Loutzenheiser [7] developed a logit

Loutzenheiser [7] developed a logit model for walk access trips for the Bay Area Rapid Transit (BART) Stations. The logit and regression models were combined together in order to analyze the choice probability of the walking mode over other available modes. Three different models were developed for this study. The access mode choice set was composed of walk, bicycle, bus, car, and others. The results obtained from the maximum likelihood estimation showed that walking distance, gender, ethnicity, age, and car availability had the most significant effect on the access and egress choice of mode by the users of BART. It was further concluded that the egress mode used after reaching destination stations was of little significance in access mode choice selection at the boarding station. From the study, it was concluded that transit availability did not show any significant influence in the decision made to walk.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Loutzenheiser [7] ได้พัฒนาแบบจำลอง logit สำหรับเดินเข้าทางสถานี Bay Area Rapid Transit (BART) แบบจำลอง logit และถดถอยมารวมกันเพื่อวิเคราะห์ความน่าเป็นทางเลือกของโหมดเดินกว่าโหมดอื่น ๆ พร้อมใช้งาน แตกต่างกันสามรุ่นได้รับการพัฒนาสำหรับการศึกษานี้ การเข้าโหมดเลือกตั้งประกอบด้วยการเดิน จักรยาน รถบัส รถ และอื่น ๆ ผลลัพธ์ที่ได้จากการประเมินความเป็นไปได้สูงสุดแสดงให้เห็นว่า เดินระยะทาง เพศ เชื้อชาติ อายุ และรถพร้อมใช้งานมีผลสำคัญที่สุดในตัวเลือกการเข้าถึงและออกไปข้างนอกของโหมดผู้ใช้ของ BART แก้ไขเพิ่มเติมสรุปได้โหมดออกไปข้างนอกที่ใช้หลังจากถึงสถานีปลายทางว่ามีความสำคัญน้อยในการเลือกเลือกโหมดเข้าที่สถานีขึ้น จากการศึกษา สรุปว่า งานขนส่งไม่ได้แสดงอิทธิพลสำคัญใด ๆ ในการตัดสินใจที่จะเดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Loutzenheiser [7] การพัฒนารูปแบบ logit สำหรับการเดินทางเข้าถึงการเดินเท้าสำหรับทางพิเศษบริเวณอ่าว (BART) สถานี logit และการถดถอยรูปแบบการรวมกันเพื่อวิเคราะห์ความน่าจะเป็นทางเลือกของโหมดที่สามารถเดินได้มากกว่าโหมดอื่น ๆ สามรูปแบบที่แตกต่างกันได้รับการพัฒนาสำหรับการศึกษานี้ ทางเลือกการตั้งค่าโหมดการเข้าถึงประกอบด้วยการเดิน, จักรยาน, รถบัส, รถ, และอื่น ๆ ผลที่ได้รับจากการประมาณค่าความน่าจะเป็นสูงสุดที่แสดงให้เห็นว่าการเดินระยะทาง, เพศเชื้อชาติอายุและความพร้อมรถมีผลอย่างมีนัยสำคัญมากที่สุดในการเข้าถึงทางเลือกและทางออกของโหมดการโดยผู้ใช้ของบาร์ต ก็สรุปได้ต่อไปว่าโหมดที่ใช้ออกไปข้างนอกหลังจากที่ไปถึงสถานีปลายทางก็มีความสำคัญน้อยในโหมดการเข้าถึงตัวเลือกทางเลือกที่สถานีกินนอน จากการศึกษาสรุปได้ว่าความพร้อมการขนส่งไม่ได้แสดงใด ๆ ที่มีอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญในการตัดสินใจที่จะเดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

loutzenheiser [ 7 ] การพัฒนาแบบจำลองโลจิทสำหรับเดินเข้าเดินในพื้นที่อ่าว Rapid Transit ( สถานีบาร์ต ) . รูปแบบและการถดถอยโลจิทมีรวมกันเพื่อวิเคราะห์ทางเลือกความน่าจะเป็นของการเดินเท้าผ่านโหมดพร้อมใช้งานอื่น ๆ สามรุ่นที่แตกต่างกันถูกพัฒนาเพื่อการศึกษา เข้าโหมดเลือกชุดประกอบด้วยเดิน , จักรยาน , รถบัส , รถอื่น ๆและ ผลลัพธ์ที่ได้จากการประมาณความควรจะเป็นสูงสุด พบว่า ระยะทางที่เดิน เพศ เชื้อชาติ อายุ และใช้งานรถได้มีผลต่อการเข้าถึงทางออกทางเลือกของโหมดโดยผู้ใช้ของบาร์ท มันเป็นเพิ่มเติม สรุปได้ว่า ใช้โหมดทางหลังจากถึงสถานีปลายทางคือความสำคัญเพียงเล็กน้อยในการเลือกโหมดการเลือกการเข้าถึงที่พักที่สถานี จากผลการศึกษาจึงสรุปได้ว่า การขนส่งห้องพักไม่แสดงอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญใด ๆ ในการตัดสินใจที่จะเดิน