THE TASMANIAN WOLF
EXTINCT
Was Thylacinus cynocephalus a wolf or a tiger? It was neither. This remarkable animal looked like wolf with tiger stripes on its back and tail, but it was more closely related to kangaroos than to either tigers or wolves. The Tasmanian tiger-wolf was a marsupial; it had a pouch for its young just like a kangaroo.
Marsupials are found almost exclusively in Australia and certain surrounding islands such as Tasmania. They died out in most of the rest of the world. On thing the Tasmanian tiger-wolf does share with its tiger and wolf namesakes is vigorous persecution by human beings. The Tasmanian tiger-wolf is now extinct.
Despite its similar name, the Tasmanian tiger-wolf is not the same creature as the cartoon-famous Tasmanian devil. There really is an animal called the Tasmanian devil, and like the Tasmanian tiger-wolf, it is a carnivorous (meat-eating) marsupial.
Although Tasmanian devil populations were reduced by disease at one time, they have recovered, and there probably are more Tasmanian devils now than there were at the time of European settlement. One possible reason for this is that the Tasmanian devil no longer has to compete for food sources with the extinct Tasmanian tiger-wolf.
The Tasmanian tiger-wolf became extinct on the mainland of Australia long ago because it could not compete for food with an introduced species, the dingo, a kind of wild dog. Tasmanian tiger-wolves continued to thrive on the dingo-free island of Tasmania off Australia’s south coast until Europeans arrived in the region.
At that time, settlers began clearing the tiger-wolf’s habitat for sheep farming. Habitat destruction reduced the natural prey available to tiger-wolves.
With its natural prey base reduced, the Tasmanian tiger-wolf began to kill domestic sheep for food, much to the dismay of the local farmers. The farmers mounted a campaign to destroy the carnivores who were preying on their livestock. In the mid-1800′s, landowners paid a bounty for killing Tasmanian tiger-wolves, and the government introduced an even larger bounty in 1888.
The programs were quite successful and the Tasmanian tiger-wolf was poisoned, shot, snared, hunted with dogs, trapped, and otherwise exterminated through the early 1900s.
An unknown disease decimated the remaining population in 1910. By 1933 it was believed that the species had become extinct in the wild. In 1936, the last known Tasmanian tiger-wolf died in captivity.
Although the species was believed extinct, reports of tiger-wolves in the wild continued. The species received protection from the Australian government, and the search to find any remaining tiger-wolves began. Expeditions in the 1930s, 40s and 60s found no Tasmanian tiger-wolves.
However, possible evidence that the species was not extinct surfaced when it was claimed that a young male Tasmanian tiger-wolf had been accidentally killed on the west coast of Tasmania in 1961. Had the Tasmanian tiger-wolves survived in the wild all those years? Was this young male the last of his kind, or were there more survivors?
Five years later, 1.6 million acres in Tasmania were declared a sanctuary for any remaining Tasmanian tiger-wolves. However, whether there were any Tasmanian tiger-wolves to inhabit the sanctuary area remained an open question. The most comprehensive search yet for remaining Tasmanian tiger-wolves was completed in the 1980′s. No tiger-wolves were found.
THE TASMANIAN WOLF
EXTINCT
Was Thylacinus cynocephalus a wolf or a tiger? It was neither. This remarkable animal looked like wolf with tiger stripes on its back and tail, but it was more closely related to kangaroos than to either tigers or wolves. The Tasmanian tiger-wolf was a marsupial; it had a pouch for its young just like a kangaroo.
Marsupials are found almost exclusively in Australia and certain surrounding islands such as Tasmania. They died out in most of the rest of the world. On thing the Tasmanian tiger-wolf does share with its tiger and wolf namesakes is vigorous persecution by human beings. The Tasmanian tiger-wolf is now extinct.
Despite its similar name, the Tasmanian tiger-wolf is not the same creature as the cartoon-famous Tasmanian devil. There really is an animal called the Tasmanian devil, and like the Tasmanian tiger-wolf, it is a carnivorous (meat-eating) marsupial.
