These three terms have different me

These three terms have different meanings and must be recognized.

Hades has similarities to the Old Testament term, Sheol as "the place of the dead" or "grave". Thus, it is used in reference to both the righteous and the wicked, since both wind up there eventually.[30]
Gehenna refers to the "Valley of Hinnom", which was a garbage dump outside of Jerusalem. It was a place where people burned their garbage and thus there was always a fire burning there. Bodies of those deemed to have died in sin without hope of salvation (such as people who committed suicide) were thrown there to be destroyed.[31] Gehenna is used in the New Testament as a metaphor for the final place of punishment for the wicked after the resurrection.[32]
Tartaro'o (the verb "throw to Tartarus") occurs only once in the New Testament in II Peter 2:4, where it is parallel to the use of the noun form in 1 Enoch as the place of incarceration of the fallen angels. It mentions nothing about human souls being sent there in the afterlife.

The parable of the Rich man and Lazarus depicting the rich man in hell asking for help to Abraham and Lazarus in heaven by James Tissot

The Last Judgement, Hell, circa 1431, by Fra Angelico
The Roman Catholic Church defines Hell as "a state of definitive self-exclusion from communion with God and the blessed." One finds themselves in Hell as the result of dying in mortal sin without repenting and accepting God's merciful love, becoming eternally separated from Him by one's own free choice[33] immediately after death.[34] In the Roman Catholic Church, many other Christian churches, such as the Baptists and Episcopalians, and some Greek Orthodox churches,[35] Hell is taught as the final destiny of those who have not been found worthy after the general resurrection and last judgment,[36][37][38] where they will be eternally punished for sin and permanently separated from God. The nature of this judgment is inconsistent with many Protestant churches teaching the saving comes from accepting Jesus Christ as their savior, while the Greek Orthodox and Catholic Churches teach that the judgment hinges on both faith and works. However, many Liberal Christians throughout Liberal Protestant and Anglican churches believe in Universal Reconciliation (see below) even though it might contradict more evangelical views in their denomination.[39]

Some modern Christian theologians subscribe to the doctrines of Conditional Immortality. Conditional Immortality is the belief that the soul dies with the body and does not live again until the resurrection. As with other Jewish writings of the Second Temple period, the New Testament text distinguishes two words, both translated "Hell" in older English Bibles: Hades, "the grave", and Gehenna where God "can destroy both body and soul".[40] A minority of Christians read this to mean that neither Hades nor Gehenna are eternal but refer to the ultimate destruction of the wicked in the Lake of Fire in a consuming fire after resurrection. However, because of the Greek words used in translating from the Hebrew text has become confused with Greek myths and ideas. In the Hebrew text when people died they went to Sheol, the grave[41] and the wicked ultimately went to Gehenna which is the consuming by fire. So we see where the grave or death or eventual destruction of the wicked, was translated using Greek words that since they had no exact ones to use, became a mix of mistranslation, pagan influence, and Greek myth associated with the word, but its original meaning was simple death or the destruction of the wicked at the end.[42]

Christian mortalism is the doctrine that all men and women, including Christians, must die, and do not continue and are not conscious after death. Therefore annihilationism includes the doctrine that "the wicked" are also destroyed rather than tormented forever in traditional "Hell" or the lake of fire. Christian mortalism and annihilationism are directly related to the doctrine of conditional immortality, the idea that a human soul is not immortal unless it is given eternal life at the second coming of Christ and resurrection of the dead. Such a belief is based on the many texts which show the wicked perish: "For God so loved the world, that he gave his only begotten Son, that whosoever believeth in him should not perish, but have everlasting life." John 3:16 (KJV). "For the day of the Lord is near upon all the heathen: as thou hast done, it shall be done unto thee: thy reward shall return upon thine own head. For as ye have drunk upon my holy mountain, so shall all the heathen drink continually, yea, they shall drink, and they shall swallow down, and they shall be as though they had not been." Obadiah 1:15-16 (KJV).

This is the minority view is held by a growing number of Bible scholars with many biblical scholars looking at the issue through the Hebrew text, have denied the teaching of innate immortality.[43][44] Rejection of the immortality of the soul, and advocacy of Christian mortalism, was a feature of Protestantism since the early days of the Reformation with Martin Luther himself rejecting the traditional idea, though his view did not carry into orthodox Lutheranism. One of the most notable English opponents of the immortality of the soul was Thomas Hobbes who describes the idea as a Greek "contagion" in Christian doctrine.[45] Modern proponents of conditional immortality include some in the Anglican church such as N.T. Wright[46] and as denominations the Seventh-day Adventists, Bible Students, Jehovah's Witnesses, Christadelphians, Living Church of God, The Church of God International, and some other Protestant Christians.

Annihilationism is the belief that the soul is mortal unless granted eternal life, making it possible to be destroyed in Hell.

The Seventh-day Adventist Church's official beliefs support annihilation,[47] and teaches annihilation.[48] They deny the Catholic purgatory and teach that the dead lie in the grave until they are raised for a last judgment, both the righteous and wicked await the resurrection at the Second Coming. Seventh-day Adventists believe that death is a state of unconscious sleep until the resurrection. They base this belief on biblical texts such as Ecclesiastes 9:5 which states "the dead know nothing", and 1 Thessalonians 4:13-18 which contains a description of the dead being raised from the grave at the second coming. These verses, it is argued, indicate that death is only a period or form of slumber.

