The effects of periphyton grown on

The effects of periphyton grown on bamboo substrate, on growth and production of Nile tilapia, Oreochromis niloticus (Genetically Improved Farmed Tilapia strain) in monoculture and polyculture with the freshwater prawn (Macrobrachium rosenbergii) were studied and economically evaluated. The experiment had 2ื2 factorial design: The first factor was presence or absence of substrate for periphyton development, the second factor was related to culture system. The first system was monoculture
of the GIFT strain of Nile tilapia stocked at 20,000 fingerlings ha-1, the second system was tilapia–prawn polyculture with each stocked at 20,000 fingerlings or postlarvae ha-1. Bamboo poles were posted vertically in ponds under substrate treatments. Feed and inorganic fertilizers were applied to all ponds.
There were no differences in phytoplankton biomass and primary productivity between the treatments (PN0.05). The electivity indices indicated that there were low dietary overlaps between tilapia and prawn. Survivals of tilapia and prawn were higher in ponds with bamboo substrate (60% and 35%, respectively) than in the control ponds without substrates (55% and 20%, respectively). Addition of substrate significantly (Pb0.05) increased growth and production of both species. In monoculture, substrate contributed 40% to tilapia production, whereas, in polyculture, it contributed 46%. Prawn production was increased by 127%. Highest total yield (2445 kg ha-1 tilapia and 141 kg ha-1 prawn) over a 145-day culture period was recorded in substratebased polyculture ponds. However, there was conclusive evidence that addition of periphyton substrates resulted in higher fish production and hence, polyculture of tilapia and prawn in periphyton ponds is a promising option for low-input ecologicalaquaculture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบจากการ periphyton ปลูกบนพื้นผิวไม้ไผ่ต่อการเจริญเติบโตและการผลิตปลานิล, ปลานิล (ปรับปรุงพันธุกรรมสายพันธุ์ปลานิล Farmed) ในเชิงเดี่ยวและ polyculture กุ้งน้ำจืด (Macrobrachium rosenbergii) ได้ศึกษาและประเมินผลทางเศรษฐกิจ การทดลองมี 2 ื 2 ปัจจัยการออกแบบ: ปัจจัยแรกคือการมีหรือไม่มีของพื้นผิวสำหรับการพัฒนา periphyton ปัจจัยที่สองที่เกี่ยวข้องกับระบบการเลี้ยง ระบบแรกคือเชิงเดี่ยวของสายพันธุ์ของขวัญของปลานิลในสต็อกที่ 20,000 ลูกปลาฮ่า-1 ระบบที่สองคือ polyculture-ปลานิลกุ้งกับแต่ละ stocked 20,000 ลูกปลาหรือระยะโพสท์ลาวาฮ่า-1
ไม้ไผ่ถูกโพสต์ในแนวตั้งในบ่อภายใต้การรักษาพื้นผิว ฟีดและปุ๋ยอนินทรีถูกนำไปใช้กับบ่อทั้งหมด.
