The process of forming diazonium co

The process of forming diazonium compounds is called "diazotation", "diazoniation", or "diazotization". The reaction was first reported by Peter Griess in 1858, who subsequently discovered several reactions of this new class of compounds. The most important method for the preparation of diazonium salts is treatment of aromatic amines such as aniline with nitrous acid. Usually the nitrous acid is generated in situ (in the same flask) from sodium nitrite and mineral acid. In aqueous solution diazonium salts are unstable at temperatures above +5 °C; the -N+≡N group tends to be lost as N2 (nitrogen gas). One can isolate diazonium compounds as tetrafluoroborate salts, which are stable at room temperature. Often, diazonium compounds are not isolated and once prepared, used immediately in further reactions. This approach is illustrated in the preparation of an arylsulfonyl compound:[2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระบวนการขึ้นรูปสารประกอบ diazonium เรียกว่า "diazotation", "diazoniation" หรือ "diazotization" ปฏิกิริยาแรกที่รายงาน โดยปีเตอร์ Griess ในค.ศ. 1858 ผู้ค้นพบปฏิกิริยาต่าง ๆ ของคลาสของสารนี้ใหม่ในเวลาต่อมา วิธีการสำคัญสำหรับการเตรียมเกลือ diazonium เป็นรักษา amines หอมเช่น aniline กับกรดไนตรัส โดยปกติกรดไนตรัสถูกสร้างในซิ (ในหนาวเหมือนกัน) จากกรดโซเดียมไนไตรต์และแร่ ใน diazonium ละลาย เกลือจะเสถียรที่อุณหภูมิสูงกว่า + 5 ° C -N + ≡N กลุ่มที่มีแนวโน้มสูญหายเป็น N2 (ไนโตรเจนก๊าซ) หนึ่งสามารถแยกสารประกอบ diazonium เป็นเกลือ tetrafluoroborate ซึ่งมีความเสถียรที่อุณหภูมิห้อง มักจะ สารประกอบ diazonium จะไม่แยกต่างหาก และเมื่อเตรียม ใช้ทันทีในปฏิกิริยาต่อไป วิธีการนี้จะแสดงใน arylsulfonyl การผสม: [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระบวนการของการสร้างสารไดอะโซเนียมที่เรียกว่า "diazotation", "diazoniation" หรือ "diazotization" ปฏิกิริยาที่มีการรายงานครั้งแรกโดยปีเตอร์ Griess ในปี 1858 ซึ่งต่อมาได้ค้นพบปฏิกิริยาหลายชั้นใหม่นี้ของสารประกอบ วิธีการที่สำคัญที่สุดสำหรับการเตรียมความพร้อมของเกลือไดอะโซเนียมคือการรักษาของเอมีนที่มีกลิ่นหอมเช่นสวรรค์กับกรดไนตรัส โดยปกติกรดไนตรัสจะถูกสร้างขึ้นในแหล่งกำเนิด (ในขวดเดียวกัน) จากโซเดียมไนไตรท์และกรดแร่ ในสารละลายเกลือไดอะโซเนียมจะไม่แน่นอนที่อุณหภูมิสูงกว่า 5 ° C; กลุ่ม -N + ≡Nมีแนวโน้มที่จะหายไปเป็น N2 (ก๊าซไนโตรเจน) หนึ่งสามารถแยกสารไดอะโซเนียมเป็นเกลือ tetrafluoroborate ซึ่งมีความเสถียรที่อุณหภูมิห้อง บ่อยครั้งที่สารไดอะโซเนียมไม่ได้แยกและเมื่อเตรียมใช้งานได้ทันทีในปฏิกิริยาต่อไป วิธีการนี​​้เป็นตัวอย่างในการเตรียมสาร arylsulfonyl: [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระบวนการของการสร้างสารประกอบไดอะโซเนียม เรียกว่า " diazotation " , " diazoniation " หรือ " ไดอะโซไทเซชัน " ปฏิกิริยาที่ถูกรายงานครั้งแรกโดย ปีเตอร์ griess ใน 1858 ซึ่งต่อมาค้นพบหลายปฏิกิริยาของชั้นเรียนใหม่ของสารประกอบ วิธีที่สำคัญที่สุดสำหรับการเตรียมเกลือไดอะโซเนียมคือการรักษาของเอมีนหอม เช่น อนิลีนกับกรดไนตรัส .โดยปกติแล้วกรดไนตรัสถูกสร้างขึ้นในแหล่งกำเนิด ( ในขวดเดียวกัน ) จากโซเดียมไนไตรท์และกรดแร่ ในสารละลายเกลือไดอะโซเนียมไม่เสถียรที่อุณหภูมิสูงกว่า 5 ° C ; n - N ≡กลุ่มมีแนวโน้มที่จะสูญเสียเป็น N2 ( แก๊สไนโตรเจน ) หนึ่งสามารถแยกสารประกอบเกลือไดอะโซเนียมเป็น tetrafluoroborate ซึ่งมีความเสถียรที่อุณหภูมิห้อง มักจะสารประกอบไดอะโซเนียม ไม่แยก และเตรียมใช้ทันที ในปฏิกิริยาต่อไป วิธีนี้จะแสดงในการเตรียมการของ arylsulfonyl ผสม : [ 2 ]