My new master I shall never forget;

My new master I shall never forget; he had black eyes and a hooked nose, his mouth was as full of teeth as a bull-dog's, and his voice was as harsh as the grinding of cart wheels over graveled stones. His name was Nicholas Skinner, and I believe he was the man that poor Seedy Sam drove for.
I have heard men say that seeing is believing; but I should say that feeling is believing; for much as I had seen before, I never knew till now the utter misery of a cab-horse's life.
Skinner had a low set of cabs and a low set of drivers; he was hard on the men, and the men were hard on the horses. In this place we had no Sunday rest, and it was in the heat of summer.
Sometimes on a Sunday morning a party of fast men would hire the cab for the day; four of them inside and another with the driver, and I had to take them ten or fifteen miles out into the country, and back again; never would any of them get down to walk up a hill, let it be ever so steep, or the day ever so hot—unless, indeed, when the driver was afraid I should not manage it, and sometimes I was so fevered and worn that I could hardly touch my food. How I used to long for the nice bran mash with niter in it that Jerry used to give us on Saturday nights in hot weather, that used to cool us down and make us so comfortable. Then we had two nights and a whole day for unbroken rest, and on Monday morning we were as fresh as young horses again; but here there was no rest, and my driver was just as hard as his master. He had a cruel whip with something so sharp at the end that it sometimes drew blood, and he would even whip me under the belly, and flip the lash out at my head. Indignities like these took the heart out of me terribly, but still I did my best and never hung back; for, as poor Ginger said, it was no use; men are the strongest.
My life was now so utterly wretched that I wished I might, like Ginger, drop down dead at my work and be out of my misery, and one day my wish very nearly came to pass.
I went on the stand at eight in the morning, and had done a good share of work, when we had to take a fare to the railway. A long train was just expected in, so my driver pulled up at the back of some of the outside cabs to take the chance of a return fare. It was a very heavy train, and as all the cabs were soon engaged ours was called for. There was a party of four; a noisy, blustering man with a lady, a little boy and a young girl, and a great deal of luggage. The lady and the boy got into the cab, and while the man ordered about the luggage the young girl came and looked at me.
"Papa," she said, "I am sure this poor horse cannot take us and all our luggage so far, he is so very weak and worn up. Do look at him."
"Oh! he's all right, miss," said my driver, "he's strong enough."
The porter, who was pulling about some heavy boxes, suggested to the gentleman, as there was so much luggage, whether he would not take a second cab.
"Can your horse do it, or can't he?" said the blustering man.
"Oh! he can do it all right, sir; send up the boxes, porter; he could take more than that;" and he helped to haul up a box so heavy that I could feel the springs go down.
"Papa, papa, do take a second cab," said the young girl in a beseeching tone. "I am sure we are wrong, I am sure it is very cruel."
"Nonsense, Grace, get in at once, and don't make all this fuss; a pretty thing it would be if a man of business had to examine every cab-horse before he hired it—the man knows his own business of course; there, get in and hold your tongue!"
My gentle friend had to obey, and box after box was dragged up and lodged on the top of the cab or settled by the side of the driver. At last all was ready, and with his usual jerk at the rein and slash of the whip he drove out of the station.
The load was very heavy and I had had neither food nor rest since morning; but I did my best, as I always had done, in spite of cruelty and injustice.
I got along fairly till we came to Ludgate Hill; but there the heavy load and my own exhaustion were too much. I was struggling to keep on, goaded by constant chucks of the rein and use of the whip, when in a single moment—I cannot tell how—my feet slipped from under me, and I fell heavily to the ground on my side; the suddenness and the force with which I fell seemed to beat all the breath out of my body. I lay perfectly still; indeed, I had no power to move, and I thought now I was going to die. I heard a sort of confusion round me, loud, angry voices, and the getting down of the luggage, but it was all like a dream. I thought I heard that sweet, pitiful voice saying, "Oh! that poor horse! it is all our fault." Some one came and loosened the throat strap of my bridle, and undid the traces which kept the collar so tight upon me. Some one said, "He's dead, he'll never get up again." Then I could hear a policeman giving orders, but I did not even open my eyes; I could only draw a gasping breath now and then. Some cold water was thrown over my head, and some cordial was poured into my mouth, and something was covered over me. I cannot tell how long I lay there, but I found my life coming back, and a kind-voiced man was patting me and encouraging me to rise. After some more cordial had been given me, and after one or two attempts, I staggered to my feet, and was gently led to some stables which were close by. Here I was put into a well-littered stall, and some warm gruel was brought to me, which I drank thankfully.
In the evening I was sufficiently recovered to be led back to Skinner's stables, where I think they did the best for me they could. In the morning Skinner came with a farrier to look at me. He examined me very closely and said:
"This is a case of overwork more than disease, and if you could give him a run off for six months he would be able to work again; but now there is not an ounce of strength left in him."
"Then he must just go to the dogs," said Skinner. "I have no meadows to nurse sick horses in—he might get well or he might not; that sort of thing don't suit my business; my plan is to work 'em as long as they'll go, and then sell 'em for what they'll fetch, at the knacker's or elsewhere."
"If he was broken-winded," said the farrier, "you had better have him killed out of hand, but he is not; there is a sale of horses coming off in about ten days; if you rest him and feed him up he may pick up, and you may get more than his skin is worth, at any rate."
