NationWhen the United States declar

Nation
When the United States declared war on Great Britain in summer of 1812, Andrew Jackson’s political career was at a standstill, his social standing had fallen, and his finances were in shambles.

He was disillusioned not only with the state of his own life but also with the inability of his country to protect its citizens and their property. Jackson found renewed hope in the opportunities the war with Britain offered for the future of the United States as well as for him personally to turn around his fortune as Major General of the Tennessee Militia. Moreover, the war fed into his deeply ingrained need to prove himself.

Earning "Old Hickory"
Due to his reputation for rashness President Madison hesitated to call on Jackson’s proffered services. His friendship with Aaron Burr did not endear him as a choice either since Burr was suspected of using his political power to convince western states to secede from the United States in order to start his own country. However, Madison gave way in December of 1812 and commissioned Jackson Major General of U.S. Volunteers, ordered him to lead 1,500 troops south to Natchez and to eventually defend New Orleans.

Believing the threat to New Orleans abated, the U.S. War Department ordered the immediate dismissal of Jackson’s forces in March 1813 making no offer to compensate the troops or provide for their food or return travel to Tennessee.

Outraged, Jackson decided that he would return his men home through hostile Indian lands even if he had to pay the expense himself. Not only did he successfully lead his poorly provisioned army backs to Tennessee intact but he also encouraged them by sharing in all the hardships they faced along with them. His troops compared Jackson’s toughness to a hickory tree and nicknamed him “Old Hickory.”

Another Personal Conflict
Tennesseans greeted Jackson with newfound respect for his actions to preserve the honor of its volunteer fighting men. At last, Jackson had begun to move out of the shadow of his past.

But his temper quickly got him in trouble once again. Instead of acting as peacemaker in a dispute between two of his officers, Jackson took sides causing the argument to expand. The quarrel ignited into a gunfight in the streets of Nashville that left Jackson horribly wounded in the upper left arm.

Leadership to First Victories
While Jackson was recovering from his wound, word reached Tennessee of settlers at Fort Mims (in present-day Southern Alabama) being massacred by a hostile faction of the Creek Nation called Red Sticks

He received orders to put down the Creek uprising and, despite his injury, Jackson gathered his forces in October 1813 and marched south. In November, Jackson was victorious in significant battles against the Creeks at Tallushatchee and Talladega.

Leadership By Fear
Jackson’s initial successes left him hungry for further victories but he faced the threat of desertion from much of his force due to supply problems and disagreements over the length of their enlistment.

On two separate occasions, Jackson prevented mass desertions of his troops by threatening them at gunpoint. However, when his troops reached the end of their terms of service Jackson was compelled to let them go.

Jackson appealed to the governor of Tennessee to send him more troops. Finally, in January 1814, new troops began to arrive swelling his ranks to 5,000 men. Greatly outnumbering the Creek warriors, Jackson’s army surrounded them at Horseshoe Bend and inflicted a punishing defeat, effectively ending the Creek War in March of 1814.

Jackson Promoted to General
The victorious Jackson returned to Tennessee where he was greeted as the hero who not only defeated the Creeks, but also enabled the future security of the region by building military roads and forts. His successes were lauded across the country at a time when the War of 1812 was going poorly. Even the Madison Administration recognized that in Jackson they had a man who stood out on the field of battle where others had failed miserably.

