It is worth noting that the perspec

It is worth noting that the perspective that older adults intentionally reduce their networks (rather than have them reduced for them by loss and bereavement) is not without controversy. But almost certainly, older people attach less significance to the absolute number of social relationships in their networks, and the emphasis on quality over quantity seems to increase linearly with age (Heylen, 2010).
Unfortunately, these smaller networks are naturally more sensitive to losses and strain. In the case of persistent pain, smaller social networks may be less able to provide necessary tangible support. Older adults with persistent pain conditions rely on social support as a coping mecha- nism (K. R. Martin, Schoster, Woodard & Callahan, 2012) and have better outcomes in the context of larger and more satisfying social networks (Ferreira & Sherman, 2006, 2007). Older adults may also have more difficulty in re- placing lost relationships with new ones (Broese van Groe- nou et al. 2013). It is also true that many older adults rely on their same-age spouses and friends for help with activ- ities of daily living. This becomes problematic when those individuals, too, age into health problems or disability. One participant in a focus group study of pain associated with disability in later life summarized this phenomenon well: “Every friend I have lives upstairs, and they haul you up the steps. They’re getting older, and they have their aches and pains and say, ‘My back’s out, I can’t help’” (York- ston, McMullan, Molton, & Jensen, 2010, p. 1702).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นที่น่าสังเกตว่ามุมมองที่ผู้สูงอายุจงใจลดเครือข่ายของตน (แทนที่จะมีพวกเขาลดลงสำหรับพวกเขาจากการสูญเสียและการปลิดชีพ) ไม่ได้โดยไม่มีข้อโต้แย้ง แต่เกือบจะแน่นอนผู้สูงอายุแนบความสำคัญน้อยกว่าจำนวนที่แน่นอนของความสัมพันธ์ทางสังคมในเครือข่ายของพวกเขาและความสำคัญกับคุณภาพมากกว่าปริมาณที่ดูเหมือนว่าจะเพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรงกับอายุ (Heylen 2010).
แต่น่าเสียดายที่เหล่านี้เครือข่ายขนาดเล็กเป็นธรรมชาติที่มีความไวต่อการสูญเสีย และความเครียด ในกรณีที่มีอาการปวดถาวร, เครือข่ายทางสังคมที่มีขนาดเล็กอาจจะไม่สามารถที่จะให้การสนับสนุนที่จำเป็นที่มีตัวตน ผู้สูงอายุที่มีภาวะอาการปวดได้พึ่งพาการสนับสนุนทางสังคมเป็นกลไกรับมือ nism (KR มาร์ติน Schoster, วูดาร์ดและสิทธิชัย, 2012) และมีผลลัพธ์ที่ดีกว่าในบริบทของเครือข่ายทางสังคมที่มีขนาดใหญ่และความพึงพอใจมากขึ้น (Ferreira & เชอร์แมน 2006 2007 ) ผู้สูงอายุนอกจากนี้ยังอาจมีความยากลำบากมากขึ้นในความสัมพันธ์ที่วางหายไปอีกครั้งกับคนใหม่ (รถตู้ Broese Groe- Nou et al. 2013) นอกจากนี้ยังเป็นความจริงที่ว่าผู้สูงอายุจำนวนมากต้องพึ่งพาคู่สมรสเดียวกันอายุและเพื่อนของพวกเขาสำหรับความช่วยเหลือเกี่ยวกับสิ่งอํา activ- ของชีวิตประจำวัน นี้จะกลายเป็นปัญหาเมื่อบุคคลเหล่านั้นด้วยอายุเป็นปัญหาสุขภาพหรือความพิการ หนึ่งในผู้เข้าร่วมในการศึกษากลุ่มของอาการปวดที่เกี่ยวข้องกับคนพิการในชีวิตในภายหลังสรุปปรากฏการณ์นี้กัน: "เพื่อนทุกคนฉันมีชีวิตชั้นบนและพวกเขาลากคุณขึ้นขั้นตอน พวกเขากำลังได้รับเก่าและพวกเขามีอาการปวดเมื่อยของพวกเขาและพูดว่า 'ออกกลับของฉันฉันไม่สามารถช่วย "(York- บทวิจารณ์ Ston, McMullan, Molton และเซ่น 2010 พี. 1702)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นมูลค่า noting ว่ามุมมองที่ผู้ใหญ่ตั้งใจลดเครือข่ายของพวกเขา ( แทนมีพวกเขาลดให้ขาดทุนและเหตุการณ์ ) โดยไม่มีข้อโต้แย้ง แต่เกือบจะแน่นอนคนเก่าแนบความสำคัญน้อยกว่าแน่นอนจำนวนของความสัมพันธ์ทางสังคมในเครือข่ายของพวกเขา และเน้นคุณภาพมากกว่าปริมาณ ดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นตามอายุ ( heylen , 2010 )ขออภัย เครือข่ายขนาดเล็กเหล่านี้มีความเครียดตามธรรมชาติมีความไวต่อการสูญเสียและ ในกรณีของอาการปวดถาวรเครือข่ายทางสังคมที่มีขนาดเล็กอาจจะสามารถให้การสนับสนุนได้น้อยกว่าที่จำเป็น ผู้สูงอายุที่มีภาวะปวดถาวรพึ่งพาการสนับสนุนทางสังคมเป็นกลไกการเผชิญปัญหา - nism ( K . R . มาร์ติน schoster วุเดิร์ด & , สิทธิชัย , 2012 ) และได้ผลที่ดีกว่าในบริบทที่ใหญ่กว่าและพอใจมากขึ้นเครือข่ายทางสังคม ( ร่า & เชอร์แมน , 2006 , 2007 ) ผู้สูงอายุอาจจะมีปัญหามากขึ้นในการ re - วางเสียความสัมพันธ์กับคนใหม่ ( broese รถตู้ groe - Nou et al . 2013 ) มันยังเป็นจริงที่หลาย ผู้สูงอายุพึ่งพาคู่สมรสอายุเดียวกันและเพื่อนของพวกเขาเพื่อช่วย ities แอคทีฟ - ชีวิตประจำวัน . นี้จะกลายเป็นปัญหาเมื่อบุคคลเหล่านั้นด้วย อายุเป็นปัญหาสุขภาพ หรือพิการ หนึ่งในผู้เข้าร่วมในกลุ่มศึกษาของความเจ็บปวดที่เกี่ยวข้องกับความพิการในชีวิตในภายหลังสรุปปรากฏการณ์นี้คือ : " เพื่อนๆ ทุกคน ฉันมีชีวิตอยู่ข้างบน แล้วจะลากคุณขึ้นขั้นตอน พวกเขาแก่ขึ้น และพวกเขาก็มีปวดเมื่อยและปวดและพูดว่า ' ฉันกลับออกมา ฉันไม่สามารถช่วยได้ " ( นิวยอร์ก - สโตน แม็คมัลแลน , มอลตัน & Jensen , 2553 , หน้า 1463 )