AbstractOBJECTIVE:To compare utilit

Abstract
OBJECTIVE:
To compare utility of employee well-being to health risk assessment (HRA) as predictors of productivity change.
METHODS:
Panel data from 2189 employees who completed surveys 2 years apart were used in hierarchical models comparing the influence of well-being and health risk on longitudinal changes in presenteeism and job performance. Absenteeism change was evaluated in a nonexempt subsample.
RESULTS:
Change in well-being was the most significant independent predictor of productivity change across all three measures. Comparing hierarchical models, well-being models performed significantly better than HRA models. The HRA added no incremental explanatory power over well-being in combined models. Alone, nonphysical health well-being components outperformed the HRA for all productivity measures.
CONCLUSIONS:
Well-being offers a more comprehensive measure of factors that influence productivity and can be considered preferential to HRA in understanding and addressing suboptimal productivity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อวัตถุประสงค์:เปรียบเทียบประโยชน์ของพนักงาน เป็นอยู่สุขภาพความเสี่ยงการประเมินผล (HRA) ทำนายการเปลี่ยนแปลงผลผลิตวิธีการ:แผงข้อมูลจาก 2189 พนักงานที่กรอกแบบสำรวจ 2 ปีออกจากกันถูกใช้ในลำดับชั้นรุ่นเปรียบเทียบอิทธิพลของความเสี่ยงที่เป็นอยู่และสุขภาพในระยะยาวการเปลี่ยนแปลงในประสิทธิภาพการทำงาน presenteeism และงาน เปลี่ยนแปลงขาดรับการประเมินในการ subsample nonexemptผลลัพธ์:เปลี่ยนแปลงในความเป็นเป็น predictor อิสระสำคัญที่สุดของการเปลี่ยนแปลงผลผลิตทั่วทั้งหมดสามมาตรการ เปรียบเทียบแบบจำลองแบบลำดับชั้น รุ่นเป็นอยู่ดำเนินการอย่างมีนัยสำคัญดีกว่า HRA รุ่น HRA ที่เพิ่มไม่มีอำนาจอธิบายเพิ่มมากกว่าเป็นอยู่ในรูปแบบรวม ส่วนประกอบเป็นอยู่คนเดียว ตั้งข้อสังเกตสุขภาพกรรมการ HRA สำหรับมาตรการเพิ่มผลผลิตทั้งหมดสรุป:สุขภาพมีการวัดที่ครอบคลุมมากขึ้นของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อผลผลิต และถือได้ว่าสิทธิพิเศษให้ HRA ทำความเข้าใจ และจัดการกับสภาพผลผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์:
เพื่อเปรียบเทียบประโยชน์ของพนักงานเป็นอยู่ที่ดีในการประเมินความเสี่ยงต่อสุขภาพ (HRA) พยากรณ์ของการเปลี่ยนแปลงการผลิต.
วิธีการ:
แผงข้อมูลจากพนักงาน 2189 ที่เสร็จสิ้นการสำรวจ 2 ปีออกจากกันถูกนำมาใช้ในรูปแบบลำดับชั้นการเปรียบเทียบอิทธิพลของความเป็นอยู่และ ความเสี่ยงด้านสุขภาพในการเปลี่ยนแปลงระยะยาวใน presenteeism และการปฏิบัติงาน การเปลี่ยนแปลงการขาดการประเมินใน subsample nonexempt.
ผลการศึกษา:
การเปลี่ยนแปลงเป็นอยู่ที่ดีเป็นปัจจัยบ่งชี้ที่เป็นอิสระที่สำคัญที่สุดของการเปลี่ยนแปลงการผลิตในทุกสามมาตรการ เปรียบเทียบรูปแบบลำดับชั้นเป็นอยู่ที่ดีรูปแบบการดำเนินการอย่างมีนัยสำคัญที่ดีขึ้นกว่ารุ่น HRA HRA เพิ่มไม่มีอำนาจที่เพิ่มขึ้นมากกว่าการอธิบายความเป็นอยู่ในรูปแบบรวมกัน Alone, สุขภาพ nonphysical ส่วนประกอบเป็นอยู่ที่ดีเฮง HRA มาตรการผลผลิตทั้งหมด.
สรุป
เป็นอยู่ที่ดีมีมาตรการที่ครอบคลุมมากขึ้นของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการผลิตและได้รับการพิจารณาให้สิทธิพิเศษในการ HRA ในการทำความเข้าใจและที่อยู่ผลผลิตด้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อวัตถุประสงค์ :เพื่อเปรียบเทียบประโยชน์ของความเป็นอยู่ที่ดีของพนักงาน เพื่อประเมินความเสี่ยงด้านสุขภาพ ( HRA ) ปัจจัยของการเปลี่ยนแปลงผลผลิตวิธีการ :ข้อมูลแผงจากพนักงานที่เสร็จสิ้นการสำรวจแยก 2189 2 ปีถูกใช้ในรูปแบบลำดับชั้นเปรียบเทียบอิทธิพลของความเป็นอยู่และความเสี่ยงต่อสุขภาพ presenteeism การเปลี่ยนแปลงระยะยาวและการปฏิบัติงาน การเปลี่ยนแปลงจะถูกประเมินใน subsample nonexempt .ผลลัพธ์ :การเปลี่ยนแปลงในความอิสระเป็นตัวสำคัญของผลผลิตเปลี่ยนแปลงทั้งสามมาตรการ การเปรียบเทียบแบบจำลองแบบลำดับชั้น แบบสุขปฏิบัติได้มากกว่ารูปแบบเกม . การต่อเพิ่มไม่เพิ่ม การมีอำนาจเหนือความเป็นอยู่ในรูปแบบรวม เพียงอย่างเดียว ส่วนความเป็นอยู่ในทางสุขภาพ nonphysical มาตรการการผลิตทั้งหมดสรุปเป็นอย่างดี มีมาตรการที่ครอบคลุมมากขึ้นของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อผลผลิตและสามารถพิจารณาให้สิทธิพิเศษกับทางด้านการเพิ่มผลผลิต suboptimal .