In 1988, Italian doctrine examined

In 1988, Italian doctrine examined the issue of whether milk quota was linked to the land or to the dairy undertaking, referring only to Community legislation and to the general principles of the Italian Civil Code on appurtenances of and on farm assets. This chapter summarizes the dispute over Italy's allocation of reference quantities and difficulties in fixing producer quotas. Italian Civil Code states that only tangible property used for the land on a lasting basis can be characterized as an appurtenance; rights or intangible property cannot. It also provides for two distinct cases: transfer of the holding with quota and temporary transfer of quota called quota leasing. Member States may authorize the permanent transfer of quota without the transfer of the corresponding land, with a view to complete restructuring of milk production or to improve the environment. The dairy farm business comprises a set of assets that the farmer manages in running his business. It is this business as a set of managed assets that interests the buyer in the event of transfer of the entire holding. Regardless of the solution to the question of characterization of a right to the business, it is certain that title to the business belongs to the entrepreneur or business owner. Quota is a separate asset with its own market, even if it must be recognized that the market is kept within national boundaries because of the restrictions imposed by Community law.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 1988 สอนภาษาอิตาลีตรวจสอบปัญหาของโควตานมถูกเชื่อมโยงว่าที่ดิน หรือ กิจการโคนม การอ้างอิงเฉพาะกฎหมายชุมชน และหลักการทั่วไปของอิตาลีโยธารหัส appurtenances ของ และสินทรัพย์ฟาร์ม บทนี้สรุปข้อโต้แย้งของอิตาลีการจัดสรรปริมาณอ้างอิงและความยากลำบากในการกำหนดโควต้าการผลิต กฎหมายแพ่งอิตาลีระบุว่า คุณสมบัติที่จับต้องได้เท่านั้นใช้สำหรับที่ดินบนพื้นฐานที่ยั่งยืนสามารถเป็นลักษณะเป็น appurtenance สิทธิหรือทรัพย์สินไม่มีตัวตนไม่ ยังมีกรณีที่แตกต่างกันสอง: โอนถือโควตาและโอนย้ายชั่วคราวเรียกว่าเช่าซื้อโควตาโควตา รัฐสมาชิกสามารถอนุมัติการโอนย้ายแบบถาวรโควตาโดยไม่มีการโอนที่ดินที่สอดคล้องกัน มุมมองการทำปรับโครงสร้าง การผลิตนม หรือ เพื่อปรับปรุงสภาพแวดล้อมของ ธุรกิจฟาร์มโคนมประกอบด้วยชุดของสินทรัพย์ที่เกษตรกรจัดการในการทำธุรกิจของเขา ธุรกิจนี้เป็นชุดของการจัดการสินทรัพย์ที่สนใจผู้ซื้อในกรณีที่โอนย้ายทั้งหมดถือ ได้ ไม่แก้ปัญหาคำถามคุณสมบัติของขวาเพื่อธุรกิจ ได้แน่นอนว่า ชื่อธุรกิจเป็นเจ้าของประกอบการ โควตาเป็นสินทรัพย์แยกต่างหากกับตลาดของตัวเอง