Adventists teach that the resurrection of the righteous will take place at the second coming of Jesus, while the resurrection of the wicked will occur after the millennium of Revelation 20. They reject the traditional doctrine of hell as a state of everlasting conscious torment, believing instead that the wicked will be permanently destroyed after the millennium or Annihilationism.

The Adventist views about death and hell reflect an underlying belief in: (a) conditional immortality (or conditionalism), as opposed to the immortality of the soul; and (b) the holistic (or monistic) Christian anthropology or nature of human beings, as opposed to bipartite or tripartite views.

Jehovah's Witnesses hold that the soul ceases to exist when the person dies[49] and therefore that Hell (Sheol or Hades) is a state of non-existence.[49] In their theology, Gehenna differs from Sheol or Hades in that it holds no hope of a resurrection.[49] Tatarus is held to be the metaphorical state of debasement of the fallen angels between the time of their moral fall (Genesis chapter 6) until their post-millennial destruction along with Satan (Revelation chapter 20).[50]

Universal Reconciliation is the belief that all human souls (even demons and fallen angels) will be eventually reconciled with God and admitted to Heaven. This view is held by some Unitarian-Universalists.[51][52][53]

According to Emanuel Swedenborg’s Second Coming Christian revelation, hell exists because evil people want it.[54] They, not God, introduced evil to the human race.[55]