Upon this advice Skinner, rather unwillingly, I think, gave orders that I should be well fed and cared for, and the stable man, happily for me, carried out the orders with a much better will than his master had in giving them. Ten days of perfect rest, plenty of good oats, hay, bran mashes, with boiled linseed mixed in them, did more to get up my condition than anything else could have done; those linseed mashes were delicious, and I began to think, after all, it might be better to live than go to the dogs. When the twelfth day after the accident came, I was taken to the sale, a few miles out of London. I felt that any change from my present place must be an improvement, so I held up my head, and hoped for the best.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักใหม่ของฉันฉันจะไม่ลืม เขามีตาสีดำและจมูก hooked ปากของเขาก็เป็นเต็มไป ด้วยฟันเป็นวัวสุนัขของ และเสียงของเขาเป็นรุนแรงเป็นบดล้อรถเข็นผ่านหิน graveled ชื่อของเขาคือ สกินเนอร์ นิโคลัส และผมเชื่อว่า เขาเป็นคนที่สามจนจิ้งหรีดขับรถสำหรับผมเคยได้ยินคนพูดว่า เห็นไม่เชื่อ แต่ผมจะบอกความรู้สึกที่เป็นเชื่อ สำหรับมากที่ฉันได้เห็นก่อน ฉันไม่เคย รู้ว่าจนถึงขณะนี้ความทุกข์ยากที่สุดของชีวิตแท็กซี่ม้าสกินเนอร์ได้นี่ชุดต่ำสุดและชุดควบคุม ต่ำ เขาได้ยากในคน และผู้ชายได้อย่างเต็มที่บนม้า ในนี้ เราก็ไม่เหลือวันอาทิตย์ และในความร้อนของฤดูร้อนในเช้าวันอาทิตย์บางครั้ง ฝ่ายชายอย่างรวดเร็วจะจ้างแท็กซี่ที่วัน 4 ของพวกเขาภายในและอื่น ๆ พร้อมคนขับ และผมจะใช้พวกเขาสิบ หรือสิบห้าไมล์ออกในประเทศ และกลับมาอีก ไม่เคยจะของพวกเขาไปลงเดินขึ้นเขา ปล่อยให้มันเป็นมากยิ่งสูงชัน หรือวันร้อนมากยิ่ง — ยกเว้น แน่นอน เมื่อคนขับกลัวฉันควรจัดการ และบางครั้งฉันได้ดังนั้น fevered และสวมใส่ว่าฉันแทบไม่สามารถสัมผัสอาหารของฉัน วิธีเคยใฝ่ดีรำคลุกเคล้ากับ niter ในที่ Jerry ใช้ให้ในคืนวันเสาร์ในอากาศร้อน ที่ใช้เย็นเราลง และทำให้เราสะดวกสบายมาก ขึ้น แล้ว เรามีสองคืน และทั้งวันเหลือไม่เสียหาย และ ใน เช้าวันจันทร์ เรามีความสดใหม่ที่ม้าหนุ่มอีก แต่ที่นี่มีเหลือไม่ และไดรเวอร์ของฉันเป็นเพียงเป็นยากเป็นนาย เขามีแส้โหดร้ายกับสิ่งที่คมชัดดังนั้นในตอนท้ายว่า บางครั้งดึงเลือด และเขาจะได้แส้ฉันใต้ท้อง และพลิกขนตาออกที่หัวของฉัน Indignities ดังเอาหัวใจจากฉันแย่มาก แต่ยังฉันไม่ได้ดีที่สุด และไม่หยุดกลับ เป็นขิงดีกล่าวว่า มันไม่ใช้ คนแข็งแกร่งที่สุดชีวิตตอนนี้ดังโคตร wretched ที่ฉันปรารถนาฉันอาจ เช่นขิง หล่นลงที่งานศพ และไม่ทุกข์ของฉัน และวันหนึ่งฉันต้องมากเกือบไปมาผมไปยืนอยู่ที่แปดในตอนเช้า และทำงาน ส่วนดีเมื่อเราได้ไปเป็นค่าโดยสารรถไฟ รถไฟยาวเพียงคาดว่า ดังนั้นคนขับรถทำลายขึ้นด้านหลังของนี่อยู่นอกจะมีโอกาสที่ค่าโดยสารคืน ก็รถหนักมาก และนี่ทั้งหมดถูกหมั้นเร็ว ๆ นี้ เราเรียก มีบุคคลที่สี่ คนเสียงดัง blustering ผู้หญิง ชายสาว และกระเป๋ามากขึ้น ผู้หญิงและเด็กได้เป็นแท็กซี่ และในขณะที่คนสั่งเกี่ยวกับกระเป๋าเด็กสาวมามองฉันนั้น"ปาป้า เธอกล่าวว่า "ฉันว่า ม้านี้ยากจนไม่สามารถรับเรา และกระเป๋าของเราฉะนี้ เขาเป็นดังนั้นอ่อนแอมาก และสวมใส่ค่า ดูเขา""โอ้ เขาคือ นางสาว กล่าวว่า คนขับรถ "เขาไม่แข็งแรงเพียงพอ"ลูกหาบ ที่ดึงเกี่ยวกับกล่องบางหนัก แนะนำให้สุภาพบุรุษ มีสัมภาระมาก