One November afternoon. three years

One November afternoon. three years after Philip came to the Great Marsh, a girl came to the door of the lighthouse with something in her arms. She was twelve years old, hin and untidy. She had fair hair and blue eyes. She was afraid to knock at the door. People told strange stories about the man who lived in the lighthouse. But her reason for being here was more important than her fear. In one of the stories about him, the vilagers said. This hunchback man at the lighthouse can make hurt or sick birds better. The girl knocked at the door and waited. Slowly, the door opened. When she saw Philip, with his thick hair and beard, she nearly ran away. But then he spoke. He had a kind voice. What do you want, little girl he asked gently. She pushed out her arms towards him. In them was a large, white bird. The bird did not move. There was blood on its feathers and more blood on the front of her dress. She gave the bird to him. I found it,' she said, quietly. Did you?" he said. Yes, she said. "It's hurt. I can see that, he said. Is it still alive?" she asked. Yes. Yes, I think so," he said, looking at it. Come in. child, come in. Philip went inside, carrying the bird. The girl still felt afraid but she followed him. She wanted to see inside the lighthouse. He put the bird carefully on to the table. The room was warm: a fire was burning. There were many pictures on the wall. and the room was full of a strange but pleasant smell. The bird moved, and Philip gently opened on of its large white wings. It was black at the end e turned to the girl. Where did you find it?" he asked. "Theres a place in the marsh where the men shoot birds, she said. What sort f bird Is it It's a snow goose from Canada, he told her. Then he said to himself surprise: "But why is it here? "Can you make it better?' asked the girl. Yes, yes,' said Philip. "Well try. You can help. Philip put the things that he needed on the table. His gentle hands began to work on the bird. and the child watched with wide-open eyes. 'She was shot, poor thing, he said. Oh!" she said.