A B S T R A C TA comparative study

A B S T R A C T
A comparative study on the effect of chemical fertilizers and bio-fertilizers was
done on growth and biochemical parameters in cucumber plant (Cucumis sativus).
An experiment was conducted in Randomized Completely Blocks Design
(RCBD) with four replicates. The treatment were (T1 = Control, T2 = Bio-fertilizer,
T3 = Chemical and T4 = Combination treatment (biofertilizer and 1/2 chemical))
at Agricultural Technical Institute of Bakrajo, Sulaymania, Iraq during 2014. The
bio-fertilizer used in this study was Azoto barwar1 and chemical fertilizer was
urea. The material consisted of one cultivar of cucumber sayfe species. The results
indicated that there were significant difference between the application bio-fertilizer
and chemical fertilizer for yield and yield component traits. Comparison means
were conducted by Duncan method. This study indicated that a combination
treatment of bio-fertilizer and chemical fertilizer had significant effect and
increased the yield and growth traits of cucumber. The correlation analysis showed
that the strongest positive relationship was between fruit yield and total fruit weight
per plant (r = 0.89). The results of regression analysis by stepwise method for fruit
yield in cucumber indicated that individual fruit weigh can justify 50.9% of the fruit
yield variation. According to this study using bio-fertilizers has increased yield and
yield component of cucumber significantly.
Key words: Bio-fertilizers, chemical fertilizers, compare means, correlation,
cucumber, regression analysis
INTRODUCTION
Cucumber (Cucumis sativus) is a widely cultivated plant
in the gourd family Cucurbitaceae is an agricultural crop that
is has demanded all around the year (Peyvast, 2009).
Cucumber (Cucumis sativus L.) is one of the most important
vegetable crops in Kurdistan and Iraq, it is a warm season crop
with required growing conditions of 26-30°C and plenty of
sunlight has been commonly cultivated in Iraq during the
summer and fall as well as in low tunnels and plastic and
greenhouses (Matlob et al., 1989). In the last century,
chemical fertilizers were used in agriculture. Farmers were
happy of getting increased yield in agriculture in the
beginning. Biofertilizers is a large population of a specific or
a group of beneficial microorganisms for enhancing the
productivity of soil. In recent decades the use of chemical
fertilizers has been a common practice, whereas bio-fertilizers
were neglected but nowadays by reason of irregular
application of chemical fertilizers and their detrimental
effects on human and soil health a lot of emphasis is being
www.ansinet.com 129 | Volume 18 | Issue 3 | 2015 |
Pak. J. Biol. Sci., 18 (3): 129-134, 2015
paid and organisms to provide nutrition requirement of plants
(Astarai and Kochaki, 1996). A lot of emphasis is being paid
to biofertilizers and it has emerged as one of the alternatives
to application of chemical inputs for needs of fertilizers. Their
use in agriculture in preference to chemical fertilizers offers
economic and ecological benefits by improving soil health and
fertility. Nitrogen is required for cellular synthesis of enzymes,
proteins, chlorophyll, DNA and RNA and is therefore required
for plant growth and production of food and feed. Inadequate
supply of available N frequently results in plants that have
slow growth, depressed protein levels, poor yield of low
quality and inefficient water use (Hayat et al., 2010). When the
chemical fertilizers were first introduced into the agriculture
field, most of the problems faced by farmers to increase yield
of their plantation have been solved. However, chemical
fertilizers slowly started to show their side effect on human
and environment (Zakaria, 2009). Bio-fertilizers will be the
best solution to replace chemical fertilizers. They are the
carrier-based preparations containing mainly effective strains
of microorganisms in sufficient number which are useful for
nitrogen fixation. Bio-fertilizers have several advantages over
chemical fertilizers, they are non pollutant, in-expensive,
utilize renewable resources. In addition to their ability of using
free available solar energy, also they use atmospheric nitrogen
and water. Amongst biofertilizers, Azotobacter strains play a
key role in harnessing the atmospheric nitrogen through its
fixation in the roots. They have been shown also to improve
fertility condition of the soil (Mahato et al., 2009). As shown
from the result that the bio-fertilizer in all parameter was
higher than the control, this indicated that bio-fertilizer helped
plant growth and has been able to provide the plant with
nitrogen which is one of the most needed nutrients for plant
growth. But the lack of other nutrients such as potassium and
phosphorus make growth less than that of the growth of plants
with a chemical fertilizer (Khan et al., 2009). Chemical
fertilizers have several negative impacts on environment and
sustainable agriculture. Therefore, biofertilizers are
recommended in these conditions and growth prompting
bacteria have been used as a replacement of chemical
fertilizers (Wu et al., 2005). Growth promoting bacteria
induced increasing plant yield as clone in plants root
(Gholami et al., 2009) and they include Azotobacter,
Azospirillum and Pseudomonas (Zahir et al., 2004;
Turan et al., 2006; Banerjee et al., 2006). Biofertilizers are
becoming increasingly popular in many countries and for
many crops. They are defined as products containing active or
latent strains of soil microorganisms, either bacteria alone or
in combination with algae or fungi that increase the plant
availability and uptake of mineral nutrients (Vessey, 2003).
Biofertilizer is a natural product carrying living
microorganisms derived from the root or cultivated soil. So
they don’t have any ill effect on soil health and environment.
Besides their role in atmospheric nitrogen fixation and
phosphorous, these also help in stimulating the plant growth
hormones providing better nutrient uptake and increased
tolerance towards drought and moisture stress. A small dose of
biofertilizer is sufficient to produce desirable results
because each gram of carrier of biofertilizers contains at least
10 million viable cells of a specific strain (Anandaraj and
Delapierre, 2010). Biofertilizer is a substance which contains
living microorganisms which, when applied to seed, plant
surfaces, or soil, colonizes the rhizosphere or the interior of the
plant and promotes growth by increasing the supply or
availability of primary nutrients to the host plant. Biofertilizers
add nutrients through the natural processes of nitrogen
fixation, solubilizing phosphorus and stimulating plant growth
through the synthesis of growth promoting substances.
Biofertilizers can be expected to reduce the use of chemical
fertilizer and pesticides. The microorganisms in biofertilizers
restore the soil’s natural nutrient cycle and build soil organic
matter. Biofertilizers can symbiotically associate with plant
root. Involved microorganisms could readily and safely
convert complex organic material to simple compounds, so
that plant could easily utilize them. The microorganism
improves soil fertility. It maintains the natural habitat of the
soil. It has been shown that it increases crop yield by 20-30%,
replace chemical nitrogen and phosphorus by 25% in addition
to stimulating plant growth. Finally it could provide protection
against drought and some soil borne diseases. Biofertilizers in
comparison with chemical fertilizers have enormous economic
and environmental advantages. The biological fertilizers have
been shown to have a special importance as appropriate
replacement for chemical fertilizers, through to improving of
soil fertility and providing nutrition requirement of plant
(Shahdi Komalah, 2010).
The purpose of this study was to compare different levels
of chemical and biofertilizer on growth and yield of cucumber,
also evaluate the relationship between quantitative traits of
cucumber. One of the goals was to examine morphological
traits effects on fruit yield using multivariate analysis and to
investigate the improvement of cucumber nutrition and
improvement of produce of highest yield via application of
biofertilizers so if possible to able to recommend this
fertilizers as replacement to the chemical fertilizers.
MATERIALS AND METHODS
Morphological characters: An experiment was conducted
in Randomized Complete Blocks Design (RCBD) with
four replication and four treatment (T1 = Control,
T2 = Biofertilizer, T3 = Chemical and T4 = Biofertilizer,
1/2 chemical) at Agricultural Technical Inistitute of Bakrajo,
Sulaymania, Iraq during 2014. The material consisted of one
cucumber sayfe species. The biofertilizer used was
azoto barwar1. The seeds sown in the spring season and
cucumber were grown in four row plots, each plot included
two ridges and each ridge was 2.5 m in length and 50 cm
apart. Agronomic characteristics included plant height, number
of fruit per plant, individual fruit weight per plant, total fruit
weight per plant, fruit size and fruit yield per green house.
www.ansinet.com 130 | Volume 18 | Issue 3 | 2015 |
Pak. J. Biol. Sci., 18 (3): 129-134, 2015
Data were recorded on 4 competitive plants of each plot was
calculated for the entire plot. Selected chemical and physical
characteristics of experimental the soil are presented in
Table 1.
Chemical component of plants: Jones and Case (1990),
reported a block-digestion procedure using a mixture of
HNO3 and HClO4 for digestion of plant samples.
Vanadomolybdophosphoric acid method was used to
determine P concentration in plant extraction (Kuo, 1996).
For determination of total nitrogen Kjeldahl digestion was
used. Bremner (1996), reported the use of Kjeldahl method for
determination of total N in soils (note: the same method used
for N in plant).
Data analysis: For quantitative characters, data were analyzed
for simple statistics using the compare means and correlation
analysis a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

