then the profane defined as non-sac

then the profane defined as non-sacred, that is, as the every-day or ordinary, is
a necessary condition for the concept. It is impossible to imagine a world in
which some things are set apart, but nothing is ordinary. However, the profane
as ‘anti-sacred’, that is, as acts against the sacred, is not a necessary condition
for the concept of the sacred. While the sacred as ‘set apart and preserved by
taboos’ requires rules to establish the sacred as a social fact, it does not require
anyone to break those rules. It is possible to imagine a world in which there are
things that are sacred, but that no-one ever breaks the rules. However, it is not
necessary that we do define ‘the sacred’ as that which is set apart.
In his fieldwork, Jack Goody found that the Lo Dagaa of northern Ghana make
no recognisable distinction between the natural and the supernatural. He wrote:
‘But neither do the Lo Dagaa appear to have any concepts at all equivalent to
the vaguer and not unrelated dichotomy between the sacred and the profane’.32
The fact that the sacred is not universal should not surprise us, as different
cultures also understand the world in different ways. The ways in which the
different groups and people explain the world, and the relationship between
the spiritual and natural world, will affect the usefulness of the term. If you
think that God, or the spirit of the world, is immanent, you will have a world
in which the entire world is endowed with spiritual importance. If you describe
this idea of ‘spiritual importance’ as the sacred, everything will be sacred,
however, the conception of the sacred you will be using will be nothing like
that which Durkheim uses, because there is nothing that distinguishes it from
the ordinary. However, as we will argue in the next section of this paper, this
does not mean that your usage cannot have normative force, merely that the
normative force of the claim will be nothing like Durkheim’s sacred-profane
distinction. In the next section of the paper we intend to analyse some of the
common uses of the term, and the norms associated with their use

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แล้วหยาบคายถูกกำหนดเป็นไม่ศักดิ์สิทธิ์ คือ เป็นทุกวันหรือธรรมดา
เงื่อนไขจำเป็นสำหรับแนวคิดการ ทำให้จินตนาการในโลก
ซึ่งบางสิ่งแยก แต่ไม่เป็นปกติ อย่างไรก็ตาม ศักดิ์สิทธิ์
เป็น 'ต้านศักดิ์สิทธิ์' คือ เป็นกระทำกับมงคล ไม่ใช่เงื่อนไขจำเป็น
สำหรับแนวคิดของมงคล ในขณะศักดิ์สิทธิ์เป็น ' แยก และเก็บรักษาไว้โดย
taboos' ต้องกฎเพื่อสร้างมงคลเป็นความจริงทางสังคม ไม่ต้อง
ใครจะทำลายกฎเหล่านั้น สามารถจินตนาการโลกซึ่งมี
สิ่งที่ศักดิ์สิทธิ์ แต่ว่าไม่มีผู้ใดเคยแบ่งกฎ อย่างไรก็ตาม มันไม่ใช่
จำเป็นที่เรากำหนด 'ศักดิ์สิทธิ์' ซึ่งตั้งห่างกัน
ในเขาสามารถ แจ็ค Goody พบว่า Dagaa หล่อของเหนือกานาให้
ไม่รู้จักแบ่งแยกระหว่างธรรมชาติและเรื่องเหนือธรรมชาติ เขาเขียน:
' แต่ไม่ Dagaa หล่อจะ มีแนวคิดใดที่เทียบเท่ากับ
dichotomy vaguer และไม่เกี่ยวข้องไม่ศักดิ์สิทธิ์และสาธารณ์ ' 32
ข้อเท็จจริงที่ว่า ศักดิ์สิทธิ์ไม่สากลจะไม่แปลกใจ เราเป็น
วัฒนธรรมยังเข้าใจโลกในลักษณะต่าง ๆ วิธีการ
กลุ่มต่าง ๆ และบุคคลอธิบายโลก และความสัมพันธ์ระหว่าง
โลกฝ่ายวิญญาณ และธรรมชาติ จะส่งผลกระทบต่อประโยชน์ของคำ ถ้าคุณ
คิดว่า พระเจ้าที่ ของโลก เป็นทายาท คุณจะมีโลก
ในที่ คนทั้งโลกจะมามีความสำคัญทางจิตวิญญาณ ถ้าคุณอธิบาย
ความคิดนี้ของ' จิตวิญญาณ' เป็นมงคล จึงจะศักดิ์สิทธิ์,
อย่างไรก็ตาม ความคิดของคุณจะใช้จะเป็นอะไรที่ชอบ
ที่ Durkheim ใช้ เนื่องจากไม่มีอะไรที่แตกต่างจาก
ปกติ อย่างไรก็ตาม เราจะโต้แย้งในส่วนของกระดาษนี้ นี้
ไม่ได้หมายความ ว่า การใช้งานของคุณไม่มีแรง normative ที่เพียงการ
แรง normative เคลมจะเป็นอะไรเช่น Durkheim ของศักดิ์สิทธิ์หยาบคาย
ความแตกต่าง ในส่วนของกระดาษเราต้องการวิเคราะห์บาง
ทั่วไปใช้คำ และบรรทัดฐานที่เกี่ยวข้องกับการใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แล้วอันที่กำหนดไว้ว่าไม่ใช่ของศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นทุกวันหรือสามัญเป็น
เงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับแนวคิด มันเป็นไปไม่ได้ที่จะจินตนาการโลกใน
บางสิ่งบางอย่างที่มีการตั้งค่าออกจากกัน แต่ไม่มีอะไรที่เป็นสามัญ แต่ดูหมิ่น
เป็น 'ป้องกันศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นที่ทำหน้าที่กับศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้เป็นเงื่อนไขที่จำเป็น
เพื่อแนวคิดของศักดิ์สิทธิ์ ในขณะที่ศักดิ์สิทธิ์เป็น 'การตั้งค่าออกจากกันและเก็บรักษาไว้โดย
ห้าม 'ต้องมีกฎระเบียบเพื่อสร้างความศักดิ์สิทธิ์เป็นความเป็นจริงทางสังคมก็ไม่จำเป็นต้องมี
ทุกคนที่จะทำลายกฎเหล่านั้น มันเป็นไปได้ที่จะจินตนาการโลกที่มี
สิ่งที่มีความศักดิ์สิทธิ์ แต่ที่ไม่มีใครเคยแบ่งกฎ แต่ก็ไม่ได้เป็น
สิ่งจำเป็นที่เราจะกำหนด 'ศักดิ์สิทธิ์' เป็นสิ่งที่มีการตั้งค่าออกจากกัน
ในงานภาคสนามของเขาแจ็คคนดีพบว่า Lo Dagaa ทางเหนือของกานาทำให้
ไม่มีความแตกต่างระหว่างที่รู้จักธรรมชาติและเหนือธรรมชาติ เขาเขียนว่า:
'แต่ไม่ไม่ Lo Dagaa ปรากฏว่ามีแนวความคิดใด ๆ เทียบเท่ากับ
vaguer และไม่เกี่ยวข้องกับการแบ่งขั้วระหว่างศักดิ์สิทธิ์ '.32
ความจริงที่ว่าศักดิ์สิทธิ์ไม่เป็นสากลไม่ควรแปลกใจที่เราแตกต่างกันตาม
วัฒนธรรม ยังเข้าใจโลกในรูปแบบที่แตกต่างกัน วิธีการที่
แตกต่างกันและกลุ่มคนอธิบายโลกและความสัมพันธ์ระหว่าง
โลกแห่งจิตวิญญาณและเป็นธรรมชาติจะส่งผลกระทบต่อประโยชน์ของคำว่า หากคุณ
คิดว่าพระเจ้าหรือจิตวิญญาณของโลกที่เป็นอยู่ทุกหนทุกแห่งคุณจะมีโลก
