She treated me the way she supposed

She treated me the way she supposed that one human being treat another. very kindly began to teach me the abcs.
but the her husband found out what she was doing and told her not to teach me anymore. it was against the law to teach a slave to read. he said "A slave should only know how to obey his master, nothing more. If you teach him to read, he will be discontented and unhappy, and he will be of no use as a salve." My mistress then began to obey her husband. She finally became more violent in her opposition to my reading than her husband. but from that moment, I understood the pathway to freedom, to freedom

When was sent on errands, I always took my book. used to carry bread with me. Enough of it was always in the house and I was always welcome to it. I had more bread than some of the poor white children in the neighborhood. This bread I used to give to these hungry children and they, in return, would give me the valuable bread of knowledge, With their help, I finally succeeded in learning to read. I would sometimes talk with them about slavery. I would say, "you will be free as soon as you are 21 years old, but I am a slave for life, Do l not have the same right to be free as you?" These words used to trouble them. They would express for me the greatest sympathy and console me with the hope that something would occur so that I might be free one day.


The more I read, the more I began to detests my enslavers. They were just a band of successful robbers who had left their homes, gone to Africa, stolen us from our homes, and in a strange land, reduced us to slavery. I hated them as the meanest and most evil of men. I would sometimes feel that learning had been a bad thing for me and not a good thing. had given me the understanding of my terrible condition but not the remedy often found myself regretting my own existence and wished beast, anything, just to make me stop thinking. often found myself regretting my own existence and wishing myself dead. Without the hope of being free, l have no doubt that I would have killed myself or done something that would have made others kill me. One day got one of the city newspapers, I read an article about people from the North praying for the end of slavery. From this time on t he light broke upon me.i decided to run away to the North

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เธอถือฉันวิธีเธอควรรักษามนุษย์ที่หนึ่งอีก กรุณามากเริ่มสอน abc ของฉัน แต่สามีของเธอพบสิ่งที่เธอทำ และบอกว่า เธอไม่มาสอนอีกต่อไป มันก็ผิดกฎหมายสอนเป็นทาสอ่าน เขากล่าวว่า "เป็นทาสเท่านั้นควรทราบวิธีการเชื่อฟังของเขาไม่มีอะไรหลัก เพิ่มเติม ถ้าคุณสอนเขาอ่าน จะ discontented และเศร้า และจะไม่ใช้เป็นยาบรรเทา" ผู้เป็นที่รักของฉันแล้วเริ่มเชื่อฟังสามีของเธอ เธอก็เป็นความรุนแรงมากในการต่อต้านของเธอไปอ่านกว่าสามีของเธอ แต่จากช่วงเวลานั้น เข้าใจทางเดินเพื่อเสรีภาพ เสรีภาพเมื่อส่งในธุระ ผมมักจะเอาหนังสือของฉัน ใช้ในการทำขนมปังกับฉัน พอมันเป็นเสมอในบ้าน และผมยินดีมันเสมอ ผมมีขนมปังมากขึ้นกว่าบางส่วนของเด็กยากจนขาวในย่าน ขนมปังนี้เคยให้เด็ก ๆ หิวและพวกเขา ในทางกลับกัน จะให้ฉันขนมปังมีคุณค่าของความรู้ ด้วยความช่วยเหลือ ผมก็ประสบความสำเร็จในการเรียนการอ่าน บางครั้งฉันจะพูดคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับทาส ผมจะบอกว่า "คุณจะได้รับฟรีทันทีที่คุณอยู่ 21 ปี แต่ฉันเป็นทาสชีวิต ทำ l ไม่มีสิทธิเช่นเดียวกันต้องเป็นคุณ" คำเหล่านี้ใช้กับปัญหาเหล่านั้น พวกเขาจะแสดงให้ฉันเห็นอกเห็นใจและคอนโซลผมหวังว่า สิ่งที่จะเกิดขึ้นดังนั้นอาจฟรีหนึ่งวัน อ่านเพิ่มเติม มากขึ้นผมเริ่ม detests enslavers ของฉัน พวกเขาเป็นเพียงวงดนตรีของโจรสำเร็จที่มีบ้าน ไปแอฟริกาที่เหลือ ขโมยเรา จากบ้านของเรา และ ในดินแดนแปลก ลดลงเราเป็นทาส ฉันเกลียดพวกเขาเป็น meanest และร้ายมากที่สุดของผู้ชาย บางครั้งผมจะรู้สึกว่า การเรียนรู้ได้เป็นสิ่งที่ดีสำหรับฉันและไม่ได้เป็นสิ่งที่ดี มีโอกาสทำความเข้าใจสภาพของฉันกลัวแต่ไม่รักษามักจะพบ regretting ดำรงอยู่ของตัวเอง และปรารถนาสัตว์ อะไร เพียงเพื่อให้ฉันหยุดคิด มักจะพบตัวเอง regretting ดำรงอยู่ของตัวเองและตัวเองต้องตาย โดยไม่หวังของถูกฟรี l มีข้อสงสัยว่า ผมจะมีฆ่าตนเอง หรือทำอะไรที่จะทำให้ผู้อื่นฆ่าฉัน วันหนึ่งได้รับหนังสือพิมพ์เมือง อ่านบทความเกี่ยวกับท่านจากเหนืออธิษฐานสำหรับการจบการเป็นทาส จาก t ครั้งนี้ เขาแสงยากจนเมื่อตัดสินใจที่จะวิ่งหนีไปทางเหนือ me.i

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เธอปฏิบัติต่อฉันวิธีที่เธอคิดว่าเป็นหนึ่งในการรักษาความเป็นมนุษย์อีก กรุณามากเริ่มที่จะสอนฉันเบื้องต้น.
แต่สามีของเธอพบสิ่งที่เธอทำและบอกเธอว่าไม่ต้องสอนฉันอีกต่อไป มันก็ผิดกฎหมายที่จะสอนให้เป็นทาสในการอ่าน เขากล่าวว่า "ทาสเท่านั้นควรรู้วิธีการเชื่อฟังเจ้านายของเขาไม่มีอะไรมาก. ถ้าคุณสอนให้เขาอ่านเขาจะไม่พอใจและไม่มีความสุขและเขาจะใช้เป็นยาบรรเทา no." ผู้เป็นที่รักของฉันก็เริ่มที่จะเชื่อฟังสามีของเธอ ในที่สุดเธอก็กลายเป็นความรุนแรงมากขึ้นในการต่อสู้ของเธอในการอ่านของฉันมากกว่าสามีของเธอ แต่จากช่วงเวลาที่ฉันเข้าใจทางเดินจะมีเสรีภาพที่จะมีเสรีภาพเมื่อถูกส่งไปทำธุระผมมักจะเอาหนังสือของฉัน ใช้ในการดำเนินขนมปังกับฉัน เพียงพอของมันอยู่เสมอในบ้านและฉันก็ยินดีต้อนรับเสมอไป ผมมีขนมปังมากกว่าบางส่วนของเด็กสีขาวที่ยากจนในพื้นที่ใกล้เคียง ขนมปังนี้ผมใช้เพื่อมอบให้แก่เด็กหิวเหล่านี้และพวกเขาในการกลับไปจะให้ฉันขนมปังที่มีคุณค่าของความรู้ด้วยความช่วยเหลือของพวกเขาในที่สุดผมก็ประสบความสำเร็จในการเรียนรู้ที่จะอ่าน บางครั้งผมจะพูดคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับการเป็นทาส ผมจะบอกว่า "คุณจะได้รับฟรีทันทีที่คุณจะอายุ 21 ปี แต่ผมทาสสำหรับชีวิตที่ไม่ L ไม่ได้มีสิทธิเหมือนกันที่จะเป็นอิสระในขณะที่คุณ?" คำพูดเหล่านี้ใช้ปัญหาให้พวกเขา พวกเขาจะแสดงให้ฉันเห็นอกเห็นใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและปลอบใจฉันด้วยความหวังว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นเพื่อที่ฉันอาจจะฟรีวันหนึ่ง. ยิ่งผมอ่านมากขึ้นผมเริ่มที่จะ detests enslavers ของฉัน พวกเขาเพียงแค่วงดนตรีที่ประสบความสำเร็จของพวกโจรที่เหลือบ้านของพวกเขาไปแอฟริกาขโมยเราจากบ้านของเราและในดินแดนแปลกที่ลดลงเราไปเป็นทาส ฉันเกลียดพวกเขาเป็นความชั่วร้ายที่ต่ำต้อยและส่วนใหญ่ของผู้ชาย บางครั้งผมจะรู้สึกว่าการเรียนรู้ที่ได้รับสิ่งที่ไม่ดีสำหรับฉันและไม่ได้เป็นสิ่งที่ดี มีให้ฉันเข้าใจในสภาพที่น่ากลัวของฉัน แต่ไม่รักษามักจะพบว่าตัวเองเสียใจการดำรงอยู่ของตัวเองและสัตว์ประสงค์อะไรก็จะทำให้ผมหยุดคิด มักจะพบว่าตัวเองเสียใจการดำรงอยู่ของตัวเองและต้องการตัวเองตาย ไม่มีความหวังของการเป็นอิสระ, L มีข้อสงสัยว่าผมจะได้ฆ่าตัวตายหรือทำอะไรบางอย่างที่จะทำให้คนอื่นฆ่าฉัน