Phloem unloading after anthesis is

Phloem unloading after anthesis is symplastic
In open flowers (late stage 13), we demonstrated that
symplastic unloading is switched on again. Strongest
fluorescence was visible in an area which was defined as
phloem unloading area in an earlier publication (Stadler et
al. 2005a). A weaker signal was visible in all cells of the
integuments all around the embryo sac (Fig. 2c, d). The
switch-on of symplastic unloading was independent of
fertilization. We can conclude that increasing sink strength
due to energy demand of developing embryos is not the
reason for the observed massive influx of phloem-mobile
fluorescent tracers into developing seeds. What is the
anatomical basis for the switch-on of symplastic phloem
unloading? Are there new plasmodesmata formed into
existing sieve elements or are new sieve elements formed?
232 D. Werner et al.
The formation of new sieve elements in line with the
induction of symplastic unloading had also been described
in the roots of Arabidopsis after nematode infection (Hoth
et al. 2005). However, between stage 12 and stage 13, the
ovules are only 10–15 h, and a comparison of pSUC2-
tmGFP9 ovules of both stages indicated that no new SE/CC
complexes had formed (Fig. 2a, h). In root tips, the sieve
elements which mediate symplastic unloading are protophloem
sieve elements (Stadler et al. 2005b). Protophloem
sieve elements in dicotyledons are not accompanied by
companion cells. The cells which were highly labeled by
MP17-GFP in fertilized ovules rather resembled metaphloem
sieve elements in that they did not contain nuclei
and were located right next to small cells which contain big
nuclei as is typical for SE/CC complexes.
Our data suggest that the onset of symplastic unloading
is mediated by a new formation of plasmodesmata or also a
structural change of existing plasmodesmata in sieve
elements rather than a new formation of sieve elements.
However, it is not clear how sieve elements which do not
contain nuclei can form plasmodesmata or even change the
structure of existing plasmodesmata. The weak fluorescence
of the companion cell in the stage 13 ovule shown in
Fig. 2h (arrow) could be interpreted as a sign for ongoing
maturation. Maturation of the adjacent sieve element might
be accompanied by the widening of the plasmodesmata of
the last sieve element and development of plasmodesmata
to surrounding cells. It would be interesting to study the