มีความแตกต่างในชีวมวลแพลงก์ตอนพืชและผลผลิตหลักระหว่างการรักษาได้ (PN0.05) ดัชนี electivity ชี้ให้เห็นว่ามีการบริโภคอาหารต่ำคาบเกี่ยวระหว่างปลานิลและกุ้ง รอดของปลานิลและกุ้งที่สูงขึ้นในบ่อที่มีพื้นผิวไม้ไผ่ (60% และ 35% ตามลำดับ) กว่าในบ่อโดยไม่ต้องควบคุมพื้นผิว (55% และ 20% ตามลำดับ) นอกเหนือจากพื้นผิวอย่างมีนัยสำคัญ (Pb0.05) เพิ่มการเจริญเติบโตและการผลิตของทั้งสองชนิด ในเชิงเดี่ยวพื้นผิวมีส่วน 40% เพื่อการผลิตปลานิลในขณะที่ใน polyculture ก็มีส่วน 46% การผลิตกุ้งเพิ่มขึ้น 127% ผลผลิตรวมสูงสุด (2,445 กิโลกรัมต่อเฮกตาร์ 1 ปลานิลและ 141 กิโลกรัมต่อเฮกตาร์กุ้ง 1) ในช่วงระยะเวลาการเพาะเลี้ยง 145 วันถูกบันทึกไว้ในบ่อ substratebased polyculture แต่มีหลักฐานแน่ชัดว่านอกเหนือจากพื้นผิว periphyton ส่งผลในการผลิตปลาที่สูงขึ้นและด้วยเหตุนี้ polyculture ของปลานิลและกุ้งในบ่อ periphyton เป็นตัวเลือกที่มีแนวโน้มสำหรับ ecologicalaquaculture ต่ำการป้อนข้อมูล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของเพอริไฟตอนโตบนแผ่นไม้ไผ่ ต่อการเจริญเติบโตและผลผลิตของปลานิล , ปลานิล ( ปรับปรุงฟาร์มปลานิลสายพันธุ์ทางพันธุกรรม ) และในการ polyculture กับกุ้งก้ามกราม ( Macrobrachium rosenbergii ) ได้ศึกษาและเศรษฐกิจประเมิน ทดลอง 2 ืออกแบบ 2 แบบ :ปัจจัยแรก คือ การแสดงตนหรือการขาดสารอาหารเพื่อการพัฒนาเพอริไฟตอน ปัจจัยที่สอง คือ ที่เกี่ยวข้องกับระบบวัฒนธรรม ระบบแรกคือ การปลูกพืชเชิงเดี่ยว
ของของขวัญสายพันธุ์ปลานิล stocked ที่ 20000 ลูกปลา ha-1 ระบบที่สองเป็นปลานิล–กุ้ง polyculture แต่ละ stocked ที่ 20000 ลูกปลาหรือ ? ha-1 .เสาไม้ไผ่ถูกลงรายการบัญชีในแนวตั้งภายใต้พื้นผิว บ่อบำบัด อาหารสัตว์และปุ๋ยอนินทรีย์ประยุกต์ทุกบ่อ
พบว่า ไม่มีความแตกต่างกัน แพลงก์ตอนพืชชีวมวลและผลผลิตปฐมภูมิระหว่างการรักษา ( pn0.05 ) การ electivity ดัชนีพบว่าใยอาหารต่ำคาบเกี่ยวระหว่างปลานิลและกุ้งรอดชีวิตของกุ้งในบ่อเลี้ยงปลานิล และสูงขึ้นด้วยแผ่นไม้ไผ่ ( 60 เปอร์เซ็นต์ และ 35 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ) สูงกว่าในบ่อควบคุมโดยพื้นผิว ( 55 % และ 20 % ตามลำดับ ) นอกจากนี้พื้นผิวอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( pb0.05 ) การเจริญเติบโตที่เพิ่มขึ้นและการผลิตของทั้งสองชนิด ในการตั้งต้นส่วน 40% เพื่อการผลิตปลานิล ส่วนใน polyculture มันสนับสนุนร้อยละ 46ผลิตกุ้งได้เพิ่มขึ้น 127 ล้านบาท ผลผลิตรวมสูงสุด ( ปลานิล ha-1 2445 กก. 141 กก. ha-1 กุ้ง ) มากกว่า 145 วันวัฒนธรรมระยะเวลาที่ถูกบันทึกไว้ใน substratebased บ่อ polyculture . อย่างไรก็ตาม มีหลักฐานที่เพิ่มของเพอริไฟตอนพื้นผิวให้สูงกว่าปลาและการผลิตดังนั้นpolyculture ปลานิล และกุ้งในบ่อเลี้ยงสาหร่ายยึดเกาะเป็นทางเลือกที่มีศักยภาพ ecologicalaquaculture อินพุตต่ำ