Maternal P2 backfat depth (Figure 2

Maternal P2 backfat depth (Figure 2; overall mean: 15.3 ± 0.1 mm) at d 25 of pregnancy, before commencement of injections, did not differ between parities (P > 0.8) or treatment groups (P > 0.9), but varied between replicate weeks (P ≤ 0.001), and effects of parity also varied between replicate weeks (P = 0.001). Maternal P2 backfat depth at d 50 of pregnancy was also unaffected by parity or treatment (P > 0.4 for each) and varied with replicate week (P ≤ 0.001), and effects of parity varied with replicate week (P ≤ 0.001). Dams treated with pST from d 25 to 100 of pregnancy gained P2 backfat depth more slowly between d 50 and 109 of pregnancy than did control dams (P = 0.015), whereas the rate of P2 backfat gain from d 25 to 109 was not different from controls in dams whose pST treatment stopped at d 50 (P > 0.6). Consequently, maternal P2 backfat depth before farrowing was greater in gilts than sows (P = 0.001) and was reduced in dams treated with pST from d 25 to 100 of pregnancy (P = 0.001), but was not reduced in those treated from d 25 to 50 only (P = 0.165) and varied with replicate week (P ≤ 0.001). Rate of maternal P2 backfat loss during lactation did not differ between treatments (P > 0.6) or parities (P > 0.2), but did vary between replicate weeks (P ≤ 0.001). Consequently, maternal P2 backfat depth at weaning (Figure 2) was less in dams treated with pST from d 25 to 100 than in controls (P = 0.034), but was not reduced in dams whose treatment was finished at d 50 (P > 0.6).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มารดา P2 ไขมันสันหลังความลึก (รูปที่ 2; โดยรวมเฉลี่ย 15.3 ± 0.1 มิลลิเมตร) D 25 ของการตั้งครรภ์ก่อนที่จะเริ่มการฉีดไม่แตกต่างกันระหว่าง parities (P> 0.8) หรือกลุ่มการรักษา (P> 0.9) แต่ที่แตกต่างกันระหว่างซ้ำ สัปดาห์ที่ผ่านมา (P ≤ 0.001) และผลกระทบที่แตกต่างกันของความเท่าเทียมกันระหว่างสัปดาห์ทำซ้ำ (p = 0.001) มารดา P2 ไขมันสันหลังงเชิงลึกที่ 50 ของการตั้งครรภ์ก็ยังได้รับผลกระทบจากความเท่าเทียมกันหรือการรักษา (P> 0.4 สำหรับแต่ละ) และแตกต่างกันกับสัปดาห์ซ้ำ (P ≤ 0.001) และผลกระทบของความเท่าเทียมกันแตกต่างกันด้วยซ้ำสัปดาห์ (P ≤ 0.001) เขื่อนรับการรักษาด้วย PST จาก D 25-100 ของการตั้งครรภ์ได้รับ P2 ความลึกไขมันมากขึ้นอย่างช้า ๆ ระหว่าง D 50 และ 109 ของการตั้งครรภ์กว่าเขื่อนควบคุม (p = 0.015) ในขณะที่อัตรากำไรจากการ P2 ไขมันจาก D 25-109 ก็ไม่ได้แตกต่างจาก การควบคุมในเขื่อนที่มีการรักษา PST หยุดที่ง 50 (P> 0.6) ดังนั้นมารดา P2 ความลึกไขมันสันหลังก่อนคลอดเป็นมากขึ้นในสุกรกว่าแม่สุกร (P = 0.001) และลดลงในเขื่อนรับการรักษาด้วย PST จาก D 25-100 ของการตั้งครรภ์ (p = 0.001) แต่ไม่ได้ลดลงในผู้ที่ได้รับการรักษาจาก D 25 50 เท่านั้น (P = 0.165) และแตกต่างกันกับสัปดาห์ซ้ำ (P ≤ 0.001) อัตราการสูญเสียมารดา P2 ไขมันสันหลังในช่วงให้นมบุตรไม่แตกต่างกันระหว่างการรักษา (P> 0.6) หรือ parities (P> 0.2) แต่ไม่แตกต่างกันระหว่างสัปดาห์ทำซ้ำ (P ≤ 0.001) ดังนั้นมารดา P2 ความลึกไขมันที่หย่านม (รูปที่ 2) ได้น้อยในเขื่อนรับการรักษาด้วย PST จาก D 25-100 กว่าในการควบคุม (p = 0.034) แต่ก็ไม่ได้ลดลงในเขื่อนที่มีการรักษาเสร็จงที่ 50 (P> 0.6 )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มารดาส่วนหลังลึกลงไป ( รูปที่ 2 ; ความหมาย : รวม 15.3 ± 0.1 มม. ) ที่ D 25 ของการตั้งครรภ์ ก่อนเริ่มการฉีดยาไม่แตกต่างกันระหว่าง parities ( P > 0.8 ) หรือกลุ่ม ( P > 0 ) แต่แตกต่างกันมากระหว่างสัปดาห์ ( P ≤ 0.001 ) และผลของพาริตี้ยังแตกต่างกันระหว่าง ทำซ้ำสัปดาห์ ( P = 0.001 )ความลึกของแม่กัน P2 D 50 ของการตั้งครรภ์ยังได้รับผลกระทบโดยความเท่าเทียมกันหรือการรักษา ( p > 0 สำหรับแต่ละ ) และหลากหลายมาก สัปดาห์ ( P ≤ 0.001 ) และผลของความเท่าเทียมกันและทำซ้ำสัปดาห์ ( P ≤ 0.001 ) เขื่อนที่ได้รับการรักษาด้วย PST จาก D 25 ถึง 100 ของการตั้งครรภ์ได้รับกันช้าระหว่างความลึก P2 D 50 และ 109 ของการตั้งครรภ์สูงกว่าเขื่อนควบคุม ( p = 0.015 )อัตราการได้รับไขมันสันหลัง P2 D 25 จาก 109 ไม่แตกต่างจากการควบคุมในเขื่อน ซึ่งการรักษาเพื่อหยุดที่ D 50 ( + 0.6% ) ดังนั้นมารดา , P2 ส่วนหลังโรงเรือนได้มากขึ้นในความลึกก่อนโดยมากกว่าแม่สุกร ( P = 0.001 ) และลดลงในเขื่อนที่ได้รับการรักษาด้วย PST จาก D 25 ถึง 100 ของการตั้งครรภ์ ( p = 0.001 ) , แต่ไม่ลดลงในผู้ปฏิบัติ จาก D 25 ถึง 50 เท่า ( P = 0165 ) และหลากหลายมาก สัปดาห์ ( P ≤ 0.001 ) อัตราการสูญเสียในระหว่างการให้นมมารดา P2 ส่วนหลังไม่แตกต่างระหว่างการรักษา ( p = 0.6 ) หรือ parities ( P > 0.5 ) แต่ไม่แตกต่างกันระหว่างจําลองสัปดาห์ ( P ≤ 0.001 ) จากนั้น ความลึกที่หย่านมมารดาส่วนหลัง P2 ( รูปที่ 2 ) คือน้อยกว่าในเขื่อนที่ได้รับการรักษาด้วย PST จาก D 25 ถึง 100 กว่าในการควบคุม ( p = 0.034 )แต่ก็ไม่ลดลงในเขื่อน ซึ่งการรักษาเสร็จสิ้นที่ D 50 ( P >
0.6 )