1. IntroductionNile Tilapia (Oreoch

1. Introduction
Nile Tilapia (Oreochromis niloticus) is one of the most extensively
farmed fish in the world. As a nutritious food material, tilapia is a
popular protein source for consumers. It has been reported that
more than 5.4 million tons of tilapia was consumed around the
world in 2014. However, like other aquatic products, fresh tilapia is
highly perishable due to microbial activity and spoilage reactions
(Fernandes et al., 2015). Actually, more than 4% of its production
would become spoiled during the transportation and storage
(Jackson, Acuff, & Dickson, 1997). Therefore, preservation technologies
play a critical role in the world trade of tilapia.
Up to now, frozen storage is the most common method to
maintain the freshness of fish. Low temperature can delay the rate
of fish deterioration and extend its shelf life. However, the freezing
process inevitably has negative impacts on fish quality (Cao, Liu, &
Yin, 2012). Many studies have demonstrated the effects of freezing,
most of which focused on the variations in microbiological,
chemical, and sensory properties (Brown, 1986; Cao, Xue, Liu, & Yin,
2009; Sanchez-Valencia, Sanchez-Alonso, Martinez, & Careche,
2014). However, the influence on the microstructure has rarely
reported. During frozen storage of fish, ice crystallization and tissue
dehydration can result in a honeycomb microstructure in the
muscle tissue. Similar to other porous systems, this microstructure
is inherently irregular and difficult to be described by the available

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทนำนิล (Oreochromis niloticus) เป็นหนึ่งในมากที่สุดปลา farmed ในโลก เป็นวัสดุอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการ เป็นปลานิลแหล่งโปรตีนที่นิยมสำหรับผู้บริโภค มีรายงานที่ใช้รอบมากกว่า 5.4 ล้านตันของปลานิลโลกในปี 2557 อย่างไรก็ตาม อื่น ๆ ผลิตภัณฑ์สัตว์น้ำ ปลานิลสดใจต้องสูงเนื่องจากปฏิกิริยากิจกรรมและเน่าเสียจุลินทรีย์(Fernandes et al. 2015) จริง กว่า 4% ของการผลิตจะกลายเป็นนิสัยเสียในระหว่างการขนส่งและจัดเก็บ(Jackson, Acuff และดิ๊ก สัน 1997) ดังนั้น อนุรักษ์เทคโนโลยีมีบทบาทสำคัญในการค้าโลกของปลานิลถึงตอนนี้ เก็บแช่แข็งเป็นวิธีการรักษาความสดของปลา อุณหภูมิต่ำสามารถชะลออัตราการของปลาเสื่อมสภาพ และยืดอายุการเก็บของ อย่างไรก็ตาม การแช่แข็งกระบวนการย่อมมีผลกระทบทางลบในปลา (Cao หลิว &หยิน 2012) ศึกษาจำนวนมากได้แสดงให้เห็นผลกระทบของแข็งส่วนใหญ่ซึ่งเน้นการเปลี่ยนแปลงในทางจุลชีววิทยาคุณสมบัติทางเคมี และทางประสาทสัมผัส (น้ำตาล 1986 Cao ประเทศ หลิว และ หยิน2009 ซานเชส-Valencia ซานเชส Alonso มาร์ติเน และ Careche2014) . อย่างไรก็ตาม อิทธิพลจุลภาคมีน้อยมากรายงาน ระหว่างการเก็บรักษาแช่แข็งของปลา การตกผลึกน้ำแข็ง และเนื้อเยื่อคายน้ำอาจส่งผลต่อโครงสร้างจุลภาครังผึ้งในการกล้ามเนื้อ คล้ายคลึงกับระบบอื่น ๆ มีรูพรุน จุลภาคนี้ไม่สม่ำเสมอ และยากจะอธิบาย โดยการใช้เสมอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
ปลานิล (Oreochromis niloticus) เป็นหนึ่งในที่สุดอย่างกว้างขวาง
ปลาทำไร่ไถนาในโลก ในฐานะที่เป็นวัสดุที่มีคุณค่าทางโภชนาการอาหารปลานิลเป็น
แหล่งโปรตีนที่เป็นที่นิยมสำหรับผู้บริโภค มันได้รับรายงานว่า
มากกว่า 5.4 ล้านตันของปลานิลถูกบริโภคทั่ว
โลกในปี 2014 อย่างไรก็ตามเช่นเดียวกับผลิตภัณฑ์สัตว์น้ำอื่น ๆ ปลานิลสด
เน่าเปื่อยอย่างมากเนื่องจากกิจกรรมการเน่าเสียและจุลินทรีย์ปฏิกิริยา
(เฟอร์นันเด et al., 2015) ที่จริงมากกว่า 4% ของการผลิต
ก็จะกลายเป็นนิสัยเสียในระหว่างการขนส่งและการเก็บรักษา
(แจ็คสัน, อคัฟฟ์และดิ๊กสัน, 1997) ดังนั้นเทคโนโลยีการเก็บรักษา
มีบทบาทสำคัญในการค้าโลกของปลานิล.
