4. DiscussionThe isolation of E. co

4. Discussion
The isolation of E. coli strains out of 540 examined milk samples revealed 86 strains obtained from different farms with a prevalence of 15.93%. However, the presence of this pathogen in milk proved to be variable in different regions and these variations may be due to geographical location, season, farm size, number of animals on the farm, hygiene status, farm management practices, variation in sampling, variation in types of samples evaluated, and differences in detection methods ( Levine, 1987, Donnenberg and Kaper, 1992, Vallance and Finlay, 2000, De Buyser et al., 2001 and Jelacic et al., 2003).

Serotyping of E. coli isolates yielded from bacteriological examination of milk samples revealed, 26 (4.81%) strains O157: H7, 23 (4.26%) strains O111, 20 (3.70%) strains O113: H21, 10 (1.85%) strains O22: H8 and 7 (1.3%) strains O172: H21. E. coli serovars yielded from bacteriological examination of milk samples were similar to E. coli serovars yielded from fecal samples, indicated that the serotypes causing bovine mastitis were similar to the serotype causing diarrhea or even associated with the fecal samples of apparently healthy calves. Our result confirms the conclusion of Padhye and Doyle (1991), Harmon et al. (1990) and Garber et al. (1999) who mentioned that E. coli serovars that causing bovine mastitis were similar to that of fecal isolates. Meanwhile, 17 (11.33%) strains of E. coli were recovered from raw meat samples, serotyping of the E. coli isolates revealed, 6 (4%) strains O157: H7, 5 (3.33%) strains O111 and 4 (2.67%) strains O174: H2 and only two (1.33%) strains were identified as O22: H8.

Most of these strains belonged to serotypes associated with severe illness in humans, such as O22:H8, O91:H21, O113:H21, O174:H2, and O174:H21 (Alikhani et al., 2006 and Jafari et al., 2009).

Regarding Saudi Arabia, Salji et al. (1984) recorded coliforms as the main contaminants of raw milk. E. coli isolates and serovars E. coli with variable antigenic structure had been reported by Obied and Bagadi (1996) in Saudi camel’s milk. Whereas Al Ghamdi et al. (1999), found 34.7% E. coli isolates resistant to ciprofloxacin in poultry meat.

E. coli serovars recovered by bacteriological examination were tested by multiplex PCR using stx2 F & stx2 R and eaeA F& eaeA R primers. Results observed in Fig. 1 revealed positive amplification of 255 bp fragment of shiga toxin type 2 gene in 58 (67.44%) serotypes of E. coli recovered from milk samples and 16 (94.12%) serotypes of E. coli recovered from meat samples, while intimin gene was detected in 38 (44.186%) serotypes of E. coli recovered from milk samples and in 10 (58.82%) serotypes of E. coli recovered from meat samples and 384 bp fragment of intimin gene from 38 (44.186%) serotypes of E. coli recovered from milk samples and in 10 (58.82%) serotypes of E. coli recovered from meat samples. Most of these strains belonged to serotypes associated with severe illness in humans ( Gannon et al., 1993 and Beutin et al., 2004). Enterohemorrhagic E. coli (EHEC) types O157:H7, and STEC strains from food were positive for the eae gene, which is considered to be a marker gene for EHEC ( Levine, 1987, Donnenberg and Kaper, 1992, Paton and Paton, 1998, Beutin et al., 2004 and Caprioli et al., 2005). The stx1 and stx2 genes were detected in 3% and 6.1%, respectively of E. coli strains isolated from raw milk samples in Saudi Arabia ( Altalhi and Hassan, 2009). In contrast, 58 (67.44%) of the food-borne STEC strains carried stx2 genes, an indicator for potential high virulence of STEC for humans ( Nataro and Kaper, 1998, Caprioli et al., 2005 and Beutin et al., 2007) Most of these strains belonged to serotypes associated with severe illness in humans, such as O22:H8, O91:H21, O113:H21, O174:H2, and O174:H21 ( Beutin et al., 2007).

5. Conclusions
The results of this study revealed the efficiency of combination between serotyping and molecular typing for detection and characterization of E. coli isolates recovered from food of animal origin.

Acknowledgments
This work was funded by the National Plane for Science and Technology Program, Vice Rectorate for Graduate Studies and Scientific Research, King Abdulaziz City for Science and Technology. 12-BIO. 2493-02.