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งพฤศจิกายนบ่าย สามปีหลังจากฟิลิปมามาร์ชดี ผู้หญิงมาถึงประตูประภาคารกับสิ่งในอ้อมแขนของเธอ เธอสิบปีเก่า หิน และ untidy เธอมีงานผมและตาสีฟ้า เธอกลัวที่จะเคาะที่ประตู คนที่บอกเรื่องราวแปลก ๆ เกี่ยวกับคนที่อาศัยอยู่ในประภาคาร แต่เหตุผลของเธออยู่ที่นี่ก็สำคัญกว่าความกลัวของเธอ ในเรื่องราวเกี่ยวกับเขา vilagers ที่กล่าว คนนี้ hunchback ที่ประภาคารสามารถทำให้การบาดเจ็บ หรือป่วยนกดีกว่า สาวโบว์ลิ่งที่ประตู และคอย ช้า ประตูเปิด เมื่อเธอเห็นฟิลิป ผมหนาและเคราของเขา เธอเกือบวิ่งหนีไป แต่แล้ว เขาพูด เขาเสียงดี คุณต้องการ สาวน้อยที่เขาถามเบา ๆ เธอผลักออกแขนต่อเขา ได้มีนกใหญ่ ขาว นกไม่ได้ย้าย มีเลือดบนขนของและเลือดมากที่ด้านหน้าของเสื้อของเธอ เธอให้นกเขา พบ ' เธอกล่าวว่า อย่างเงียบ ๆ ไม่คุณ "เขากล่าวว่า ใช่ เธอกล่าว "มันจะเจ็บ ฉันสามารถเห็นว่า เขากล่าวว่า มันยังมีชีวิตอยู่ "เธอถาม ใช่ ใช่ ฉันคิดอย่างนั้น เขากล่าวว่า มองที่ ค่ะเด็ก มาใน ฟิลิปไปภายใน โดยนก หญิงสาวยังรู้สึกกลัว แต่เธอตามเขา เธออยากดูภายในประภาคาร เขาใส่นกอย่างระมัดระวังไปยังตาราง ห้องพักอบอุ่น: ไฟกำลังไหม้ ยังมีรูปภาพมากมายบนผนัง และห้องเต็มไปด้วยกลิ่นแปลก แต่ดี นกย้าย และฟิลิปเบา ๆ เปิดบนของปีกสีขาวขนาดใหญ่ของมัน มันเป็นสีดำที่อีสิ้นสุดกลายเป็นสาว ที่คุณเจอมัน "เขาถาม "มีที่ในมาร์ชที่คนยิงนก เธอกล่าว นก f เรียงอะไรเป็นเขาเป็นห่านหิมะจากแคนาดา บอกเธอ แล้วเขากล่าวว่า ตนเองแปลกใจ: "แต่ทำไมอยู่ที่นี่" คุณสามารถทำมันดีหรือไม่ ' ถามหญิงสาวได้ ใช่ ใช่ ฟิลิปกล่าวว่า "กันได้ คุณสามารถช่วย ฟิลิปใส่ในสิ่งที่เขาต้องการในตาราง มือที่อ่อนโยนของเขาเริ่มทำงานบนเครื่อง และเด็กที่ดู ด้วยตา wide-open ' เธอสิ่งดี ยิง เขากล่าวว่า โอ้ "เธอกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งพฤศจิกายนช่วงบ่าย สามปีหลังจากที่ฟิลิปมาถึงบึงใหญ่สาวมาถึงประตูของประภาคารกับสิ่งที่อยู่ในอ้อมแขนของเธอ เธอเป็นคนที่สิบสองปี, ฮินและรกรุงรัง เธอมีผมที่เป็นธรรมและตาสีฟ้า เธอเป็นคนกลัวที่จะเคาะที่ประตู คนที่บอกเรื่องราวแปลก ๆ เกี่ยวกับผู้ชายคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในประภาคาร แต่เหตุผลของเธออยู่ที่นี่เป็นสิ่งที่สำคัญมากกว่าความกลัวของเธอ หนึ่งในเรื่องที่เกี่ยวกับเขา vilagers กล่าวว่า คนหลังค่อมนี้ที่ประภาคารสามารถทำให้นกเจ็บหรือป่วยดีขึ้น สาวเคาะประตูและรอคอย ช้าประตูเปิด เมื่อเธอเห็นฟิลิปที่มีผมหนาและเคราของเขาเธอเกือบวิ่งหนีไป แต่แล้วเขาก็พูด เขามีความเสียงชนิด สิ่งที่คุณต้องการ, สาวน้อยเขาถามเบา ๆ เธอผลักออกแขนของเธอที่มีต่อเขา ในนั้นคือขนาดใหญ่นกสีขาว นกไม่ได้ย้าย มีเลือดอยู่บนขนและเลือดมากขึ้นที่ด้านหน้าของชุดของเธอ เธอให้นกกับเขา ผมพบว่ามัน "เธอพูดอย่างเงียบ ๆ คุณ? "เขากล่าว. ใช่เธอกล่าว." มันเจ็บ ฉันจะเห็นว่าเขากล่าวว่า มันเป็นยังมีชีวิตอยู่? "เธอถามใช่.. ใช่ฉันคิดอย่างนั้น" เขากล่าวว่ามองมัน มาใน. เด็กมา. ฟิลิปเข้าไปข้างถือนก