Supervision and evaluation: The Wyo

Supervision and evaluation: The Wyoming perspective

The intent of this study was to assess the perceptions and actions of Wyoming principals concerning their role in supervising and evaluating teachers. A survey was sent to all 286 principals in the state of Wyoming, of which, 143 returned surveys, a response rate of 50%. Findings suggested that principals utilized supervisory behaviors more often than evaluative behaviors. Elementary principals perceived their evaluative practices as significantly more prevalent than secondary principals. Furthermore, principals indicated that their greatest frustrations in supervising teachers were time, the evaluation instrument, and teachers’ unwillingness to change. Additionally, findings suggested that Wyoming principals utilized classroom walkthroughs because they provided
a snapshot of teaching and provided a medium for providing feedback. In regards to developmental supervision, principals indicated that novice teachers received much more supervision than veteran teachers. However, their reported use of differentiated supervision only applied to teacher autonomy concerning professional development goals. Principals reported that teachers had little input concerning the methods by which they were supervised. Finally, a majority of the Wyoming principals felt that improvement plans were effective at changing mediocre teaching behaviors, but 40% were speculative that such plans truly remediated poor teachers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำกับดูแลและประเมินผล: มุมมองไวโอมิง

จุดประสงค์ของการศึกษานี้เป็นการ ประเมินภาพลักษณ์และการดำเนินการของหลักไวโอมิงที่เกี่ยวกับบทบาทของตนในการควบคุมดูแล และประเมินครู การสำรวจถูกส่งไปแบบทั้งหมด 286 ในรัฐไวโอมิง ที่ 143 คืนสำรวจ อัตราการตอบสนองของ 50% ผลการวิจัยแนะนำว่า แบบที่ใช้ประกาศพฤติกรรมบ่อยเกิน evaluative พฤติกรรม หลักระดับประถมศึกษาถือว่าการปฏิบัติ evaluative เป็นอย่างแพร่หลายมากขึ้นกว่าแบบที่สอง นอกจากนี้ หลักระบุว่า หลงของพวกเขามากที่สุดในการควบคุมครูถูกเวลา เครื่องมือการประเมินผล และครู unwillingness เปลี่ยน นอกจากนี้ พบแนะนำแบบที่ไวโอมิงที่ ใช้ฝึกเรียนเนื่องจากพวกเขาให้
ของการสอน และมีสื่อสำหรับให้ผลป้อนกลับ ในการดูแลพัฒนา หลักระบุว่า ครูมือใหม่ได้รับการดูแลมากขึ้นกว่าครูทหารผ่านศึก อย่างไรก็ตาม การใช้รายงานดูแลสังเกตกับครูอิสระเกี่ยวกับพัฒนาอาชีพเป้าหมายเท่านั้น แบบรายงานที่ ครูมีน้อยป้อนข้อมูลเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาได้แบบมีผู้สอน สุดท้าย ส่วนใหญ่แบบไวโอมิงรู้สึกที่พัฒนาขึ้นมีประสิทธิภาพในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการสอนมาตรฐาน แต่ 40% ถูกเก็งกำไรเช่นแผนครูยากจนอย่างแท้จริง remediated

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกำกับดูแลและการประเมินผล: มุมมองไวโอมิงเจตนาของการศึกษานี้คือการประเมินการรับรู้และการกระทำของผู้ว่าจ้างไวโอมิงเกี่ยวกับบทบาทของพวกเขาในการกำกับดูแลและประเมินผลครู การสำรวจถูกส่งไปทั้งหมด 286 หลักในรัฐไวโอมิงซึ่ง, 143 การสำรวจกลับอัตราการตอบสนองจาก 50% ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าพฤติกรรมการใช้หลักการกำกับดูแลบ่อยกว่าพฤติกรรมที่ประเมิน ครูประถมศึกษาที่รับรู้การปฏิบัติประเมินของพวกเขาเป็นที่แพร่หลายมากขึ้นกว่ารองผู้บริหาร นอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นว่าหลักความผิดหวังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาในการดูแลครูเป็นเวลาที่ใช้ในการประเมินผลและครูไม่เต็มใจที่จะเปลี่ยน นอกจากนี้ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าหลักไวโอมิงใช้ walkthroughs ห้องเรียนเพราะพวกเขาให้ภาพรวมของการเรียนการสอนและให้สื่อในการให้ข้อเสนอแนะ ในเรื่องที่เกี่ยวกับการกำกับดูแลการพัฒนาครูใหญ่ชี้ให้เห็นว่าครูที่ได้รับการดูแลสามเณรมากขึ้นกว่าครูผู้สอนที่มีประสบการณ์ อย่างไรก็ตามการใช้ของพวกเขารายงานการกำกับดูแลที่แตกต่างเพียง แต่นำไปใช้กับครูอิสระเกี่ยวกับเป้าหมายการพัฒนาอย่างมืออาชีพ ครูใหญ่รายงานว่าครูผู้สอนมีข้อมูลเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับวิธีการที่พวกเขาได้รับการดูแล ในที่สุดส่วนใหญ่ของผู้บริหารไวโอมิงรู้สึกว่าแผนปรับปรุงมีประสิทธิภาพในการเปลี่ยนพฤติกรรมการเรียนการสอนปานกลาง แต่ 40% มีการคาดเดาว่าแผนดังกล่าวอย่างแท้จริง remediated ครูที่ไม่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การนิเทศและประเมินผล : ไวโอมิงมุมมอง

จุดประสงค์ของการศึกษานี้เพื่อประเมินการรับรู้และการกระทำของผู้บริหารที่เกี่ยวข้องกับบทบาทของตนในการนิเทศและประเมินครู แบบสอบถามถูกส่งไปยังผู้บริหารทั้งหมด 286 ในรัฐไวโอมิ่ง ซึ่งได้กลับมาสำรวจ การตอบสนองอัตรา 50 %ผลการวิจัยพบว่า ผู้บริหารใช้พฤติกรรมการนิเทศบ่อยกว่าพฤติกรรมเชิงประเมินผล การรับรู้ของผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกษาเพื่อการปฏิบัติที่แพร่หลายมากขึ้นกว่าแบบทุติยภูมิ นอกจากนี้ ผู้บริหารระบุว่า ตนผิดหวังมากที่สุดในการนิเทศครู , การประเมินเครื่องมือ และครูไม่ยอมเปลี่ยนแปลงนอกจากนี้ ผลการวิจัยพบว่า ผู้บริหารโรงเรียนที่ใช้เรียนเพราะพวกเขาให้ walkthroughs
ภาพรวมของการสอน และจัดเป็นสื่อกลางในการให้ข้อเสนอแนะ ในส่วนของการดูแลพัฒนา ผู้บริหาร พบว่า ครูที่ได้รับการนิเทศครู พยงค์ ขุนเณร มากกว่าทหาร อย่างไรก็ตามการใช้ความแตกต่างของการใช้เฉพาะกับครูเกี่ยวกับเป้าหมายในการพัฒนาวิชาชีพ ครูใหญ่ครูน้อย รายงานว่า มีข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการที่พวกเขาดูแล ในที่สุด ส่วนใหญ่ของรัฐไวโอมิงผู้บริหารรู้สึกว่าแผนการปรับปรุงประสิทธิภาพในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการสอนธรรมดาแต่ 40% มีเก็งว่า แผนดังกล่าวอย่างแท้จริง remediated น่าสงสารครู