ว่าเขาจะไม่มีแหล่งที่สอง"ม้าของคุณสามารถทำมัน หรือไม่เขา" กล่าวว่า คน blustering"โอ้ เขาสามารถทำมันขวาทั้งหมด รัก ส่งกล่อง กระเป๋า เขาอาจใช้เวลามากกว่านั้น และเขาได้ช่วยสาวค่ากล่องหนักว่า ไม่รู้สึกว่าสปริงลงไป"ปาป้า ปาป้า ใช้ห้องที่สอง, " กล่าวว่า เด็กสาวในโทน beseeching "ฉันแน่ใจว่า เราไม่ถูกต้อง ฉันแน่ใจโหดมาก""เหลวไหล เกรซ ได้ในครั้งเดียว และไม่ทำให้ยุ่งยากนี้ทั้งหมด สิ่งสวยได้ถ้าคนของธุรกิจมีการตรวจสอบทุกม้าแท็กซี่ก่อนที่เขาจ้าง – คนรู้ว่าธุรกิจของเขาเองแน่นอน มี ได้รับ และเก็บลิ้นของคุณ"เพื่อนของฉันอ่อนโยนเชื่อฟัง และกล่องหลัง จากกล่องถูกลากขึ้น และต่อศาลบนแท็กซี่จับคู่ โดยทางด้านของโปรแกรมควบคุมได้ ในที่สุด ทั้งหมดพร้อม และกับ jerk เขาปกติที่บังเหียนและทับของแส้เขาขับรถออกจากสถานีโหลดไม่หนักมาก และผมเคยมีไม่มีอาหารหรือพักผ่อนตั้งแต่เช้า แต่ผมไม่ได้ดีที่สุด เท่าที่ผมเสมอทำ แม้ว่าโหดร้ายและความอยุติธรรมผมตามธรรมจนเรามาถึงเนินเขา Ludgate แต่หนักและเกษียณตัวเองมีมากเกินไป ฉันไม่ดิ้นรนให้บน goaded chucks คงที่ของการบังเหียนและใช้แส้ ในขณะเดียว — ฉันไม่สามารถบอกว่า — เท้าของเล็ดรอดอย่างฉัน และฉันตกหนักไปพื้นดินด้านของฉัน suddenness ที่และแรงที่ฉันก้มดูเหมือนจะ ชนะลมหายใจทั้งหมดออกจากร่างกายของฉัน ฉันวางอย่างสมบูรณ์ยังคง แน่นอน ผมไม่มีอำนาจในการย้าย และฉันคิดว่า ตอนนี้ฉันกำลังจะตาย ผมได้ยินการเรียงลำดับสับสนรอบฉัน เสียงดัง โกรธ และการลงของในกระเป๋า แต่มันเป็นเหมือนความฝันทั้งหมด ฉันคิดว่า ฉันได้ยินว่าหวาน น่าสงสารเสียงพูดว่า "Oh ม้าที่ดี มันเป็นข้อบกพร่องของเราทั้งหมด" บางมาหลวมสายคล้องคอของ bridle ของฉัน และร่องรอยที่เก็บไว้คอเพื่อให้แน่นเมื่อฉันทำ บางพูด "เขาจะตาย เขาจะไม่ได้ขึ้นอีก" เมื่อ ฉันได้ยินตำรวจให้ใบสั่ง แต่ฉันไม่ได้เปิดตา ฉันเพียงสามารถวาดลม gasping ขณะนี้แล้ว น้ำเย็นเกิดขึ้นเหนือศีรษะ และอินเนอร์บางที่ poured เข้าไปในปากของฉัน และสิ่งที่ถูกปกคลุมข้า ไม่สามารถแจ้งระยะฉันวางมี แต่พบชีวิตที่กลับมา และ patting ฉัน และส่งเสริมให้ลุกชายเสียงชนิด หลังจากบาง จริงใจมากกว่าได้รับฉัน และหลังจากหนึ่ง หรือสองครั้ง ฉันเหลื่อมกันให้เท้าของฉัน และเบา ๆ นำไปบางอสังหาริมซึ่งถูกปิดโดย นี่ฉันถูกเก็บไว้ในคูหาแห่ง littered และโจ๊กบางอุ่นถูกนำให้ฉัน ซึ่งฉันดื่มขอบคุณในตอนเย็น ฉันมีกู้คืนพอเสียไปของสกินเนอร์อสังหาริม ผมคิดว่า พวกเขาได้ดีสุดสำหรับฉันแต่ไม่ ในตอนเช้า สกินเนอร์มาพร้อมกับ farrier ที่ฉัน เขาตรวจสอบฉันอย่างใกล้ชิด และกล่าวว่า:"กรณีของ overwork มากกว่าโรค และถ้าคุณสามารถให้เขาใช้หกเดือน เขาจะต้องทำงานอีก แต่ตอนนี้ ไม่ออนซ์ของความแข็งแรงอยู่ในพระองค์""แล้วเขาต้องเพียงไปสุนัข กล่าวว่า สกินเนอร์ "มีโดวส์ไม่ให้นมม้าป่วยในซึ่งเขาอาจได้ดีหรือเขาอาจไม่ การเรียงลำดับของสิ่งที่ไม่เหมาะกับธุรกิจของฉัน แผนของฉันคือการ ทำงาน 'em ว่าตราบใดที่พวกเขาจะไป แล้ว ขาย 'em สำหรับสิ่งที่จะนำมาใช้ ที่เป็น knacker หรืออื่น ๆ ""ถ้าเขาไม่เสีย-winded," farrier กล่าวว่า "คุณมีดีมีตายปลาย แต่เขาไม่ใช่ มีการขายของม้ามาปิดประมาณสิบวัน ถ้าคุณวางตัวเขา และดึงเขา ขึ้นเขาอาจรับค่า และคุณอาจได้รับมากกว่าผิวหนังของเขามีมูลค่า ราคาใดๆ"ตามคำแนะนำนี้ สกินเนอร์ ค่อนข้าง unwillingly คิด ให้สั่งว่า ฉันควรจะเลี้ยงดู และดูแลอย่างดี และมั่นคงคน อย่างมีความสุข ทำใบสั่งมากจะดีกว่านายของเขามีให้ สิบวันพักผ่อนที่สมบูรณ์แบบ มายดีข้าวโอ๊ต เฮย์ รำ mashes กับเมล็ดต้มผสมในพวกเขา ได้เพิ่มเติมจะได้รับค่าสภาพของฉันไม่ได้ทำอะไร mashes ที่เมล็ดมีรส และเริ่มคิดว่า หลังจากที่ทุก มันอาจจะดีกว่าอยู่ไปให้สุนัข เมื่อวันที่ 12 หลังจากเกิดเหตุมา ฉันถูกนำไปขาย กี่ไมล์จากลอนดอน ผมรู้สึกว่า การเปลี่ยนแปลงใด ๆ จากตำแหน่งปัจจุบันของฉันต้องมีการปรับปรุง ดังนั้นฉันขึ้นค่าหัวของฉัน และวาดหวังถึงสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจ้านายคนใหม่ของฉันฉันจะไม่มีวันลืม; เขามีตาสีดำและติดยาเสพติดจมูก, ปากของเขาเป็นเต็มรูปแบบของฟันเป็นวัวสุนัขและเสียงของเขาเป็นที่รุนแรงเช่นบดล้อรถเข็นกว่าหินโรยกรวด ชื่อของเขาคือนิโคลัสสกินเนอร์และผมเชื่อว่าเขาเป็นคนที่น่าสงสารซอมซ่อแซมขับรถ
ผมเคยได้ยินคนบอกว่าเห็นเป็นความเชื่อ; แต่ผมควรจะพูดความรู้สึกที่จะเชื่อ; ให้มากที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมาก่อนผมไม่เคยรู้ว่าจนถึงขณะนี้ความทุกข์ยากที่สุดในชีวิตของรถม้าของ
สกินเนอร์มีการตั้งค่าที่ต่ำของรถแท็กซี่และชุดต่ำของไดรเวอร์; เขาเป็นอย่างหนักในผู้ชายและคนได้ยากบนหลังม้า ในที่นี้เราไม่ได้มีส่วนที่เหลือในวันอาทิตย์และมันก็เป็นในความร้อนของฤดูร้อน
บางครั้งในเช้าวันอาทิตย์ที่พรรคของคนได้อย่างรวดเร็วจะจ้างรถแท็กซี่สำหรับวันที่; สี่ของพวกเขาภายในและอื่น ๆ พร้อมคนขับและผมจะนำพวกเขาสิบหรือสิบห้าไมล์ออกไปในประเทศและกลับมาอีกครั้ง; ไม่เคยใด ๆ ของพวกเขาจะได้รับลงไปเดินขึ้นเขาให้มันเป็นเคยให้สูงชันหรือวันที่เคยให้ร้อนเว้นแต่แน่นอนเมื่อคนขับรถก็กลัวผมไม่ควรจะจัดการกับมันและบางครั้งผมจึงไข้และการสวมใส่ ที่ผมแทบจะไม่สามารถสัมผัสอาหารของฉัน วิธีที่ผมใช้ในการบดยาวรำที่ดีกับ Niter ในนั้นที่เจอรี่มาใช้เพื่อให้เราในคืนวันเสาร์ในสภาพอากาศร้อนที่ใช้ในการเย็นเราลงและทำให้เราสะดวกสบายมาก จากนั้นเราก็สองคืนและทั้งวันสำหรับส่วนที่เหลือติดต่อกันและในเช้าวันจันทร์เราเป็นสดเป็นม้าหนุ่มอีกครั้ง; แต่ที่นี่ก็มีส่วนที่เหลือไม่มีและคนขับรถของฉันเป็นเพียงยากอย่างที่เจ้านายของเขา เขามีแส้โหดร้ายกับบางสิ่งบางอย่างคมชัดในตอนท้ายว่ามันบางครั้งดึงเลือดและเขาก็จะชักฉันภายใต้ท้องและพลิกขนตาออกที่หัวของฉัน กันและกันเช่นนี้เอาหัวใจออกจากฉันชะมัด แต่ยังคงฉันไม่ดีที่สุดของฉันและไม่เคยแขวนกลับ; สำหรับขิงที่ไม่ดีเท่าที่กล่าวว่ามันก็ไม่มีประโยชน์; ผู้ชายที่แข็งแกร่งที่สุด
ในชีวิตของฉันเป็นตอนนี้จึงอนาถอย่างที่ฉันอยากฉันอาจจะเช่นขิงวางตายลงที่ทำงานของฉันและจะออกจากความทุกข์ยากของฉันและวันหนึ่งความหวังของผมเกือบมา
ผมไปบนขาตั้ง ที่แปดในตอนเช้าและได้ทำร่วมกันดีของการทำงานเมื่อเราต้องใช้เวลาในการโดยสารรถไฟ รถไฟยาวที่คาดว่าเพียงแค่ในเพื่อให้คนขับรถของฉันดึงขึ้นที่ด้านหลังของบางส่วนของรถแท็กซี่ออกไปข้างนอกที่จะใช้โอกาสของค่าโดยสารกลับ มันเป็นรถไฟหนักมากและเป็นรถแท็กซี่ทั้งหมดถูกหมั้นเร็ว ๆ นี้เราได้รับการเรียกร้องให้ มีบุคคลที่สี่คือ; มีเสียงดังคนพูดวางโตกับสุภาพสตรี, เด็กชายตัวเล็ก ๆ และเด็กสาวและการจัดการที่ดีของกระเป๋าเดินทาง ผู้หญิงและเด็กได้เข้าไปในรถและในขณะที่คนที่มีคำสั่งเกี่ยวกับกระเป๋าเดินทางของเด็กสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาและมองมาที่ผม
"พ่อ" เธอกล่าวว่า "ผมมั่นใจว่าม้าตัวนี้ไม่ดีไม่สามารถพาเราและทุกกระเป๋าของเราเพื่อให้ห่างไกล เขาเป็นอย่างมากที่อ่อนแอและการสวมใส่ขึ้น. อย่ามองเขา. "
"โอ้! เขาทั้งหมดขวาพลาด" กล่าวว่าคนขับรถของฉัน "เขาแข็งแรงพอ."
