To elucidate the efficacy of differ

To elucidate the efficacy of different soy protein sources on piglet’s performance, a total of 280 weaned piglets
(Duroc×Yorkshire×Landrace, 23±3 d of age, 5.86±0.45 kg initial BW) were allotted to 5 treatment diets comprising soybean meal
(SBM), soy protein concentrate (SPC), Hamlet protein (HP300), fungal (Aspergillus oryzae) fermented soy protein (FSP-A), and fungal
plus bacterial (A. oryzae+Bacillus subtilis) fermented soy protein (FSP-B), respectively. Experimental diets for feeding trial were
formulated to contain each soy protein sources at 8% level to corn-whey powder basal diet. There were 14 pigs per pen and 4 pens per
treatment. Experimental diets were fed from 0 to 14 d after weaning and then a common commercial diet was fed from 15 to 35 d. Also
for ileal digestibility studies, 18 pigs were assigned to 6 dietary treatments as N-free, SBM, SPC, HP300, FSP-A and FSP-B with Tcanulation
at distal ileum for 6 days. At 14th d of experimental feeding, the ADG was significantly higher (p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อประสิทธิภาพของแหล่งโปรตีนถั่วเหลืองแตกต่างประสิทธิภาพของลูกสุกร จำนวนทรูดหย่านมถึง 280 elucidate(Duroc ××ยอร์คเชียร์แม่ 23±3 d อายุ 5.86±0.45 กิโลกรัมเริ่มต้น BW) ถูกจัดสรรให้ 5 รักษาอาหารประกอบอาหารถั่วเหลือง(SBM), ซอยโปรตีนเข้มข้น (SPC) แฮมเลตโปรตีน (HP300), โปรตีนถั่วเหลืองหมักเชื้อรา (Aspergillus แห้งระดับต่าง ๆ) (FSP-A), และเชื้อราและแบคทีเรีย (แห้งระดับต่าง ๆ อ. + คัด subtilis) หมักโปรตีนถั่วเหลือง (FSP-B), ตามลำดับ อาหารทดลองในการทดลองให้อาหารได้สูตรที่มีอยู่แต่ละแหล่งโปรตีนถั่วเหลืองที่ระดับ 8% ข้าวโพดหางนมผงอาหารโรค มีสุกร 14 ต่อปากกาและปากกา 4 ต่อการรักษา อาหารทดลองถูกติดตามจาก 0 14 d หลัง weaning แล้ว อาหารเชิงพาณิชย์ทั่วไปที่ติดตามจาก 15 35 d. ยังileal digestibility ศึกษา สุกร 18 ได้กำหนดเพื่อรักษาอาหาร 6 เป็น ฟรี N, SBM, SPC, HP300, FSP A และ B FSP กับ Tcanulationที่ ileum กระดูก 6 วัน ที่ d 14 ของอาหารทดลอง ADG มีอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) ในการเลี้ยงอาหารเป็น SPCเมื่อเทียบกับผู้อื่น แนวโน้มที่คล้ายกันถูกพบระหว่าง d 15-35 และศึกษาโดยรวม (d 0-35) แหล่งโปรตีนถั่วเหลืองประมวลผลทั้งหมดทดสอบในการทดลองนี้ขึ้น (p < 0.05) เติบโตกว่า SBM ในระหว่างการศึกษาโดยรวม Digestibility ธาตุอาหารของ GE, DM, CP และ Caพบต่ำกว่า (p < 0.05) ค่า ใน SBM และ FSP A เลี้ยงกลุ่มกว่า SPC และ FSP B