แม้ว่าจะต้องรู้ว่า ตลาดอยู่ภายในขอบเขตแห่งชาติเนื่องจากข้อจำกัดที่กำหนด โดยกฎหมายชุมชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1988, อิตาลีหลักคำสอนการตรวจสอบประเด็นที่ว่าโควต้านมถูกเชื่อมโยงไปยังดินแดนหรือกิจการนมหมายเดียวที่จะออกกฎหมายชุมชนและหลักการทั่วไปของอิตาลีในประมวลกฎหมายแพ่งและ appurtenances ของสินทรัพย์ฟาร์ม ในบทนี้จะสรุปข้อพิพาทเหนือของอิตาลีจัดสรรปริมาณการอ้างอิงและความยากลำบากในการแก้ไขโควต้าการผลิต อิตาลีประมวลกฎหมายแพ่งระบุว่าทรัพย์สินที่จับต้องได้เพียงใช้ที่ดินบนพื้นฐานที่ยั่งยืนสามารถจะมีลักษณะเป็นการต่อเนื่อง; สิทธิหรือทรัพย์สินที่ไม่มีตัวตนไม่สามารถ นอกจากนี้ยังมีสองกรณีที่แตกต่างกัน: การโอนการถือหุ้นที่มีโควต้าและการถ่ายโอนชั่วคราวของโควต้าที่เรียกว่าโควต้าลีสซิ่ง ประเทศสมาชิกอาจอนุญาตให้โอนถาวรของโควต้าโดยไม่ต้องโอนที่ดินที่สอดคล้องกับมุมมองในการดำเนินการปรับโครงสร้างของการผลิตนมหรือเพื่อปรับปรุงสภาพแวดล้อม ธุรกิจฟาร์มโคนมประกอบด้วยชุดของสินทรัพย์ที่เกษตรกรจัดการในการดำเนินธุรกิจของเขา มันเป็นธุรกิจนี้เป็นชุดของสินทรัพย์ที่มีการจัดการที่น่าสนใจของผู้ซื้อในกรณีที่มีการโอนการถือครองทั้งหมด โดยไม่คำนึงถึงวิธีการแก้คำถามของลักษณะของสิทธิในการดำเนินธุรกิจนั้นมันเป็นบางอย่างที่ชื่อเพื่อธุรกิจเป็นผู้ประกอบการหรือเจ้าของธุรกิจ โควต้าเป็นสินทรัพย์แยกต่างหากที่มีตลาดของตัวเองถึงแม้ว่ามันจะต้องได้รับการยอมรับว่าตลาดจะถูกเก็บไว้ภายในขอบเขตแห่งชาติเนื่องจากข้อ จำกัด ที่กำหนดโดยกฎหมายชุมชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1988 ลัทธิอิตาลีตรวจสอบปัญหาว่าโควตานมที่เชื่อมโยงกับที่ดิน หรือกิจการโคนมอ้างอิงเพียงกฎหมายชุมชน และหลักการทั่วไปของรหัสชาวอิตาลีในแอปเพอร์ทีแนนซ์และสินทรัพย์ในฟาร์ม บทนี้สรุปข้อพิพาทเหนือการจัดสรรของอิตาลีของปริมาณการอ้างอิงและความยากลำบากในการแก้ไขโควต้า ผู้ผลิตสหรัฐอเมริการหัสพลเรือนอิตาลีที่คุณสมบัติมีตัวตนใช้ที่ดินบนพื้นฐานที่ยั่งยืนสามารถลักษณะเป็นส่วนเสริม สิทธิหรือทรัพย์สินที่ไม่มีตัวตน ไม่สามารถ และยังมีสองแตกต่างกรณีโอนถือกับโควต้าและการโอนโควต้าชั่วคราวเรียกว่า ลิสซิ่ง โควต้ารัฐสมาชิกอาจอนุญาตถาวรโอนโควต้าโดยไม่ต้องโอนที่ดินให้สอดคล้องกับมุมมองที่สมบูรณ์ปรับโครงสร้างการผลิตนมหรือเพื่อปรับปรุงสภาพแวดล้อม ฟาร์มธุรกิจประกอบด้วยชุดของสินทรัพย์ที่เกษตรกรจัดการในธุรกิจของเขามันคือธุรกิจนี้เป็นชุดของการจัดการสินทรัพย์ที่สนใจผู้ซื้อในกรณีที่โอนของผู้ถือครองทั้งหมด โดยไม่คำนึงถึงวิธีการแก้ปัญหาลักษณะของขวาเพื่อธุรกิจ มันเป็นบางอย่างที่ชื่อเรื่อง เพื่อธุรกิจของผู้ประกอบการหรือเจ้าของธุรกิจ . โควต้าเป็นสินทรัพย์แยกต่างหากกับตลาดของตนเองแม้ว่ามันจะต้องได้รับการยอมรับว่า ตลาดจะถูกเก็บไว้ภายในขอบเขตแห่งชาติ เนื่องจากข้อ จำกัด ที่กำหนดโดยกฎหมายชุมชน