ที่ทั้งโลกเป็น endowed กับความสำคัญทางจิตวิญญาณ ถ้าคุณอธิบาย
ความคิดของความสำคัญทางจิตวิญญาณ 'เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์นี้ทุกอย่างจะศักดิ์สิทธิ์
แต่ความคิดของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คุณจะใช้จะไม่มีอะไรเหมือน
สิ่งที่ Durkheim ใช้เพราะมีอะไรที่แตกต่างจาก
สามัญ แต่ที่เราจะยืนยันในส่วนถัดไปของบทความนี้นี้
ไม่ได้หมายความว่าการใช้งานของคุณไม่สามารถมีผลบังคับใช้กฎเกณฑ์เพียงว่า
แรงกฎเกณฑ์ของการเรียกร้องจะไม่มีอะไรเหมือน Durkheim ของศักดิ์สิทธิ์-ดูหมิ่น
ความแตกต่าง ในส่วนถัดไปของกระดาษที่เราตั้งใจที่จะวิเคราะห์บางส่วนของ
การใช้งานทั่วไปของคำและบรรทัดฐานที่เกี่ยวข้องกับการใช้งานของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แล้วอันหมายถึงไม่ศักดิ์สิทธิ์ นั่นคือ เป็นทุกวัน หรือ ธรรมดา เป็นเงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับ
แนวคิด . มันเป็นไปไม่ได้ที่จะจินตนาการโลก
ซึ่งบางอย่างก็แยก แต่ไม่มีอะไรที่ธรรมดา อย่างไรก็ตาม การดูหมิ่น
' ป้องกันศักดิ์สิทธิ์ ' , นั่นคือ การกระทำต่อความศักดิ์สิทธิ์ ไม่ใช่
เงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับแนวคิดของศักดิ์สิทธิ์ในขณะที่ศักดิ์สิทธิ์เป็นชุดแยก และเก็บรักษาไว้โดย
' ต้องมีกฎข้อห้ามการสร้างสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เป็นข้อเท็จจริงสังคมก็ไม่ต้อง
ใครแหกกฎเหล่านั้น มันเป็นไปได้ที่จะจินตนาการถึงโลกที่มี
สิ่งที่ศักดิ์สิทธิ์ แต่ที่ไม่มีใครเคยแหกกฎ อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้จำเป็นว่าเราจะกำหนด
' ศักดิ์สิทธิ์ ' เป็นสิ่งที่แยก .
ในการของเขาแจ๊คคนดี พบว่า แท้จริง dagaa ภาคเหนือของกานาให้
ไม่รู้จักความแตกต่างระหว่างธรรมชาติและเหนือธรรมชาติ เขาเขียน :
แต่ก็หล่อ dagaa ปรากฏมีแนวคิดที่เทียบเท่ากับ
vaguer และไม่อาจแยกแยะระหว่างความศักดิ์สิทธิ์และดูหมิ่น ' 32
ความจริงที่ว่าศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้เป็นสากล ไม่ควรทำให้เราประหลาดใจที่แตกต่างกัน
วัฒนธรรมที่ยังเข้าใจโลกในวิธีที่แตกต่างกัน วิธีการที่แตกต่างกันและผู้คน
กลุ่มอธิบายโลกและความสัมพันธ์ระหว่าง
มโนมัย และธรรมชาติของโลก จะส่งผลกระทบต่อประโยชน์ของระยะ ถ้าคุณ
คิดว่าพระเจ้าหรือจิตวิญญาณของโลก , ซึ่งอยู่ภายใน คุณจะมีโลก
ที่ทั้งโลกเป็น endowed กับจิตวิญญาณที่สําคัญ ถ้าคุณอธิบาย
ความคิดนี้ของ ' ' จิตวิญญาณความเป็นมงคล ทุกสิ่งทุกอย่างจะศักดิ์สิทธิ์
แต่ความคิดของศักดิ์สิทธิ์ที่คุณจะใช้จะไม่เหมือน
ที่เดิร์กไฮม์ใช้ เพราะไม่มีอะไรที่แตกต่างจาก
ธรรมดา อย่างไรก็ตาม เราจะยืนยันในส่วนถัดไปของบทความนี้ นี้
ไม่ได้หมายความ ว่า คุณใช้บรรทัดฐานไม่ได้บังคับ เพียงแต่ว่า
มาตรฐานบังคับของการเรียกร้องจะไม่มีอะไรเหมือนเดิร์กไฮม์ศักดิ์สิทธิ์อัน
ความแตกต่าง ในส่วนถัดไปของกระดาษที่เราตั้งใจจะวิเคราะห์บางใช้คำว่า
ทั่วไป และกฎเกณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับการใช้ของพวกเขา