หญิงสาวยังคงรู้สึกกลัว แต่เธอตามเขา เธออยากจะเห็นภายในประภาคาร เขาวางนกระมัดระวังในการไปที่โต๊ะ ห้องพักอบอุ่น: ไฟไหม้ มีรูปภาพจำนวนมากอยู่บนกำแพง และห้องที่เต็มไปด้วยกลิ่นแปลก ๆ แต่ที่น่าพอใจ นกย้ายและฟิลิปเบา ๆ เปิดปีกสีขาวขนาดใหญ่ มันเป็นสีดำที่จท้ายหันไปสาว คุณไม่พบว่ามัน? "เขาถาม." เอาใจใส่สถานที่ในบึงที่ผู้ชายยิงนกที่เธอบอกว่า สิ่งที่จัดเรียงนกฉมันคือมันเป็นห่านหิมะจากแคนาดาเขาบอกเธอ แล้วเขาก็พูดกับตัวเองแปลกใจ: "แต่ทำไมมันนี่?" คุณสามารถทำให้ดีขึ้น? ถามสาว ใช่ใช่ 'ฟิลิปกล่าวว่า "ดีพยายาม. คุณสามารถช่วย. ฟิลิปนำสิ่งที่เขาต้องการบนโต๊ะ. มือที่อ่อนโยนของเขาเริ่มที่จะทำงานในนก. และเด็กดูด้วยตาที่เปิดกว้าง. เธอถูกยิงที่ไม่ดีสิ่งที่เขากล่าวว่า Oh! " เธอกล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 พฤศจิกายน ช่วงบ่าย สามปีหลังจากที่ฟิลิป มาที่บึงใหญ่ สาว ก็มาได้ประตูประภาคารกับบางสิ่งบางอย่างในอ้อมแขนของเธอ เธออายุสิบสองปี หินและรกรุงรัง . เธอมีผมที่ยุติธรรม และตาสีฟ้า เธอกลัวที่จะเคาะที่ประตู คนที่บอกเรื่องแปลกเกี่ยวกับคนที่อยู่ในประภาคาร แต่เหตุผลที่เธอมาอยู่ที่นี่ คือที่สำคัญกว่าความกลัวของเธอหนึ่งในเรื่องราวที่เกี่ยวกับเขา vilagers กล่าว นี้หลังค่อมผู้ชายที่ประภาคารสามารถทำให้เจ็บ หรือ นก ดีกว่าป่วย หญิงสาวเคาะประตูแล้วรอ ช้าๆ ประตูเปิด เมื่อเธอเห็น ฟิลิป กับผมและเคราหนาของเขา เธอเกือบจะวิ่งออกไป แต่เขาก็พูด เขาเป็นประเภทเสียง คุณต้องการอะไร สาวน้อยที่เขาถามอย่างอ่อนโยน เธอผลักออกจากแขนของเธอที่มีต่อเขาพวกเขาเป็นนกสีขาวขนาดใหญ่ , . นกไม่ได้ย้าย มีเลือดบนขนของมัน และเลือดบนด้านหน้าของเสื้อของเธอ เธอมอบนกเขา ผมพบว่ามัน ' เธอพูดอย่างเงียบๆ คุณ ? " เขากล่าวว่า ใช่ , เธอกล่าวว่า . มันเจ็บ ฉันสามารถดูว่า เขากล่าวว่า มันยังมีชีวิตอยู่ ? เธอถาม ใช่ ใช่ ฉันก็คิดอย่างนั้น " เขาพูด มองมัน เข้ามาสิ เด็ก , เข้ามา ฟิลิป เข้าไปข้างในขนนก หญิงสาวยังรู้สึกกลัว แต่เธอตามเขา เธออยากเห็นภายในประภาคาร เขาใส่นกอย่างบนโต๊ะ ห้องที่อบอุ่น เพลิงได้ไหม้ มีภาพจำนวนมากบนผนัง และห้องก็เต็มไปด้วยแปลก แต่กลิ่นที่น่ารื่นรมย์ . นกย้ายและฟิลิปค่อยๆเปิดของขนาดใหญ่สีขาวปีกมันเป็นสีดำในที่สุด และกลายเป็นสาว คุณเจอมันที่ไหน ? " เขาถาม มีสถานที่ในบึงที่คนยิงนก , เธอกล่าว อะไรคือ f นกมันเป็นห่านหิมะจากแคนาดา เขาบอกเธอ แล้วเขาก็พูดกับตัวเองประหลาดใจ : " แต่ทำไมมันถึงมาอยู่ตรงนี้ ? คุณสามารถทำให้มันดีกว่านี้ ? เด็กหญิงถาม ใช่ , ใช่ , ' กล่าวว่าฟิลิป " งั้นลอง คุณสามารถช่วยฟิลิป ใส่สิ่งที่เขาต้องการลงบนโต๊ะ มือนุ่มของเขาเริ่มจะทำงานบนนก และลูกดูด้วยตาที่เปิดกว้าง . . . เธอถูกยิง , สิ่งไม่ดี , เขากล่าวว่า . โอ้ ! เธอกล่าวว่า