A B S T R C Tมีการศึกษาเปรียบเทียบผลของปุ๋ยเคมีและปุ๋ยชีวภาพแล้วเจริญเติบโตและพารามิเตอร์ชีวเคมีในพืชสมุนไพรแตงกวา (Cucumis sativus)การทดลองวิธี Randomized สมบูรณ์บล็อกออก(RCBD) ด้วยเหมือนกับสี่ มีการรักษา (T1 =ควบคุม T2 =ปุ๋ยชีวภาพT3 =เคมีและ T4 =ชุดรักษา (biofertilizer และเคมี 1/2))ที่เกษตรเทคนิคสถาบันของ Bakrajo, Sulaymania อิรักระหว่างปี 2014 ที่ปุ๋ยชีวภาพที่ใช้ในการศึกษานี้มี Azoto barwar1 และปุ๋ยเคมีได้ยูเรีย วัสดุประกอบด้วยหนึ่ง cultivar แตงกวาพันธุ์ sayfe ผลลัพธ์ระบุว่า มีความแตกต่างสำคัญระหว่างโปรแกรมประยุกต์ทางชีวภาพปุ๋ยและปุ๋ยเคมีในผลผลิตและผลผลิตส่วนประกอบลักษณะ หมายถึงการเปรียบเทียบได้ดำเนินการ โดยวิธีดันแคน การศึกษานี้บ่งชี้ที่ชุดปุ๋ยชีวภาพปุ๋ยและเคมีบำบัดได้ผลอย่างมีนัยสำคัญ และเพิ่มลักษณะผลผลิตและเจริญเติบโตของแตงกวา การวิเคราะห์ความสัมพันธ์พบว่าว่า แข็งแกร่งบวกความสัมพันธ์ระหว่างผลผลิตของผลไม้และผลไม้รวมน้ำหนักต่อโรงงาน (r = 0.89) ผลการวิเคราะห์การถดถอยโดยวิธี stepwise สำหรับผลไม้ระบุผลตอบแทนในแตงกวาที่ผลไม้แต่ละน้ำหนักสามารถจัด 50.9% ของผลไม้ผลผลิตเปลี่ยนแปลง ตามการศึกษานี้ ใช้ปุ๋ยชีวภาพได้เพิ่มผลผลิต และผลผลิตส่วนประกอบของแตงกวามากคำสำคัญ: ปุ๋ยชีวภาพ ปุ๋ยเคมี เปรียบเทียบหมายถึง ความสัมพันธ์แตงกวา วิเคราะห์การถดถอยแนะนำแตงกวา (Cucumis sativus) เป็นพืชที่ปลูกกันอย่างแพร่หลายในตระกูลบวบวงศ์แตง เป็นการเกษตรพืชที่จะต้องมีตลอดทั้งปี (Peyvast, 2009)แตงกวา (Cucumis sativus L.) เป็นหนึ่งในสิ่งสำคัญที่สุดผักขยายในเคอร์ดิสถานและอิรัก เป็นพืชฤดูร้อนด้วยต้องการเจริญเติบโตสภาพ 26-30 องศาเซลเซียสและมากมายแสงแดดได้ถูกปลูกทั่วไปในอิรักระหว่างการฤดูร้อน และตกเช่นในอุโมงค์ต่ำและพลาสติก และโรงเรือน (Matlob et al., 1989) ในศตวรรษที่ผ่านมาปุ๋ยเคมีที่ใช้ในการเกษตร เกษตรกรได้ความสุขของการเพิ่มผลผลิตในการเกษตรในการเริ่มต้น Biofertilizers มีเฉพาะประชากรขนาดใหญ่ หรือกลุ่มของจุลินทรีย์ที่เป็นประโยชน์สำหรับเพิ่มการผลผลิตของดิน ในทศวรรษที่ผ่านมาล่าสุดการใช้สารเคมีปุ๋ยมีการปฏิบัติทั่วไป ในขณะที่ปุ๋ยชีวภาพมีที่ไม่มีกิจกรรมแต่วันนี้ by reason of ไม่สม่ำเสมอปุ๋ยเคมีและการอนุผลมนุษย์และสุขภาพดินจำนวนมากเน้นถูกwww.ansinet.com 129 | ปริมาณ 18 | ฉบับที่ 3 | 2015 |Pak. J. Biol. Sci., 18 (3): 129-134, 2015ชำระเงิน และชีวิตให้ความต้องการสารอาหารของพืช(Astarai และ Kochaki, 1996) เน้นจำนวนมากมีการชำระเงินbiofertilizers และก็ได้ผงาดขึ้นเป็นหนึ่งในทางเลือกการใช้ปัจจัยการผลิตสำหรับความต้องการปุ๋ยเคมี ของพวกเขาใช้ในการเกษตร in preference to เสนอราคาปุ๋ยเคมีผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ และระบบนิเวศ โดยการปรับปรุงดินสุขภาพ และความอุดมสมบูรณ์ ไนโตรเจนเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการสังเคราะห์เอนไซม์ โทรศัพท์มือถือโปรตีน คลอโรฟิลล์ ดีเอ็นเอและอาร์เอ็นเอ และจำเป็นดังนั้นสำหรับพืชเจริญเติบโตและผลิตอาหารและอาหาร ไม่เพียงพอของว่าง N บ่อย ๆ ผลในพืชที่มีเติบโตช้า ระดับโปรตีนต่ำ ผลตอบแทนที่ดีของต่ำคุณภาพและน้ำที่ไม่ใช้ (นี et al., 2010) เมื่อการได้แนะนำปุ๋ยเคมีในการเกษตรก่อนฟิลด์ ส่วนใหญ่ของปัญหากับเกษตรกรเพื่อเพิ่มผลผลิตของสวนของพวกเขาได้ถูกแก้ไข อย่างไรก็ตาม เคมีปุ๋ยช้าเริ่มแสดงผลข้างเคียงของมนุษย์และสิ่งแวดล้อม (Zakaria, 2009) ปุ๋ยชีวภาพจะเป็นการแก้ปัญหาที่ดีที่สุดเพื่อทดแทนปุ๋ยเคมี พวกเขามีการเตรียมโดยผู้ขนส่งที่ประกอบด้วยส่วนใหญ่เป็นสายพันธุ์ที่มีประสิทธิภาพจุลินทรีย์ในจำนวนที่เพียงพอซึ่งจะมีประโยชน์สำหรับปฏิกิริยาการตรึงไนโตรเจน ปุ๋ยชีวภาพมีข้อดีหลายประการปุ๋ยเคมี ปลอดมลพิษ ในราคาแพง มีใช้ทดแทนทรัพยากร นอกจากความสามารถในการใช้ใช้พลังงานแสงอาทิตย์ ฟรียัง ใช้บรรยากาศไนโตรเจนและน้ำ หมู่ biofertilizers, Azotobacter สายพันธุ์เล่นเป็นบทบาทสำคัญในการควบคุมไนโตรเจนบรรยากาศผ่านการเบีราก พวกเขาได้รับการแสดงยังต้องปรับปรุงสภาพความอุดมสมบูรณ์ของดิน (มามหาโต et al., 