References

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. สนทนาแยกของ E. coli สายพันธุ์จากตัวอย่างนมกล่าวถึง 540 เปิดเผย 86 สายพันธุ์ที่ได้จากฟาร์มอื่น ด้วยชุก 15.93% อย่างไรก็ตาม พิสูจน์ของการศึกษานี้ในนมเป็น ตัวแปรในภูมิภาคต่าง ๆ และรูปแบบเหล่านี้อาจเป็น เพราะที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ ฤดูกาล ฟาร์มขนาด จำนวนของสัตว์ในฟาร์ม สถานะอนามัย วิธีบริหารจัดการฟาร์ม การเปลี่ยนแปลงในการสุ่มตัวอย่าง การเปลี่ยนแปลงในชนิดของตัวอย่างที่ประเมิน และความแตกต่างในวิธีการตรวจสอบ (Levine, 1987, Donnenberg และ Kaper, 1992, Vallance และ Finlay , 2000, Jelacic และ al., 2003 และ de Buyser et al., 2001)Serotyping ของ E. coli ที่แยกได้จากสอบ bacteriological นมอย่างเปิดเผย 26 (4.81%) สายพันธุ์ O157: H7, 23 (4.26%) สายพันธุ์ O111, 20 (3.70%) สายพันธุ์ O113: H21, 10 (1.85%) สายพันธุ์ O22: H8 และ 7 (1.3%) สายพันธุ์ O172: H21 E. coli serovars จาก bacteriological ตรวจตัวอย่างน้ำนมได้เหมือนกับ E. coli serovars จากตัวอย่าง fecal ระบุ serotypes สาเหตุ mastitis วัวได้คล้ายกับ serotype ที่ก่อให้เกิดโรคท้องร่วง หรือแม้แต่เกี่ยวข้องกับตัวอย่าง fecal ของวัวเพื่อสุขภาพเห็นได้ชัด ผลของเรายืนยันข้อสรุปของ Padhye และดอยล์ (1991), Harmon et al. (1990) และ Garber et al. (1999) ที่กล่าวว่า E. coli serovars mastitis วัวนั้นทำได้คล้ายกับที่ของ fecal แยก ในขณะเดียวกัน (11.33%) สายพันธุ์ที่ 17 ของ E. coli ถูกกู้คืนจากตัวอย่างเนื้อดิบ serotyping ของ E. coli ที่แยกได้เปิดเผย 6 (4%) สายพันธุ์ O157: H7, 4 (2.67%) สายพันธุ์ O174 และสายพันธุ์ (3.33%) 5 O111: H2 และสายพันธุ์เพียงสอง (1.33%) ระบุเป็น O22: H8สายพันธุ์เหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นสมาชิก serotypes ที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยที่รุนแรงในมนุษย์ O22:H8, O91:H21, O113:H21, O174:H2 และ O174:H21 (Alikhani และ al., 2006 และพล.ต. et al., 2009)เกี่ยวกับซาอุดีอาระเบีย Salji et al. (1984) บันทึกกำจัดเป็นสารปนเปื้อนหลักของน้ำนมดิบ E. coli ที่แยกได้ และมีรายงาน serovars E. coli ตัวแปรโครงสร้างที่ antigenic Obied และ Bagadi (1996) ในน้ำนมของอูฐที่ซาอุ ในขณะที่อัลฆอมิ et al. (1999), พบ 34.7% E. coli ที่แยกได้ทนต่อ ciprofloxacin ในเนื้อสัตว์ปีกกู้คืน โดยตรวจ bacteriological serovars e. coli ถูกทดสอบ โดย multiplex PCR โดยใช้ stx2 F และ stx2 R eaeA F และไพรเมอร์ eaeA R ผลสังเกตใน Fig. 1 เปิดเผยบวกขยายส่วน bp 255 งะมีสารพิษชนิดยีน 2 58 serotypes (ร้อยละ 67.44) ของ E. coli จากตัวอย่างนมและ 16 serotypes (94.12%) ของ E. coli ที่กู้คืนจากเนื้อตัวอย่าง ในขณะที่ยีน intimin พบ ใน serotypes (44.186%) 38 ของ E. coli จากนมอย่างการกู้คืน และ ใน 10 serotypes (58.82%) ของ E. coli จากตัวอย่างเนื้อสัตว์และส่วน bp 384 ของยีน intimin จาก 38 serotypes (44.186%) ของการกู้คืนการกู้คืน E. coli กู้ตัวอย่างนม และ 10 serotypes (58.82%) ของ E. coli ที่กู้คืนจากตัวอย่างเนื้อสัตว์ สายพันธุ์เหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นสมาชิก serotypes ที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยที่รุนแรงในมนุษย์ (Gannon et al., 1993 และ Beutin et al., 2004) Enterohemorrhagic E. coli (EHEC) ชนิดราคา O157:H7 และ STEC สายพันธุ์จากอาหารมีค่าบวกสำหรับยีน eae ซึ่งถือเป็นยีนเครื่องหมายสำหรับ EHEC (Levine, 1987, Donnenberg และ Kaper, 1992, Paton และ Paton, 1998, Beutin et al., 2004 และ Caprioli et al., 2005) ยีน stx1 และ stx2 พบใน 3% และ 6.1% ตามลำดับของ E. coli สายพันธุ์ที่แยกต่างหากจากตัวอย่างน้ำนมดิบในประเทศซาอุดีอาระเบีย (Altalhi และ Hassan, 2009) ในทางตรงกันข้าม 58 (ร้อยละ 67.44) ของสายพันธุ์อาหารเชื่อว่า STEC ดำเนิน stx2 ยีน ตัวบ่งชี้สำหรับศักยภาพสูง virulence ของ STEC สำหรับมนุษย์ (Nataro และ Kaper, 1998, Caprioli et al., 2005 และ Beutin et al., 2007) สายพันธุ์เหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นสมาชิก serotypes ที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยที่รุนแรงในมนุษย์ O22:H8, O91:H21, O113:H21, O174:H2 และ O174:H21 (Beutin et al , 2007)5. บทสรุปประสิทธิภาพของชุดระหว่าง serotyping เปิดเผยผลการศึกษานี้ และกู้คืนโมเลกุลพิมพ์การตรวจสอบคุณสมบัติของ E. coli ที่แยกได้จากอาหารของสัตว์ตอบงานนี้ได้รับการสนับสนุนเครื่องบินแห่งชาติสำหรับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี Rectorate รองสำหรับบัณฑิตศึกษา และ วิจัยทางวิทยาศาสตร์ คิงอับดุลเมืองวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี 12-ชีวภาพ 2493-02การอ้างอิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.
อภิปรายแยกของเชื้อE. coli สายพันธุ์จาก 540 ตัวอย่างตรวจสอบนมเปิดเผย 86 สายพันธุ์ที่ได้จากฟาร์มที่แตกต่างกับความชุกของ 15.93% โดย แต่การปรากฏตัวของเชื้อโรคในนมนี้พิสูจน์แล้วว่าเป็นตัวแปรในภูมิภาคที่แตกต่างกันและรูปแบบเหล่านี้อาจจะเป็นเพราะที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ฤดูกาลขนาดฟาร์มจำนวนของสัตว์ในฟาร์มสถานะสุขอนามัย, การจัดการฟาร์มการเปลี่ยนแปลงในการสุ่มตัวอย่างการเปลี่ยนแปลง ในรูปแบบของกลุ่มตัวอย่างประเมินผลและความแตกต่างในวิธีการตรวจสอบ (Levine, 1987 Donnenberg และ Kaper 1992 Vallance และฟินเลย์ 2000 De Buyser et al., 2001 และ Jelacic et al., 2003). serotyping ของเชื้อ E. coli สายพันธุ์ ผลจากการตรวจสอบแบคทีเรียตัวอย่างนมเปิดเผย 26 (4.81%) สายพันธุ์ O157: H7 23 (4.26%) สายพันธุ์ O111 20 (3.70%) สายพันธุ์ O113: H21, 10 (1.85%) สายพันธุ์Ø22: H8 และ 7 (1.3 %) สายพันธุ์ O172: H21 E. coli serovars ผลจากการตรวจสอบแบคทีเรียตัวอย่างนมมีความคล้ายคลึงกับอีโคไล serovars ผลจากตัวอย่างอุจจาระชี้ให้เห็นว่าสายพันธุ์ที่ก่อให้เกิดโรคเต้านมอักเสบวัวมีความคล้ายคลึงกันกับที่ก่อให้เกิดโรคอุจจาระร่วง serotype หรือเกี่ยวข้องแม้จะมีตัวอย่างอุจจาระของลูกที่ดีต่อสุขภาพที่เห็นได้ชัด ผลของเรายืนยันข้อสรุปของ Padhye และดอยล์ (1991), ฮาร์ตอัล (1990) และการ์เบอร์, et al (1999) ที่บอกว่าเชื้อ E. coli serovars ที่ก่อให้เกิดโรคเต้านมอักเสบวัวมีความคล้ายคลึงกับที่ของเชื้ออุจจาระ ในขณะที่ 17 (11.33%) สายพันธุ์ของเชื้อ E. coli หายจากตัวอย่างเนื้อดิบ serotyping ของเชื้ออีโคไลเปิดเผย, 6 (4%) สายพันธุ์ O157: H7 5 (3.33%) และสายพันธุ์ O111 4 (2.67% ) สายพันธุ์ O174: H2 และมีเพียงสอง (1.33%) สายพันธุ์ที่ถูกระบุว่าเป็นØ22. H8 ที่สุดของสายพันธุ์เหล่านี้เป็นสายพันธุ์ที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยที่รุนแรงในมนุษย์เช่นØ22: H8, O91: H21, O113: H21, O174: H2 และ O174:. H21 (.. Alikhani et al, 2006 และ Jafari et al, 2009) เกี่ยวกับซาอุดีอาระเบีย Salji et al, (1984) ที่บันทึกโคลิฟอร์มเป็นสารปนเปื้อนหลักของน้ำนมดิบ เชื้อ E. coli สายพันธุ์และ serovars เชื้อ E. coli ที่มีโครงสร้างแอนติเจนตัวแปรได้รับรายงานจาก Obied และ Bagadi (1996) ในนมอูฐของซาอุดีอาระเบีย ในขณะที่อัล Ghamdi et al, (1999) พบว่า 34.7% เชื้อ E. coli สายพันธุ์ที่ทนต่อการเสริมแรงในเนื้อสัตว์ปีก. อี coli serovars กู้คืนโดยการตรวจสอบแบคทีเรียได้รับการทดสอบโดยวิธี PCR multiplex ใช้ Stx2 F & R Stx2 และ eaeA F & R eaeA ไพรเมอร์ ผลการปฏิบัติในรูป 1 เปิดเผยในเชิงบวกของการขยายส่วน 255 bp ชนิดสารพิษ Shiga 2 ยีนใน 58 (67.44%) สายพันธุ์ของเชื้อ E. coli หายจากตัวอย่างนมและ 16 (94.12%) สายพันธุ์ของเชื้อ E. coli หายจากตัวอย่างเนื้อสัตว์ในขณะที่ intimin ยีนที่ตรวจพบ ใน 38 (44.186%) สายพันธุ์ของเชื้อ E. coli หายจากตัวอย่างนมและ 10 (58.82%) สายพันธุ์ของเชื้อ E. coli หายจากตัวอย่างเนื้อสัตว์และ 384 bp ส่วนของยีน intimin จาก 38 (44.186%) สายพันธุ์ของเชื้อ E. coli กู้คืน จากตัวอย่างนมและ 10 (58.82%) สายพันธุ์ของเชื้อ E. coli หายจากตัวอย่างเนื้อสัตว์ ที่สุดของสายพันธุ์เหล่านี้เป็นสายพันธุ์ที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยที่รุนแรงในมนุษย์ (นอน et al., 1993 และ Beutin et al., 2004) enterohemorrhagic เชื้อ E. coli (EHEC) ชนิด O157: H7 และสายพันธุ์ STEC จากอาหารเป็นบวกสำหรับยีน EAE ซึ่งจะถือเป็นยีนเครื่องหมายสำหรับ EHEC (Levine, 1987 Donnenberg และ Kaper 1992 ตันและตัน 1998 , Beutin et al., 2004 และ Caprioli et al., 2005) stx1 และยีน Stx2 ถูกตรวจพบใน 3% และ 6.1% ตามลำดับของเชื้อ E. coli สายพันธุ์ที่แยกได้จากตัวอย่างน้ำนมดิบในซาอุดิอาระเบีย (Altalhi และฮัสซัน 2009) ในทางตรงกันข้าม 58 (67.44%) ของอาหารที่เกิดจากสายพันธุ์ STEC ดำเนินยีน Stx2 ตัวบ่งชี้สำหรับความรุนแรงที่มีศักยภาพสูงของ STEC สำหรับมนุษย์ (Nataro และ Kaper 1998 Caprioli et al., 2005 และ Beutin et al., 2007) ที่สุดของสายพันธุ์เหล่านี้เป็นสายพันธุ์ที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยที่รุนแรงในมนุษย์เช่นØ22: H8, O91: H21, O113: H21, O174: H2 และ O174:. H21 (. Beutin et al, 2007) 5 สรุปผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นประสิทธิภาพของการรวมกันระหว่าง serotyping โมเลกุลและการพิมพ์สำหรับการตรวจสอบและศึกษาคุณสมบัติของเชื้อ E. coli แยกหายจากอาหารที่ได้จากสัตว์. กิตติกรรมประกาศงานนี้ได้รับการสนับสนุนจากเครื่องบินแห่งชาติเพื่อวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีโปรแกรมรอง Rectorate สำหรับ บัณฑิตศึกษาและวิจัยทางวิทยาศาสตร์กษัตริย์อับดุลอาซิเมืองวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี 12 BIO 2493-02. อ้างอิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . การแยกสายพันธุ์ของเชื้อ E . coli
จาก 540 การตรวจสอบนมที่ได้จากฟาร์มตัวอย่าง พบ 86 สายพันธุ์ที่มีความชุกของ 15.93 % อย่างไรก็ตาม การปรากฏตัวของเชื้อโรคนี้ในนมได้ ตัวแปร ในภูมิภาคต่าง ๆและการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้อาจจะเนื่องจากที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ , ฤดู , ขนาดฟาร์ม จำนวนสัตว์ในฟาร์ม , สถานะสุขภาพ , การปฏิบัติการด้านการจัดการฟาร์มการเปลี่ยนแปลงในการสุ่มตัวอย่าง การเปลี่ยนแปลงในรูปแบบของตัวอย่างทดสอบ และความแตกต่างในวิธีการตรวจสอบ ( Levine , 2530 , 2535 และ donnenberg กะเปอร์ และแวลเลิ่นส์ฟินเลย์ , 2000 , buyser et al . , 2001 และ jelacic et al . , 2003 ) .