พนักงานยกกระเป๋าที่ถูกดึงเกี่ยวกับกล่องหนักบางชนิดแนะนำให้ สุภาพบุรุษที่มีสัมภาระมากไม่ว่าเขาจะไม่ใช้รถแท็กซี่ที่สอง
"ม้าของคุณสามารถทำมันหรือไม่สามารถเขา?" กล่าวว่าคนพูดวางโต
"โอ้เขาสามารถทำมันถูกต้องครับ; ส่งกล่อง, พนักงานยกกระเป๋าเขาอาจใช้เวลามากกว่านั้น" และเขาจะช่วยกันลากขึ้นกล่องหนักเพื่อที่ฉันรู้สึกว่าสปริงลงไป
"พ่อพ่อจะใช้รถแท็กซี่ที่สอง" กล่าวว่าเด็กสาวด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน "ผมแน่ใจว่าเราจะผิดผมแน่ใจว่ามันเป็นสิ่งที่โหดร้ายมาก."
"ไร้สาระเกรซได้รับในในครั้งเดียวและไม่ทำให้เอะอะทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่สวยมันจะถ้าชายคนหนึ่งของธุรกิจที่มีการตรวจสอบ ทุกรถม้าก่อนที่เขาจะได้รับการว่าจ้างมันเป็นคนที่รู้ว่าธุรกิจของตัวเองแน่นอน; ที่นั่นได้รับในและถือลิ้นของคุณ! "
เพื่อนของฉันมีความอ่อนโยนที่จะเชื่อฟังและกล่องกล่องหลังถูกลากขึ้นมาและติดอยู่ด้านบนของรถแท็กซี่ หรือนั่งข้างคนขับ ในที่สุดทุกคนก็พร้อมและมีการกระตุกตามปกติของเขาที่บังเหียนและเฉือนของแส้ที่เขาขับรถออกจากสถานี
โหลดหนักมากและผมมีทั้งอาหารหรือส่วนที่เหลือตั้งแต่เช้า; แต่ฉันไม่ฉันที่ดีที่สุดที่ผมเคยได้ทำทั้งๆที่มีความโหดร้ายและความอยุติธรรม
ที่ผมได้รับพร้อมเป็นธรรมจนเรามาถึงลัดเกทฮิลล์; แต่มีภาระหนักและความอ่อนล้าของตัวเองมีมากเกินไป ผมกำลังดิ้นรนเพื่อให้อยู่เข็นโดย Chucks คงที่ของการปล่อยและการใช้แส้เมื่ออยู่ในช่วงเวลาเดียวผมไม่สามารถบอกได้ว่าฉันฟุตเล็ดรอดออกมาจากใต้ฉันและฉันล้มลงกับพื้นอย่างหนักในด้านของฉัน; อย่างกระทันหันและแรงที่ฉันตกหลุมดูเหมือนจะเอาชนะทุกลมหายใจออกจากร่างกายของฉัน ผมนอนนิ่ง; แน่นอนฉันมีอำนาจที่จะย้ายไม่ได้และผมคิดว่าตอนนี้ฉันกำลังจะตาย ผมได้ยินมาว่าการจัดเรียงของความสับสนรอบฉันดังเสียงโกรธและการลงกระเป๋าเดินทาง แต่มันก็เป็นความฝันที่ทุกคนต้องการ ฉันคิดว่าฉันได้ยินมาว่าหวานเสียงน่าสงสารบอกว่า "Oh! ว่าม้าไม่ดี! มันเป็นความผิดของเรา." บางคนมาคลายสายรัดลำคอของบังเหียนของเราและ undid ร่องรอยที่ทำให้คอแน่นอยู่กับฉัน บางคนกล่าวว่า "เขาตายเขาจะไม่เคยได้รับขึ้นมาอีกครั้ง". จากนั้นผมก็ได้ยินเสียงตำรวจออกคำสั่ง แต่ผมไม่ได้เปิดตาของฉัน; ผมทำได้แค่เสมอลมหายใจหอบขณะนี้แล้ว บางน้ำเย็นถูกโยนเหนือหัวของฉันและบางอันถูกเทลงไปในปากของฉันและสิ่งที่ถูกปกคลุมเหนือฉัน ฉันไม่สามารถบอกระยะเวลาที่ฉันวางมี แต่ผมพบว่าชีวิตของฉันกลับมาและคนใจดี-ถูกเปล่งออกมาตบผมและให้กำลังใจผมที่จะเพิ่มขึ้น หลังจากที่จริงใจมากขึ้นได้รับฉันและหลังจากที่หนึ่งหรือสองครั้งที่ผมถูกย้ายไปที่เท้าของฉันและถูกนำตัวเบา ๆ เพื่อคอกบางอย่างที่มีค่าใกล้เคียงโดย ที่นี่ผมได้ใส่ลงไปในคอกดีเกลื่อนและบางส่วนข้าวต้มอบอุ่นถูกนำไปฉันที่ฉันดื่มขอบคุณ