2009) แสดงจากผลที่ปุ๋ยชีวภาพในพารามิเตอร์ทั้งหมดสูงกว่าตัวควบคุม นี้ระบุปุ๋ยชีวภาพที่ช่วยพืชเจริญเติบโต และได้รับการให้โรงงานที่มีไนโตรเจนซึ่งเป็นหนึ่งในสารอาหารที่จำเป็นมากสำหรับโรงงานเจริญเติบโต แต่การขาดสารอาหารอื่น ๆ เช่นโพแทสเซียม และฟอสฟอรัสทำให้การเจริญเติบโตน้อยกว่าที่การเติบโตของพืชกับปุ๋ยเคมีเป็น (Khan et al., 2009) สารเคมีปุ๋ยมีหลายค่าลบผลกระทบต่อสภาพแวดล้อม และเกษตรยั่งยืน ดังนั้น biofertilizersแนะนำในเงื่อนไขและการเจริญเติบโตเพื่อให้เหล่านี้การใช้แบคทีเรียเป็นการแทนที่ของสารเคมีปุ๋ย (Wu et al., 2005) แบคทีเรียส่งเสริมการเจริญเติบโตทำให้เกิดการเพิ่มผลผลิตพืชเป็นโคลนในรากพืช(Gholami et al., 2009) และรวม AzotobacterAzospirillum และ Pseudomonas (Zahir et al., 2004Turan และ al., 2006 Banerjee และ al., 2006) มี Biofertilizersกลายเป็นที่นิยมมากขึ้น ในหลายประเทศ และพืชหลาย มีกำหนดเป็นผลิตภัณฑ์ที่ประกอบด้วยใช้งานอยู่ หรือสายพันธุ์ที่แฝงอยู่ของจุลินทรีย์ดิน แบคทีเรียอย่างใดอย่างหนึ่งเพียงอย่างเดียว หรือร่วมกับเชื้อราที่เพิ่มพืชหรือสาหร่ายมีอยู่และดูดซับสารอาหารแร่ธาตุ (Vessey, 2003)Biofertilizer เป็นผลิตภัณฑ์ธรรมชาติดำเนินชีวิตจุลินทรีย์มาจากราก หรือ cultivated ดิน ดังนั้นพวกเขาไม่มีผลใด ๆ ป่วยบนดินสุขภาพและสิ่งแวดล้อมนอกจากบทบาทของตนในบรรยากาศไนโตรเจนเบี และphosphorous เหล่านี้ยังช่วยในการกระตุ้นการเจริญเติบโตของพืชฮอร์โมนที่ให้ดีดูดซับธาตุอาหาร และเพิ่มยอมรับต่อความเครียดภัยแล้งและความชื้น ยาขนาดเล็กของbiofertilizer เพียงพอที่จะให้ผลลัพธ์ที่ปรารถนาเนื่องจากแต่ละกรัมของบริษัทขนส่ง biofertilizers ประกอบด้วยน้อยเซลล์ต้องใช้เฉพาะที่ 10 ล้านทำงานได้ (Anandaraj และDelapierre, 2010) Biofertilizer คือ สารซึ่งประกอบด้วยจุลินทรีย์อยู่ซึ่ง เมื่อใช้กับเมล็ดพันธุ์ โรงงานพื้นผิว หรือดิน colonizes ในไรโซสเฟียร์หรือภายในพืช และส่งเสริมการเจริญเติบโต โดยการเพิ่มอุปทาน หรือพร้อมใช้งานของสารอาหารหลักที่พืชโฮสต์ Biofertilizersเพิ่มสารอาหารโดยใช้กระบวนการธรรมชาติของไนโตรเจนเบี solubilizing ฟอสฟอรัส และกระตุ้นการเจริญเติบโตของพืชผ่านการสังเคราะห์ของสารส่งเสริมการเจริญเติบโตBiofertilizers สามารถคาดหวังการลดการใช้สารเคมีปุ๋ยและยาฆ่าแมลง จุลินทรีย์ใน biofertilizersคืนค่าวงจรธาตุอาหารตามธรรมชาติของดิน และสร้างอินทรีย์ดินเรื่อง Biofertilizers สามารถเชื่อมโยงกับโรงงานพัคท์ราก จุลินทรีย์ที่เกี่ยวข้องได้อย่างง่ายดาย และปลอดภัยแปลงวัสดุอินทรีย์ที่ซับซ้อนเป็นสารประกอบอย่างง่าย ดังนั้นพืชที่ไม่ได้ใช้พวกเขา จุลินทรีย์เพื่อปรับปรุงความอุดมสมบูรณ์ของดิน มันรักษาอยู่อาศัยตามธรรมชาติของการดิน มันได้รับการแสดงที่จะเพิ่มผลผลิตพืชผล 20-30%แทนทางเคมีไนโตรเจนและฟอสฟอรัส โดย 25% นอกจากนี้การเติบโตของพืชกระตุ้นการ ในที่สุด มันสามารถป้องภัยแล้งและดินบางโรค Biofertilizers ในเปรียบเทียบกับปุ๋ยเคมีได้มหาศาลทางเศรษฐกิจและประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อม ปุ๋ยชีวภาพได้การแสดงมีความสำคัญเป็นพิเศษตามความเหมาะสมแทนปุ๋ยเคมี ผ่านการปรับปรุงของดินอุดมสมบูรณ์และการให้ความต้องการสารอาหารของพืช(Shahdi Komalah, 2010)วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้เป็นการ เปรียบเทียบระดับเคมีและ biofertilizer เจริญเติบโตและผลผลิตของแตงกวานอกจากนี้ยัง ประเมินความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะเชิงปริมาณของแตงกวา เป้าหมายหนึ่งคือการตรวจสอบของผลลักษณะผลผลิตของผลไม้ที่ใช้วิเคราะห์ตัวแปรพหุ และการตรวจสอบปรับปรุงโภชนาการแตงกวา และปรับปรุงการผลิตของผลตอบแทนสูงสุดผ่านแอพลิเคชันของดังนั้นถ้าเป็นไปได้เพื่อสามารถแนะนำ biofertilizersปุ๋ยเป็นการให้ปุ๋ยเคมีแทนวัสดุและวิธีการอักขระของ: มีดำเนินการทดลองใน Randomized ออกแบบบล็อกสมบูรณ์ (RCBD) ด้วยจำลองแบบสี่และสี่รักษา (T1 =ควบคุมT2 = Biofertilizer, T3 =เคมีและ T4 = Biofertilizerเคมี 1/2) ที่เกษตรเทคนิค Inistitute ของ BakrajoSulaymania อิรักระหว่างปี 2014 วัสดุประกอบด้วยหนึ่งแตงกวาพันธุ์ sayfe Biofertilizer ใช้ได้azoto barwar1 เมล็ดพืชที่หว่านในฤดูใบไม้ผลิ และแตงกวาที่ปลูกใน 4 แถวผืน พล็อตแต่ละรวมสันเขาสองริดจ์ละไม่ยาว 2.5 ม.