CONTINUE TO GENERAL JACKSON, WAR HERO

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเทศเมื่อสหรัฐประกาศสงครามกับสหราชอาณาจักรในช่วงฤดูร้อนของ 1812 อาชีพทางการเมืองของ Andrew Jackson ที่ติด ยืนสังคมของเขาได้ตกลงมา และเงินของเขาอยู่ในโรงฆ่าสัตว์เขาเป็น disillusioned ไม่เพียง แต่ กับสถานะของชีวิตของเขาเอง แต่ยังไม่ของประเทศของเขาเพื่อปกป้องพลเมืองของและทรัพย์สินของพวกเขา Jackson พบความหวังใหม่ในการโอกาสสงครามกับสหราชอาณาจักรในอนาคตของสหรัฐอเมริกาเช่นเดียวกับเขาเองผันโชคของเขาเป็นหลักการทั่วไปของอาสาเทนเนสซี นอกจากนี้ สงครามเลี้ยงในเขาลึก ingrained ต้องพิสูจน์ตัวเองรายได้ "พันธุ์เก่า"เนื่องจากชื่อเสียงของเขา rashness เมดิสันประธานาธิบดี hesitated จะเรียกบริการ proffered ของ Jackson มิตรภาพของเขากับ Aaron เสี้ยนได้ไม่ endear เขาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งเนื่องจากเสี้ยนถูกสงสัยว่าได้ใช้อำนาจทางการเมืองการโน้มน้าวใจอเมริกาตะวันตกเพื่อถอนสหรัฐอเมริกาเพื่อประเทศของเขาเองเริ่มต้น อย่างไรก็ตาม เมดิสันให้ทางใน 1812 ธันวาคม และมอบหมายอำนาจหน้าที่ทั่วไปวิชา Jackson ของอาสาสมัครของสหรัฐอเมริกา สั่งเขาทำ 1500 ทหารใต้ Natchez และปกป้องนิวออร์ลีนส์ในที่สุดเชื่อว่าภัยคุกคามจากการนิวออร์ลีนส์ลดลง แผนกสงครามสหรัฐฯ สั่งไล่ออกทันทีของกองกำลังของ Jackson ใน 1813 มีนาคมทำให้ไม่มีการชดเชยกองทหาร หรือให้อาหารพวกเขากลับเดินไปเทนเนสซีOutraged, Jackson ตัดสินใจว่า เขาจะกลับบ้านผ่านดินแดนอินเดียเป็นคนแม้ว่าเขาจะจ่ายค่าใช้จ่ายเอง ไม่เพียงแต่ได้เขาสำเร็จทำหลังงานจัดเตรียมกองทัพของเขาเทนเนสซีเหมือนเดิม แต่เขายังสนับสนุนให้เขา โดยใช้ร่วมกันในความยากลำบากทั้งหมดที่พวกเขาต้องเผชิญกับพวกเขา พลของ Jackson นึ่งกับต้นไม้พันธุ์เปรียบเทียบ และการตะลุยเขา "พันธุ์เก่า"ความขัดแย้งส่วนบุคคลอื่นTennesseans ประทับใจ Jackson กับเคารพ newfound สำหรับการดำเนินการของเขาเพื่อรักษาเกียรติของผู้ชายต่อสู้ของอาสาสมัคร ในที่สุด Jackson ได้เริ่มออกจากเงาของอดีตแต่อารมณ์ของเขาอย่างรวดเร็วได้ในปัญหาอีกครั้ง แทนที่จะทำหน้าที่เป็นพีซเมกเกอร์ในข้อพิพาทระหว่างสองนายของเขา Jackson เอาด้านสาเหตุของอาร์กิวเมนต์เพื่อขยาย การทะเลาะวิวาทลุกใน gunfight ในถนนในแนชวิลล์ที่ Jackson ซ้ายอย่างน่ากลัวได้รับบาดเจ็บในแขนซ้ายภาวะผู้นำเพื่อชัยชนะแรกในขณะที่ Jackson ได้ฟื้นตัวจากบาดแผลของเขา คำถึงเทนเนสซีของตั้งถิ่นฐานใน Mims ป้อม (ในเหตุการณ์ภาคใต้อลาบามา) ถูก massacred โดยฝ่ายศัตรูของครีเรียกแท่งสีแดงเขาได้รับใบสั่งลงครีอัพไรซิ่ง และ แม้ มีการบาดเจ็บของเขา Jackson รวบรวมกองกำลังของเขาในเดือน 1813 ตุลาคม และเดินใต้ ในเดือนพฤศจิกายน Jackson ได้รับชัยชนะในสงครามสำคัญกับลำธารที่ Tallushatchee และ Talladegaภาวะผู้นำ โดยความกลัวเขาหิวสำหรับชัยชนะต่อไปที่ความสำเร็จแรกของ Jackson เว้น แต่เขาประสบภัยคุกคามจาก desertion จากมากของเขาแรงจัดหาปัญหาและความขัดแย้งช่วงระดับความในโอกาสที่มีการแยกสอง Jackson ป้องกัน desertions มวลของพล โดยคุกคามพวกเขาที่ gunpoint อย่างไรก็ตาม เมื่อพล สิ้นสุดของเงื่อนไขการใช้บริการ Jackson ถูกบังคับเพื่อให้พวกเขาไปJackson อุทธรณ์ผู้ว่าราชการของเทนเนสซีเพื่อส่งทหารเพิ่มเติม สุดท้าย ในเดือน 1814 มกราคม ทหารใหม่เริ่มถึงบวมเขายศชาย 5000 มาก outnumbering นักรบครีก กองทัพของ Jackson ล้อมรอบพวกเขาที่ฮอร์สชูโค้ง และเกิดความพ่ายแพ้ punishing สิ้นสุดสงครามครีใน ๑๙๕๗ มีนาคมได้อย่างมีประสิทธิภาพJackson เลื่อนยศตำแหน่งทั่วไปJackson ชนะกลับไปเทนเนสซีซึ่งเขาได้รับการต้อนรับเป็นฮีโร่ที่ไม่เพียงพ่ายแพ้ลำธาร แต่ยัง เปิดใช้งานความปลอดภัยในอนาคตของภูมิภาค โดยการสร้างถนนทหารและป้อมปราการ ความสำเร็จของเขามี lauded ทั่วประเทศที่เมื่อสงคราม 1812 กำลังไม่ดี แม้การจัดการเมดิสันรู้จักว่า ใน Jackson ก็มีคนที่ยืนออกรบที่อื่นก็ไม่สามารถเป็นท่าต่อไปทั่วแจ็คสัน วีรบุรุษสงคราม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนชั่น
เมื่อสหรัฐอเมริกาประกาศสงครามกับสหราชอาณาจักรในปี 1812 อาชีพทางการเมืองของแอนดรูแจ็คสันเป็นที่หยุดนิ่งยืนทางสังคมของเขาได้ลดลงและการเงินของเขาอยู่ในโรงฆ่าสัตว์. เขาได้รับความสนใจไม่เพียง แต่มีสถานะของชีวิตของเขาเอง แต่ ยังมีการไร้ความสามารถของประเทศของเขาเพื่อปกป้องประชาชนและทรัพย์สินของพวกเขา แจ็คสันพบความหวังต่ออายุในโอกาสสงครามกับอังกฤษนำเสนอสำหรับอนาคตของประเทศสหรัฐอเมริกาเช่นเดียวกับเขาเป็นการส่วนตัวที่จะหันไปรอบ ๆ ดวงชะตาของเขาในฐานะพลทหารของรัฐเทนเนสซี นอกจากนี้ยังมีสงครามป้อนเข้าจำเป็นต้องฝังลึกของเขาที่จะพิสูจน์ตัวเอง. รายได้ "Old Hickory" เนื่องจากชื่อเสียงของเขาสำหรับความหุนหันพลันแล่นประธานาธิบดีเมดิสันลังเลที่จะเรียกร้องให้แจ็คสันบริการยื่น มิตรภาพของเขากับแอรอนเบอไม่ได้รักเขาเป็นทางเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งตั้งแต่เสี้ยนถูกสงสัยว่าการใช้อำนาจทางการเมืองของเขาที่จะโน้มน้าวให้รัฐตะวันตกแยกตัวออกจากประเทศสหรัฐอเมริกาเพื่อเริ่มประเทศของเขาเอง แต่ให้ทางเมดิสันในเดือนธันวาคม 1812 และนายแจ็คสันพลอาสาสมัครสหรัฐสั่งให้เขานำกองกำลังทหาร 1,500 ใต้ไปชีซ์และในที่สุดปกป้องนิวออร์. เชื่อว่าเป็นภัยคุกคามต่อนิวออร์ลดลงของสหรัฐกระทรวงกลาโหมสั่งการเลิกจ้างทันที ของกองกำลังของแจ็คสันมีนาคม 1813 ไม่มีการทำคำเสนอเพื่อชดเชยทหารหรือให้อาหารหรือการเดินทางของพวกเขากลับไปยังเทนเนสซี. เจ็บแค้นแจ็คสันตัดสินใจว่าเขาจะกลับบ้านคนของเขาผ่านดินแดนของอินเดียที่เป็นมิตรแม้ว่าเขาจะต้องจ่ายเงินค่าใช้จ่ายของตัวเอง ไม่เพียง