The teacher tells the speaker to go

The teacher tells the speaker to go home and write a page tonight; this page should come from himself and be true. The speaker wonders if it is that simple. He begins by writing that he is twenty-two, "colored," and born and schooled in Winston-Salem, Durham, and at college in Harlem. He writes that he is the only "colored" student in his class. He walks down a hill into Harlem, crossing streets before arriving at the Harlem branch of the Y. He takes the elevator up to his room, which is where he is writing this page.

The speaker writes that at his young age, it is hard to know what is true for "you or me." He believes that the truth is what he hears, feels and sees in Harlem – "hear you, hear me – we two – you, me, talk on this page." He hears New York. He likes to eat, drink, sleep, be in love, work, read, learn, and "understand life." He likes receiving pipes and records (Bessie Smith, Bach or bop) as Christmas presents. Just because he is "colored" does not mean he does not like the same things that people of other races like. He wonders if his page will be "colored" because it is his and he is not white.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครูบอกลำโพงบ้าน และเขียนหน้าคืนนี้ หน้านี้ควรมาจากตัวเอง และเป็นจริง ลำโพงที่สิ่งมหัศจรรย์ถ้า เป็นอย่างนั้น เขาเริ่มต้น โดยการเขียนที่เป็นยี่สิบสอง "สี และเกิด schooled ใน Winston-Salem เดอแรม และ ที่วิทยาลัยในไทม์สแควร์ เขาเขียนว่า เป็นเพียง "สี" นักเรียนในชั้นเรียนของเขา เขาเดินลงเขาไปเล็ม ข้ามถนนก่อนสาขาเล็มของ Y เขาใช้ลิฟต์ขึ้นห้องพักของเขา ซึ่งเป็นที่เขาจะเขียนหน้านี้ผู้เขียนว่า ที่อายุยังน้อยของเขา ก็ยากที่จะทราบความจริงสำหรับ "คุณหรือฉัน" เขาเชื่อว่าความจริงเขาได้ยิน รู้สึก และเห็นในไทม์สแควร์ – "คุณ ฉันได้ยินเสียง – เราสอง – คุณ ฉัน พูดคุยในหน้านี้" เขาได้ยินนิวยอร์ก เขาชอบกิน ดื่ม นอนหลับ ความรัก ทำงาน อ่าน เรียนรู้ และ "เข้าใจชีวิต" เขาชอบรับท่อและระเบียน (ร้านสมิธ Bach หรือ bop ที่มีระดับ) เป็นแสดงวันคริสต์มาส เพียง เพราะเขาเป็น "สี" ไม่ได้หมายความว่า เขาไม่ชอบในสิ่งเดียวกันที่ต้องการของคนชาติอื่น ๆ เขาประหลาดใจถ้า เขาหน้าจะเป็น "สี" เพราะมันเป็นของเขา และเขาไม่ใช่สีขาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครูบอกว่าลำโพงที่จะกลับบ้านและเขียนหน้าคืนนี้; หน้านี้ควรมาจากตัวเองและจะเป็นจริง ลำโพงสงสัยว่ามันเป็นที่เรียบง่าย เขาเริ่มต้นด้วยการเขียนว่าเขาเป็นยี่สิบสอง "สี" และเกิดและการศึกษาใน Winston-Salem, เดอแรมและที่วิทยาลัยในย่านฮาร์เล็ม เขาเขียนว่าเขาเป็นคนเดียวที่ "สี" ของนักเรียนในชั้นเรียนของเขา เขาเดินลงเขาในย่านฮาร์เล็มข้ามถนนก่อนที่จะเดินทางมาถึงที่สาขาฮาร์เล็มของวายเขาใช้ลิฟท์ขึ้นไปที่ห้องซึ่งเป็นที่ที่เขาจะเขียนหน้านี้ลำโพงเขียนว่าในวัยเด็กของเขามันเป็นเรื่องยาก ที่จะรู้ว่าสิ่งที่เป็นจริงสำหรับ "คุณหรือฉัน." เขาเชื่อว่าความจริงก็คือสิ่งที่เขาได้ยินรู้สึกและเห็นในย่านฮาร์เล็ม - "ได้ยินคุณได้ยินฉัน - เราสอง -. คุณฉันพูดคุยในหน้านี้" เขาได้ยินนิวยอร์ก เขาชอบที่จะกินดื่มนอนหลับอยู่ในความรัก, การทำงาน, การอ่านการเรียนรู้และ "เข้าใจชีวิต." เขาชอบที่ได้รับท่อและบันทึก (เบสซี่สมิ ธ เป็นโสดหรือป็อบ) เป็นของขวัญคริสมาสต์ เพียงเพราะเขาคือ "สี" ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ชอบสิ่งเดียวกับที่คนชาติอื่น ๆ เช่น เขาสงสัยว่าหน้าของเขาจะเป็น "สี" เพราะมันเป็นเรื่องของเขาและเขาไม่ได้เป็นสีขาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครูบอกลำโพงที่จะกลับบ้านและเขียนหน้าคืนนี้ ; หน้านี้ควรมาจากตัวเอง และเป็นจริง ลำโพงมหัศจรรย์ถ้ามันเป็นเรื่องง่ายที่ เขาเริ่มโดยเขียนว่า เขาเป็นคน " สี " และเกิดและเรียนใน Winston Salem , Durham , และ ที่ วิทยาลัย ใน ฮาร์เลม เขาเขียนว่า เขาเป็นแค่ " สี " นักเรียนในชั้นเรียนของเขา เขาเดินลงเนินเขา ใน ฮาร์เลมข้ามถนนก่อนที่จะมาถึงที่ฮาร์เล็มกิ่ง วาย เขาพาขึ้นลิฟท์ไปที่ห้องของเขาซึ่งเป็นที่ที่เขาเขียนหน้านี้

ลำโพงเขียนว่าอายุยังน้อย มันยากที่จะรู้ว่าสิ่งที่เป็นจริงสำหรับคุณหรือฉัน . " เขาเชื่อว่าความจริงคือสิ่งที่เขาได้ยิน รู้สึกและเห็นในฮาร์เล็มและ " ได้ยิน , ได้ยินฉันและเราสองคน–คุณ , ฉันพูดคุยในหน้านี้ . " เขาได้ยินนิวยอร์กเขาชอบกิน ดื่ม นอน อยู่ในความรัก งาน อ่าน เรียนรู้ และเข้าใจชีวิต . " เขาชอบรับท่อและประวัติ ( Bessie Smith , Bach หรือป็อบ ) ให้เป็นของขวัญคริสต์มาส เพียงเพราะเขาคือ " สี " ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ได้ชอบเหมือนๆ กันว่า คนเชื้อชาติอื่นๆ เช่น เขาสงสัยว่าหน้าของเขาจะเป็น " สี " เพราะมันเป็นเรื่องของเขา และเขาจะไม่ขาว