Not a robot moved. Cutie remained s

Not a robot moved. Cutie remained silent, his eyes fixed on the huge Converter. Donovan pushed the nearest robot, up!" he shouted. Slowly, the robot obeyed. "There is only one Master, and Cutie is his messenger.' The other robots repeated: "There is only one Master, and Cutie is his messenger. "Is that right?" Donovan said angrily. "Well let me tell you something. There isn't any Master; and I'm the one giving orders around here. Understand? Now get outt 'I obey only the Master.' "Nonsense!" Donovan shouted. He turned his head and spat at the Converter. That thing is a machine. There isn't any Master, and there isn't any messenger. You obey mel' The robots were silent and their red eyes stared at Donovan. dare you spit at the Master," whispered Cutie. He moved forwards, slowly and purposefully, and Donovan felt a sudden rush of fear. A robot could not feel anger but Cutie's eyes were unreadable. I'm sorry, Donovan," said the robot, "but you can't stay here after this. You and Powell can no longer enter the control room and the engine room. Cutie's hand moved quietly and in a moment two robots had lifted Donovan from the floor and carried him up the stairs Two robots guarded the door of the officers' room. Inside, Donovan was still angry. "Those robots must obey us! It's the Second Law!'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หุ่นยนต์ไม่ย้าย น่ารักที่ยังคงเงียบ ตาถาวรบนตัวแปลงใหญ่ โดโนแวนผลักหุ่นยนต์ที่ใกล้ที่สุด สูงสุด "เขาตะโกนขึ้น ช้า หุ่นยนต์เชื่อฟัง "มีหลักเดียว และน่ารักเป็น messenger ของเขา.' หุ่นยนต์อื่น ๆ ซ้ำ: "มีหลักเดียว และน่ารักเป็น messenger ของเขา" คือที่ขวา โดโนแวนกล่าวว่า ด้วยความโกรธ "ดีให้ฉันบอกคุณบางสิ่งบางอย่าง ไม่มีหลักใด ๆ และฉันคนหนึ่งสั่งให้ที่นี่ เข้าใจหรือไม่ ตอนนี้ ได้รับ outt 'ฉันฟังต้นแบบ' "เหลวไหล" โดโนแวนตะโกน เขาหันหัวของเขา และฤทธิ์ที่ตัวแปลง สิ่งที่เป็นเครื่อง ไม่มีหลักใด ๆ และไม่มี messenger ใด ๆ คุณเชื่อฟัง mel' หุ่นยนต์ได้เงียบ และตาสีแดงจ้องที่โดโนแวน คุณกล้ามองหลัก, "กระซิบรัก เขาย้ายไปข้างหน้า ช้า และเด็ดเดี่ยว และโดโนแวนรู้สึกเร่งอย่างฉับพลันของความกลัว หุ่นยนต์สามารถรู้สึกโกรธ แต่ของน่ารักตาก็อ่านไม่ได้ ขอโทษ โดโนแวน, "กล่าวว่า หุ่นยนต์ "แต่คุณไม่สามารถเข้าพักที่นี่หลังจากนี้ คุณและพาวเวลไม่ป้อนห้องควบคุมและห้องเครื่องยนต์ ย้ายมือของน่ารักอย่างเงียบ ๆ และในช่วงยกโดโนแวนจากชั้น และทำหุ่นยนต์สอง เขาขึ้นบันไดสองหุ่นยนต์รักษาประตูของห้องพักของเจ้าหน้าที่ ภายใน โดโนแวนก็ยังโกรธ "เหล่าหุ่นยนต์ต้องเชื่อฟังเรา มันเป็นกฎหมายสอง!'