ในตอนเย็นผมก็หายดีพอที่จะนำกลับไปที่คอกสกินเนอร์ที่ผมคิดว่าพวกเขาได้ดีที่สุดสำหรับผมพวกเขา ได้ ในตอนเช้ากินเนอร์มาพร้อมกับเกือกม้าที่จะมองมาที่ฉัน เขาตรวจสอบฉันอย่างใกล้ชิดและพูดว่า:
"นี่คือกรณีของการทำงานหนักมากขึ้นกว่าโรคและถ้าคุณสามารถให้เขาวิ่งออกไปเป็นเวลาหกเดือนเขาจะสามารถไปทำงานอีกครั้ง แต่ตอนนี้มีไม่ออนซ์ของความแข็งแรงเหลืออยู่ใน เขา. "
"จากนั้นเขาก็ต้องไปที่สุนัข" สกินเนอร์กล่าวว่า "ผมมีทุ่งหญ้ากับพยาบาลม้าป่วยในเขาอาจจะได้รับดีหรือเขาอาจจะไม่ไม่มีเรียงลำดับของสิ่งที่ไม่เหมาะกับธุรกิจของฉันแผนของฉันคือการทำงาน 'em ตราบเท่าที่พวกเขาจะไปแล้วขาย' . em สำหรับสิ่งที่พวกเขาจะเรียกที่ Knacker หรือที่อื่น ๆ "
"ถ้าเขาได้รับการหักยืด" เกือกม้ากล่าวว่า "คุณได้ดีกว่าได้ฆ่าเขาออกจากมือ แต่เขาไม่ได้นั้นมีคือการขายของม้า ออกมาในประมาณสิบวัน. ถ้าคุณส่วนที่เหลือเขาและอาหารเขาขึ้นเขาอาจจะหยิบขึ้นมาและคุณอาจได้รับมากกว่าผิวของเขามีมูลค่าในอัตราใด ๆ "
เมื่อคำแนะนำหนังค่อนข้างไม่เต็มใจผมคิดว่านี้ออกคำสั่งว่า ฉันควรจะได้รับอาหารที่ดีและได้รับการดูแลและคนที่มีความเสถียรอย่างมีความสุขสำหรับผมดำเนินการคำสั่งซื้อที่มีจะดีกว่าเจ้านายของเขามีในการให้พวกเขา สิบวันแห่งการพักผ่อนที่สมบูรณ์แบบมากมายของข้าวโอ๊ตที่ดีแห้ง mashes รำด้วยลินสีดต้มผสมในพวกเขาได้มากขึ้นที่จะได้รับขึ้นสภาพของฉันมากกว่าสิ่งอื่นใดสามารถทำได้; ผู้ mashes ลินสีดอร่อยและฉันเริ่มที่จะคิดว่าหลังจากทั้งหมดมันอาจจะดีกว่าที่จะมีชีวิตอยู่กว่าไปกับสุนัข เมื่อวันที่สิบสองหลังจากที่เกิดอุบัติเหตุมาผมถูกนำตัวไปขายสักสองสามไมล์ออกจากลอนดอน ผมรู้สึกว่าการเปลี่ยนแปลงใด ๆ จากสถานที่ปัจจุบันของฉันจะต้องมีการปรับปรุงเพื่อให้ฉันจัดขึ้นหัวของฉันและหวังที่ดีที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมนายใหม่ผมจะไม่ลืม เขามีตาสีดำ จมูกงุ้ม ปากของเขาอย่างเต็มรูปแบบของฟัน เป็น หมา และเสียงของเขาแข็งกร้าวเป็นบดล้อเกวียนกว่า graveled ก้อนหิน เขาชื่อ นิโคลัส สกินเนอร์ และผมเชื่อว่าเขาจะเป็นผู้ชายที่แซมไม่สบายจนขับรถ .
ผมเคยได้ยินคนกล่าวว่า เชื่อในสิ่งที่เห็น แต่ผมจะบอกว่า ความรู้สึกเชื่อมั่น ;ให้มากที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมาก่อน ฉันไม่เคยรู้เลย จนตอนนี้พูดกับความทุกข์ยากของชีวิตแท็กซี่ม้า .