ถึงตอนนี้การจัดเก็บแช่แข็งเป็นวิธีที่พบมากที่สุดในการ
รักษาความสดของปลา อุณหภูมิต่ำสามารถชะลออัตรา
การเสื่อมสภาพปลาและยืดอายุการเก็บรักษา อย่างไรก็ตามการแช่แข็ง
กระบวนการย่อมมีผลกระทบในทางลบต่อคุณภาพปลา (เฉาหลิวและ
หยิน 2012) การศึกษาจำนวนมากแสดงให้เห็นถึงผลกระทบของการแช่แข็งที่
ซึ่งส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่การเปลี่ยนแปลงในทางจุลชีววิทยา,
เคมีและคุณสมบัติทางประสาทสัมผัส (สีน้ำตาล 1986; เฉา Xue หลิวและหยิน
2009 Sanchez-วาเลนเซียซานเชซ-อลอนโซ่, มาร์ติเน และ Careche,
2014) อย่างไรก็ตามอิทธิพลต่อจุลภาคได้ไม่ค่อย
รายงาน ระหว่างการเก็บรักษาของปลาแช่แข็งตกผลึกน้ำแข็งและเนื้อเยื่อ
ขาดน้ำอาจส่งผลให้จุลภาครังผึ้งใน
เนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อ คล้ายกับระบบที่มีรูพรุนอื่น ๆ จุลภาคนี้
เป็นอย่างโดยเนื้อแท้ผิดปกติและยากที่จะอธิบายโดยที่มีอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . แนะนำปลานิลเป็นหนึ่งในมากที่สุดอย่างกว้างขวางฟาร์มปลาทั่วโลก เป็นวัสดุที่ลดอาหาร ปลานิล คือแหล่งโปรตีนที่นิยมสำหรับผู้บริโภค มันได้รับรายงานว่ากว่า 5.4 ล้านตัน บริโภคปลานิลเป็นรอบ ๆโลก 2014 อย่างไรก็ตาม ผลิตภัณฑ์สัตว์น้ำอื่น ๆเช่น ปลานิลสดขอแบบ เนื่องจากกิจกรรมของจุลินทรีย์และปฏิกิริยาการเน่าเสีย( Fernandes et al . , 2015 ) จริงๆแล้วมากกว่า 4 % ของการผลิตของจะกลายเป็นเสียระหว่างการขนส่ง และการเก็บรักษา( แจ็คสัน acuff & ดิกสัน , 1997 ) ดังนั้น เทคโนโลยีการถนอมอาหารมีบทบาทสำคัญในการค้าโลกของปลานิลถึงตอนนี้ แช่เย็นเป็นวิธีที่พบมากที่สุดที่จะรักษาความสดของปลา อุณหภูมิต่ำสามารถชะลออัตราเสื่อมของปลาและยืดอายุการเก็บรักษาของ อย่างไรก็ตาม แช่แข็งกระบวนการย่อมมีผลกระทบต่อคุณภาพปลา ( เคา หลิว และหยิน , 2012 ) การศึกษาจำนวนมากได้แสดงให้เห็นถึงผลของการแช่แข็งซึ่งส่วนใหญ่เน้นการเปลี่ยนแปลงทางจุลชีววิทยาทางเคมี และคุณสมบัติทางประสาทสัมผัส ( สีน้ำตาล , 1986 ; เคา เซียะ หลิว และ หยิน2009 ; ซานเชส บาเลนเซีย ซานเชส อลอนโซ่ มาร์ติเนซ และ careche , ,2014 ) อย่างไรก็ตาม อิทธิพลที่มีต่อโครงสร้างจุลภาคได้ไม่ค่อยรายงาน ระหว่างแช่เย็นปลา การตกผลึก และเนื้อเยื่อแข็งDehydration สามารถส่งผลให้โครงสร้างจุลภาคในรังผึ้งเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อ คล้ายกับรูพรุนจุลภาคนี้ ระบบอื่น ๆเป็นอย่างโดยเนื้อแท้ผิดปกติและยากที่จะอธิบายโดยใช้ได้