We therefore conclude, as have othe

We therefore conclude, as have others, that the evolution of Y pestis is characterised by extensive rate variation,
probably attributable to a combination of fl uctuations in the number of bacterial replication cycles (generations) per unit time, such as between endemic and epidemic cycles, or changes in selection pressures through time, including localised adaptive evolution, or combinations of these factors. Whatever the cause of this rate variation, these data suggest that previous molecular-clock-derived estimates of the timescale of Y pestis evolution, including the date of its divergence from Y pseudotuberculosis, might be erroneous. Such extensive rate variation contrasts with studies of other bacteria such as Mycobacterium leprae in which samples collected over about 1000 years show substantial temporal structure. Importantly, without a firm timescale for Y pestis evolution we cannot exclude that earlier dated epidemics (Plague of Athens of 430 BC) or pandemics (Antonine Plague 165–180 AD) of unknown cause are potentially derived from repeated, novel emergences of Y pestis into human populations as was the case with later pandemics

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราจึงสรุป ตามที่มีผู้อื่น ว่า วิวัฒนาการของ Y pestis มีประสบการ์อย่างละเอียดอัตราผันแปร,
คงรวมรวมจำนวนรอบการจำลองแบบจากแบคทีเรีย (รุ่น) ต่อหน่วยเวลา เช่นระหว่างวงจรยุง และเรื้อรัง หรือการเปลี่ยนแปลงในความดันเลือกผ่านเวลา วิวัฒนาการไหนแบบอะแดปทีฟรวม fl uctuations หรือชุดของปัจจัยเหล่านี้ ว่าสาเหตุของความผันแปรนี้อัตรา ข้อมูลเหล่านี้แนะนำว่า ก่อนหน้าโมเลกุลนาฬิกามาประเมินของสเกลของวิวัฒนาการ pestis Y รวมถึงวันที่ของการ divergence จาก Y pseudotuberculosis อาจพลาด สัมผัสเช่นความผันแปรอัตราครอบคลุมกับศึกษาแบคทีเรียอื่น ๆ เช่นมัยโคแบคทีเรีย leprae ตัวอย่างรวบรวมประมาณ 1000 ปีแสดงโครงสร้างชั่วคราวที่พบ ที่สำคัญ โดยสเกลของบริษัทสำหรับวิวัฒนาการ pestis Y ที่เราไม่สามารถแยกได้ว่า ก่อนหน้านี้เช็คโรคระบาด (กาฬโรคของเอเธนส์ของ 430 BC) หรือต้น (Antonine กาฬโรค 165 – 180 AD) ไม่ทราบสาเหตุอาจมาจากการทำซ้ำ emergences นวนิยายของ Y pestis ในประชากรมนุษย์เป็นต้นในภายหลังในกรณี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราจึงสรุปได้ มีคนอื่นที่วิวัฒนาการของ Y pestis เป็น characterised โดยเปลี่ยนแปลงอัตรากว้างขวาง
อาจจากการรวมกันของ FL uctuations จำนวนแบคทีเรียซ้ำรอบ ( รุ่น ) ต่อหน่วยเวลา เช่น ระหว่างวงจรเฉพาะถิ่น และโรคระบาด หรือการเปลี่ยนแปลงในความดันผ่านการเวลา รวมทั้งภาษาท้องถิ่นวิวัฒนาการที่ปรับตัวได้ ,หรือการรวมกันของปัจจัยเหล่านี้ ไม่ว่าสาเหตุของอัตราการกระจายข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่านาฬิกาโมเลกุลเดิมได้มาประมาณการของเวลาของ Y pestis วิวัฒนาการ รวมถึงวันที่ของความแตกต่างจาก Y pseudotuberculosis อาจจะผิดพลาดเปลี่ยนแปลงอัตราที่กว้างขวางดังกล่าวแตกต่างกับการศึกษาของแบคทีเรียอื่นๆ เช่น เชื้อโนซึ่งจำนวนกว่า 1 , 000 ปี แสดงโครงสร้าง และที่สำคัญ ที่สำคัญโดย บริษัท เวลาวิวัฒนาการ Y pestis เราไม่สามารถแยกออกว่าก่อนหน้านี้ลงวันที่โรคระบาด ( โรคเอเธนส์ 430 ) หรือ เซียนนา มิลเลอร์ ( แอนโทนี่ โรคระบาด 165 – 180 ลงประกาศ ) ไม่ทราบสาเหตุอาจจะมาจากประสบการณ์เกี่ยวกับซ้ำ นิยาย Y pestis ในประชากรมนุษย์เป็นกรณีที่มีโรคระบาดทั่วในภายหลัง