Annealing is a process of slowly co

Annealing is a process of slowly cooling hot glass to relieve internal stresses after it was formed. The process may be carried out in a temperature-controlled kiln known as a lehr.[1] Glass which has not been annealed is liable to crack or shatter when subjected to a relatively small temperature change or mechanical shock. Annealing glass is critical to its durability. If glass is not annealed, it will retain many of the thermal stresses caused by quenching and significantly decrease the overall strength of the glass.

The glass is heated until the temperature reaches a stress-relief point, that is, the annealing temperature (also called annealing point) at a viscosity, η, of 1013 Poise = 1012 Pa·s, at which the glass is still too hard to deform, but is soft enough for the stresses to relax. The piece is then allowed to heat-soak until its temperature is even throughout. The time necessary for this step varies depending on the type of glass and its maximum thickness. The glass is then slowly cooled at a predetermined rate until its temperature is below the strain point (η = 1014.5 Poise). Following this, the temperature can safely be dropped to room temperature at a rate limited by the heat capacity, thickness, thermal conductivity, and thermal expansion coefficient of the glass. After the annealing process the material can be cut to size, drilled or polished.

At the annealing point (η = 1013 Poise) stresses relax within several minutes, while at the strain point (η = 1014.5 Poise) stresses relax within several hours.[2] Stresses acquired during and remaining from temperatures above the strain point are permanent unless annealed and may lead to short-term or much delayed failures. Stresses acquired during cooling below the strain point are considered temporary though may be adequate to cause short-term failure.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลอมเป็นกระบวนการของการระบายความร้อนช้าแก้วร้อนเพื่อบรรเทาความเครียดภายในหลังจากที่มันถูกสร้างขึ้น กระบวนการนี้อาจจะดำเนินการในเตาเผาการควบคุมอุณหภูมิที่รู้จักกันเป็นเอ่อ. [1] แก้วที่ยังไม่ได้อบต้องระวางร้าวหรือแตกเมื่ออยู่ภายใต้การเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิที่ค่อนข้างเล็กหรือกระแทก แก้วหลอมมีความสำคัญต่อความทนทานของมัน ถ้าแก้วไม่ได้อบก็จะยังคงมีจำนวนมากของความเครียดความร้อนที่เกิดจากการดับลดลงอย่างมากและแข็งแรงโดยรวมของแก้ว. แก้วร้อนจนอุณหภูมิถึงจุดความเครียดบรรเทา, ที่อยู่, อุณหภูมิการหลอม (ที่เรียกว่า จุดหลอม) ที่มีความหนืด, η, 1013 ชั่ง = 1012 ป่า· s, ที่แก้วยังคงเป็นเรื่องยากที่จะทำให้เสียโฉม แต่นุ่มพอสำหรับความเครียดที่จะผ่อนคลาย ชิ้นส่วนที่ได้รับอนุญาตแล้วให้ความร้อนแช่จนกระทั่งอุณหภูมิของมันคือแม้ตลอด เวลาที่จำเป็นสำหรับขั้นตอนนี้แตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับชนิดของแก้วและความหนาสูงสุด แก้วก็จะเย็นลงอย่างช้า ๆ ในอัตราที่กำหนดไว้จนอุณหภูมิต่ำกว่าจุดความเครียด (η = 1,014.5 ชั่ง) ต่อไปนี้อุณหภูมิสามารถได้อย่างปลอดภัยจะลดลงไปที่อุณหภูมิห้องในอัตราที่ จำกัด โดยความจุความร้อนความหนาการนำความร้อนและสัมประสิทธิ์การขยายตัวทางความร้อนของแก้ว หลังจากขั้นตอนการหลอมวัสดุที่สามารถตัดขนาดเจาะหรือขัด. ณ จุดหลอม (η = 1,013 ชั่ง) ผ่อนคลายความเครียดภายในไม่กี่นาทีในขณะที่จุดความเครียด (η = 1,014.5 ชั่ง) ผ่อนคลายความเครียดภายในหลายชั่วโมง. [ 2] ได้มาในระหว่างความเครียดและที่เหลือจากอุณหภูมิสูงกว่าจุดความเครียดเป็นสิ่งที่ถาวรเว้นแต่อบและอาจนำไปสู่ระยะสั้นหรือความล้มเหลวความล่าช้ามาก ความเครียดได้มาในระหว่างการระบายความร้อนต่ำกว่าจุดสายพันธุ์ได้รับการพิจารณาชั่วคราวแม้ว่าอาจจะเพียงพอที่จะทำให้เกิดความล้มเหลวในระยะสั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การหลอมเป็นขั้นตอนของการค่อยๆเย็นแก้วร้อนเพื่อบรรเทาความเครียดภายในหลังจากที่มันถูกสร้างขึ้น กระบวนการอาจจะออกมาควบคุมอุณหภูมิเตาเผาที่เรียกว่าแลร์ [ 1 ] แก้วที่ยังไม่ได้อบรับผิดชอบที่จะร้าวหรือแตกเมื่อเก็บรักษาที่อุณหภูมิค่อนข้างเปลี่ยนไปเล็กน้อย หรือเครื่องจักรกลช็อก การหลอมแก้ว มีความทนทานของมัน ถ้าไม่ได้อบแก้ว ,มันจะรักษาจำนวนมากของความร้อนแรงที่เกิดจากการดับและลดความแข็งแรงโดยรวมของแก้ว

แก้วให้ความร้อนจนถึงอุณหภูมิถึงจุดบรรเทาความเครียด นั่นคือ อุณหภูมิการอบอ่อน ( เรียกว่า annealing จุด ) ที่ค่าความหนืด η , 1013 เยื้อง = 1012 PA ด้วย S , ที่ ซึ่งแก้วยังยากเกินไปที่จะบิดแต่นุ่มพอความเครียดผ่อนคลาย ชิ้นแล้วปล่อยให้ความร้อนแช่จนอุณหภูมิอยู่ตลอดเลย เวลาที่จำเป็นสำหรับขั้นตอนนี้จะแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับชนิดของแก้ว และ ความหนาสูงสุดของมัน แก้วจะค่อยๆเย็นที่กำหนดไว้เท่ากันจนกว่าอุณหภูมิของมันคือด้านล่างจุดความเครียด ( η = 1014.5 ท่วงที ) ตามนี้อุณหภูมิที่สามารถจะลดลงไปที่อุณหภูมิห้องในอัตราที่จำกัด โดยความจุความร้อน ความหนา ค่าการนำความร้อน และสัมประสิทธิ์การขยายตัวทางความร้อนของกระจก หลังจากกรรมวิธีการอบวัสดุที่สามารถตัดขนาด เจาะ หรือ ขัด

เผาที่จุด ( η = 1013 เยื้อง ) เน้นผ่อนคลายภายในไม่กี่นาที ขณะที่จุดความเครียด ( η = 1 .5 ชั่ง ) เน้นผ่อนคลายภายในหลายชั่วโมง . [ 2 ] และที่เหลือจากความเครียดได้ในช่วงอุณหภูมิสูงกว่าจุดความเครียดอย่างถาวร ถ้าอบ และอาจนำไปสู่ระยะสั้นหรือมากล่าช้าล้มเหลว เน้นที่ได้มาในระหว่างความร้อนด้านล่างจุดซึ่งถือว่าเป็นชั่วคราว แต่อาจจะเพียงพอที่จะทำให้เกิดความล้มเหลวระยะสั้น