Members of The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints (LDS Church) teach that hell is a state between death and resurrection, in which those spirits who did not repent while on earth must suffer for their own sins (Doctrine and Covenants 19:15–17[56]). In this sense, Mormons regard hell as a temporary state that ends for a spirit once they have "paid the uttermost farthing" (Matt 5:26) for the sins they committed. As David wrote, "thou wilt not leave my soul in hell" (Psalms 16:10, 86:13, Acts 2:27). This punishment can be characterized as a mental anguish for sins committed, which Mormons believe Christ took upon himself for all mankind while in the Garden of Gethsemane—"that they may not suffer if they would repent." (Doctrine and Covenants 19:16[57]). Mormons believe Christ initiated missionary work in the spirit world during the period between his own death and resurrection (1 Peter 3:19, 4:6), at which time he commissioned righteous spirits to teach the gospel to those who didn't have the opportunity to receive it while on earth (Doctrine and Covenants 138:30[58]). Those spirits who accept the gospel are able to repent, whereas those who choose not to repent are destined to remain in hell throughout the Millennium.[59] At the times appointed for the resurrection, "death and hell" will deliver up the dead that are in them, to be judged according to their works (Rev 20:13). At that time, all but the sons of perdition will attain a degree of glory, which Peter compared to the glory of the sun, moon, and stars (1 Cor 15:41). In another sense, hell is referred to as the permanent state of those who are not redeemed by the atonement of Jesus Christ, which will include the sons of perdition, as well as Satan and his angels.[59]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เงื่อนไขที่สามเหล่านี้มีความหมายแตกต่างกัน และต้องรู้จักฮาเดสมีความคล้ายคลึงกับคำพันธ Sheol "หมายถึงสถานที่ของคนตาย" หรือ "ภัย" ดังนั้น มันจะใช้อ้างอิงถึงผู้ชอบธรรมและคนอธรรม เนื่อง จากทั้งลมขึ้นมีก็ [30]Gehenna ถึง "หุบเขาของ Hinnom" ซึ่งมีการถ่ายโอนข้อมูลขยะนอกเยรูซาเล็ม มันเป็นที่คนเขียนขยะของพวกเขา และดังนั้น มีเสมอไฟเขียนมี ร่างกายของผู้ที่ถือว่า จะต้องตายในความบาปโดยไม่มีหวังรอด (เช่นคนที่มุ่งมั่นที่ฆ่าตัวตาย) กระเด็นมีม้วย [31] Gehenna ใช้ในพันธสัญญาใหม่เป็นอุปมัยสำหรับสถานที่สุดท้ายของการลงโทษคนชั่วหลังจากฟื้นคืนชีพ [32]Tartaro'o (กริยา "โยนไปในทาร์ทารัส") เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวในพระคัมภีร์ใหม่ใน II เปโตร 2:4 ซึ่งเป็นคู่ขนานกับการใช้แบบฟอร์มคำนามใน 1 Enoch เป็นสถานที่กักขังของ fallen angels มันกล่าวถึงอะไรเกี่ยวกับชีวิตมนุษย์ที่ถูกส่งไปที่นั่นใน afterlife ที่นิทานคติสอนใจคนรวยและท่านกลับแสดงเศรษฐีในนรกขอความช่วยเหลือกับอับราฮัมและลาซาในสวรรค์โดยเจมส์ Tissotสุดท้ายตัดสิน นรก เซอร์กา 1431 โดย Fra Angelicoคริสตจักรโรมันคาทอลิกกำหนดนรกเป็น "สิ่งของแยกตนเองทั่วไปร่วมกับพระเจ้าและความสุขจากการ" คุณได้พบตัวเองในนรกเป็นผลลัพธ์ของการตายในความบาปของมนุษย์โดยที่เรา และยอมรับพระเมตตาความรัก กลายเป็น eternally แยกจากเขา ด้วยตัวเองฟรีเลือก [33] ทันทีหลังจากความตาย [34] ในคริสตจักรโรมันคาทอลิก หลายอื่น ๆ คริสเตียนคริสต จักร Baptists และ Episcopalians และ โบสถ์บางวออโธดอกซ์กรีก นรก [35] เป็นสอนเป็นชะตาของผู้ที่ไม่พบคุณค่าหลังทั่วไปฟื้นคืนชีพและการพิพากษาครั้งสุดท้าย, [36] [37] [38] ซึ่งพวกเขาจะ eternally โทษบาป และถาวรแยกจากพระเจ้า ลักษณะของคำพิพากษานี้ไม่สอดคล้องกับโบสถ์ฝ่ายโปรเตสแตนต์หลายบันทึกที่มาจากการยอมรับพระเยซูคริสต์เป็นผู้ช่วยให้รอดของพวกเขา ในขณะที่วออโธดอกซ์กรีกและคริสตจักรคาทอลิกสอนว่า พิพากษาแต่ความเชื่อและงานสอน อย่างไรก็ตาม ในเสรีคริสเตียนทั่วโบสถ์ Protestant เสรีและอังกฤษเชื่อในการกระทบยอดสากล (ดูด้านล่าง) แม้ว่ามันอาจขัดแย้งกับมุมมองเพิ่มเติม evangelical ในหน่วยของตน [39]นักศาสนศาสตร์คริสเตียนบางสมัยสมัครเป็นสมาชิกอยู่ตามเงื่อนไขความเป็นอมตะ เงื่อนไขความเป็นอมตะเป็นความเชื่อว่า จิตวิญญาณตาย ด้วยร่างกาย และได้อยู่จนกว่าจะฟื้นคืนชีพอีกครั้ง ตาม ด้วยหนังสือที่ชาวยิวอื่น ๆ ของระยะที่สองวัด คัมภีร์ใหม่แยกคำสองคำ ทั้งแปล "นรก" ในพระคัมภีร์ภาษาอังกฤษเก่า: ฮาเดส "ไม้ใกล้ฝั่ง" และ Gehenna ที่พระ "สามารถทำลายทั้งร่างกายและจิตใจ" [40] ชาวคริสเตียนอ่านนี้จะหมายถึง ว่า ไม่ฮาเดสหรือ Gehenna เป็นนิรันดร์ แต่ถึงที่สุดทำลายคนอธรรมในทะเลสาบไฟในไฟนานหลังจากฟื้นคืนพระชนม์ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากคำภาษากรีกที่ใช้ในการแปลข้อความภาษาฮิบรูได้กลายเป็นสับสนกับตำนานกรีกและคิด ในข้อความฮิบรูเมื่อคนเสียชีวิต พวกเขาไป Sheol เกรฟ [41] และชั่วร้ายที่สุดไป Gehenna ซึ่งใช้ โดยไฟ ดังนั้นเราเห็นป่าช้า หรือความตาย หรือในการทำลายคนอธรรม ถูกแปลโดยใช้คำภาษากรีกที่เนื่องจากพวกเขาไม่มีแน่นอนคนใช้ กลายเป็นส่วนผสมของ mistranslation อิทธิพลป่าเถื่อน และภาษากรีกตำนานที่เกี่ยวข้องกับคำ แต่ความหมายเดิมก็ตายง่ายหรือการทำลายคนอธรรมที่สิ้นสุด [42]คริสเตียน mortalism เป็นหลักคำสอนว่า ผู้ชายและผู้หญิง คริสเตียน รวมทั้งหมดต้อง ตาย ต่อไป และไม่ใส่ใจหลังความตาย ดังนั้น annihilationism มีหลักคำสอนว่า "คนชั่ว" จะยังทำลาย มากกว่าทรมานตลอดไปในบึงไฟหรือแบบดั้งเดิม "นรก" Mortalism คริสเตียนและ annihilationism โดยตรงเกี่ยวข้องกับหลักคำสอนมีเงื่อนไขความเป็นอมตะ ความคิดที่ว่า ชีวิตมนุษย์ไม่เป็นอมตะเว้นแต่จะได้รับชีวิตนิรันดร์ที่มาที่สองของพระคริสต์และฟื้นคืนพระชนม์ของคนตาย ความเชื่อดังกล่าวเป็นไปตามข้อความจำนวนมากที่แสดง perish คนชั่ว: "พระเจ้าทรงรักโลก ที่เขาให้เขาเพียง begotten บุตรชาย ว่า ผู้ทรง believeth ในพระองค์จะไม่พินาศ ดังนั้นแต่มีชีวิตนิรันดร์" ยอห์น 3:16 (ทั้งฉบับ KJV) "สำหรับวันของพระเจ้าอยู่ใกล้กับคนนอกศาสนาทั้งหมด: เป็นพระองค์เพราะทำ มันจะต้องทำแก่ทั้งหลาย: รางวัลเจ้าจะกลับเมื่อหัวของพระองค์เอง สำหรับเป็นเยได้ดื่มตามภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของฉัน ดังนั้นจะคนนอกศาสนาทั้งหมดดื่มอย่างต่อเนื่อง ใช่ พวกเขาจะ ดื่ม และพวกเขาจะกลืนลง และพวกเขาจะเป็น แต่พวกเขาไม่เคย" Obadiah 1:15-16 (ทั้งฉบับ KJV)นี่คือมุมมองของชนกลุ่มน้อยขึ้น โดยเพิ่มจำนวนนักวิชาการพระคัมภีร์กับนักวิชาการพระคัมภีร์มากมายที่มองปัญหาผ่านข้อความฮิบรู ได้ปฏิเสธสอนความเป็นอมตะโดยธรรมชาติ [43] [44] การปฏิเสธความเป็นอมตะของจิตวิญญาณ และหลุยคริสเตียน mortalism ถูกคุณลักษณะของโปรเตสแตนต์ตั้งแต่ยุคแรกของการปฏิรูปศาสนาโดยมาร์ตินลูเธอร์เองปฏิเสธความคิดแบบดั้งเดิม แม้ว่ามุมมองของเขาไม่ได้ใช้ไม่เป็นลูเทอแรนดั้งเดิม หนึ่งของฝ่ายตรงข้ามภาษาอังกฤษสุดโดดเด่นของความเป็นอมตะของจิตวิญญาณคือโทมัสฮอบส์ที่อธิบายความคิดเป็นภาษากรีก "แพร่กระจาย" ในหลักคำสอนคริสเตียน [45] proponents สมัยใหม่ความเป็นอมตะตามเงื่อนไขรวมถึงบางอย่างในคริสตจักรอังกฤษ เช่น N.T. ไรท์ [46] และ เป็นนิกาย Adventists เจ็ดวัน นัก เรียนพระคัมภีร์ ยะโฮวาห์ คริสตาเดลเฟียน อยู่คริสตจักรของพระเจ้า คริสตจักรที่พระนานาชาติ และอื่น ๆ Protestant คริสเตียนAnnihilationism มีความเชื่อว่าจิตวิญญาณเป็นมนุษย์เว้นแต่ได้รับชีวิตนิรันดร์ ทำให้สามารถที่จะทำลายในนรกเจ็ดวันแอดเวนติสคริสตจักรของความเชื่อทางสนับสนุนการทำลายล้าง, [47] และสอนทำลายล้าง [48] พวกเขาปฏิเสธนรกคาทอลิก และสอนว่า คนตายอยู่ในอุโมงค์ศพจน กว่าพวกเขาจะยกการพิพากษาครั้งสุดท้าย ผู้ชอบธรรมทั้ง wicked รอการฟื้นคืนพระชนม์ในการเสด็จกลับมา Adventists เจ็ดวันเชื่อว่า ความตายเป็นของสติปจนฟื้นคืนชีพ พวกเขายึดความเชื่อนี้ในข้อความพระคัมภีร์ไบเบิลเช่นปัญญาจารย์ 9:5 ระบุ "ตายไม่รู้อีโหน่อีเหน่" และ 1 ชาวเธสะโลนิกา 4:13-18 ซึ่งประกอบด้วยคำอธิบายของคนตายถูกยกจากศพที่มาสอง ข้อนี้ มันจะโต้เถียง บ่งชี้ว่า ความตายเป็นเพียงรอบระยะเวลาหรือรูปแบบของสมที่สุดAdventists สอนที่ ฟื้นคืนชีพของผู้ชอบธรรมจะเกิดขึ้นที่มาที่สองของพระเยซู ในขณะที่ฟื้นคืนชีพของคนอธรรมจะเกิดขึ้นหลังจากมิลเลนเนียมวิวรณ์ 20 พวกเขาปฏิเสธลัทธิดั้งเดิมของนรกเป็นรัฐนิรันดร์ทรมานสติ เชื่อแต่ว่า คนอธรรมจะถาวรมรณามิลเลนเนียมหรือ Annihilationismมุมมองเกี่ยวกับความตายและนรกแอดเวนติสสะท้อนความเชื่อเป็นต้นแบบใน: (ก) เงื่อนไขความเป็นอมตะ (หรือ conditionalism), ตรงข้ามกับความเป็นอมตะของวิญญาณ และมานุษยวิทยา (b) คริสเตียนแบบองค์รวม (หรือ monistic) หรือธรรมชาติของมนุษย์ ตรงข้ามกับ tripartite หรือสองส่วนยะโฮวาห์ถือว่า ยุติวิญญาณอยู่เมื่อบุคคลตาย [49] และนรกนั้น (Sheol หรือฮาเดส) เป็นสถานะของการไม่ดำรงอยู่ [49] ในศาสนาของพวกเขา Gehenna แตกต่างจาก Sheol หรือฮาเดสที่มันมีไม่ความหวังของการฟื้นคืนชีพ [49] Tatarus ถือเป็น รัฐ debasement ของ fallen angels ระหว่างเวลาตกของคุณธรรม (ปฐมกาลบทที่ 6) จนถึงการทำลายหลัง millennial กับซาตาน (บทวิวรณ์ 20) พจน์ [50]สมานฉันท์สากลคือ ความเชื่อว่า วิญญาณมนุษย์ทั้งหมด (แม้แต่ปีศาจและทูตสวรรค์ fallen) จะสุดการกระทบยอดกับพระเจ้า และในสวรรค์ มุมมองนี้จะจัดขึ้น โดยบาง Unitarian-Universalists [51] [52] [53]ตามเสด็จเปิดเผยเอ็มมานูเอล Swedenborg คริสเตียน นรกอยู่เนื่องจากคนร้ายต้องการ [54] พวกเขา ไม่พระเจ้า รู้จักความชั่วร้ายกับมนุษย์ [55]Members of The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints (LDS Church) teach that hell is a state between death and resurrection, in which those spirits who did not repent while on earth must suffer for their own sins (Doctrine and Covenants 19:15–17[56]). In this sense, Mormons regard hell as a temporary state that ends for a spirit once they have "paid the uttermost farthing" (Matt 5:26) for the sins they committed. As David wrote, "thou wilt not leave my soul in hell" (Psalms 16:10, 86:13, Acts 2:27). This punishment can be characterized as a mental anguish for sins committed, which Mormons believe Christ took upon himself for all mankind while in the Garden of Gethsemane—"that they may not suffer if they would repent." (Doctrine and Covenants 19:16[57]). Mormons believe Christ initiated missionary work in the spirit world during the period between his own death and resurrection (1 Peter 3:19, 4:6), at which time he commissioned righteous spirits to teach the gospel to those who didn't have the opportunity to receive it while on earth (Doctrine and Covenants 138:30[58]). Those spirits who accept the gospel are able to repent, whereas those who choose not to repent are destined to remain in hell throughout the Millennium.[59] At the times appointed for the resurrection, "death and hell" will deliver up the dead that are in them, to be judged according to their works (Rev 20:13). At that time, all but the sons of perdition will attain a degree of glory, which Peter compared to the glory of the sun, moon, and stars (1 Cor 15:41). In another sense, hell is referred to as the permanent state of those who are not redeemed by the atonement of Jesus Christ, which will include the sons of perdition, as well as Satan and his angels.[59]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งสามคำที่มีความหมายที่แตกต่างกันและต้องได้รับการยอมรับ. นรกมีลักษณะคล้ายคลึงกับคำพันธสัญญาเดิมนรกเป็น "สถานที่แห่งความตาย" หรือ "หลุมฝังศพ" ดังนั้นจึงถูกนำมาใช้ในการอ้างอิงถึงทั้งคนชอบธรรมและคนชั่วเพราะทั้งสองมีลมขึ้นในที่สุด. [30] นรกหมายถึง "หุบเขาฮินโนม" ซึ่งเป็นกองขยะนอกกรุงเยรูซาเล็ม มันเป็นสถานที่ที่คนเผาขยะของพวกเขาจึงมักจะมีการเผาไหม้ที่มีไฟไหม้ ร่างกายของผู้ที่ถือว่ามีผู้เสียชีวิตในบาปไม่มีความหวังแห่งความรอด (เช่นคนที่ฆ่าตัวตาย) ถูกโยนมีจะถูกทำลาย. [31] นรกถูกนำมาใช้ในพันธสัญญาใหม่เป็นอุปมาสำหรับสถานที่สุดท้ายของการลงโทษสำหรับคนชั่ว . หลังจากการคืนชีพ [32] Tartaro'o (คำกริยา "โยนไปยังทาร์ทารัส") เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวในพันธสัญญาใหม่ในครั้งที่สองปีเตอร์ 2: 4 ที่ขนานกับการใช้งานในรูปแบบที่เป็นรูปธรรมใน 1 เอนอ็อคเป็นสถานที่ ของการจำคุกของเทวดาตก มันกล่าวถึงอะไรเกี่ยวกับจิตวิญญาณของมนุษย์ที่จะถูกส่งไปที่นั่นในชีวิตหลังความตาย. คำอุปมาของคนที่อุดมไปด้วยภาพวาดและลาซารัสคนรวยในนรกขอความช่วยเหลือกับอับราฮัมและลาซารัสในสวรรค์โดยเจมส์ Tissot วาระสุดท้ายนรกประมาณ 1431 โดยฟรา เจลินิกายโรมันคาทอลิกกำหนดนรก "เป็นของรัฐที่ชัดเจนยกเว้นตัวเองจากการสนทนากับพระเจ้าและมีความสุข." หนึ่งที่พบว่าตัวเองอยู่ในนรกเป็นผลจากการตายในบาปมหันต์โดยไม่ต้องกลับใจและยอมรับความรักความเมตตาของพระเจ้ากลายเป็นแยกออกจากกันนิรันดร์จากพระองค์โดยตัวของตัวเองเลือกฟรี [33] ทันทีหลังจากการตาย. [34] ในคริสตจักรโรมันคาทอลิกหลายคริสเตียนอื่น ๆ คริสตจักรเช่นแบ็บติสต์และ Episcopalians และคริสตจักรออร์โธดอกบางกรีก [35] นรกการเรียนการสอนเป็นชะตากรรมสุดท้ายของผู้ที่ยังไม่ได้รับสมควรหลังจากที่ฟื้นคืนชีพทั่วไปและการตัดสินที่ผ่านมา [36] [37] [38] ที่พวกเขาจะได้รับการลงโทษนิรันดร์บาปและแยกออกจากกันอย่างถาวรจากพระเจ้า ลักษณะของการตัดสินนี้ไม่สอดคล้องกับคริสตจักรโปรเตสแตนต์หลายประหยัดการเรียนการสอนมาจากการยอมรับพระเยซูคริสต์เป็นผู้ช่วยให้รอดของพวกเขาในขณะที่ชาวกรีกออร์โธดอกและโบสถ์คาทอลิกสอนว่าการตัดสินขึ้นอยู่กับทั้งความเชื่อและผลงาน แต่ชาวคริสต์จำนวนมากตลอดทั้งเสรีนิยมเสรีนิยมโปรเตสแตนต์และโบสถ์ของชาวอังกฤษเชื่อในความสมานฉันท์สากล (ดูด้านล่าง) แม้ว่ามันอาจขัดแย้งกับมุมมองของพระเยซูในสกุลเงินของพวกเขา. [39] บางศาสนาศาสตร์คริสเตียนทันสมัยสมัครสมาชิกกับหลักคำสอนของอมตะเงื่อนไข อมตะเงื่อนไขคือความเชื่อที่ว่าจิตวิญญาณตายกับร่างกายและไม่ได้อยู่อีกครั้งจนกว่าการฟื้นคืนพระชนม์ เช่นเดียวกับงานเขียนของชาวยิวอื่น ๆ ของระยะเวลาสองวัดข้อความพันธสัญญาใหม่ที่แตกต่างสองคำทั้งสองแปลว่า "นรก" ในพระคัมภีร์ภาษาอังกฤษเก่า: นรก "หลุมฝังศพ" และนรกที่พระเจ้า "สามารถทำลายทั้งร่างกายและจิตใจ" [. 40] ชนกลุ่มน้อยของชาวคริสต์อ่านนี้จะหมายถึงว่าไม่ว่านรกหรือนรกนิรันดร์ แต่หมายถึงการทำลายที่ดีที่สุดของคนชั่วในบึงไฟนรกในไฟนานหลังจากการคืนชีพ แต่เนื่องจากภาษากรีกคำที่ใช้ในการแปลจากต้นฉบับภาษาฮีบรูได้กลายเป็นที่สับสนกับตำนานกรีกและความคิด ในข้อความภาษาฮิบรูเมื่อมีคนเสียชีวิตพวกเขาไปนรกหลุมฝังศพ [41] และคนชั่วท้ายที่สุดก็ไปนรกซึ่งเป็นผู้บริโภคด้วยไฟ ดังนั้นเราจึงเห็นหลุมฝังศพหรือการเสียชีวิตหรือการทำลายในที่สุดของคนชั่วได้รับการแปลโดยใช้ภาษากรีกคำว่าตั้งแต่พวกเขาไม่ได้มีคนที่แน่นอนที่จะใช้กลายเป็นส่วนผสมของ mistranslation อิทธิพลศาสนาและตำนานกรีกที่เกี่ยวข้องกับคำว่า แต่เดิม ความหมายก็ตายง่ายหรือทำลายคนชั่วในตอนท้าย. [42] คริสเตียน mortalism คือหลักคำสอนว่ามนุษย์ทุกคนและผู้หญิงรวมถึงคริสตชนจะต้องตายและไม่ได้ดำเนินการต่อและไม่ได้สติหลังจากการตาย ดังนั้น annihilationism รวมถึงความเชื่อที่ว่า "คนชั่ว" นอกจากนี้ยังมีการทำลายมากกว่าทรมานตลอดไปในแบบดั้งเดิม "นรก" หรือบึงไฟ คริสเตียน mortalism และ annihilationism จะเกี่ยวข้องโดยตรงกับหลักคำสอนของอมตะเงื่อนไขความคิดที่ว่าจิตวิญญาณของมนุษย์ไม่ได้เป็นอมตะเว้นแต่จะได้รับชีวิตนิรันดร์ที่สองมาของพระเยซูคริสต์และการฟื้นคืนชีพของคนตาย ความเชื่อดังกล่าวจะขึ้นอยู่กับหลายตำราที่แสดงให้คนชั่วพินาศ "เพราะว่าพระเจ้าทรงรักโลกจนได้ทรงประทานพระบุตรองค์เดียวของเขาที่ผู้ใดศรัทธาในตัวเขาจะไม่พินาศ แต่มีชีวิตนิรันดร์." จอห์น 3:16 (KJV) "สำหรับวันขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่ใกล้ประชาชาติทั้งสิ้นเข้ามาแล้วเจ้าทำก็จะต้องทำกับเจ้า. รางวัลของเจ้าจะกลับมาตกบนศีรษะของเจ้าเองเพราะเจ้าดื่มอยู่บนภูเขาบริสุทธิ์ของเราฉันใดประชาชาติทั้งหมด ดื่มอย่างต่อเนื่องแท้จริงแล้วพวกเขาจะได้ดื่มและพวกเขาจะกลืนลงและเขาจะเป็นเหมือนแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้รับ. " โอบาดีห์. 1: 15-16 (KJV) นี่คือมุมมองของชนกลุ่มน้อยที่จัดขึ้นโดยตัวเลขการเติบโตของนักวิชาการพระคัมภีร์ที่มีนักวิชาการพระคัมภีร์จำนวนมากที่ต้องการที่มีปัญหาผ่านข้อความภาษาฮิบรูได้ปฏิเสธการเรียนการสอนโดยธรรมชาติของความเป็นอมตะ [43] [44. ] การปฏิเสธของความเป็นอมตะของจิตวิญญาณและการสนับสนุนของคริสเตียน mortalism เป็นคุณสมบัติของนิกายโปรเตสแตนต์ตั้งแต่วันแรกของการปฏิรูปกับมาร์ตินลูเธอร์ตัวเองปฏิเสธความคิดแบบดั้งเดิม แต่มุมมองของเขาไม่ได้ดำเนินการเข้ามาร์ติดั้งเดิม หนึ่งในฝ่ายตรงข้ามของภาษาอังกฤษที่โดดเด่นที่สุดของความเป็นอมตะของวิญญาณคือโทมัสฮอบส์ที่จะอธิบายความคิดที่เป็น "โรค" ในภาษากรีกศาสนาคริสต์. [45] ผู้เสนอโมเดิร์นของความเป็นอมตะเงื่อนไขรวมถึงบางส่วนในโบสถ์ชาวอังกฤษเช่น NT ไรท์ [46 ] และนิกายวันเสาร์คัมภีร์ไบเบิลนักเรียนพระเจ้าเป็นพยาน