แต่เขาประสบความสำเร็จหลังนำไปสู่การจัดเตรียมกองทัพของเขาไม่ดีไปยังเทนเนสซีเหมือนเดิม แต่เขายังสนับสนุนให้พวกเขาด้วยการแบ่งปันในความยากลำบากที่พวกเขาต้องเผชิญพร้อมกับพวกเขา กองกำลังของเขาเมื่อเทียบกับความเหนียวของแจ็คสันกับต้นไม้ชนิดหนึ่งและเรียกเขาว่า "Old Hickory." อีกความขัดแย้งส่วนตัวTennesseans ต้อนรับแจ็คสันมีเคารพยกย่องการกระทำของเขาที่จะรักษาเกียรติของคนที่ต่อสู้อาสาสมัคร ที่ล่าสุดแจ็คสันก็เริ่มที่จะย้ายออกจากร่มเงาของเขาที่ผ่านมา. แต่อารมณ์ของเขาได้อย่างรวดเร็วเขาได้ในปัญหาอีกครั้ง แทนที่จะทำหน้าที่เป็นผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทระหว่างสองของเจ้าหน้าที่ของแจ็คสันเอาด้านที่ก่อให้เกิดการโต้แย้งที่จะขยาย ทะเลาะกันเข้าไปดวลจุดในถนนของแนชวิลล์ที่เหลือแจ็คสันได้รับบาดเจ็บอย่างน่ากลัวในแขนซ้ายบน. จะเป็นผู้นำชัยชนะครั้งแรกในขณะที่แจ็คสันกำลังฟื้นตัวจากบาดแผลของเขาพูดถึงรัฐเทนเนสซีตั้งถิ่นฐานที่ฟอร์มิมส์ (ในปัจจุบันทางตอนใต้ของอลาบามา) ถูกสังหารโดยฝ่ายที่เป็นศัตรูของชาติที่เรียกว่าครี Sticks แดงเขาได้รับคำสั่งให้ใส่ลงจลาจลลำธารและแม้จะมีอาการบาดเจ็บของเขาแจ็คสันที่รวบรวมกองกำลังของเขาในตุลาคม 1813 และเดินไปทางทิศใต้ ในเดือนพฤศจิกายนแจ็คสันได้รับชัยชนะในการต่อสู้อย่างมีนัยสำคัญกับหริที่ Tallushatchee และทาล. เป็นผู้นำด้วยความกลัวความสำเร็จครั้งแรกของแจ็คสันทิ้งเขาหิวสำหรับชัยชนะต่อไป แต่เขาต้องเผชิญกับภัยคุกคามของการถูกทอดทิ้งจากมากของแรงของเขาเนื่องจากการจัดหาปัญหาและความขัดแย้งมากกว่าความยาว ของทหารของพวกเขา. แบ่งเป็นสองครั้งแจ็คสันป้องกันกองหนุนมวลของกองกำลังของเขาด้วยการขู่ว่าพวกเขาจ่อ แต่เมื่อกองกำลังของเขามาถึงจุดสิ้นสุดของเงื่อนไขของการบริการแจ็คสันถูกบังคับให้เขาไป. แจ็คสันยื่นอุทธรณ์ไปยังผู้ว่าราชการของรัฐเทนเนสซีที่จะส่งเขาทหาร ในที่สุดในเดือนมกราคม 1814 ทหารใหม่ที่จะมาถึงเริ่มบวมอันดับของเขาไป 5,000 คน เปรียบอย่างมากนักรบห้วยกองทัพของแจ็คสันที่ล้อมรอบพวกเขาที่โค้งเกือกลือและความพ่ายแพ้ลงโทษการยุติสงครามครีกในเดือนมีนาคม 1814 แจ็คสันได้เลื่อนยศเป็นนายพลชัยชนะแจ็คสันกลับไปยังรัฐเทนเนสซีซึ่งเขาได้รับการต้อนรับเป็นฮีโร่ที่ไม่พ่ายแพ้เท่านั้น หริ แต่ยังเปิดใช้งานการรักษาความปลอดภัยในอนาคตของภูมิภาคโดยการสร้างถนนทหารและป้อม ความสำเร็จของเขาได้รับการยกย่องทั่วประเทศในช่วงเวลาที่สงคราม 1812 เป็นไปได้ไม่ดี แม้การบริหารเมดิสันได้รับการยอมรับว่าในแจ็คสันพวกเขามีคนที่ออกมายืนอยู่บนสนามของการต่อสู้ที่คนอื่นล้มเหลวเข็ญใจ. ยังคงทั่วไป JACKSON, วีรบุรุษสงคราม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเทศ
เมื่อสหรัฐอเมริกาประกาศสงครามกับสหราชอาณาจักรในฤดูร้อนของปี 1812 อาชีพทางการเมืองของแอนดรูว์ แจ็กสันที่หยุดนิ่ง มีสังคมของเขาได้ลดลง และเงินของเขาอยู่ในโรงฆ่าสัตว์ .