presence or absence of callose in stage 12 and stage 13
ovules by staining with aniline blue. In addition, the
presence and structure of plasmodesmata at the postphloem
pathway should be studied by TEM analyses
during various developmental stages in ovules.
Our data altogether showed that the phloem unloading
mode in ovules of A. thaliana is a highly regulated
process. It is likely tightly connected with changes in the
architecture of plasmodesmata. Components which are
involved in the formation of new plasmodesmata or
factors which regulate the opening of existing plasmodesmata,
for example, by regulation of callose-degrading
enzymes, are not known so far. It is a challenge for the
future to identify genes which are involved in these
processes

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปลือกชั้นในการโหลดหลัง anthesis เป็น symplasticในดอกไม้เปิด (สายระยะ 13), ว่าที่symplastic การโหลดจะเปิดอยู่อีก รัดกุมที่สุดfluorescence ถูกมองเห็นได้ในพื้นที่ซึ่งถูกกำหนดเป็นเปลือกชั้นในการโหลดที่ตั้งในการเผยแพร่ก่อนหน้า (Stadler ร้อยเอ็ดal. 2005a) สัญญาณที่แข็งแกร่งถูกแสดงในเซลล์ทั้งหมดinteguments รอบ ๆ sac อ่อนกิน 2c, d) ที่สลับกับของการโหลด symplastic เป็นอิสระในปัจจุบัน เราสามารถสรุปที่เพิ่มความแข็งแรงของอ่างไม่เนื่องจากพลังงาน ความต้องการของพัฒนาโคลนสาเหตุอีกขนาดใหญ่สังเกตของเปลือกชั้นในมือถือtracers เรืองแสงเป็นพัฒนาเมล็ด สิ่งกายวิภาคพื้นฐานสำหรับการสลับของเปลือกชั้นใน symplasticการโหลดหรือไม่ มี plasmodesmata ใหม่ที่เกิดขึ้นในมีอยู่องค์ประกอบตะแกรง หรือมีองค์ประกอบตะแกรงใหม่ที่เกิดขึ้น232 D. Werner et alการก่อตัวขององค์ประกอบตะแกรงใหม่สอดคล้องกับการเหนี่ยวนำของ symplastic การโหลดได้ถูกอธิบายไว้ในรากของ Arabidopsis หลังจากติดเชื้อนีมาโทดา (Hothร้อยเอ็ด al. 2005) อย่างไรก็ตาม ระหว่างระยะ 12 และ 13 ขั้นตอนการovules มีเพียง 10 – 15 h และการเปรียบเทียบของ pSUC2-tmGFP9 ovules ทั้งสองขั้นตอนระบุที่ SE/CC ไม่ใหม่สิ่งอำนวยความสะดวกมีรูปแบบ (Fig. 2a, h) ในเคล็ดลับราก ตะแกรงองค์ประกอบที่บรรเทาการโหลด symplastic เป็น protophloemตะแกรง (Stadler et al. 2005b) องค์ประกอบ Protophloemองค์ประกอบตะแกรงใน dicotyledons ไม่เพิ่มเติมเซลล์เพื่อน เซลล์ที่ถูกกำหนดป้ายชื่อโดยสูงMP17 GFP ในปฏิสนธิ ovules ค่อนข้างคล้ายกับ metaphloemตะแกรงองค์ประกอบที่พวกเขาไม่ประกอบด้วยแอลฟาและเซลล์ถัดไปทางขวาจะเล็กอยู่ซึ่งประกอบด้วยขนาดใหญ่แอลฟาเป็นปกติสำหรับคอมเพล็กซ์ SE/CCแนะนำข้อมูลที่ของการโหลด symplasticmediated โดยก่อตัวใหม่ของ plasmodesmata หรือการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของ plasmodesmata อยู่ในตะแกรงองค์ประกอบมากกว่าการก่อตัวใหม่ขององค์ประกอบตะแกรงอย่างไรก็ตาม มันไม่ใช่ตะแกรงชัดเจนว่าองค์ประกอบที่ไม่ประกอบด้วยแอลฟาสามารถฟอร์ม plasmodesmata หรือแม้กระทั่งเปลี่ยนโครงสร้างของ plasmodesmata อยู่ Fluorescence อ่อนแอของเซลล์เพื่อนใน ovule ขั้น 13 แสดงในFig. 