และ 50 ซม.ออกจากกัน ความสูงโรงงาน จำนวนรวมลักษณะลักษณะทางต่อพืช ผลไม้แต่ละน้ำหนักต่อพืช ผลไม้รวมผลไม้น้ำหนักต่อพืช ขนาดผลไม้ และผลไม้ผลผลิตต่อกรีนเฮ้าส์130 ใน www.ansinet.com | ปริมาณ 18 | ฉบับที่ 3 | 2015 |Pak. J. Biol. Sci., 18 (3): 129-134, 2015ข้อมูลถูกบันทึกไว้ใน 4 พืชแข่งขันของแต่ละแผนได้คำนวณสำหรับแผนทั้งหมด เลือกทางเคมี และกายภาพลักษณะของการทดลองแสดงในดินตารางที่ 1ส่วนประกอบทางเคมีของพืช: โจนส์และกรณี (1990),รายงานขั้นตอนย่อยอาหารบล็อกโดยใช้ส่วนผสมของHNO3 และ HClO4 สำหรับย่อยอาหารตัวอย่างพืชใช้วิธีกรด Vanadomolybdophosphoricกำหนดความเข้มข้นของ P ในโรงงานสกัด (Kuo, 1996)สำหรับไนโตรเจน Kjeldahl ย่อยอาหารได้ใช้ Bremner (1996), รายงานการใช้วิธี Kjeldahlกำหนด N รวมในดินเนื้อปูน (หมายเหตุ: ใช้วิธีเดียวกันสำหรับ N ในพืช)วิเคราะห์ข้อมูล: สำหรับอักขระเชิงปริมาณ ข้อมูลที่วิเคราะห์สำหรับเรื่องสถิติโดยใช้วิธีการเปรียบเทียบและความสัมพันธ์การวิเคราะห์การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อการศึกษาเปรียบเทียบผลของการใช้ปุ๋ยเคมีและปุ๋ยชีวภาพที่ได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับการเจริญเติบโตและพารามิเตอร์ทางชีวเคมีในโรงงานแตงกวา(Cucumis sativus). การทดลองได้ดำเนินการในการออกแบบบล็อกสุ่มสมบูรณ์(RCBD) กับสี่ซ้ำ การรักษาคือ (T1 = ควบคุม T2 = ชีวภาพปุ๋ยT3 = เคมีและ T4 = การรักษารวม (ปุ๋ยชีวภาพและเคมี 1/2)) ที่สถาบันวิชาการเกษตรของ Bakrajo, Sulaymania อิรักในช่วงปี 2014 ปุ๋ยชีวภาพที่ใช้ในการ การศึกษาครั้งนี้เป็น Azoto barwar1 และปุ๋ยเคมีเป็นปุ๋ยยูเรีย วัสดุที่ประกอบด้วยพันธุ์หนึ่งของสายพันธุ์แตงกวา sayfe ผลการชี้ให้เห็นว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างปุ๋ยชีวภาพการประยุกต์ใช้และปุ๋ยเคมีสำหรับผลผลิตและลักษณะองค์ประกอบของผลผลิต การเปรียบเทียบวิธีการที่ได้ดำเนินการโดยวิธีการดันแคน การศึกษาครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่าการรวมกันรักษาปุ๋ยชีวภาพและปุ๋ยเคมีที่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญและเพิ่มขึ้นลักษณะผลผลิตและการเจริญเติบโตของแตงกวา การวิเคราะห์ความสัมพันธ์พบว่าความสัมพันธ์เชิงบวกที่แข็งแกร่งระหว่างผลผลิตผลไม้และผลไม้รวมน้ำหนักต่อต้น(r = 0.89) ผลที่ได้จากการวิเคราะห์การถดถอยแบบขั้นตอนวิธีสำหรับผลไม้ผลผลิตแตงกวาชี้ให้เห็นว่าผลไม้แต่ละสามารถปรับน้ำหนัก 50.9% ของผลไม้รูปแบบผลตอบแทน จากการศึกษานี้โดยใช้ปุ๋ยชีวภาพได้เพิ่มผลผลิตและองค์ประกอบผลผลิตของแตงกวาอย่างมีนัยสำคัญ. คำสำคัญ: Bio-ปุ๋ยปุ๋ยเคมีเปรียบเทียบหมายถึงความสัมพันธ์, แตงกวา, การวิเคราะห์การถดถอยบทนำแตงกวา(Cucumis sativus) เป็นพืชที่ปลูกกันอย่างแพร่หลายในมะระครอบครัว Cucurbitaceae เป็นพืชเกษตรที่เป็นได้เรียกร้องทุกรอบปี(Peyvast 2009). แตงกวา (Cucumis sativus L. ) เป็นหนึ่งในสิ่งที่สำคัญที่สุดพืชผักในถานและอิรักก็เป็นพืชฤดูร้อนที่มีการเจริญเติบโตที่จำเป็นเงื่อนไขของ 26-30 องศาเซลเซียสและความอุดมสมบูรณ์ของแสงแดดได้รับการเพาะปลูกกันทั่วไปในอิรักในช่วงฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วงเช่นเดียวกับในอุโมงค์ต่ำและพลาสติกและเรือนกระจก(Matlob et al., 1989) ในศตวรรษที่ผ่านมาปุ๋ยเคมีที่ใช้ในการเกษตร เกษตรกรมีความสุขในการได้รับผลตอบแทนที่เพิ่มขึ้นในภาคเกษตรในการเริ่มต้น Biofertilizers เป็นประชากรขนาดใหญ่ของที่เฉพาะเจาะจงหรือกลุ่มของจุลินทรีย์ที่เป็นประโยชน์สำหรับการเสริมสร้างประสิทธิภาพการผลิตของดิน ในทศวรรษที่ผ่านมาการใช้สารเคมีปุ๋ยได้รับการปฏิบัติร่วมกันในขณะที่ปุ๋ยชีวภาพถูกทอดทิ้งแต่ในปัจจุบันด้วยเหตุผลของความผิดปกติของการประยุกต์ใช้ปุ๋ยเคมีและสารอันตรายของพวกเขามีผลกระทบต่อสุขภาพของมนุษย์และดินมากเน้นจะถูกwww.ansinet.com 