The sustainability of a livelihood

The sustainability of a livelihood is assessed according to its ability to cope with and recover from stresses or shocks, maintain or enhance capabilities and assets, and provide livelihood opportunities for succeeding generations (Chambers and Conway, 1992 and Tao and Wall, 2009). Moreover, since livelihoods are not independent but interact and have implications for other livelihood resources and activities, they should ideally contribute net benefits to other livelihoods at the local and global levels and in both the short and long term (Chambers and Conway, 1992). Therefore, both short-term coping mechanisms and long-term adaptive strategies influence people's ability to deal with changing circumstances, maintain their livelihoods and sustain the resource base (Chambers and Conway, 1992, Helmore and Singh, 2001 and Tao and Wall, 2009

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความยั่งยืนของการประเมินตามความสามารถในการรับมือ และกู้คืนจากความเครียดหรือการสั่นสะเทือน รักษา หรือเพิ่มความสามารถและสินทรัพย์ และดำรงชีวิตโอกาสประสบความสำเร็จรุ่น (Chambers และคอน เวย์ 1992 และเต่า และ ผนัง 2009) นอกจากนี้ ตั้งแต่วิถีชีวิตจะไม่อิสระ แต่โต้ตอบ และมีผลกระทบชีวิตทรัพยากรและกิจกรรมอื่น ๆ พวกเขาควรระดับสนับสนุนการผลประโยชน์สุทธิวิถีอื่น ๆ ในระดับประเทศ และระดับโลก และ ในทั้งระยะสั้น และระยะยาวระยะ (Chambers และคอนเวย์ 1992) ดังนั้น กลไกรับมือระยะสั้นและระยะยาวปรับกลยุทธ์อิทธิพลของคนสามารถจัดการกับสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลง รักษาปรับ และรักษาฐานทรัพยากร (Chambers และคอน เวย์ 1992, Helmore และ สิงห์ 2001 และเต่า และ ผนัง 2009

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความยั่งยืนของการดำรงชีวิตที่มีการประเมินตามความสามารถในการรับมือกับและการกู้คืนจากความเครียดหรือแรงกระแทกรักษาหรือเพิ่มความสามารถและสินทรัพย์และให้โอกาสในการทำมาหากินสำหรับคนรุ่นที่ประสบความสำเร็จ (Chambers และคอนเวย์ปี 1992 และเต่าและผนัง 2009) นอกจากนี้เนื่องจากวิถีชีวิตที่ไม่เป็นอิสระ แต่โต้ตอบและมีผลกระทบต่อการดำรงชีวิตของทรัพยากรและกิจกรรมอื่น ๆ ที่พวกเขาควรจะมีส่วนร่วมในผลประโยชน์สุทธิต่อการดำรงชีวิตอื่น ๆ ในระดับท้องถิ่นและระดับโลกและในทั้งในระยะสั้นและระยะยาว (Chambers และคอนเวย์, 1992) ดังนั้นกลไกทั้งในระยะสั้นการเผชิญปัญหาและกลยุทธ์การปรับตัวในระยะยาวมีผลต่อความสามารถของผู้คนที่จะจัดการกับสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงรักษาวิถีชีวิตของพวกเขาและรักษาฐานทรัพยากร (Chambers และคอนเวย์ 1992 Helmore และซิงห์, ปี 2001 และเต่าและผนัง 2009

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความยั่งยืนของอาชีพจะประเมินตามความสามารถในการรับมือ และหายจากความเครียดหรือกระแทก รักษาหรือเพิ่มความสามารถและสินทรัพย์ และมีโอกาสทำมาหากินสำหรับ succeeding รุ่น ( ห้อง คอนเวย์ , 1992 และเตาและผนัง , 2009 ) นอกจากนี้ ตั้งแต่วิถีชีวิต ไม่อิสระ แต่การโต้ตอบและมีผลกระทบต่อทรัพยากร วิถีชีวิตและกิจกรรมอื่น ๆ พวกเขาควรจะส่งผลประโยชน์สุทธิวิถีชีวิตอื่น ๆในระดับท้องถิ่นและระดับโลก ทั้งในระยะสั้นและระยะยาว ( ห้อง คอนเวย์ , 1992 ) ดังนั้น ทั้งระยะสั้น และ ระยะยาว กลยุทธ์ในการปรับตัวต่อกลไกการเผชิญปัญหาของประชาชนในการจัดการกับสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไป รักษาวิถีชีวิตของพวกเขาและรักษาฐานทรัพยากร ( ห้อง คอนเวย์ , 1992 , และ helmore ซิงห์ , 2001 และเตาและผนัง ประจำปี 2552