had little idea what devastating impact that would have on the people and environment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคิดที่จะได้รับอย่างเพียงทศวรรษที่ผ่านมาหรือสองแล้ว ปลูกข้าวได้เสมอวิถีชีวิตไทย ในยีนของวัฒนธรรมได้ ชีวิตในวันสำหรับคนไทยส่วนใหญ่มีสิทธิใกล้เคียงฟาร์ม แต่มันถูกหยุดชะงัก โดยแรกชาติสังคมแผนพัฒนาเศรษฐกิจและในปีค.ศ. 1961 ประเทศถูก goaded เข้าสู่ยุคอุตสาหกรรม เกษตรกรไทยที่สลับจากเกษตรดำรงชีวิตเกษตรพาณิชย์และส่งออก เป็นโลกต้องการข้าวกุหลาบ คอมพิวติ้งไทยคิดว่า มันทางเศรษฐกิจทางขยายการผลิต พวกเขาลดลงประเทศ headlong เป็น "ปฏิวัติเขียว" พวกเขามีความคิดน้อยผลกระทบด้านสิ่งร้ายที่จะมีผู้คนและสิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดที่จะได้รับคิดไม่ถึงเพียงหนึ่งหรือสองทศวรรษที่ผ่านมา ปลูกข้าวได้เสมอวิถีชีวิตแบบไทย มันอยู่ในยีนทางวัฒนธรรมของเรา ชีวิตในวันเก่าสำหรับคนไทยส่วนใหญ่ได้โคจรรอบการเกษตร แต่มันก็หยุดชะงักโดยครั้งแรกแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติในปี 1961 เป็นประเทศที่ถูกเข็นเข้าสู่ยุคอุตสาหกรรม เกษตรกรไทยเปลี่ยนจากการทำการเกษตรเพื่อการดำรงชีวิตกับการทำการเกษตรเพื่อการค้าและการส่งออก ในฐานะที่เป็นความต้องการของโลกสำหรับกุหลาบข้าวนโยบายผู้ผลิตไทยคิดว่ามันเป็นโอกาสทางเศรษฐกิจที่ดีในการขยายการผลิต พวกเขากระโจนประเทศหัวทิ่มลงไป "สีเขียวปฏิวัติ" พวกเขามีความคิดเล็ก ๆ น้อย ๆ สิ่งที่ผลกระทบร้ายแรงที่จะมีต่อผู้คนและสิ่งแวดล้อม