Similarly, Liu and Pearlman (2009)

Similarly, Liu and Pearlman (2009) found that all three neighborhood-level variables including neighborhood-level poverty, racial/ethnic minority residents, and crowded housing conditions were related to higher hospital readmission rates in unadjusted survival curves. However, Liu and Pearlman (2009) only found residence in an area with a high proportion of minority residents to be associated with 33% higher risk of readmission rates after controlling other covariables, whereas, the higher proportion of crowded housing conditions and neighborhood-level poverty were not associated with higher readmission rates. More recently Beck et al. (2012) found that residence in medium and high geographic risk strata was associated with 30% to 80% higher risk of ED revisit and hospital readmission, which was attributed to financial hardship. Moreover, poor access to medical home was found to significantly increase risk of hospital readmission by 56% compared with those with

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทำนองเดียวกัน หลิวและ Pearlman (2009) พบว่า สามย่านระดับตัวแปรทั้งหมดรวมทั้งความยากจนระดับย่าน เชื้อชาติ/ชาติพันธุ์ชนกลุ่มน้อยอาศัยอยู่ และแออัดที่อยู่อาศัยเงื่อนไขเกี่ยวข้องกับอัตรา readmission โรงพยาบาลสูงในโค้งได้ปรับ อย่างไรก็ตาม หลิวและ Pearlman (2009) พบเฉพาะเรสในพื้นที่ที่มีสัดส่วนของคนส่วนน้อยจะเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงสูงกว่า 33% ของอัตรา readmission หลังควบคุม covariables อื่น ๆ ในขณะ สภาพแออัดที่อยู่อาศัยและความยากจนระดับย่านสูงสัดไม่ได้เกี่ยวข้องกับอัตรา readmission สูง เมื่อเร็ว ๆ นี้ เบ็ค et al. (2012) พบว่า ในชั้นกลาง และสูงความเสี่ยงทางภูมิศาสตร์เชื่อมโยงกับความเสี่ยงสูง 30-80% ของ ED อีกครั้งและโรงพยาบาล readmission ซึ่งถูกนำมาประกอบกับความยากลำบากทางการเงิน นอกจากนี้ การเข้าบ้านทางการแพทย์พบว่าเพิ่มความเสี่ยงของโรงพยาบาล readmission 56% เมื่อเทียบกับผู้ที่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทำนองเดียวกันหลิวและเพิร์ล (2009) พบว่าตัวแปรทั้งหมดสามย่านระดับความยากจนรวมทั้งพื้นที่ใกล้เคียงระดับเชื้อชาติ / ชาติพันธุ์ที่อาศัยอยู่ในชนกลุ่มน้อยและสภาพที่อยู่อาศัยแออัดมีความสัมพันธ์กับอัตราการกลับมารักษาซ้ำในโรงพยาบาลที่สูงขึ้นในโค้งอยู่รอดเท็มเพลต อย่างไรก็ตามหลิวและเพิร์ล (2009) พบเพียงที่อยู่อาศัยในพื้นที่ที่มีสัดส่วนที่สูงของผู้อยู่อาศัยของชนกลุ่มน้อยที่จะเชื่อมโยงกับความเสี่ยงที่สูงกว่า 33% ของอัตราการกลับเป็นซ้ำหลังจากควบคุม covariables อื่น ๆ ในขณะที่สัดส่วนที่สูงขึ้นของสภาพที่อยู่อาศัยแออัดและพื้นที่ใกล้เคียงระดับ ความยากจนไม่ได้เกี่ยวข้องกับอัตราการกลับเป็นซ้ำสูง เมื่อเร็ว ๆ นี้เบ็ค, et al (2012) พบว่าถิ่นที่อยู่ในชั้นกลางและความเสี่ยงทางภูมิศาสตร์ที่สูงมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่สูงขึ้น 30% ถึง 80% ของ ED ทบทวนและกลับมารักษาซ้ำในโรงพยาบาลซึ่งเป็นผลมาจากความยากลำบากทางการเงิน นอกจากนี้การเข้าถึงยากจนทางการแพทย์ที่บ้านก็พบว่าเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญความเสี่ยงของการกลับมารักษาซ้ำในโรงพยาบาล 56% เมื่อเทียบกับผู้ที่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในทำนองเดียวกัน หลิวและเพิร์ลแมน ( 2552 ) พบว่า ทั้งสามระดับ ได้แก่ ระดับความยากจนเพื่อนบ้านละแวก เชื้อชาติ / ชาติพันธุ์ชนกลุ่มน้อยอาศัยอยู่ และแออัด สภาพที่อยู่อาศัย มีความสัมพันธ์กับอัตราการกลับมารักษาซ้ำในโรงพยาบาลสูงกว่าเส้นโค้งการอยู่รอดยังคง . อย่างไรก็ตาม หลิว และ เพิร์ลแมน ( 2009 ) ที่พบเฉพาะถิ่นที่อยู่ในพื้นที่ที่มีสัดส่วนที่สูงของประชาชนส่วนน้อยจะเกี่ยวข้องกับ 33% ความเสี่ยงสูงของอัตราการกลับมารักษาซ้ำหลังการควบคุมอื่น ๆ covariables ในขณะที่ สูงกว่าสัดส่วนของแออัดสภาพที่อยู่อาศัยและความยากจนระดับชุมชนไม่มีความสัมพันธ์กับอัตราการกลับมารักษาซ้ำสูง เมื่อเร็ว ๆ นี้ Beck et al . ( 2012 ) พบว่า ที่อยู่อาศัยในระดับปานกลางและสูงภูมิศาสตร์เสี่ยงชั้นมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยง 80% สูงกว่า 30% ของเอ็ดทบทวนกระบวนการและโรงพยาบาล ซึ่งเกิดจากความยากลำบากทางการเงิน นอกจากนี้ คนจนเข้าถึงบ้านทางการแพทย์พบว่าเพิ่มความเสี่ยงของผู้ป่วยนอกโรงพยาบาล 56% เมื่อเทียบกับกับ