finance reforms the decline in part

finance reforms

the decline in party indentification and influrnce is not the only element that has altered the nature of the election campaign. Closely related are the reforms in financing that, although initially affecting only presidential candidates, have had some effect at all levels.
The federal election campaign act of 1974 and the amendment to it in 1976 changed much of the character of presidential campaigning, particularly in the early portion of the electoral cycle. the act provided for voluntary income tax donations, and the u.s. treasury used the money to provide macthing grants to presidential candidates who had rised $5,000 in amount of $250 or less from citizens in at least twenty states. the maximum any individual could give a candidate was $1000 . but the supreme court ruled in 1976 that is ceiling could not prevent individuals or committee from spending unlimited amounts of money in support of a candidate so long as the effort was separate from the candidate's campaign, without many consultion or coordination. suddenly , running for president became a possibility for people who were not wealthy. in fact, inthe three elections that immediately followed passage of act, thirty - six people were seriousenough as presidential contender to have qualified for federal matching funds. to of the thirty-six candidates who qualified, marion g. robertson in1988 and john connally in 1980, refuse to use the fund, thereby freeing thier campaigns from having to impose spending limits during the primary elections. in the 1996 presidential campaign, two republican hopefuls, malcolm s. forbes, jr., and maurice manning taylor, jr., spent thier own money on their campaigns, as did independent candidate h.ross perot. and during the presidential primaries in 2000, cycle. however, the biggest change happened in 2008 cycle when arizona senator john mccain accepted federal fund but the democratic candidate, illinois the entire campaign, breaking fundraising records with $750 million.
not only has the finance law resulted in generating more participation, but it has also forced presidential hopefuls to establish thenselves among small donors in a numberof states. contenders can no longer rely on the treditional who finance favored candidates in the past.