129 | เล่มที่ 18 | ฉบับที่ 3 | 2015 | ปาก เจ Biol . วิทย์, 18 (3): 129-134 2015 ชำระเงินและสิ่งมีชีวิตที่จะให้ความต้องการทางโภชนาการของพืช(Astarai และ Kochaki, 1996) จำนวนมากเน้นการจ่ายเงินเพื่อ biofertilizers และมันได้กลายเป็นหนึ่งในทางเลือกกับการประยุกต์ใช้สารเคมีสำหรับความต้องการของการใช้ปุ๋ย พวกเขาใช้ในการเกษตรในการตั้งค่าปุ๋ยเคมีมีผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจและระบบนิเวศโดยการปรับปรุงสุขภาพของดินและความอุดมสมบูรณ์ ไนโตรเจนเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการสังเคราะห์เซลล์ของเอนไซม์โปรตีนคลอโรฟิลดีเอ็นเอและ RNA และดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีสำหรับการเจริญเติบโตของพืชและการผลิตอาหารและอาหารสัตว์ ไม่เพียงพออุปทานของที่มีอยู่ยังไม่มีผลบ่อยในพืชที่มีการเจริญเติบโตช้าระดับโปรตีนหดหู่ผลผลิตที่ดีของต่ำที่มีคุณภาพและการใช้น้ำที่ไม่มีประสิทธิภาพ(Hayat et al., 2010) เมื่อใช้ปุ๋ยเคมีเป็นครั้งแรกลงในการเกษตรเขตส่วนใหญ่ของปัญหาที่ต้องเผชิญกับเกษตรกรที่จะเพิ่มผลผลิตของสวนของพวกเขาได้รับการแก้ไข อย่างไรก็ตามสารเคมีปุ๋ยช้าเริ่มแสดงผลข้างเคียงของพวกเขาในมนุษย์และสิ่งแวดล้อม(เรีย 2009) ปุ๋ยชีวภาพจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดที่จะมาแทนที่การใช้ปุ๋ยเคมี พวกเขาเป็นผู้เตรียมการให้บริการตามที่มีส่วนใหญ่เป็นสายพันธุ์ที่มีประสิทธิภาพของจุลินทรีย์ในจำนวนที่เพียงพอซึ่งจะมีประโยชน์สำหรับการตรึงไนโตรเจน ปุ๋ยชีวภาพมีข้อดีหลายประการมากกว่าปุ๋ยเคมีที่พวกเขาจะไม่ก่อให้เกิดมลพิษในราคาแพงใช้ประโยชน์จากทรัพยากรทดแทน นอกจากนี้ความสามารถในการใช้พลังงานแสงอาทิตย์สามารถใช้ได้ฟรีนอกจากนี้ยังมีการใช้ไนโตรเจนในชั้นบรรยากาศและน้ำ ในบรรดา biofertilizers สายพันธุ์ Azotobacter เล่นบทบาทสำคัญในการควบคุมบรรยากาศไนโตรเจนผ่านการตรึงในราก พวกเขาได้รับการแสดงเพื่อปรับปรุงสภาพความอุดมสมบูรณ์ของดิน (Mahato et al., 2009) ตามที่ปรากฏจากผลที่ได้ว่าปุ๋ยชีวภาพในพารามิเตอร์ทั้งหมดได้สูงกว่านี้ชี้ให้เห็นว่าการใช้ปุ๋ยชีวภาพช่วยการเจริญเติบโตและได้รับการสามารถที่จะให้โรงงานที่มีไนโตรเจนซึ่งเป็นหนึ่งในสารอาหารที่จำเป็นที่สุดสำหรับพืชเจริญเติบโต แต่การขาดสารอาหารอื่น ๆ เช่นโพแทสเซียมและฟอสฟอรัสทำให้การเจริญเติบโตที่น้อยกว่าของการเจริญเติบโตของพืชกับปุ๋ยเคมี(Khan et al., 2009) เคมีปุ๋ยมีผลกระทบด้านลบหลายด้านสิ่งแวดล้อมและการเกษตรแบบยั่งยืน ดังนั้น biofertilizers จะแนะนำในเงื่อนไขเหล่านี้และการเจริญเติบโตกระตุ้นให้แบคทีเรียที่ถูกนำมาใช้แทนสารเคมีปุ๋ย(Wu et al., 2005) การเจริญเติบโตของการส่งเสริมแบคทีเรียชักนำเพิ่มผลผลิตของพืชเป็นโคลนในรากพืชและพวกเขารวมAzotobacter (Gholami et al, 2009). Azospirillum และ Pseudomonas (ซาฮีร์ et al, 2004;. ราน et al, 2006;.. Banerjee et al, 2006) . Biofertilizers จะกลายเป็นที่นิยมมากขึ้นในหลายประเทศและสำหรับพืชจำนวนมาก พวกเขาจะถูกกำหนดให้เป็นผลิตภัณฑ์ที่มีการใช้งานหรือสายพันธุ์ที่แฝงของจุลินทรีย์ในดินทั้งแบคทีเรียคนเดียวหรือร่วมกับสาหร่ายหรือเชื้อราที่เพิ่มพืชที่ว่างและการดูดซึมของสารอาหารแร่(Vessey, 2003). ปุ๋ยชีวภาพเป็นผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติการดำเนินการที่อยู่อาศัยจุลินทรีย์ที่ได้มาจากรากหรือดินที่ปลูก ดังนั้นพวกเขาไม่ได้มีผลร้ายใด ๆ ต่อสุขภาพของดินและสิ่งแวดล้อม. นอกจากนี้บทบาทของพวกเขาในการตรึงไนโตรเจนบรรยากาศและฟอสฟอรัสเหล่านี้ยังช่วยในการกระตุ้นการเจริญเติบโตของพืชฮอร์โมนให้ดูดซึมสารอาหารได้ดีขึ้นและเพิ่มความอดทนต่อความแห้งแล้งและความเครียดความชื้น ปริมาณเล็ก ๆ ของปุ๋ยชีวภาพจะเพียงพอที่จะก่อให้เกิดผลเป็นที่น่าพอใจเพราะแต่ละกรัมของผู้ให้บริการของbiofertilizers มีอย่างน้อย10 ล้านเซลล์ที่มีชีวิตของสายพันธุ์เฉพาะ (Anandaraj และDelapierre 