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่ได้เป็นหุ่นยนต์ย้าย Cutie ยังคงเงียบดวงตาของเขาจับจ้องอยู่ที่แปลงใหญ่ โดโนแวนผลักดันหุ่นยนต์ที่ใกล้ที่สุดขึ้น! "เขาตะโกน. ช้าหุ่นยนต์เชื่อฟัง." มีเพียงคนเดียวคือปริญญาโทและ Cutie เป็นทูตของเขา. หุ่นยนต์อื่น ๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีก: ". มีเพียงคนเดียวคือปริญญาโทและ Cutie เป็นศาสนทูตของพระองค์" เป็นสิทธิที่ "โดโนแวนกล่าวว่าด้วยความโกรธ." ดีให้ฉันบอกคุณบางสิ่งบางอย่าง ไม่มีโทใด ๆ และฉันหนึ่งให้คำสั่งซื้อรอบที่นี่ เข้าใจ? ขณะนี้ได้รับ outt 'ฉันเชื่อฟังเพียงโท. "ไร้สาระ" โดโนแวนตะโกน เขาหันหัวของเขาและถ่มน้ำลายใส่แปลง สิ่งที่เป็นเครื่อง ไม่มีโทใด ๆ และไม่มี Messenger ใด คุณเชื่อฟังเมล 'หุ่นยนต์มีความเงียบและดวงตาสีแดงของพวกเขาจ้องมองมาที่โดโนแวน คุณกล้าคายที่โท "กระซิบ Cutie. เขาเดินไปข้างหน้าอย่างช้าๆและเด็ดเดี่ยวและโดโนแวนรู้สึกเร่งด่วนฉับพลันของความกลัว. หุ่นยนต์ไม่สามารถรู้สึกโกรธ แต่ตามีเสน่ห์ของคนที่อ่านไม่ได้. ฉันขอโทษโดโนแวน" กล่าวว่า หุ่นยนต์ " แต่คุณไม่สามารถอยู่ที่นี่หลังจากนี้. คุณและพาวเวลจะไม่สามารถเข้ามาในห้องควบคุมและห้องเครื่องยนต์. มือ Cutie ย้ายอย่างเงียบ ๆ และในช่วงเวลาที่หุ่นยนต์ทั้งสองยกโดโนแวนจากพื้นอุ้มขึ้นบันได หุ่นยนต์ทั้งสองรักษาประตูของห้องพักเจ้าหน้าที่ได้. ภายในโดโนแวนยังคงโกรธ. "หุ่นยนต์เหล่านั้นต้องเชื่อฟังเรา! มันเป็นกฎข้อที่สอง!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ใช่หุ่นยนต์เคลื่อนที่ คนน่ารักยังคงเงียบ สายตาของเขาจับจ้องไปที่แปลงใหญ่ โดโนแวนผลักหุ่นยนต์ที่ใกล้ที่สุด ! " เขาตะโกน ช้า , หุ่นยนต์เชื่อฟัง " มีเพียงหนึ่งหลัก และน่ารักเป็น Messenger ของเขา . ' หุ่นยนต์อื่น ๆที่ซ้ำ : " มีเพียงหนึ่งหลัก และน่ารักเป็น Messenger ของเขา” ใช่มั้ย ? " " โดโนแวนกล่าวอย่างโกรธเกรี้ยว ดีให้ฉันบอกคุณบางอย่าง ไม่มีนาย แล้วฉันก็เป็นคนหนึ่งที่สั่งรอบนี้ เข้าใจมั้ย ? ตอนนี้ได้รับ outt ' ฉันเชื่อฟังเพียงต้นแบบ " ไร้สาระ ! " โดโนแวนตะโกน เขาหันศีรษะของเขาและถ่มน้ำลายที่แปลง มันเป็นเครื่อง ไม่มีอาจารย์ ไม่มีสาร คุณเชื่อฟัง Mel ' หุ่นยนต์ก็เงียบและดวงตาสีแดงของมันจ้องมอง โดโนแวน กล้าถุยที่อาจารย์ " กระซิบ น่ารักจัง เขาย้ายไปข้างหน้าอย่างช้าๆ และตั้งใจ และโดโนแวนรู้สึกวิ่งอย่างฉับพลันของความกลัว หุ่นยนต์ก็ไม่ได้รู้สึกโกรธ แต่น่ารัก ตาก็ไม่สามารถอ่านได้ ฉันขอโทษ โดโนแวนกล่าวว่า " หุ่นยนต์ " แต่เธอไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว คุณพาวล์ไม่สามารถเข้าไปในห้องควบคุม และห้องเครื่อง น่ารักมือไปอย่างเงียบ ๆและในช่วงเวลาสองหุ่นยนต์ยก โดโนแวนจากพื้นและพาเขาขึ้นบันไดสองหุ่นยนต์เฝ้าประตูห้องเจ้าหน้าที่ ' ภายใน โดโนแวนยังโกรธ " หุ่นยนต์เหล่านั้นต้องเชื่อฟังเรา มันเป็นกฎหมายที่สอง !