in spite of the limits imposed by legislation, campaigns during the1980s and 1990s becamemore and more expensive. for example, in the 1980 election, candidates for congress spent $228.8 million, which was well over the 1978 amount of $192.2 million; in the 1984 eletion, presidential hopeful spent over $325 million, or double what was spent by those who sought the presidency in 1980; and spending on the total 1984 campaign reache $1.8 billion, a 50 percent increase over that spent for the total campaign in 1980. during the 1990s, cost continued their upward cilmp, so that by 1996 the total spending on all political campaigns exceeded $2.2 billion. in addiction, in the first years of the new millennium, costs continued to skyrocket. for example, by the time the ballots had been counted in november 2001, the 108th mayor of newyork city , michael r. bloomberg, had spent over $73 million of his own money on his campiagn. months before election day, in june 2008, the amount of money raised and spent once again exceeded all previous campaigns. and, in the preparation for the 2010 midterm elections, women candidates, such as south carolina's nikki haley, were able to fund-raise at the level of previous mail gubernatiorial candidates. also, in 2010, four month before the election, republican rob portman, an ohio candidate for the u.s. senate, raised apporximately $10 million. interestingly, howerer, all of the money raised did not intimidate one contender for the senate from south carolina, who not only raised less than other, but also did not even have a job and was on unemployment during the campaign.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เงินปฏิรูป

ลดลง ๒ พรรคและ influrnce ไม่ใช่องค์ประกอบเท่านั้นที่มีการเปลี่ยนแปลงลักษณะของแคมเปญเลือกตั้ง ความสัมพันธ์มีการปฏิรูปในเงินที่ แม้ว่าจะเริ่มส่งผลกระทบต่อผู้สมัครประธานาธิบดีเท่านั้น มีบางผลทุกระดับ
พระราชบัญญัติส่งเสริมการขายเลือกตั้งพ.ศ. 1974 และแก้ไขไปใน 1976 เปลี่ยนมากของประธานาธิบดี campaigning โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนต้นของวงจรการเลือกตั้ง บัญญัติให้การบริจาคภาษีเงินได้สมัครใจ และคลังสหรัฐใช้เงินให้ macthing ให้กับผู้สมัครประธานาธิบดีที่มี rised $5000 ในจำนวน $250 หรือน้อยจากประชาชนในอเมริกาอย่างน้อยยี่สิบ สูงสุดที่บุคคลใด ๆ ไม่ให้ผู้ถูก $1000 แต่ศาลฎีกาพิพากษาในปี 1976 ที่เป็นเพดานอาจไม่ป้องกันไม่ให้บุคคลหรือคณะกรรมการใช้จ่ายไม่จำกัดเงินสนับสนุนผู้เป็นความพยายามแยกต่างหากจากของผู้สมัครส่งเสริมการขาย โดยไม่ต้อง consultion