2010) ปุ๋ยชีวภาพเป็นสารซึ่งมีจุลินทรีย์ที่อาศัยอยู่ซึ่งเมื่อนำไปใช้กับเมล็ดพืชพื้นผิวหรือดินบริเวณรากอาณานิคมหรือการตกแต่งภายในของอาคารและส่งเสริมการเจริญเติบโตโดยการเพิ่มอุปทานหรือความพร้อมของสารอาหารหลักในพืชอาศัย Biofertilizers เพิ่มสารอาหารที่ผ่านกระบวนการทางธรรมชาติของไนโตรเจนตรึงละลายฟอสฟอรัสและกระตุ้นการเจริญเติบโตของพืชที่ผ่านการสังเคราะห์ของการเจริญเติบโตของการส่งเสริมสาร. Biofertilizers คาดว่าจะสามารถลดการใช้สารเคมีปุ๋ยและยาฆ่าแมลง จุลินทรีย์ใน biofertilizers เรียกคืนดินวงจรสารอาหารธรรมชาติและสร้างดินอินทรีย์เรื่อง Biofertilizers symbiotically สามารถเชื่อมโยงกับพืชราก จุลินทรีย์ที่เกี่ยวข้องสามารถได้อย่างง่ายดายและปลอดภัยแปลงสารอินทรีย์ที่ซับซ้อนสารประกอบที่เรียบง่ายเพื่อให้พืชที่สามารถจะใช้พวกเขา จุลินทรีย์ช่วยเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ของดิน มันจะเก็บที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของดิน มันได้รับการแสดงให้เห็นว่ามันจะเพิ่มผลผลิต 20-30%, เปลี่ยนสารเคมีไนโตรเจนและฟอสฟอรัส 25% นอกจากนี้เพื่อกระตุ้นการเจริญเติบโตของพืช ในที่สุดมันก็จะให้ความคุ้มครองกับภัยแล้งและดินบางพาหะโรค Biofertilizers ในการเปรียบเทียบกับปุ๋ยเคมีมีทางเศรษฐกิจมหาศาลข้อดีและสิ่งแวดล้อม ปุ๋ยชีวภาพได้รับการแสดงที่จะมีความสำคัญเป็นพิเศษตามความเหมาะสมแทนปุ๋ยเคมีผ่านการปรับปรุงของอุดมสมบูรณ์ของดินและการให้ความต้องการทางโภชนาการของพืช(Shahdi Komalah 2010). วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบระดับที่แตกต่างกันของสารเคมีและปุ๋ยชีวภาพต่อการเจริญเติบโตและผลผลิตของแตงกวายังประเมินความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะเชิงปริมาณของแตงกวา หนึ่งในเป้าหมายเพื่อศึกษาลักษณะทางสัณฐานวิทยาลักษณะผลกระทบต่อผลไม้ผลผลิตโดยใช้หลายตัวแปรการวิเคราะห์และการตรวจสอบการปรับปรุงแตงกวาโภชนาการและการปรับปรุงผลผลิตจากสูงสุดผลผลิตผ่านการประยุกต์ใช้biofertilizers ดังนั้นถ้าเป็นไปได้ที่จะสามารถที่จะแนะนำนี้ปุ๋ยแทนเคมีปุ๋ย. วัสดุและวิธีการของตัวละครทางสัณฐานวิทยา: การทดลองได้ดำเนินการในการออกแบบที่สมบูรณ์แบบสุ่มบล็อก(RCBD) กับสี่การจำลองแบบและสี่การรักษา(T1 = ควบคุมT2 = ปุ๋ยชีวภาพ, T3 = เคมีและ T4 = ปุ๋ยชีวภาพ, 1/2 เคมี) ที่เทคนิคการเกษตร Inistitute ของ Bakrajo, Sulaymania อิรักในช่วงปี 2014 วัสดุที่ประกอบด้วยหนึ่งแตงกวาสายพันธุ์sayfe ปุ๋ยชีวภาพใช้เป็นbarwar1 azoto เมล็ดหว่านในฤดูใบไม้ผลิและแตงกวาที่ปลูกในสี่แปลงแถวแต่ละแปลงรวมสองแนวสันเขาและแต่ละคนเป็น2.5 เมตรและมีความยาว 50 ซม. ออกจากกัน ลักษณะทางการเกษตรรวมความสูงของพืชจำนวนของผลไม้ต่อต้นน้ำหนักผลของแต่ละบุคคลต่อต้นผลไม้รวมน้ำหนักต่อต้นขนาดผลไม้และผลผลิตต่อบ้านสีเขียว. www.ansinet.com 130 | เล่มที่ 18 | ฉบับที่ 3 | 2015 | ปาก เจ Biol . วิทย์, 18 (3): 129-134 2015 ข้อมูลที่ถูกบันทึกไว้เมื่อวันที่ 4 ในการแข่งขันของพืชแต่ละแปลงได้รับการคำนวณสำหรับพล็อตทั้งหมด เลือกทางเคมีและกายภาพลักษณะของการทดลองดินถูกนำเสนอในตารางที่1 องค์ประกอบทางเคมีของพืช: โจนส์และเคส (1990) รายงานขั้นตอนการบล็อกการย่อยอาหารโดยใช้ส่วนผสมของ. HNO3 และ HClO4 สำหรับการย่อยอาหารของตัวอย่างพืชวิธีVanadomolybdophosphoric เป็นกรด ที่ใช้ในการตรวจสอบความเข้มข้นในการสกัดP พืช (Kuo, 1996). สำหรับความมุ่งมั่นของไนโตรเจนทั้งหมด Kjeldahl ย่อยอาหารถูกนำมาใช้ Bremner (1996) รายงานการใช้วิธี Kjeldahl สำหรับการกำหนดปริมาณไนโตรเจนทั้งหมดในดิน(หมายเหตุ: วิธีการเดียวกับที่ใช้สำหรับเอ็นในโรงงาน). การวิเคราะห์ข้อมูล: สำหรับตัวละครเชิงปริมาณวิเคราะห์ข้อมูลสถิติอย่างง่ายโดยใช้เปรียบเทียบวิธีการและความสัมพันธ์การวิเคราะห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

B S T R A C T
การศึกษาเปรียบเทียบผลของปุ๋ยเคมีและปุ๋ยชีวภาพคือ
ทำในการเจริญเติบโตและค่าชีวเคมีในพืชแตงกวา ( ต้นแตงกวา ) .