2h (ลูกศร) สามารถแปลความหมายเป็นเครื่องหมายสำหรับอย่างต่อเนื่องพ่อแม่ พ่อแม่ขององค์ประกอบติดกับตะแกรงอาจจะมาพร้อมกับขยับขยาย plasmodesmata ขององค์ประกอบตะแกรงและพัฒนา plasmodesmata ล่าสุดเซลล์โดยรอบ มันจะน่าสนใจที่จะศึกษาการหรือ callose ในระยะ 12 และ 13 ขั้นตอนovules โดยย้อมสีมี aniline สีน้ำเงิน แห่งสถานะและโครงสร้างของ plasmodesmata ที่ที่ postphloemทางเดินที่ควรศึกษา โดยวิเคราะห์ยการในระหว่างขั้นตอนพัฒนาต่าง ๆ ใน ovulesกันข้อมูลของเราพบว่าเปลือกชั้นในการโหลดโหมดใน ovules A. thaliana ถูกควบคุมสูงกระบวนการ ก็จะเชื่อมต่ออย่างใกล้ชิดกับการเปลี่ยนแปลงในการสถาปัตยกรรมของ plasmodesmata ส่วนประกอบที่มีเกี่ยวข้องกับการก่อตัวของ plasmodesmata ใหม่ หรือปัจจัยที่ควบคุมการเปิด plasmodesmata อยู่โดยระเบียบของ callose ลดเอนไซม์ รู้จักกันไม่มาก มันเป็นความท้าทายสำหรับการในอนาคตการระบุยีนที่เกี่ยวข้องในการนี้กระบวนการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ่าย phloem หลังดอกบานเป็น symplastic
ในดอกไม้บาน (ขั้นตอนปลาย 13)
เราแสดงให้เห็นว่าถ่ายsymplastic จะเปลี่ยนอีกครั้ง ที่แข็งแกร่งเรืองแสงมองเห็นในพื้นที่ซึ่งได้รับการกำหนดให้เป็นใยเปลือกไม้ในพื้นที่ถ่ายสิ่งพิมพ์ก่อนหน้านี้(Stadler et al. 2005A) สัญญาณปรับตัวลดลงเป็นมองเห็นได้ในทุกเซลล์ของinteguments ทั่วถุงตัวอ่อน (รูป. 2 c, d) สวิทช์ในการถ่าย symplastic เป็นอิสระจากการปฏิสนธิ เราสามารถสรุปได้ว่าการเพิ่มความแข็งแรงอ่างเนื่องจากความต้องการใช้พลังงานของตัวอ่อนที่พัฒนาไม่ได้เป็นเหตุผลสำหรับการสังเกตการไหลเข้าใหญ่ของใยเปลือกไม้มือถือสืบหาเรืองแสงในการพัฒนาเมล็ดพันธุ์ อะไรคือพื้นฐานทางกายวิภาคสำหรับสวิทช์บนของ symplastic phloem ถ่าย? จะมี plasmodesmata ใหม่เกิดขึ้นเป็นองค์ประกอบที่มีอยู่หรือตะแกรงเป็นองค์ประกอบตะแกรงใหม่ที่เกิดขึ้น? 232 D. Werner et al. การก่อตัวขององค์ประกอบตะแกรงใหม่ให้สอดคล้องกับการเหนี่ยวนำของถ่าย symplastic ยังได้รับการอธิบายไว้ในรากของArabidopsis หลังจากการติดเชื้อไส้เดือนฝอย ( Hoth et al. 2005) อย่างไรก็ตามระหว่างขั้นตอนขั้นตอนที่ 12 และ 13 ovules มีเพียง 10-15 ชั่วโมงและเปรียบเทียบ pSUC2- tmGFP9 ovules ของขั้นตอนทั้งชี้ให้เห็นว่าไม่มีใหม่ SE / CC คอมเพล็กซ์เกิดขึ้นได้ (รูป. 2a, เอช) เคล็ดลับในรากตะแกรงองค์ประกอบที่เป็นสื่อกลางในการขนถ่าย symplastic มี protophloem องค์ประกอบตะแกรง (Stadler et al. 2005b) Protophloem องค์ประกอบตะแกรงใน