หรือประสานงานจำนวนมาก ทันใดนั้น ใช้สำหรับประธานาธิบดีกลายเป็น ไปได้สำหรับคนที่ไม่รวย ในความเป็นจริง ในการเลือกตั้งสามที่ทันทีตามเนื้อเรื่องของพระราชบัญญัติ สามสิบหกคนได้ seriousenough เป็นคอนเทนเดอร์ประธานาธิบดีจะมีคุณสมบัติสำหรับเงินตรงกลาง ให้ผู้สมัครสามสิบหกที่มีคุณสมบัติ มารี g โรเบิร์ตสัน in1988 และจอห์น connally ใน 1980 ปฏิเสธที่จะใช้กองทุน เพื่อเพิ่มพื้นที่การส่งเสริมการขายโดยกำหนดวงเงินการใช้จ่ายในการเลือกตั้งหลัก ในปี 1996 ประธานาธิบดีแคมเปญ hopefuls พลสอง malcolm s. forbes สวี และมอริธุระเทย์เลอร์ จูเนียร์ ใช้จ่ายเงินของตนเองในการส่งเสริมการขาย ผู้สมัครอิสระไม่ได้เพโรต์ h.ross และระหว่าง primaries ประธานาธิบดีใน 2000 วงจร อย่างไรก็ตาม การเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่ที่สุดเกิดขึ้นในรอบปี 2008 เมื่ออาริโซน่าสวีจอห์นแมคเคนยอมรับกองทุนของรัฐบาลกลางแต่ประชาธิปไตยฟัง อิลลินอยส์แคมเปญทั้งหมด ตัดระเบียนที่ระดมทุนด้วย $750 ล้าน.
ไม่เพียงแต่ มีกฎหมายทางการเงินเป็นผลในการสร้างการมีส่วนร่วมมากขึ้น แต่มันยังบังคับให้ประธานาธิบดี hopefuls สร้าง thenselves ระหว่างผู้บริจาคขนาดเล็กใน numberof อเมริกา ผู้สมัครไม่สามารถใช้บน treditional ที่เงินผู้สมัครที่ชื่นชอบในอดีต
แม้ว่าขีดจำกัดที่กำหนด โดยกฎหมาย ส่งเสริมการขายในระหว่าง the1980s และ becamemore ปี 1990 และราคาแพงมากขึ้น ตัวอย่าง ในการเลือกตั้งปี 1980 สำหรับรัฐสภาใช้ $228.8 ล้าน ซึ่งได้ดีจำนวน 1978 ของ 192.2 ล้านเหรียญ ในปี 1984 eletion มีความหวังประธานาธิบดีใช้กว่า 325 ล้านเหรียญ หรือคู่ที่ถูกใช้ โดยผู้ที่ค้นหาประธานาธิบดีในปี 1980 และค่าใช้จ่ายในการรวมแคมเปญ 1984 reache $1.8 พันล้าน การเพิ่มขึ้น 50 เปอร์เซ็นต์ที่ใช้สำหรับส่งเสริมการขายรวมในปี 1980 มากกว่า ในช่วงปี 1990 ต้นทุนอย่างต่อเนื่องของพวกเขา cilmp ขึ้น เพื่อให้ยอดรวมค่าใช้จ่ายในการส่งเสริมทางการเมืองทั้งหมดเกินกว่า 2.2 พันล้านเหรียญ โดยปี 1996 ในยาเสพติด ในปีแรกของมิลเลนเนียมใหม่ ต้นทุนต่อการ skyrocket ตัวอย่าง ตามเวลาที่มีการนับคะแนนในเดือน 2001 พฤศจิกายน นายกเทศมนตรีของเมืองนิวยอร์ค ไมเคิลอาร์อาร์ซี งานกวางใช้เวลากว่า 73 ล้านดอลลาร์เงินของเขาเองใน campiagn ของเขา เดือนก่อนวันเลือกตั้ง ในเดือน 2008 มิถุนายน จำนวนเงินที่เพิ่มขึ้น และใช้อีกครั้งเกินเสริมก่อนหน้านี้ทั้งหมด และ เตรียมพร้อมสำหรับการเลือกตั้ง 2010 สอบกลาง ผู้สมัครหญิง เช่นเซาท์แคโรไลนานิคกิ haley ถูกต้อง fund-raise ของผู้สมัคร gubernatiorial จดหมายก่อนหน้า ยัง ปี 2553, 4 เดือนก่อนการเลือกตั้ง พลปล้นพอร์ตแมน ผู้รัฐโอไฮโอในวุฒิสภาสหรัฐอเมริกา ยก apporximately $10 ล้าน เป็นเรื่องน่าสนใจ howerer ยกเงินทั้งหมดได้ไม่ข่มขู่คอนเทนเดอร์หนึ่งสำหรับวุฒิสภาจากเซาท์แคโรไลนา