BehaviorMost owls are nocturnal, ac

Behavior
Most owls are nocturnal, actively hunting their prey in darkness. Several types of owl, however, are crepuscular—active during the twilight hours of dawn and dusk; one example is the pygmy owl (Glaucidium). A few owls are active during the day also; examples are the burrowing owl (Speotyto cunicularia) and the short-eared owl (Asio flammeus).

Much of the owls' hunting strategy depends on stealth and surprise. Owls have at least two adaptations that aid them in achieving stealth. First, the dull coloration of their feathers can render them almost invisible under certain conditions. Secondly, serrated edges on the leading edge of owls' remiges muffle an owl's wing beats, allowing an owl's flight to be practically silent. Some fish-eating owls, for which silence has no evolutionary advantage, lack this adaptation.

An owl's sharp beak and powerful talons allow it to kill its prey before swallowing it whole (if it is not too big). Scientists studying the diets of owls are helped by their habit of regurgitating the indigestible parts of their prey (such as bones, scales, and fur) in the form of pellets. These "owl pellets" are plentiful and easy to interpret, and are often sold by companies to schools for dissection by students as a lesson in biology and ecology.[13]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะการทำงานส่วนใหญ่นกฮูกกำลังล่าเหยื่อในที่มืด กลางคืนได้ หลายชนิดของนกฮูก อย่างไรก็ตาม มี crepuscular — ใช้งานในช่วงเวลารุ่งอรุณและพลบค่ำ สนธยา ตัวอย่างหนึ่งคือ นกฮูกแคระ (Glaucidium) นกฮูกกี่อยู่ในระหว่างวันนอกจากนี้ ตัวอย่างเช่นนกฮูก burrowing (Speotyto cunicularia) และนกฮูกหูสั้น (Asio flammeus)ของกลยุทธ์การล่าสัตว์ของนกฮูกตาม stealth และแปลกใจ นกฮูกมีดัดแปลงน้อยสองที่ช่วยพวกเขาในการบรรลุการลักลอบ ครั้งแรก น่าเบื่อสีสันของขนอาจทำให้แทบมองไม่เห็นภายใต้เงื่อนไขบางอย่าง ประการที่สอง ขอบหยักบนขอบของ remiges ของนกฮูก muffle เต้นปีกของนกฮูก อนุญาตให้เที่ยวบินของนกฮูกจะเงียบจริง บางกินปลานกฮูก ที่เงียบมีประโยชน์ไม่มีวิวัฒนาการ ขาดการปรับตัวนี้คมจะงอยปากและกรงเล็บอันทรงพลังของนกฮูกให้มันฆ่าเหยื่อของมันก่อนที่จะกลืนมันทั้งหมด (ถ้าไม่ใหญ่เกินไป) นักวิทยาศาสตร์ศึกษาอาหารของนกฮูกจะช่วย โดยนิสัยของพวกเขา regurgitating ในส่วนย่อยของเหยื่อ (เช่นกระดูก เครื่องชั่ง และขน) ในรูปของเม็ด "ขี้นกฮูกเหล่านี้" มีมากมาย และง่ายต่อการแปลความหมาย และมีมักจะขาย โดยบริษัทโรงเรียนชำแหละโดยนักเรียนเป็นบทเรียนในวิชาชีววิทยาและนิเวศวิทยา [13]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พฤติกรรม
นกฮูกส่วนใหญ่จะออกหากินเวลากลางคืนอย่างแข็งขันล่าเหยื่อของพวกเขาอยู่ในความมืด หลายประเภทของนกฮูก แต่มี crepuscular ใช้งานในช่วงเวลาพลบค่ำของเช้าและค่ำ; ตัวอย่างหนึ่งคือนกฮูกแคระ (Glaucidium) ไม่กี่นกฮูกมีการใช้งานในระหว่างวันยัง; ตัวอย่างนกฮูกขุด (Speotyto cunicularia) และนกเค้าแมวหูสั้น (Asio flammeus). มากของกลยุทธ์การล่าสัตว์นกฮูก 'ขึ้นอยู่กับการลักลอบและแปลกใจ นกฮูกมีอย่างน้อยสองการปรับตัวที่ช่วยให้พวกเขาในการบรรลุการลักลอบ ครั้งแรกที่มีสีหมองคล้ำของขนของพวกเขาสามารถทำให้พวกเขามองไม่เห็นเกือบภายใต้เงื่อนไขบาง ประการที่สองขอบหยักบนขอบชั้นนำของ remiges นกฮูก 'อุดของนกฮูกเต้นปีกช่วยให้เที่ยวบินของนกฮูกจะเงียบจริง บางนกฮูกกินปลาซึ่งเงียบไม่มีประโยชน์วิวัฒนาการขาดการปรับตัวนี้. นกฮูกของจะงอยปากที่คมชัดและมีประสิทธิภาพกรงเล็บอนุญาตให้ฆ่าเหยื่อของมันก่อนที่จะกลืนกินมันทั้งหมด (ถ้ามันไม่ได้ใหญ่เกินไป) นักวิทยาศาสตร์ศึกษาอาหารของนกฮูกจะช่วยโดยนิสัยของพวกเขาก็ดีส่วนย่อยของเหยื่อของพวกเขา (เช่นกระดูก, เครื่องชั่งน้ำหนักและขนสัตว์) ในรูปแบบของเม็ด เหล่านี้ "เม็ดนกฮูก" มีมากมายและง่ายต่อการตีความและมักจะขายโดย บริษัท ให้กับโรงเรียนสำหรับการผ่าโดยนักศึกษาเป็นบทเรียนในวิชาชีววิทยาและนิเวศวิทยา. [13]