dicotyledons ไม่ได้มาพร้อมกับเซลล์สหาย เซลล์ที่ถูกระบุอย่างสูงจากMP17-GFP ในปฏิสนธิ ovules ค่อนข้างคล้าย metaphloem องค์ประกอบตะแกรงในการที่พวกเขาไม่ได้มีนิวเคลียสและตั้งอยู่ติดกับเซลล์ขนาดเล็กที่มีขนาดใหญ่นิวเคลียสเป็นเป็นเรื่องปกติสำหรับคอมเพล็กซ์SE / CC. ข้อมูลของเราแสดงให้เห็นว่า การโจมตีของถ่าย symplastic เป็นผู้ไกล่เกลี่ยโดยการก่อตัวใหม่ของ plasmodesmata หรือยังมีการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของplasmodesmata ที่มีอยู่ในตะแกรงองค์ประกอบมากกว่าการก่อตัวใหม่ขององค์ประกอบตะแกรง. แต่ก็ไม่ชัดเจนว่าองค์ประกอบตะแกรงซึ่งไม่ได้มีนิวเคลียสสามารถสร้าง plasmodesmata หรือแม้กระทั่งการเปลี่ยนโครงสร้างของplasmodesmata ที่มีอยู่ เรืองแสงที่อ่อนแอของเซลล์สหายในขั้นตอนที่ 13 ไข่ที่แสดงในรูป 2h (ลูกศร) อาจจะตีความว่าเป็นสัญญาณอย่างต่อเนื่องสำหรับการเจริญเติบโต การเจริญเติบโตขององค์ประกอบตะแกรงที่อยู่ติดกันอาจจะมาพร้อมกับการขยับขยาย plasmodesmata ขององค์ประกอบตะแกรงที่ผ่านมาและการพัฒนาของplasmodesmata ไปยังเซลล์โดยรอบ มันจะน่าสนใจที่จะศึกษาการมีหรือไม่มี callose ในขั้นตอนที่ 12 และขั้นตอนที่ 13 ovules โดยการย้อมสีด้วยสีฟ้าสวรรค์ นอกจากนี้ยังมีการแสดงตนและโครงสร้างของ plasmodesmata ที่ postphloem ทางเดินควรมีการศึกษาโดยการวิเคราะห์ TEM ในระหว่างขั้นตอนการพัฒนาต่าง ๆ ใน ovules. ข้อมูลของเราทั้งหมดแสดงให้เห็นว่าถ่าย phloem โหมด ovules ของ thaliana A. คือการควบคุมอย่างมากกระบวนการ มันเป็นเรื่องที่น่าจะเชื่อมต่ออย่างแน่นหนากับการเปลี่ยนแปลงในสถาปัตยกรรมของ plasmodesmata ชิ้นส่วนที่ได้รับการมีส่วนร่วมในการก่อตัวของ plasmodesmata ใหม่หรือปัจจัยที่ควบคุมการเปิดplasmodesmata ที่มีอยู่ตัวอย่างเช่นโดยการควบคุมการcallose ย่อยสลายเอนไซม์จะไม่เป็นที่รู้จักเพื่อให้ห่างไกล มันเป็นความท้าทายสำหรับการในอนาคตที่จะระบุยีนที่มีส่วนร่วมในเหล่านี้กระบวนการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โฟลเ ขนหลังดอกบาน เป็น symplastic
ดอกไม้เปิด ( 13 ขั้นตอนสาย ) เราพบว่า
symplastic ขนถูกเปิดอีกครั้ง ที่แข็งแกร่งที่สุด
เรืองแสงถูกมองเห็นได้ในพื้นที่ซึ่งถูกกำหนดไว้ในขณะที่
ถึงไหนถึงกันขนพื้นที่สิ่งพิมพ์ก่อนหน้านี้ ( Stadler et
อัล 2005a ) สัญญาณที่แข็งแกร่งถูกมองเห็นได้ในเซลล์ทั้งหมดของ
นเทกิวเมนต์รอบความเจนจัด ( รูปที่ 2 C , D )
เปิดของการเป็นอิสระของ symplastic
การปฏิสนธิ . เราสามารถสรุปได้ว่า การจมแรง
เนื่องจากความต้องการพลังงานของการพัฒนาตัวอ่อนไม่ใช่
เหตุผลจากมากมายมหาศาลของโฟลเอ็มเคลื่อนที่
การเรืองแสงในการพัฒนาเมล็ดพันธุ์ อะไรคือ
กายวิภาคพื้นฐานสำหรับสวิทช์ของ symplastic มฤคทายวัน
ขน ? มีใหม่ขึ้น
พลาสโมเดสมาตาตะแกรงตะแกรงองค์ประกอบที่มีอยู่หรือใหม่องค์ประกอบที่เกิดขึ้น ?
232 . Werner et al .