ที่ไม่เพียงแต่ยกน้อยกว่าอื่น ๆ แต่ยังยังไม่มีงานอยู่ว่างงานเสริม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปฏิรูปทางการเงินที่ลดลงในตัวประชาชนพรรคและ influrnce ไม่ใช่องค์ประกอบเดียวที่มีการเปลี่ยนแปลงลักษณะของการหาเสียงเลือกตั้ง ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดมีการปฏิรูปในการจัดหาเงินที่ถึงแม้ว่าในตอนแรกที่มีผลต่อเฉพาะผู้สมัครประธานาธิบดีมีผลกระทบในทุกระดับบางส่วนของรัฐบาลกลางดำเนินการหาเสียงเลือกตั้งของปี 1974 และการแก้ไขไปในปี 1976 การเปลี่ยนแปลงมากของตัวละครของการรณรงค์เลือกตั้งประธานาธิบดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน ส่วนต้นของวงจรการเลือกตั้ง การกระทำที่มีให้สำหรับความสมัครใจบริจาคภาษีรายได้และเราคืนเงินที่ใช้ในการให้เงินอุดหนุน macthing ให้ผู้สมัครประธานาธิบดีที่ได้ rised $ 5000 จํานวน 250 $ หรือน้อยกว่าจากประชาชนในเวลาอย่างน้อยยี่สิบรัฐ สูงสุดบุคคลใดสามารถให้ผู้สมัครเป็น $ 1,000 แต่ศาลฎีกาตัดสินในปี 1976 ที่มีเพดานไม่สามารถป้องกันไม่ให้บุคคลหรือคณะกรรมการจากการใช้จ่ายได้ไม่ จำกัด จำนวนเงินในการสนับสนุนของผู้สมัครตราบใดที่ความพยายามที่ถูกแยกออกมาจากการรณรงค์หาเสียงของผู้สมัครโดยไม่ต้อง Consultion หรือการประสานงานหลาย ก็วิ่งประธานกลายเป็นความเป็นไปได้สำหรับคนที่ไม่ได้ร่ำรวย ในความเป็นจริง inthe สามการเลือกตั้งทันทีที่ตามทางของการกระทำ, 36 คน seriousenough เป็นคู่แข่งประธานาธิบดีที่จะมีคุณสมบัติสำหรับเงินที่ตรงกับรัฐบาลกลาง ไปของผู้สมัครสามสิบหกที่มีคุณสมบัติแมเรียนกรัม โรเบิร์ตและจอห์น in1988 CONNALLY ในปี 1980 ปฏิเสธที่จะใช้กองทุนจึงพ้นแคมเปญของพวกเขาจากที่มีการกำหนดข้อ จำกัด การใช้จ่ายในช่วงเลือกตั้ง ในการรณรงค์การเลือกตั้งประธานาธิบดีปี 1996 สอง hopefuls พรรครีพับลิ, มิลล์ส forbes, จูเนียร์. และมอริซแมนนิ่งเทย์เลอร์, จูเนียร์. การใช้จ่ายเงินของพวกเขาเองในแคมเปญของพวกเขาเช่นเดียวกับผู้สมัครอิสระ h.ross Perot และในระหว่างการสรรหาประธานาธิบดีในปี 2000 รอบ แต่การเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เกิดขึ้นในปี 2008 รอบแอริโซนาเมื่อวุฒิสมาชิกจอห์นแม็คเคนได้รับการยอมรับกองทุนของรัฐบาลกลาง แต่ผู้สมัครประชาธิปไตยอิลลินอยส์ทั้งแคมเปญทำลายสถิติระดมทุนที่มี $ 750,000,000 ไม่เพียง แต่มีเงินทุนกฎหมายมีผลในการสร้างการมีส่วนร่วมมากขึ้น แต่ก็ยังมี บังคับ hopefuls ประธานาธิบดีที่จะสร้าง thenselves ระหว่างผู้บริจาคที่มีขนาดเล็กในรัฐจํานวน ลุ้นไม่สามารถพึ่งพาปลาเผาที่ได้รับการสนับสนุนเงินทุนสำหรับผู้สมัครในอดีตที่ผ่านมาแม้จะมีข้อ จำกัด ที่กำหนดโดยกฎหมายแคมเปญในช่วง the1980s และ 1990 becamemore และมีราคาแพงมากขึ้น ตัวอย่างเช่นในการเลือกตั้งปี 1980 ผู้สมัครสำหรับการประชุมการใช้จ่าย $ 228,800,000 ซึ่งเป็นดีกว่าจำนวนเงินที่ 1978 ของ $ 192,200,000; ในปี 1984 eletion หวังประธานาธิบดีใช้เวลากว่า $ 325,000,000 หรือสิ่งที่คู่ถูกใช้โดยผู้ที่ขอตำแหน่งประธานาธิบดีในปี 1980; และการใช้จ่ายเกี่ยวกับการรวม 1984 แคมเปญมาถึงป 1.8 พันล้านดอลลาร์เพิ่มขึ้นร้อยละ 50 ในช่วงที่การใช้จ่ายสำหรับแคมเปญทั้งหมดในปี 1980 ในช่วงปี 1990 ค่าใช้จ่ายอย่างต่อเนื่อง cilmp ขึ้นของพวกเขาเพื่อที่ว่าโดยปี 1996 การใช้จ่ายทั้งหมดในแคมเปญทางการเมืองเกิน $ 2200000000 ในติดยาเสพติดในปีแรกของสหัสวรรษใหม่ค่าใช้จ่ายอย่างต่อเนื่องเพื่อ skyrocket เช่นตามเวลาที่บัตรลงคะแนนที่ได้รับการนับในเดือนพฤศจิกายนปี 2001 นายกเทศมนตรี 108th ของเมือง newyork, Michael R บลูมเบิร์กได้ใช้เวลากว่า $ 73,000,000 เงินของตัวเองใน campiagn ของเขา เดือนก่อนวันเลือกตั้งในเดือนมิถุนายน 2008, จำนวนเงินที่เพิ่มขึ้นและการใช้จ่ายเกินแคมเปญก่อนหน้านี้ทั้งหมดอีกครั้ง และในการเตรียมตัวสำหรับการเลือกตั้งกลางเทอม 2010 ผู้สมัครผู้หญิงเช่นเซาท์แคโรไลนาของเฮลีย์ nikki ก็สามารถที่จะยกระดับกองทุนในระดับของจดหมายก่อนหน้านี้ผู้สมัคร gubernatiorial นอกจากนี้ในปี 2010 สี่เดือนก่อนการเลือกตั้งพรรครีพับลิพอร์ทแมนปล้น, ผู้สมัครที่โอไฮโอวุฒิสภาสหรัฐยก apporximately $ 10,000,000 ที่น่าสนใจ howerer ทั้งหมดของเงินเพิ่มขึ้นไม่ได้ข่มขู่หนึ่งวีรบุรุษสำหรับวุฒิสภาจากเซาท์แคโรไลนาที่ไม่เพียง แต่เพิ่มขึ้นน้อยกว่าที่อื่น ๆ แต่ยังไม่ได้มีงานทำและการว่างงานที่อยู่ในระหว่างการรณรงค์หาเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปฏิรูปการเงิน

ลดลงถึงพรรคและ influrnce ไม่ได้เป็นเพียงองค์ประกอบที่มีการเปลี่ยนแปลงลักษณะของการรณรงค์การเลือกตั้ง ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดมีการปฏิรูปด้านการเงินนั้น แม้ว่าครั้งแรกที่มีผลต่อเฉพาะผู้สมัครประธานาธิบดี , มีบางผลที่ทุกระดับ
รัฐบาลทำรณรงค์เลือกตั้ง 1974 และแก้ไขมันใน 1976 เปลี่ยนแปลงมากของตัวละครของการรณรงค์เลือกตั้งประธานาธิบดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนต้นของวงจรการเลือกตั้ง พระราชบัญญัติให้สำหรับการบริจาคภาษีเงินได้โดยสมัครใจ และตั๋วเงินคลังสหรัฐใช้เงินเพื่อให้ macthing มอบให้ผู้สมัครประธานาธิบดีที่เพิ่มขึ้น $ 5000 จำนวน $ 250 หรือน้อยกว่าจากประชาชนอย่างน้อยยี่สิบสหรัฐอเมริกา สูงสุดที่บุคคลใดสามารถให้ผู้สมัครคือ $ 1 , 000 แต่ศาลฎีกาวินิจฉัยใน 1976 ที่เพดานไม่สามารถป้องกันบุคคลที่คณะกรรมการ หรือจากการใช้จ่ายไม่จํากัดจํานวนเงินในการสนับสนุนของผู้สมัคร ตราบเท่าที่ความพยายามแยกจากแคมเปญของผู้สมัครโดยไม่ consultion มากหรือประสานงาน ทันใดนั้น ลงสมัครประธานก็เป็นไปได้สำหรับคนที่ไม่ได้ร่ำรวย ในความเป็นจริงในการเลือกตั้งสามทันทีตามทำทางเดินของสามสิบหกคน seriousenough เป็นคู่แข่งของประธานาธิบดีที่จะมีคุณสมบัติสำหรับรัฐบาลกลางการจับคู่เงิน ของผู้สมัครที่เหมาะสม 36 , Marion .