About 1153 A.D. (B.E. 1696) Parakra

About 1153 A.D. (B.E. 1696) Parakramabahu the Great (1153-1186 A.D.) became king of Ceylon, known in ancient days as Lanka. A powerful monarch and a great supporter of Theravada Buddhism, Parakramabahu did much to spread and consolidate the Dhamma of the Lord in his island kingdom. He it was who caused (according to some scholars of Southern Buddhism) the Seventh Buddhist Council[3] to be held under the chairmanship of Kassapa Thera, of Dimbulagala in order to revise and strengthen the Doctrine and the Discipline (Dhamma and Vinaya).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประมาณ 1153 Parakramabahu A.D. (พ.ศ. 1696) มหาราช (1153-1186 A.D.) เป็น กษัตริย์ลังกา รู้จักวันโบราณเป็นศรีลังกา พระมหากษัตริย์ที่มีประสิทธิภาพและผู้สนับสนุนที่ดีของพระพุทธศาสนาเถรวาท Parakramabahu ไม่มาก การแพร่กระจายรวมธรรมะของพระเจ้าในพระราชอาณาจักรเกาะ เขาได้ที่เกิดขึ้น (ตามบางนักปราชญ์พุทธศาสนาใต้) เจ็ดพุทธคณะ [3] จะจัดขึ้นภายใต้การเป็นประธานอาเซียนที่คลองตัน Kassapa ของ Dimbulagala เพื่อแก้ไข และเสริมสร้างลัทธิและวินัย (ธรรมและพระวินัยปิฎก)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกี่ยวกับ AD 1153 (พ.ศ. 1696) Parakramabahu มหาราช (1153-1186 AD) กลายเป็นกษัตริย์ของประเทศศรีลังกาเป็นที่รู้จักกันในสมัย​​โบราณเป็นลังกา พระมหากษัตริย์ที่มีประสิทธิภาพและการสนับสนุนที่ดีของพระพุทธศาสนาเถรวาท Parakramabahu ไม่มากในการแพร่กระจายและรวบรวมพระธรรมของพระในราชอาณาจักรเกาะของเขา เขาเป็นผู้ที่ก่อให้เกิด (ตามที่นักวิชาการบางส่วนของภาคใต้ของพุทธศาสนา) พุทธศาสนาเจ็ดสภา [3] ที่จะจัดขึ้นภายใต้การเป็นประธานของบุดดาเถระของ Dimbulagala เพื่อแก้ไขและเสริมสร้างหลักคำสอนและมีระเบียบวินัย (พระธรรมและพระวินัย)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกี่ยวกับ 1010 AD ( พ.ศ. 1412 ) parakramabahu มหาราช ( ค.ศ. 1153-1186 ) เป็นกษัตริย์แห่งศรีลังกา ที่รู้จักกันในสมัยโบราณ เช่น ศรีลังกา พระมหากษัตริย์ที่ทรงพลังและเป็นผู้สนับสนุนที่ดีของพระพุทธศาสนาเถรวาท parakramabahu ไม่มากที่จะแพร่กระจายและรวมธรรมะของพระเจ้าในอาณาจักรเกาะของเขาเขาคือคนเกิด ( ตามบางนักวิชาการพุทธศาสนาภาคใต้ ) สภาชาวพุทธ 7 [ 3 ] ที่จะจัดขึ้นภายใต้การเป็นประธานของ kassapa เถระ , dimbulagala เพื่อปรับปรุงและเสริมสร้างธรรมและวินัย ( พระธรรมวินัย )