Christadelphians, คริสตจักรชีวิตของพระเจ้า, คริสตจักรของพระเจ้านานาชาติและชาวคริสต์นิกายโปรเตสแตนต์อื่น ๆ . Annihilationism คือความเชื่อที่ว่าจิตวิญญาณเป็นมนุษย์เว้นแต่จะได้รับชีวิตนิรันดร์ทำให้ มันเป็นไปได้ที่จะถูกทำลายในนรก. วันเสาร์ความเชื่ออย่างเป็นทางการมิชชั่นโบสถ์สนับสนุนการทำลายล้าง, [47] และสอนการทำลายล้าง. [48] พวกเขาปฏิเสธนรกคาทอลิกและสอนว่าโกหกศพในหลุมฝังศพจนกว่าพวกเขาจะยกที่ผ่านมา การตัดสินทั้งคนชอบธรรมและคนชั่วร้ายรอการฟื้นคืนชีพที่สองมา วันเสาร์ Adventists เชื่อว่าการตายเป็นรัฐของการนอนหลับไม่ได้สติจนฟื้นคืนพระชนม์ พวกเขาฐานความเชื่อในคัมภีร์ไบเบิลเช่นปัญญาจารย์ 9: 5 ซึ่งระบุ "ตายรู้ว่าไม่มีอะไร" และ 1 สะโลนิกา 4: 13-18 ซึ่งมีรายละเอียดของการเป็นที่ตายแล้วฟื้นขึ้นมาจากหลุมฝังศพที่สองมา โองการนี้ก็เป็นที่ถกเถียงกันระบุว่าการตายเป็นเพียงระยะเวลาหนึ่งหรือรูปแบบของการนอนหลับ. Adventists สอนว่าการฟื้นคืนพระชนม์ของคนชอบธรรมจะใช้สถานที่ที่สองมาของพระเยซูในขณะที่การฟื้นคืนพระชนม์ของคนชั่วร้ายจะเกิดขึ้นหลังจากที่สหัสวรรษวิวรณ์ . 20. พวกเขาปฏิเสธความเชื่อดั้งเดิมของนรกเป็นรัฐของนิรันดร์ทรมานสติเชื่อว่าแทนที่จะคนชั่วจะถูกทำลายอย่างถาวรหลังจากสหัสวรรษหรือ Annihilationism มุมมองมิชชั่นเกี่ยวกับความตายและนรกสะท้อนให้เห็นถึงความเชื่อพื้นฐานใน (ก) ความเป็นอมตะเงื่อนไข (หรือ conditionalism) เมื่อเทียบกับความเป็นอมตะของวิญญาณ; และ (ข) แบบองค์รวม (หรือมาตรฐานเดียว) มานุษยวิทยาคริสเตียนหรือธรรมชาติของมนุษย์เมื่อเทียบกับฝ่ายหรือวิวไตรภาคี. พยานบอกว่าจิตวิญญาณสิ้นสุดสภาพการอยู่เมื่อคนตาย [49] และดังนั้นจึงว่านรก (นรกหรือนรก ) เป็นรัฐที่ไม่ใช่การดำรงอยู่. [49] ในธรรมของพวกเขาแตกต่างจากนรกนรกหรือนรกในการที่จะถือความหวังของการฟื้นคืนพระชนม์ไม่มี. [49] Tatarus ถือเป็นรัฐเชิงเปรียบเทียบของคุณค่าของเทวดาตกระหว่าง เวลาของฤดูใบไม้ร่วงศีลธรรมของพวกเขา (ปฐมกาลบทที่ 6) จนกระทั่งถูกทำลายหลังพันปีพวกเขาพร้อมกับซาตาน (วิวรณ์บทที่ 20). [50] ยูนิเวอร์แซสมานฉันท์คือความเชื่อที่ว่าจิตวิญญาณของมนุษย์ (แม้ปีศาจและเทวดาตก) จะคืนดีกับในที่สุด พระเจ้าและเข้ารับการรักษาไปสวรรค์ มุมมองนี้จะจัดขึ้นโดยบางหัวแข็ง-Universalists. [51] [52] [53] ตามมานูเอลสวีเดนบอร์กสองมาเปิดเผยคริสเตียนนรกอยู่เพราะคนชั่วร้ายต้องการ. [54] พวกเขาไม่ใช่พระเจ้าแนะนำชั่วร้ายที่จะเผ่าพันธุ์มนุษย์ . [55] สมาชิกของคริสตจักรของพระเยซูคริสต์แห่งวิสุทธิชนยุคสุดท้าย (โบสถ์โบถส์) สอนนรกที่เป็นรัฐระหว่างการตายและการฟื้นคืนชีพซึ่งในวิญญาณผู้ที่ไม่ได้กลับใจในขณะที่โลกต้องทนทุกข์ทรมานสำหรับความผิดของตัวเอง (ลัทธิ และพันธสัญญา 19: 15-17 [56]) ในแง่นี้ถือว่านรกมอร์มอนเป็นรัฐชั่วคราวที่สิ้นสุดสำหรับจิตวิญญาณเมื่อพวกเขาได้ "จ่ายเต็มที่นิดเดียว" (แมตต์ 05:26) สำหรับความผิดที่พวกเขามุ่งมั่นที่ ขณะที่เดวิดเขียน "เจ้าจะไม่ปล่อยให้จิตวิญญาณของฉันอยู่ในนรก" (สดุดี 16:10, 86:13, 02:27 กิจการ) การลงโทษนี้สามารถจะมีลักษณะเป็นความปวดร้าวทางจิตใจมุ่งมั่นสำหรับความผิดซึ่งมอร์มอนเชื่อพระคริสต์เอาตัวเองสำหรับมนุษย์ทั้งหมดในขณะที่ในสวน Gethsemane- "ที่พวกเขาอาจจะไม่ประสบหากพวกเขาจะกลับใจ." (หลักคำสอนและพันธสัญญา 19:16 [57]) มอร์มอนเชื่อพระคริสต์เริ่มต้นงานเผยแผ่ศาสนาในโลกวิญญาณในช่วงระยะเวลาระหว่างการตายของตัวเองและการฟื้นคืนชีพ (1 เปโตร 3:19, 4: 6) เวลาที่เขาได้รับหน้าที่วิญญาณชอบธรรมที่จะสอนพระกิตติคุณให้กับผู้ที่ไม่ได้มี โอกาสที่จะได้รับมันในขณะที่บนโลก (หลักคำสอนและพันธสัญญา 138: 30 [58]) วิญญาณผู้ที่ยอมรับพระกิตติคุณสามารถที่จะกลับใจในขณะที่ผู้ที่เลือกที่จะไม่กลับใจมีปลายทางที่จะยังคงอยู่ในนรกตลอดมิลเลนเนียม. [59] ในบางครั้งได้รับการแต่งตั้งในการฟื้นคืนพระชนม์ "ความตายและนรก" จะมอบความตายว่า อยู่ในพวกเขาจะได้รับการตัดสินตามการกระทำของพวกเขา (Rev 20:13) ในเวลานั้น แต่บุตรแห่งหายนะจะบรรลุระดับของความรุ่งโรจน์ซึ่งเมื่อเทียบกับปีเตอร์สง่าราศีของดวงอาทิตย์ดวงจันทร์และดาว (1 โครินธ์ 15:41) ในความรู้สึกอีกนรกจะเรียกว่ารัฐถาวรของผู้ที่ไม่ได้แลกด้วยการชดใช้ของพระเยซูคริสต์ซึ่งจะรวมถึงลูกหลานของหายนะเช่นเดียวกับซาตานและทูตสวรรค์ของเขา. [59]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เงื่อนไขทั้งสามนี้ มีความหมายแตกต่างกัน และต้องรู้จัก