สกินเนอร์มีการตั้งค่าต่ำของรถและชุดต่ำของไดรเวอร์ เขาก็ลำบากในผู้ชาย และผู้ชายได้ยากบนม้า ในที่นี้เราไม่มี วันอาทิตย์ พักผ่อน และในความร้อนของฤดูร้อน
บางครั้งในเช้าวันอาทิตย์เป็นพรรคของคนได้อย่างรวดเร็วจะเช่ารถสำหรับวันพวกเขาทั้งสี่เข้าไปอีกกับคนขับรถ และผมต้องใช้เวลาสิบ หรือสิบห้าไมล์เข้าประเทศ และกลับมาอีก จะได้ลงไปเดินขึ้นเนินเขา ปล่อยให้มันเป็น เคย สูงชัน หรือวันไหนร้อนมากยกเว้น แน่นอน เมื่อคนขับรถกลัว ฉันควรจัดการกับมัน และบางครั้งผมก็เร่าร้อนและการสวมใส่ที่ฉันแทบจะไม่แตะต้องอาหารของฉันวิธีที่ผมใช้นานดีด้วยรำข้าวบดดินประสิวในมันที่เจอร์รี่ใช้ให้เราในเสาร์ในสภาพอากาศร้อน ที่ใช้ในการเย็นลง และทำให้เราสบายใจ แล้วเรามีสองคืนติดต่อกันตลอดทั้งวัน พักผ่อน เช้าวันจันทร์เราก็ใหม่เหมือนม้าหนุ่ม อีก แต่ที่นี่ไม่มีเหลือ และคนขับก็ยากเป็นเจ้านายของเขาเขาแส้โหดร้ายกับเรื่องคมในตอนท้ายว่าบางครั้ง เจาะเลือด และเขาจะตีผม ใต้ท้อง และพลิกฟาดที่หัวของฉัน indignities แบบนี้เอาใจผมมาก แต่ผมทำดีที่สุดแล้ว และไม่เคยแขวนกลับ เพราะขิงจนบอกว่า มัน ไม่ ใช้ เป็นผู้ชายที่แข็งแกร่งที่สุด ในชีวิตของฉันตอนนี้
สุดๆเคราะห์ร้ายที่ฉันอยากจะเช่น ขิง หล่นลงไปตายในที่ทำงานของฉันและพ้นทุกข์ และวันหนึ่ง ความปรารถนาของฉันเกือบจะมาถึง
ผมไปยืนที่แปดในตอนเช้า และทำร่วมกันที่ดีของงาน เมื่อเราต้องใช้บริการรถไฟ รถไฟยาวแค่คาดหวังในดังนั้นคนขับดึงขึ้นที่ด้านหลังของรถภายนอกที่จะใช้โอกาสที่อัตราค่าโดยสาร มันเป็นการฝึกที่หนักมากและแท็กซี่ทั้งหมดได้ร่วมของเราก็เรียก . มีเพื่อน 4 คน ; เสียงดัง blustering ผู้ชายกับผู้หญิง เด็ก และผู้หญิง และจัดการที่ดีของกระเป๋า ผู้หญิงและเด็กเข้าไปในรถ และในขณะที่พวกสั่งเกี่ยวกับที่เก็บหญิงสาวมาและมองมาที่ฉัน .
" พ่อ " เธอกล่าว " ฉันแน่ใจว่า นี้น่าสงสารม้าไม่สามารถพาเราและทั้งหมดของเราที่เก็บเพื่อให้ห่างไกลเขาก็อ่อนแอมาก และใส่ขึ้น ดูที่เขา "
" โอ้ ! เขาไม่เป็นไร คุณหนู " คนขับรถ " เขาแข็งแรงพอแล้ว "
พอร์เตอร์ ที่ดึงเรื่องหนักกล่อง แนะนำให้คุณสุภาพบุรุษมีที่เก็บมากว่า เขาจะไม่ใช้แท็กซี่ 2 .
" ของคุณม้า ทำ หรือ ไม่เขา ? " กล่าวว่า blustering มนุษย์ .
" โอ้ ! เขาสามารถทำมันได้ทั้งหมดใช่ไหมครับ ส่งขึ้นกล่อง Porter ;เขาอาจจะใช้เวลามากกว่านั้น และเขาช่วยลากขึ้นกล่องหนักมากดังนั้นฉันอาจรู้สึกสปริงลงไป .
" ป๊ะป๋า ก็นั่งแท็กซี่ ที่สอง , " กล่าวว่าเด็กสาวด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน " ฉันแน่ใจว่า เราเป็นคนผิด ฉันแน่ใจว่า มันโหดร้ายมาก "
" ไร้สาระ เกรซ ได้ทันที และไม่ทำให้วุ่นวายทั้งหมดนี้ ;เป็นสิ่งสวยมันจะเป็นถ้าคนธุรกิจต้องตรวจสอบทุกแท็กซี่ม้าก่อนที่เขาจะจ้างให้คนรู้จักธุรกิจของเขาเอง แน่นอน มี ไป และ เก็บลิ้นของคุณ !
เพื่อนอ่อนโยนของฉันต้องเชื่อฟัง และกล่องหลังกล่องมันลากขึ้นและค้างบนรถแท็กซี่หรือตัดสินโดยด้านข้างของคนขับ เมื่อทุกอย่างพร้อมแล้วและตามปกติของเขาสะบัดที่ควบคุม และฟันของแส้ที่เขาขับรถออกมาจากสถานี
โหลดหนักมาก และผมมีทั้งอาหารและที่พักตั้งแต่เช้า แต่ก็ทำได้ดีที่สุดแล้ว ผมก็ทำ ทั้งๆที่มีความโหดร้ายและอยุติธรรม .
