that were bound to starch were rele

that were bound to starch were released (Yu et al., 2001). In addition,
to a certain extent, a-amylase treatment could hydrolyze
polysaccharides in cell walls of oat bran where phenolic compounds
were concentrated (Alrahmany and Tsopmo, 2012). The
phenolic contents of samples treated with amylase were significantly
(p < 0.05) increased in a time-dependent manner, and
reached a maximum release of total phenols at 60 min of enzyme
hydrolysis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ถูกผูกไว้กับแป้งถูกนำออกใช้ (Yu et al., 2001) นอกจากนี้ไม่ hydrolyze มี amylase รักษาขอบแบบบางเขตpolysaccharides ในผนังเซลล์ของรำข้าวโอ๊ตที่ม่อฮ่อมไม่เข้มข้น (Alrahmany และ Tsopmo, 2012) ที่เนื้อหาฟีนอรับ amylase อย่างมีอย่างมีนัยสำคัญ(p < 0.05) เพิ่มขึ้นในลักษณะขึ้นอยู่กับเวลา และถึงรุ่นสูงสุดของ phenols รวมที่ 60 นาทีของเอนไซม์ไฮโตรไลซ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ถูกผูกไว้กับแป้งได้รับการปล่อยตัว (Yu et al., 2001) นอกจากนี้ในระดับหนึ่ง, การรักษาอะไมเลสสามารถย่อยสลายสารในผนังเซลล์ของรำข้าวโอ๊ตที่สารประกอบฟีนอมีความเข้มข้น(Alrahmany และ Tsopmo 2012) เนื้อหาฟีนอลของกลุ่มตัวอย่างรับการรักษาด้วยอะไมเลสอย่างมีนัยสำคัญ(p <0.05) เพิ่มขึ้นในลักษณะที่ขึ้นกับเวลาและถึงการเปิดตัวสูงสุดของฟีนอลรวม60 นาทีของเอนไซม์ย่อยสลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ถูกผูกไว้กับแป้งถูกปล่อยออกมา ( ยู et al . , 2001 ) นอกจากนี้
เพื่อขอบเขตบางอย่าง a-amylase รักษาสามารถย่อย
polysaccharides ในผนังเซลล์ของรำข้าวโอ๊ตที่สารประกอบฟีนอล
มีความเข้มข้น ( alrahmany และ tsopmo , 2012 )
เนื้อหาสารตัวอย่างที่ได้รับการรักษาด้วยเอนไซม์อะไมเลส
อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) เพิ่มขึ้นในลักษณะที่ขึ้นอยู่กับเวลาและ
ถึงรุ่นของฟีนอลรวมสูงสุดที่ 60 นาทีเอนไซม์ย่อยด้วย
.