วันหนึ่งมีหนึ่งในหนังสือพิมพ์เมืองที่ผมอ่านบทความเกี่ยวกับคนที่มาจากทางเหนืออธิษฐานสำหรับการสิ้นสุดของการเป็นทาสที่ ต่อจากนี้ t เขาแสงยากจนเมื่อ me.I ตัดสินใจที่จะหนีออกไปทางทิศเหนือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอดูแลฉันอย่างที่เธอควรจะว่ามนุษย์รักษาอีก เริ่มสอนฉัน ABCs ละเมียดละไมมากแต่สามีของเธอจับได้ว่าเธอกำลังทำอะไร บอกเธอว่าไม่ต้องสอนผมแล้ว มันเป็นกฎหมายที่จะสอนทาสที่จะอ่าน เขากล่าวว่า " ทาสควรรู้ว่าจะเชื่อฟังเจ้านายของเขา ไม่มีอะไรมาก ถ้าคุณสอนให้เขาอ่าน เขาจะไม่พอใจและไม่มีความสุข และเขาจะไม่ใช้เป็นยาขี้ผึ้ง " คุณหนูของผมเริ่มที่จะเชื่อฟังสามี ในที่สุด เธอก็กลายเป็นความรุนแรงมากขึ้นในการต่อต้านของฉันอ่านกว่าสามีของเธอ แต่จากช่วงเวลาที่ผมเข้าใจทางเสรีภาพ อิสระเมื่อถูกส่งไปทำธุระ ผมมักจะเอาหนังสือของฉัน เคยพกขนมปังมาด้วย พออยู่ในบ้าน และผมยินดีต้อนรับเสมอครับ ฉันมีขนมปังมากกว่าบางส่วนของเด็กขาวที่ยากจนในชุมชน ขนมปังนี้ผมเคยให้เด็กที่หิวโหยพวกนี้ พวกเขา กลับ จะให้ฉันอาหารที่มีคุณค่าของความรู้ ด้วยความช่วยเหลือของพวกเขา ในที่สุดผมก็ทำสำเร็จในการเรียนรู้ที่จะอ่าน ผมชอบพูดคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับทาส ผมจะบอกว่า , " คุณจะได้รับฟรีเมื่อคุณอายุ 21 ปี แต่ ฉันเป็นทาสไปตลอดชีวิต ผมไม่มีสิทธิที่จะเป็นอิสระเป็นคุณ ? คำเหล่านี้ใช้ในปัญหาเหล่านั้น พวกเขาจะแสดงให้ฉันพึงพอใจมากที่สุด และคอนโซลผมด้วยความหวังว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นเพื่อที่ฉันอาจจะได้ฟรี 1 วันยิ่งอ่าน ยิ่งเริ่มเกลียดชัง enslavers ของฉัน พวกเขาเป็นวงดนตรีที่ประสบความสำเร็จโจรผู้ที่ทิ้งบ้านเรือนไปแอฟริกา ถูกขโมย เราออกจากบ้านและในดินแดนแปลก ทำให้เราเป็นทาส ฉันเกลียดพวกเขาเป็น meanest และความชั่วร้ายมากที่สุดของผู้ชาย ฉันบางทีก็รู้สึกว่า การเรียนก็แย่ สำหรับผม ไม่ใช่สิ่งที่ดี ได้ให้ความเข้าใจเงื่อนไขที่น่ากลัวของฉัน แต่ไม่ได้รักษามักจะพบว่าตัวเองเสียใจ ชีวิตของฉันเอง และปรารถนาให้สัตว์อะไร แค่เพื่อให้ฉันเลิกคิด มักจะพบว่าตัวเองเสียใจ ชีวิตของฉันเอง และขอให้ตัวเองตาย โดยไม่หวังของฟรี ผมไม่สงสัยเลยว่าผมจะต้องฆ่าตัวเอง หรือทำอะไรบางอย่าง ที่อาจทำให้ผู้อื่นฆ่าฉัน วันหนึ่งมีหนึ่งของหนังสือพิมพ์เมือง ผมได้อ่านบทความเกี่ยวกับผู้คนจากภาคเหนือสวดมนต์สำหรับจุดสิ้นสุดของความเป็นทาส จากเวลานี้เขาแสงแตกเมื่อฉัน ฉันตัดสินใจจะหนีไปทางเหนือ