Digestibility ileal ชัดเจนของ TEAAไม่ TEAA และแหลมยายณีพบล่าง (p < 0.05) ในการเปรียบเทียบกับแหล่งโปรตีนถั่วเหลืองอื่น ๆ รักษา SBM Digestibility ileal จริงของTEAA ไม่ใช่ TEAA และแหลมยายณีถูกล่าง (p < 0.05) ใน SBM เลี้ยงกลุ่มกว่า SPC และ HP300 และต่ำกว่ารักษา FSPแม้ว่าพวกเขาไม่ได้ให้ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p > 0.05) ความลึกความสูงและ crypt villous ได้ไม่รับผลจากอาหารบำบัด ในบทสรุป เจริญเติบโต และ digestibility ของสารอาหารในสุกรหย่านมถึงเลี้ยง SPC ได้เหนือกว่าผู้อื่น ยัง FSP A และ FSP B แสดงให้เห็นปรับปรุงประสิทธิภาพกว่าเลี้ยง SBM

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่ออธิบายประสิทธิภาพของแหล่งที่มาของโปรตีนจากถั่วเหลืองที่แตกต่างกันในการปฏิบัติงานลูกสุกรของทั้งหมด 280 ลูกสุกรหย่านม
(Duroc ×อร์กเชียร์×แลนด์เรซ, 23 ± 3 d อายุ 5.86 ± 0.45 กก. เริ่มต้น BW) ได้รับการจัดสรรให้กับ 5 อาหารรักษาประกอบด้วยกากถั่วเหลือง
( SBM), โปรตีนถั่วเหลือง (SPC) โปรตีนหมู่บ้าน (HP300) เชื้อรา (Aspergillus oryzae) โปรตีนถั่วเหลืองหมัก (FSP-) และเชื้อรา
แบคทีเรียบวก (+ A. oryzae เชื้อ Bacillus subtilis) โปรตีนถั่วเหลืองหมัก (FSP-B) ตามลำดับ อาหารทดลองสำหรับการทดลองการให้อาหารที่ถูก
สูตรจะมีแต่ละแหล่งโปรตีนถั่วเหลืองที่ระดับ 8% เป็นผงข้าวโพดเวย์อาหารพื้นฐาน มี 14 หมูต่อปากกาและปากกา 4 ต่อมี
การรักษา อาหารการทดลองได้รับการเลี้ยงดู 0-14 d หลังจากหย่านมแล้วรับประทานอาหารร่วมกันในเชิงพาณิชย์เป็นอาหาร 15-35 d นอกจากนี้ยังมี
การศึกษาการย่อย ileal 18 หมูได้รับมอบหมายให้ 6 การรักษาอาหารเป็น N-ฟรี SBM, SPC, HP300, FSP-และ FSP-B กับ Tcanulation
ที่ปลาย ileum เวลา 6 วัน d ที่ 14 ของการให้อาหารทดลอง ADG อย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้น (p <0.05) ในอาหารเลี้ยง SPC เป็น
เมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ แนวโน้มที่คล้ายกันก็สังเกตเห็นในช่วง 15-35 วันและการศึกษาโดยรวม (0-35 วัน) ทั้งหมดแหล่งโปรตีนถั่วเหลืองประมวลผล
การทดสอบในการทดลองนี้ดีขึ้น (p <0.05) การเจริญเติบโตกว่า SBM ในระหว่างการศึกษาโดยรวม การย่อยสารอาหารของ GE, DM, CP และ Ca
แสดงให้เห็นว่าลดลง (p <0.05) ค่าใน SBM และ FSP-กลุ่มอาหารกว่า SPC และการรักษา FSP-B การย่อย ileal ชัดเจนของ TEAA,
ที่ไม่ใช่ TEAA TAA และแสดงให้เห็นว่าลดลง (p <0.05) ในการรักษา SBM เมื่อเทียบกับแหล่งที่มาของโปรตีนถั่วเหลืองอื่น ๆ การย่อย ileal ที่แท้จริงของ
TEAA ไม่ TEAA และ TAA ลดลง (p <0.05) ในกลุ่มที่เลี้ยง SBM กว่า SPC และการรักษา HP300 และต่ำกว่าการรักษา FSP
