He heard heavy running steps on the

He heard heavy running steps on the floor above him. A smile curled onto his lips. Hiro bolted into the old bedroom, terror surging through his veins as he heard heavy footsteps coming up the stairs. He quickly raced into the attached walk in closet ,buried himself behind the old hung up coats and hid. A few moments later Tadashi burst into the room. Hiro heard him tromping around the room. “Where are you!?” He hissed. The sound of furniture crashing filled the air. The commotion suddenly stopped and the only noise the terrified boy could hear was the heavy breath of his pursuer and his own pounding heart. He prayed his brother would give up and look somewhere else. The tension hung heavy in the air and pressed with titanic weight on his chest. Hopelessness and fear filled his body as he heard steps coming toward the closet. He pressed himself to the wall behind the coats not even daring to breathe as he heard the knob turn and the door open. His brother entered the room, his eyes scanning over the room. Hiro’s hands were clamped over his mouth to prevent the terrified whimpers from spilling from his lips. His stomach sank when he saw his

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาได้ยินตอนหนักทำงานบนชั้นเหนือเขา โค้งรอยยิ้มบนริมฝีปากของเขา Bolted ร้ายในห้องนอนเก่า ก่อการร้ายพล่านผ่านเส้นเลือดของเขาเขาได้ยินอย่างหนักมามาก เขารวดเร็ว raced ในเดินแนบในตู้เสื้อผ้า ฝังตัวเองอยู่เบื้องหลังเก่าค้างค่าเสื้อ และซ่อน ครู่ Tadashi ภายหลังเข้ามาในห้อง ร้ายได้ยินเขา tromping รอบห้อง "อยู่ไหน?" เขา hissed เสียงของ crashing เครื่องเติมอากาศ การหลีกหนีความวุ่นวายหยุดทันที และคนกลัวเด็กไม่สามารถได้ยินเสียงเท่านั้นคือ ลมหายใจของเขา pursuer และหัวใจของเขาเองการห้ำหนัก เขาอธิษฐานน้องจะยอมแพ้ และดูแฟนตาซี ความตึงเครียดหนักในอากาศแขวน และกด ด้วยน้ำหนักนิคบนหน้าอกของเขา สิ้นหวังและความกลัวเติมร่างกายของเขา ตามที่เขาได้ยินตอนมาไปทางตู้เสื้อผ้า เขากดตัวเองกับผนังด้านหลังเสื้ออันหายใจ ตามที่เขาได้ยินเปิดกิ๊ปและประตูเปิดไม่ได้ น้องป้อนตาสแกนผ่านห้องห้องพัก มือของร้ายถูก clamped เกินปากเพื่อป้องกันไม่ให้ whimpers คนกลัวออกจากริมฝีปากของเขา กระเพาะอาหารของเขาจมเมื่อเขาเห็นเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาได้ยินเสียงหนักขั้นตอนการทำงานอยู่บนชั้นด้านบนเขา รอยยิ้มขดบนริมฝีปากของเขา ไฮโรกลอนเข้าไปห้องนอนเก่ากลัวพล่านผ่านทางหลอดเลือดดำของเขาในฐานะที่เขาได้ยินเสียงฝีเท้าหนักมาขึ้นบันได เขารีบวิ่งเข้าไปเดินในตู้เสื้อผ้าที่แนบมาฝังตัวเองอยู่เบื้องหลังเก่าแขวนเสื้อและซ่อนตัวอยู่ สักครู่ต่อมา Tadashi ระเบิดเข้ามาในห้อง ไฮโรได้ยินเขา tromping ไปรอบ ๆ ห้อง "คุณอยู่ที่ไหน !?" เขาขู่ฟ่อ เสียงของเฟอร์นิเจอร์กระแทกเต็มไปด้วยอากาศ ความวุ่นวายก็หยุดและเสียงเพียงเด็กกลัวจะได้ยินเป็นลมหายใจหนักของผู้ติดตามของเขาและหัวใจห้ำหั่นของเขาเอง เขาอธิษฐานพี่ชายของเขาจะให้ขึ้นและดูที่อื่น ความตึงเครียดหนักแขวนในอากาศและกดด้วยน้ำหนักยักษ์บนหน้าอกของเขา ความสิ้นหวังและความกลัวที่เต็มไปด้วยร่างกายของเขาในขณะที่เขาได้ยินมาตามขั้นตอนไปสู่​​ตู้เสื้อผ้า เขากดตัวเองให้ผนังด้านหลังเสื้อไม่ได้กล้าที่จะหายใจในขณะที่เขาได้ยินเปิดลูกบิดประตูเปิด พี่ชายของเขาเข้ามาในห้องของเขาดวงตาสแกนทั่วห้อง มือ Hiro ถูกยึดกว่าปากของเขาเพื่อป้องกันไม่ให้ Whimpers กลัวจาก spilling จากริมฝีปากของเขา ท้องของเขาจมลงเมื่อเขาเห็นของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาได้ยินหนักวิ่งตามขั้นตอนด้านบนเขา ยิ้มม้วนลงบนริมฝีปากของเขา ฮิโระปิดเข้าไปในห้องนอนเก่า ความหวาดกลัวพล่านผ่านเส้นเลือดของเขาเมื่อเขาได้ยินเสียงฝีเท้าหนักที่กำลังขึ้นบันได เขารีบวิ่งเข้าไปแนบเดินในตู้เสื้อผ้า , ฝังตัวเองหลังเก่าแขวนเสื้อและซ่อนตัว หลังจากนั้นไม่นาน ทาดาชิพรวดพราดเข้าไปในห้อง ฮิโระได้ยินเขา tromping ไปรอบห้อง" คุณอยู่ไหน ! ? " เขา hissed . เสียงของเฟอร์นิเจอร์หยุดเติมอากาศ ความสับสนวุ่นวายก็หยุดลงและเสียงเท่านั้นที่กลัวเด็กได้ยินคือ ลมหายใจหนักๆของเขาและผู้ติดตามของเขาเต้นแรงของหัวใจ เขาขอร้องให้น้องชายของเขา จะให้ขึ้นและดูที่อื่น ความตึงเครียดแขวนหนักในอากาศและกดทับด้วยน้ำหนัก Titanic บนหน้าอกของเขาความสิ้นหวังและความกลัวเต็มร่างกายของเขา ตามที่เขาได้ยินเสียงเดินมาต่อตู้ เขาแนบตัวกับผนังหลังตรา ไม่กล้าแม้จะหายใจ เขาได้ยินเสียงลูกบิดเปิดและประตูเปิด พี่ชายของเขาก็เดินเข้ามาในห้อง ดวงตากวาดทั่วห้อง มือของฮิโระถูกบีบผ่านปากของเขาเพื่อป้องกันไม่ให้กลัว . . จาก spilling จากริมฝีปากของเขาท้องของเขาจมลงเมื่อเขาเห็นของเขา