Although Tasmanian devil populations were reduced by disease at one time, they have recovered, and there probably are more Tasmanian devils now than there were at the time of European settlement. One possible reason for this is that the Tasmanian devil no longer has to compete for food sources with the extinct Tasmanian tiger-wolf.
The Tasmanian tiger-wolf became extinct on the mainland of Australia long ago because it could not compete for food with an introduced species, the dingo, a kind of wild dog. Tasmanian tiger-wolves continued to thrive on the dingo-free island of Tasmania off Australia’s south coast until Europeans arrived in the region.
At that time, settlers began clearing the tiger-wolf’s habitat for sheep farming. Habitat destruction reduced the natural prey available to tiger-wolves.
With its natural prey base reduced, the Tasmanian tiger-wolf began to kill domestic sheep for food, much to the dismay of the local farmers. The farmers mounted a campaign to destroy the carnivores who were preying on their livestock. In the mid-1800′s, landowners paid a bounty for killing Tasmanian tiger-wolves, and the government introduced an even larger bounty in 1888.
The programs were quite successful and the Tasmanian tiger-wolf was poisoned, shot, snared, hunted with dogs, trapped, and otherwise exterminated through the early 1900s.
An unknown disease decimated the remaining population in 1910. By 1933 it was believed that the species had become extinct in the wild. In 1936, the last known Tasmanian tiger-wolf died in captivity.
Although the species was believed extinct, reports of tiger-wolves in the wild continued. The species received protection from the Australian government, and the search to find any remaining tiger-wolves began. Expeditions in the 1930s, 40s and 60s found no Tasmanian tiger-wolves.
However, possible evidence that the species was not extinct surfaced when it was claimed that a young male Tasmanian tiger-wolf had been accidentally killed on the west coast of Tasmania in 1961. Had the Tasmanian tiger-wolves survived in the wild all those years? Was this young male the last of his kind, or were there more survivors?
Five years later, 1.6 million acres in Tasmania were declared a sanctuary for any remaining Tasmanian tiger-wolves. However, whether there were any Tasmanian tiger-wolves to inhabit the sanctuary area remained an open question. The most comprehensive search yet for remaining Tasmanian tiger-wolves was completed in the 1980′s. No tiger-wolves were found.
การแปล กรุณารอสักครู่..
เดวิลหมาป่า
คือ thylacinus แท้สูญพันธุ์หมาป่าหรือเสือ ? มันก็เหมือนกัน สัตว์ที่น่าทึ่งนี้ดูเหมือนหมาป่าลายเสือบนหลังและหาง แต่มันเกี่ยวข้องกับจิงโจ้ กว่าจะให้เสือหรือหมาป่า เดวิลเสือหมาป่าเป็นมาร์ซูเปียเลีย ; มันมีกระเป๋าของหนุ่มเหมือนจิงโจ้ . .
ห้องจะพบเกือบเฉพาะในออสเตรเลีย และหมู่เกาะโดยรอบ เช่น บางรัฐทัสมาเนีย พวกเขาจะตายออกในส่วนที่เหลือของโลก ในสิ่งที่เดวิลเสือหมาป่าจะแบ่งปันกับเสือและหมาป่ามีแข็งแรงออกมาประหัตประหารโดยมนุษย์ เดวิลเสือเป็นหมาป่าที่ตอนนี้สูญพันธุ์
แม้ชื่อของมันที่คล้ายกันเดวิลเสือ หมาป่า ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่เหมือนกัน เป็นการ์ตูนที่มีชื่อเสียงชาวทัสมาเนียเดวิล มันเป็นสัตว์ที่เรียกว่าปีศาจแทสมาเนีย และชอบเดวิล เสือ หมาป่า มันเป็นสัตว์กินเนื้อ ( กินเนื้อ ) เกี่ยวกับสัตว์ที่มีกระเป๋าหน้าท้อง
ถึงแม้ว่าประชากรแทสเมเนียนเดวิลลดลง โดยโรคที่ครั้งหนึ่งพวกเขาได้กู้คืนและมันอาจจะมากกว่า Eliza ขณะนี้มีมากกว่าในช่วงเวลาของการตั้งถิ่นฐานในยุโรป เหตุผลหนึ่งที่เป็นไปได้คือปีศาจเดวิลไม่ต้องแย่งแหล่งอาหารกับหมาป่าเดวิลเสือสูญพันธุ์
เดวิลเสือหมาป่ากลายเป็นสูญพันธุ์ในแผ่นดินใหญ่ของออสเตรเลียไปนานแล้วเพราะมันไม่สามารถแย่งอาหารกับการแนะนำสายพันธุ์ , ดิงโก ,ชนิดของหมาป่า หมาป่าทัสมาเนียน เสือยังคงเจริญเติบโตบนเกาะแทสมาเนียดิงโกฟรีนอกชายฝั่งทางใต้ของออสเตรเลีย จนกระทั่งชาวยุโรปเข้ามาในภูมิภาค .