การก่อตัวขององค์ประกอบกรองใหม่ให้สอดคล้องกับการ symplastic
ขนยังได้รับการอธิบาย
ในรากของ Arabidopsis หลังจากการติดเชื้อพยาธิตัวกลม ( hoth
et al . 2005 ) อย่างไรก็ตาม ระหว่างขั้นตอน 12 ขั้นตอนที่ 13
มี 10 –เพียง 15 ชั่วโมง และการเปรียบเทียบ psuc2 -
tmgfp9 ออวุลของทั้งสองขั้นตอน พบว่า ไม่มีเซ / CC
เชิงซ้อนได้เกิดขึ้น ( รูปที่ 2A , H ) ในรากเคล็ดลับ , ตะแกรง
องค์ประกอบซึ่งเป็น symplastic ขนเป็นองค์ประกอบตะแกรง protophloem
( Stadler et al . 2005b ) protophloem
ตะแกรงองค์ประกอบใน dicotyledons ไม่พร้อมด้วย
เพื่อนเซลล์ เซลล์ซึ่งมีป้ายด้วย
mp17-gfp ในไข่มีค่อนข้างคล้ายกับ metaphloem
ตะแกรงองค์ประกอบในที่พวกเขาไม่ประกอบด้วยนิวเคลียส
และอยู่ติดกับเซลล์ขนาดเล็กซึ่งมีนิวเคลียสใหญ่
เป็นทั่วไปสำหรับเซ / CC เชิงซ้อน .
ข้อมูลบ่งชี้ว่าเริ่มมีอาการของการเป็นคนกลาง symplastic
ใหม่ด้วยการก่อตัวของพลาสโมเดสมาตาหรือยัง
เปลี่ยนแปลงโครงสร้างที่มีอยู่ในองค์ประกอบตะแกรง
พลาสโมเดสมาตามากกว่าการสร้างใหม่ขององค์ประกอบตะแกรง
อย่างไรก็ตามมันไม่ชัดเจนว่าตะแกรงองค์ประกอบซึ่งไม่ได้
ประกอบด้วยนิวเคลียสสามารถฟอร์มพลาสโมเดสมาตา หรือแม้แต่เปลี่ยน
โครงสร้างของพลาสโมเดสมาตาที่มีอยู่ อ่อนแอเรืองแสง
ของเพื่อนเซลล์ในขั้นตอนที่แสดงในรูปที่ 13 ออวุล
2H ( ลูกศร ) อาจถูกตีความว่าเป็นสัญญาณสำหรับการเจริญเติบโตอย่างต่อเนื่อง

วุฒิภาวะขององค์ประกอบที่อาจจะมาพร้อมกับตะแกรงติดกัน

ของการขยับขยายของพลาสโมเดสมาตาล่าสุดตะแกรงองค์ประกอบและพัฒนาการของพลาสโมเดสมาตา
ให้รอบเซลล์ มันจะน่าสนใจที่จะศึกษา
ตนหรือขาดแคลโลสในขั้นตอนที่ 12 และ 13
มีเวทีโดยการย้อมกับอะนิสีฟ้า นอกจากนี้
สถานะและโครงสร้างของพลาสโมเดสมาตาที่ postphloem
ทางเดินควรศึกษาโดยการวิเคราะห์แบบต่าง ๆ มีขั้นตอน ในช่วงพัฒนาการ

.ข้อมูลทั้งหมด พบว่า ระหว่างการขนถ่าย
โหมดออวุลของ A เป็นอย่างสูง
thaliana การควบคุมกระบวนการ ดูเหมือนว่าการเชื่อมต่ออย่างแน่นหนาด้วยการเปลี่ยนแปลงใน
สถาปัตยกรรมของพลาสโมเดสมาตา . องค์ประกอบที่เกี่ยวข้องกับการก่อตัวของพลาสโมเดสมาตา

ใหม่หรือปัจจัยที่ควบคุมการเปิดของพลาสโมเดสมาตาที่มีอยู่
ตัวอย่างเช่น โดยระเบียบของแคลโลสสลาย
เอนไซม์ไม่ที่รู้จักกันเพื่อให้ห่างไกล มันเป็นความท้าทายสำหรับ
ในอนาคตระบุยีนที่เกี่ยวข้องในกระบวนการเหล่านี้