เขาแยแสไม่เพียงกับสภาพชีวิตของเขาเอง แต่ด้วยความสามารถของประเทศของเขาเพื่อปกป้องประชาชน และคุณสมบัติของพวกเขาแจ็คสันพบความหวังใหม่ในโอกาสที่สงครามกับอังกฤษเสนออนาคตของสหรัฐอเมริกาเช่นเดียวกับเขาเป็นการส่วนตัว เพื่อหันไปรอบ ๆ โชคเป็นแม่ทัพหลักของอาสาสมัครเทนเนสซี นอกจากนี้ สงคราม อาหาร เป็น ต้องการฝังแน่นของเขาที่จะพิสูจน์ตัวเอง

รายได้เก่า " ประคารม "
เนื่องจากชื่อเสียงของเขาสำหรับศลิษาประธานแมดิสันลังเลที่จะเรียกแจ็คสัน proffered บริการ มิตรภาพของเขากับ Aaron Burr ไม่ได้ชื่นชอบที่เขาเลือกให้ เพราะเสี้ยน ถูกสงสัยในการใช้อำนาจทางการเมืองของเขาที่จะโน้มน้าวให้อเมริกาตะวันตกที่จะแยกตัวออกจากสหรัฐอเมริกาเพื่อที่จะเริ่มต้นในประเทศของเขาเอง อย่างไรก็ตามเมดิสัน ให้วิธีในเดือนธันวาคม 1812 และมอบหมาย แจ็คสัน หลักทั่วไปของอาสาสมัครสหรัฐฯ สั่งให้เขานำทหารใต้ 1500 Natchez และในที่สุดปกป้องนิว ออร์ลีนส์

เชื่อว่าการลดลง ที่นิว ออร์ลีนส์ , สหรัฐอเมริกา .แผนกสงครามสั่งยกฟ้องทันที แจ็คสัน เป็นหน่วยในเดือนมีนาคม ทำให้ไม่มีกำลังเสนอให้กองทัพ หรือการให้อาหารหรือกลับเดินทางไปเทนเนสซี

ข่มขืน แจ็คสัน ตัดสินใจว่า เขาจะกลับมาบ้าน ผ่านดินแดนที่เป็นมิตรของเขา ผู้ชายอินเดียแม้ว่าเขาต้องจ่ายค่าใช้จ่ายเองไม่เพียง แต่เขาประสบความสำเร็จเขาเป็นผู้นำกองทัพหลังงาน Retail Banking เพื่อเทนเนสซีเหมือนเดิม แต่เขายังสนับสนุนให้พวกเขาโดยร่วมกันในทุกความยากลำบากที่พวกเขาเผชิญพร้อมกับพวกเขา ทหารของเขาเมื่อเทียบกับแจ็คสัน ความเหนียว เพื่อต้นไม้และเรียกเขาว่า " ฮิกฮิกเก่า "


ส่วนตัวความขัดแย้งอื่นtennesseans ทักทาย แจ็คสัน ด้วยความเคารพ newfound สำหรับการกระทำของเขาเพื่อรักษาเกียรติของอาสาสมัครเหล่านักสู้ ในที่สุด แจ็คสันได้เริ่มเคลื่อนออกจากเงาของอดีตของเขา . . . . . .