การทดลองนี้ศึกษาในแผนการทดลองแบบสุ่มสมบูรณ์บล็อกการออกแบบ
( RCBD ) มี 4 ซ้ำ . การรักษา ( T1 T2 = = ควบคุมปุ๋ย ชีวภาพ
T3 และ T4 = = เคมีรักษารวมกัน ( ปุ๋ยชีวภาพและ 1 / 2 ( เคมี )
ที่สถาบันวิชาการเกษตรของ bakrajo sulaymania , อิรักในช่วงปี 2014
ปุ๋ยชีวภาพใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ azoto barwar1 และปุ๋ยเคมี คือ
ยูเรีย วัสดุ ได้แก่ พันธุ์หนึ่งของชนิด sayfe แตงกวา ผลลัพธ์
พบว่าไม่มีความแตกต่างกันระหว่างการใช้ปุ๋ยชีวภาพ
และปุ๋ยเคมี เพื่อเพิ่มผลผลิตและผลผลิต ลักษณะองค์ประกอบ การเปรียบเทียบวิธีการทดสอบโดยดันแคน
วิธี ผลการศึกษาพบว่า การรักษาของปุ๋ย
ชีวภาพและปุ๋ยเคมี มี ผล และเพิ่มผลผลิต
ลักษณะการเจริญเติบโตของแตงกวาการวิเคราะห์สหสัมพันธ์พบ
ที่แข็งแกร่งความสัมพันธ์ระหว่างผลผลิต และผลต่อต้น น้ำหนักรวม
( r = 0.89 ) ผลของการวิเคราะห์การถดถอยโดยวิธี stepwise ผลผลผลิตแตงกวา
พบว่าผลไม้แต่ละหนักสามารถปรับ 50.9 % ของผลผลิตผลไม้
ความแปรผัน จากการศึกษาโดยใช้ปุ๋ยชีวภาพเพิ่มผลผลิตและ
องค์ประกอบผลผลิตของแตงกวาอย่างมีนัยสำคัญ
คำสำคัญ : ชีวภาพปุ๋ย , ปุ๋ยเคมี , การเปรียบเทียบค่าเฉลี่ย สหสัมพันธ์ การวิเคราะห์การถดถอยเบื้องต้น
แตงกวา แตงกวา

( ต้นแตงกวาที่ปลูกกันอย่างแพร่หลาย ) เป็นพืชในตระกูล Cucurbitaceae
น้ำเต้าเป็นพืชเกษตรที่
ได้เรียกร้องทั้งหมดรอบปี ( peyvast , 2009 )
แตงกวา ( ต้นแตงกวา L . ) เป็นหนึ่งในที่สำคัญที่สุด
พืชผักในเคอร์ดิสถานและอิรัก มันเป็นฤดูกาลอบอุ่น
บังคับเงื่อนไข 30 ° C และเติบโตมากมาย
แสงแดดได้รับมักปลูกในอิรักในระหว่าง
ฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วงเช่นเดียวกับในอุโมงค์ต่ำและพลาสติก
เรือนกระจก ( matlob et al . , 1989 ) ในศตวรรษที่ผ่านมา
ปุ๋ยเคมีที่ใช้ในการเกษตร เกษตรกร
ความสุขของการเพิ่มผลผลิตในการเกษตรใน
เริ่มต้น ปุ๋ยชีวภาพเป็นประชากรขนาดใหญ่ของที่เฉพาะเจาะจงหรือกลุ่มของจุลินทรีย์ที่เป็นประโยชน์

เพื่อเพิ่มผลิตภาพของดิน ในทศวรรษที่ผ่านมาการใช้ปุ๋ยเคมี
ได้รับการปฏิบัติทั่วไป ส่วนไบโอถูกละเลย แต่ปัจจุบันปุ๋ย

ด้วยเหตุผลที่ผิดปกติการใช้ปุ๋ยเคมี และทำให้ผลในมนุษย์ดินและสุขภาพมากเน้นถูก
www.ansinet.com 129 | เล่ม 18 | ฉบับที่ 3 | 2015 |
ปาก . เจ วท บ วท . Sci . 18 ( 3 ) : 129-134 2015
จ่ายและสิ่งมีชีวิตเพื่อให้ความต้องการธาตุอาหารของพืช
( astarai และ kochaki , 1996 ) กเน้นการจ่าย
ให้ปุ๋ยชีวภาพ และมันได้กลายเป็นหนึ่งในทางเลือก