จ ์น คอนเนลลี in1988 โรเบิร์ตสันและในพ.ศ. 2523 , ปฏิเสธที่จะใช้กองทุนจึงพ้นจากการใช้จ่ายของแคมเปญที่จะกำหนดขอบเขตในการเลือกตั้งเบื้องต้น ในปี 1996 ประธานาธิบดีแคมเปญสองรีพับลิกัน hopefuls มัลคอล์ม เอส. ฟอร์บ จูเนียร์ และมอริส แมนนิง เทย์เลอร์ จูเนียร์ ใช้เวลาของพวกเขาเองเงินในแคมเปญของตนเช่นเดียวกับผู้สมัครอิสระ h.ross Perot .และใน primaries ประธานาธิบดีในปี 2000 รอบ อย่างไรก็ตาม การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เกิดขึ้นในปี 2008 เมื่อแอริโซนาวุฒิสมาชิก จอห์น แมคเคน รอบรับกองทุนของรัฐบาลกลาง แต่ผู้สมัครประชาธิปไตย , Illinois แคมเปญทั้งหมด แบ่งการบันทึกกับ $ 750 ล้าน
ไม่เพียงแต่มีกฎหมายการเงินบาทในการมีส่วนร่วมมากขึ้นแต่มันยังบังคับ hopefuls ประธานาธิบดีเพื่อสร้าง thenselves ในผู้บริจาคขนาดเล็กในจำนวนของสหรัฐอเมริกา ผู้แข่งขันไม่สามารถพึ่งพา treditional ที่กระทรวงการคลังโดยผู้สมัครในอดีต
ทั้งๆ ที่จำกัดที่กำหนดโดยกฎหมาย การรณรงค์ในช่วงหลังจากปีและปี 1990 becamemore และมีราคาแพงมากขึ้น ตัวอย่างเช่น ในปี 1980 การเลือกตั้ง สำหรับผู้สมัครที่รัฐสภาใช้เวลา $ 228.8 ล้านบาทซึ่งก็ผ่าน 1978 จำนวน $ 192.2 ล้านบาท ใน ปี 1984 eletion ความหวังของประธานาธิบดีใช้เวลากว่า $ 325 ล้านบาท หรือ สองสิ่งที่ถูกใช้โดยผู้ที่ขอตำแหน่งประธานาธิบดีในปี 1980 และใช้ในแคมเปญทั้งหมด 1984 reache $ 1.8 พันล้านบาท เพิ่มขึ้นกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ ที่ใช้สำหรับแคมเปญทั้งหมด ในปี พ.ศ. 2523 . ในช่วงปี 1990 , ต้นทุนต่อ cilmp ขึ้นของพวกเขาเพื่อที่โดย 1996 ยอดใช้จ่ายผ่านบัตรเครดิตในแคมเปญทางการเมืองทั้งหมดเกิน $ 2.2 พันล้าน ในการติด ในช่วงปีแรกของสหัสวรรษใหม่ ต้นทุนต่ออย่างรวดเร็ว ตัวอย่างเช่น เวลาได้นับบัตรลงคะแนนในพฤศจิกายน 2001 , นายกเทศมนตรีของนิวยอร์คซิตี้ อาร์ 108th ไมเคิล บลูมเบิร์ก ได้ใช้เวลากว่า $ 73 ล้านของเงินของตัวเองใน campiagn ของเขา เดือน ก่อนวันเลือกตั้งในเดือนมิถุนายน 2008 , จำนวนเงินที่เพิ่มขึ้นและการใช้จ่ายอีกครั้งเกินแคมเปญก่อนหน้านี้ทั้งหมด และในการเตรียมการสำหรับการเลือกตั้งกลางเทอม 2553 ผู้สมัครหญิงเช่น South Carolina นิกกิเฮลีย์ สามารถลงทุนเพิ่มในระดับก่อนหน้าจดหมาย gubernatiorial ผู้สมัคร นอกจากนี้ ในเวลา สี่เดือน ก่อนการเลือกตั้ง พรรครีพับลิร็อบ พอร์ตแมน , โอไฮโอวุฒิสภาผู้สมัคร ,ยก apporximately $ 10 ล้าน น่าสนใจ howerer ทั้งหมดยกเงินไม่ได้ขู่หนึ่งเข้าชิงวุฒิสภาจาก South Carolina , ที่ไม่เพียง แต่โตน้อยกว่าคนอื่น แต่ยังไม่ได้มีงานทำ และการเจ็บป่วยในช่วงหาเสียง .