ตอนนั้นตั้งถิ่นฐานเริ่มล้างเสือ หมาป่า ที่อยู่อาศัย การเลี้ยงแกะ ลดการทำลายสิ่งแวดล้อมธรรมชาติเหยื่อพร้อม เสือ หมาป่า
กับฐานเหยื่อตามธรรมชาติของมันลดลงเดวิลเสือหมาป่าเริ่มฆ่าแกะอาหารมากเพื่อความกลัวของเกษตรกรในท้องถิ่น เกษตรกรติดแคมเปญเพื่อทำลายสัตว์กินเนื้อที่วนเวียนในปศุสัตว์ของพวกเขา ใน mid-1800 ’ s , เจ้าของที่ดินจ่ายค่าหัวฆ่าเดวิลเสือ หมาป่า และรัฐบาลแนะนำนักล่าขนาดใหญ่แม้ใน 1888
โปรแกรมที่ประสบความสำเร็จมากและเดวิลเสือหมาป่าถูกวางยา , ยิง , ติดอยู่ , ล่ากับสุนัข ติดอยู่ และอย่างอื่นกำจัดผ่านต้นตอก่อน
โรคไม่รู้จักทำลายประชากรที่เหลืออยู่ใน 1910 โดย 1933 เชื่อกันว่าสปีชีส์สูญพันธุ์ในป่า ในปี 1936 , ล่าสุดเดวิลเสือหมาป่าตาย
ในการเป็นเชลยแม้ว่าชนิดที่เชื่อว่าสูญพันธุ์ รายงานของ เสือ หมาป่าในป่าอย่างต่อเนื่อง สายพันธุ์ที่ได้รับการคุ้มครองจากรัฐบาลออสเตรเลีย และค้นหา เสือ หมาป่า ที่เหลือก็เริ่มขึ้น การเดินทางในช่วงทศวรรษที่ 1930 , 40 และ 60 ไม่พบหมาป่าทัสมาเนียเสือ
อย่างไรก็ตามเป็นไปได้หลักฐานชนิดไม่สูญพันธุ์โผล่ขึ้นมาเมื่อมันถูกอ้างว่าเป็นหมาป่าทัสมาเนียน เสือหนุ่มถูกสังหารบนชายฝั่งตะวันตกของรัฐแทสเมเนียในปี 1961 . มีเดวิลเสือหมาป่ารอดในป่าปีเหล่านั้นทั้งหมด ? เป็นผู้ชายคนสุดท้ายของเผ่า หรือ มีเหลือรอด ?
ห้าปีต่อมา 16 ล้านเอเคอร์ในแทสมาเนีย ถูกประกาศเป็นเขตอภัยทานสำหรับส่วนที่เหลือเดวิล เสือ หมาป่า อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะมีหมาป่าทัสมาเนียเสือที่อาศัยอยู่ในพื้นที่เขตรักษาพันธุ์ใด ๆยังคงเป็นคำถามที่เปิดอยู่ ที่ครอบคลุมมากที่สุดค้นหายังเหลือเดวิลเสือหมาป่าแล้วเสร็จในปี 1980 ’ s ไม่ เสือ หมาป่า ที่พบ
การแปล กรุณารอสักครู่..