ฮาเดสมีความคล้ายคลึงกันกับพันธสัญญาเดิมเทอม นรกเป็นสถานที่แห่งความตาย " หรือ " สุสาน " ดังนั้นจะใช้ในการอ้างอิงเพื่อทั้งคนชอบธรรมและคนชั่วร้าย เพราะทั้งลมไปในที่สุด [ 30 ]
gehenna หมายถึง " หุบเขาฮินโนม " ซึ่งเป็นที่ทิ้งขยะนอกกรุงเยรูซาเล็มมันเป็นสถานที่ที่คนเผาขยะของพวกเขา และดังนั้นจึง จะมีไฟลุกไหม้อยู่ ร่างของผู้ที่ถือว่าได้ตายในบาปโดยไม่หวังในความรอด ( เช่น คนที่ฆ่าตัวตาย ) ก็มีการทำลาย [ 31 ] gehenna ถูกใช้ในพระคัมภีร์ใหม่เป็นคำอุปมาสำหรับสถานที่สุดท้ายของการลงโทษคนชั่วหลังจากที่ฟื้นคืนชีพ [ 32 ]
tartaro'o ( คำว่า " โยนไปยังทาร์ทารัส " ) เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวในพระคัมภีร์ใหม่ใน 2 เปโตร 2 : 4 ซึ่งเป็นขนาน ใช้รูปนามใน 1 Enoch เป็นสถานที่ของการจำคุกของ Fallen Angels มันกล่าวถึงอะไรเกี่ยวกับวิญญาณของมนุษย์ที่ถูกส่งไปที่นั่น

ในชีวิตหลังความตาย