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ประสบความสำเร็จแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p> 0.05) ความสูงและความลึก villous ห้องใต้ดินก็ไม่ได้รับผลกระทบจากการรักษาอาหาร ในการ
สรุปการเจริญเติบโตและการย่อยได้ของสารอาหารในสุกรหย่านมเลี้ยง SPC จะดีกว่าคนอื่น ๆ นอกจากนี้ FSP-และ FSP-B แสดงให้เห็นว่า
ผลการดำเนินงานที่ดีขึ้นกว่าที่เลี้ยง SBM

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อศึกษาผลของโปรตีนถั่วเหลืองแหล่งแตกต่างประสิทธิภาพของลูกหมู รวม 280 ลูกสุกรหลังหย่านม
( ดูร็อค×ยอร์ค×เรซ , 23 ± 3 D อายุเฉลี่ย 0.45 กิโลกรัม เริ่มต้น± BW ) ถูกจัดสรรให้กับ 5 การรักษาอาหารประกอบด้วยกากถั่วเหลือง
( SBM ) , โปรตีนถั่วเหลืองเข้มข้น ( SPC ) , โปรตีน หมู่บ้าน ( hp300 ) รา ( Aspergillus oryzae ) โปรตีนสกัดจากถั่วเหลืองหมัก ( fsp-a ) และเชื้อราและแบคทีเรีย
( Aข่าวจาก Bacillus subtilis ) โปรตีนสกัดจากถั่วเหลืองหมัก ( fsp-b ) ตามลำดับ อาหารทดลองทุกสูตรอาหารทดลองมี
สูตรโปรตีนถั่วเหลืองแหล่งประกอบด้วยแต่ละระดับ 8% ข้าวโพดผงเวย์สูตรอาหาร มี 14 ตัว ต่อ ปากกา ปากกา 4 ต่อ
รักษา อาหารทดลองเลี้ยงตั้งแต่ 0 ถึง 14 D หลังจากหย่านมแล้ว เชิงพาณิชย์โดยทั่วไปอาหารที่ถูกป้อนจาก 15 ถึง 35 ยัง
dการศึกษาการย่อยได้ ileal 18 สุกรได้รับอาหาร การรักษา 6 เป็น n-free SBM hp300 , SPC , และ , fsp-a fsp-b กับ tcanulation
ที่ distal ileum เป็นเวลา 6 วัน ที่ 14 D ของอาหารทดลอง อัตราการเจริญเติบโตสูงกว่า ( P < 0.05 ) ใน SPC เลี้ยงอาหาร
เมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ แนวโน้มที่คล้ายกันคือสังเกตว่าระหว่าง 15-35 D และการศึกษาโดยรวม ( 0-35 D ) ทั้งหมดประมวลผลถั่วเหลืองแหล่งโปรตีน
การทดสอบในการทดลองเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) เติบโตกว่า 4 ในระหว่างที่ศึกษาโดยรวม ส่วนการย่อยได้ของ GE , เบาหวาน , CP และ CA
พบลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) และค่าเปอร์เซ็นต์ fsp-a เลี้ยงกลุ่มกว่า SPC และ fsp-b บําบัด การย่อยได้ของ teaa ileal แจ่มแจ้ง , ไม่ทาให้ลดและ teaa
( P < 0.05 ) ในการเปรียบเทียบกับแหล่งโปรตีนจากกากถั่วเหลืองอื่น ๆ ได้ ileal ที่แท้จริงของ teaa
,และไม่ teaa ทาลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) ในกลุ่มที่ได้รับกากกว่า SPC และ hp300 การบําบัด และต่ำกว่าการรักษา FSP
ถึงแม้ว่าพวกเขาไม่ได้ให้ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P > 0.05 ) ความสูงและความลึกใต้ดินที่เป็นขนปุย ได้รับผลกระทบ โดยการรักษาอาหาร ใน
สรุปการเจริญเติบโตและการย่อยได้ของสารอาหารในสุกรหย่านมที่เลี้ยง SPC คือเหนือกว่าคนอื่น และยัง fsp-a fsp-b พบ
การปรับปรุงประสิทธิภาพสูงกว่าอาหาร 4 .