for the 13-mm-size group the surfac

for the 13-mm-size group the surface was covered with a
60 grit sandpaper. A detailed layout of the experiment
parameters is given in table 3.
The five classified mixtures derived from sieving the
5 kg batch of cracked nuts were placed on the trough of the
laboratory vibrating feeder. The feeder was operated until a
distinct segregation of the fractions was obtained. A
complete separation was achieved after 10 s of operation.
Twenty replications were carried out with the same
classified mixtures.
For the evaluation of separation efficiency we used the
following expression developed by Kashayap and Pandya
(1965):

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับกลุ่มขนาด 13 มม. พื้นผิวถูกปกคลุมด้วยความกระดาษทราย 60 grit เค้าโครงรายละเอียดของการทดลองพารามิเตอร์ที่กำหนดในตาราง 35 จัดมา sieving น้ำยาผสมชุด 5 กิโลกรัมถั่วรอยร้าวถูกวางไว้บนรางของการเครื่องสั่นที่มีห้องปฏิบัติการ ที่ป้อนถูกดำเนินการจนถึงการแบ่งแยกความแตกต่างของเศษส่วนได้รับ Aแยกสมบูรณ์สำเร็จหลังจากที่ 10 ของการดำเนินงานระยะยี่สิบถูกดำเนินการ ด้วยเหมือนกันแบ่งส่วนผสมสำหรับการประเมินประสิทธิภาพในการแยก เราใช้การนิพจน์ต่อไปนี้ที่พัฒนา โดย Kashayap และ Pandya(1965):

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับกลุ่ม 13
มมขนาดพื้นผิวที่ถูกปกคลุมด้วยกระดาษทรายกรวด60 รูปแบบรายละเอียดของการทดลองพารามิเตอร์จะได้รับในตารางที่ 3 ห้าผสมที่ได้จากการจัด sieving ชุด 5 กิโลกรัมของถั่วแตกถูกวางไว้บนรางของป้อนสั่นห้องปฏิบัติการ ป้อนที่ได้รับการดำเนินการจนกว่าจะมีการคัดแยกที่แตกต่างของเศษส่วนที่ได้รับ แยกสมบูรณ์ได้สำเร็จหลังจากวันที่ 10 ของการดำเนินงาน. ซ้ำยี่สิบได้ดำเนินการแบบเดียวกับที่ผสมจัด. สำหรับการประเมินประสิทธิภาพการแยกเราใช้นิพจน์ต่อไปนี้พัฒนาโดย Kashayap และพานเดรีย (1965):

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับกลุ่มขนาด 13 มม. ผิวถูกปกคลุมด้วยกระดาษทรายเป็น
60 กรวด . เค้าโครงรายละเอียดของการทดลอง
พารามิเตอร์ให้ตารางที่ 3
5 จัดส่วนผสมมาจาก sieving
5 กิโลกรัม ชุดของแกะถั่วถูกวางบนรางของ
ปฏิบัติการสั่นป้อน . ป้อน ดำเนินการจนกว่า
การแตกต่างของเศษส่วนได้ .
เป็นแยกเป็น 10 หลังได้รับการผ่าตัด
20 ซ้ำครั้งนี้ด้วยเหมือนกัน

แบ่งผสม เพื่อประเมินประสิทธิภาพของการแยกที่เราใช้
ต่อไปนี้การแสดงออกและพัฒนาโดย kashayap ปัณฑยะ
( 1965 )