ผมเลยค่อนข้างจนกว่าเราจะมา เพื่อ ludgate เนินเขา แต่ก็โหลดหนักและเหน็ดเหนื่อยของตัวเองมากเกินไป ฉันดิ้นรนเพื่อเก็บบนช่วยผลักดันโดย chucks คงที่ของการควบคุม และใช้แส้ เมื่อไม่สามารถ moment-i เดียวบอกวิธีเท้าลื่นจากใต้ผม และผมที่ตกลงมาอย่างหนักกับพื้นในด้านของฉัน อย่างกระทันหัน และด้วยกำลังที่ผมอยู่ดูเหมือนจะชนะทั้งหมดลมหายใจออกจากร่างกายของฉัน ผมนอนนิ่ง แน่นอน ผมไม่มีอำนาจไป และฉันคิดว่าฉันกำลังจะตายฉันได้ยินว่าประเภทของความสับสนรอบฉันดัง เสียงโกรธ และการลงของที่เก็บ แต่มันเป็นเหมือนความฝัน ฉันคิดว่าฉันได้ยินว่าหวาน เสียงน่าสงสารว่า " โอ้ ! ม้าที่น่าสงสาร ! มันเป็นความผิดของเรา " มีคนเข้ามาช่วยระบายคอและสายของชุดของฉันและทำลายร่องรอยซึ่งเก็บคอแน่นมาก เมื่อฉัน บางคนกล่าวว่า " เขาตายแล้ว เขาจะไม่สามารถลุกขึ้นได้อีก" ผมได้ยินตำรวจให้ใบสั่ง แต่ไม่ได้ลืมตา ผมอาจจะวาดหอบหายใจแล้ว น้ำเย็นถูกโยนขึ้นเหนือหัว และบางอันก็เทลงไปในปากของฉันและมันครอบคลุมมากกว่าฉัน ผมไม่สามารถบอกระยะเวลาที่ผมนอนที่นั่น แต่ผมพบว่าชีวิตของฉันกลับมา และชนิดมีคนตบหลังฉันและให้ฉันลุกขึ้นหลังจากที่ได้มีมิตรมากขึ้นได้รับฉันและหลังจากที่หนึ่งหรือสองครั้ง ฉันเซไปที่เท้า และ เบาไฟ LED บางคอกม้าซึ่งอยู่ใกล้ๆกัน นี่ผมก็ใส่แล้วทิ้งแผงลอยและข้าวต้มอุ่นนำมาให้ฉัน ซึ่งฉันดื่ม Thankfully .
ในตอนเย็นฉันด้านการกู้คืนเพื่อนำกลับไปที่คอกม้า สกินเนอร์ ที่ฉันคิดว่าพวกเขาทำสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับฉัน พวกเขาอาจจะใน สกินเนอร์ เช้ามาเป็นเกือกม้าที่จะมองฉัน เขาตรวจฉันอย่างใกล้ชิดและกล่าวว่า :
" นี้เป็นกรณีของการทำงานหนักกว่าโรค และถ้าคุณจะให้เขาหนีไปเป็นเวลาหกเดือนเขาจะสามารถทำงานได้อีก แต่ตอนนี้ไม่มีแม้แต่แรงในตัวเขา "
" แล้วเขาก็ต้องไป สุนัข " บอกว่า สกินเนอร์" ผมไม่มีทุ่งหญ้าให้พยาบาลม้าป่วยอยู่เขาอาจจะดีหรืออาจจะไม่ได้ แบบนั้นไม่เหมาะกับธุรกิจของฉัน แผนของฉันคือการทำงานพวกเขาตราบเท่าที่พวกเขาจะไป และขายพวกเขาสำหรับสิ่งที่พวกเขาจะได้ราคาที่กำลังหมดแรงหรือที่อื่น ๆ . "
" ถ้าเขาเสียยืด ' เกือกม้า " คุณน่าจะฆ่าเขาออกจากมือ แต่เขาไม่ได้มีการขายม้ามาปิดในสิบวัน ถ้าคุณเหลือเขาและดึงเขาขึ้นมา เขาอาจจะรับ และคุณอาจได้รับมากกว่าผิวของเขาคือมูลค่าที่อัตราการใด ๆ . "
ตามคำแนะนำ สกินเนอร์ ค่อนข้าง ซังกะตาย ผมว่า สั่งที่ผมควรจะเลี้ยงดีและการดูแลสำหรับ ชายที่มั่นคง มีความสุขสำหรับฉัน ดำเนินการสั่งซื้อกับมากดีกว่าจะมากกว่าเจ้านายของเขามีให้พวกเขาสิบวัน เพอร์เฟค พัก มากมาย ของ ดี ข้าวโอ๊ต ฟาง รำ mashes กับต้มลินสีดผสมพวกเขาทำมากขึ้นเพื่อรับเงื่อนไขของฉันกว่าสิ่งอื่นสามารถทำได้ ; ผู้ลินสีด mashes อร่อยมาก และฉันก็เริ่มคิด หลังจากทั้งหมด มันอาจจะดีกว่าที่จะอยู่มากกว่าไปที่สุนัข เมื่อวันที่สิบสองหลังเกิดอุบัติเหตุมา ผมเอาไปขาย ไม่กี่ไมล์จากลอนดอนผมรู้สึกว่า การเปลี่ยนแปลงใด ๆจากสถานที่ปัจจุบัน ผมต้องปรับปรุง ผมจับหัวของฉันและหวังสำหรับดีที่สุด