แต่อารมณ์ของเขาอย่างรวดเร็ว เขาได้ในปัญหาอีกครั้ง แทนที่จะทำหน้าที่เป็นผู้ไกล่เกลี่ยในข้อพิพาทระหว่างข้าราชการทั้งสองนั้น แจ็คสันเอาด้านก่อให้เกิดข้อโต้แย้ง เพื่อขยายทะเลาะ ติดไฟเข้าไปยิงกันในถนนของเมืองนั้นไป แจ็คสัน บาดเจ็บสาหัส แขนซ้ายด้านบน

ผู้นำแรกชัยชนะ
ในขณะที่แจ็คสันได้ฟื้นตัวจากบาดแผลของเขา คำพูดถึงเทนเนสซีของการตั้งถิ่นฐานที่ป้อมมิมส์ ( ในวันปัจจุบันภาคใต้แอละแบมา ) ถูกสังหารโดยฝ่ายศัตรูของประเทศ เรียกว่า

ครีก แท่งสีแดงเขาได้รับคำสั่งให้ลำธารไม่ลง และแม้จะมีการบาดเจ็บของเขา แจ็คสันได้รวบรวมกองทัพในเดือนตุลาคมและกำลังเดินใต้ ในเดือนพฤศจิกายน , แจ็คสันได้ชัยชนะในการต่อสู้ที่สำคัญกับลำธารและที่ tallushatchee talladega


ผู้นำ ด้วยความกลัวแจ็คสันเริ่มต้นความสำเร็จเหลือเขาหิวชัยชนะต่อไป แต่เขาต้องเผชิญกับการคุกคามของการบังคับของเขามาก เนื่องจาก ปัญหาและความขัดแย้งมากกว่าความยาวของทหารของพวกเขา .

สองวาระ แจ็คสันป้องกันมวล desertions กองทหารของเขา โดยขู่พวกเขาด้วยปืน อย่างไรก็ตามเมื่อกองทัพของเขามาถึงจุดสิ้นสุดของเงื่อนไขของการใช้บริการ แจ็คสัน ถูกบังคับให้พวกเขาไป

แจ็คสันได้ยื่นอุทธรณ์ต่อราชการของเทนเนสซีส่งเขามากกว่าทหาร ในที่สุด , ในมกราคม 1814 ทหารใหม่ก็เริ่มมาถึงบวมอันดับของเขาถึง 5 , 000 คน อย่างมาก outnumbering ลำธารนักรบกองทัพของแจ็คสันที่โค้งเกือกม้าล้อมรอบพวกเขาและลงโทษคนพ่ายแพ้ได้อย่างมีประสิทธิภาพสิ้นสุดสงครามอ่าวในมีนาคม 1814 .

แจ็คสันได้ทั่วไป
กลับมาชนะแจ็คสันเทนเนสซีซึ่งเขาได้รับการต้อนรับเป็นพระเอกที่ไม่เพียง แต่แพ้ลำธาร แต่ยังทำให้ความมั่นคงของภูมิภาคในอนาคต โดยการสร้างทหารถนนและป้อม ความสำเร็จของเขายกย่องทั่วประเทศในเวลาสงคราม 1812 กำลังไม่ดีแม้แต่ Madison การบริหารที่ได้รับการยอมรับว่าในแจ็คสัน พวกเขามีคนที่ยืนอยู่บนสนามของการต่อสู้ที่คนอื่นล้มเหลวไม่เป็นท่า

ยังคงทั่วไปแจ็คสัน วีรบุรุษสงคราม