การสำรวจของ E . coli สายพันธุ์ให้ผลการตรวจพบจากแบคทีเรียของนม 26 ( 4.81 % ) สายพันธุ์เป็นสมาชิก ) 23 ( 4.26 % ) สายพันธุ์ o111 20 ( 370% ) สายพันธุ์ o113 : h21 10 ( 1.85 % ) สายพันธุ์ o22 : h8 และ 7 ( 1.3% ) สายพันธุ์ o172 : h21 . จากการตรวจสอบแบคทีเรีย E . coli โนจากตัวอย่างน้ำนมมีความคล้ายคลึงกับ E . coli โน ) จากตัวอย่างอุจจาระ พบว่าก่อให้เกิดโรคเต้านมอักเสบในวัว ( คล้ายคลึงกับหูทำให้เกิดท้องเสีย หรือแม้แต่เกี่ยวข้องกับตัวอย่างอุจจาระ เห็นได้ชัดว่าสุขภาพน่องผลของเรายืนยันข้อสรุปของ padhye กับดอยล์ ( 1991 ) , ฮาร์มอน et al . ( 1990 ) และการ์เบอร์ et al . ( 1999 ) ที่กล่าวว่า เชื้ออีโคไลที่ก่อโรคเต้านมอักเสบในวัวโนคล้ายคลึงกับที่เติมเชื้อ ในขณะเดียวกัน , 17 ( 11.33 % ) สายพันธุ์ของเชื้อ E . coli ที่พบจากตัวอย่างเนื้อดิบ การสำรวจของ E . coli สายพันธุ์พบ 6 คน ( 4% ) สายพันธุ์เป็นสมาชิก ) 5 ( 3.33% ) สายพันธุ์ o111 4 ( 267% ) สายพันธุ์ o174 : H2 และเพียงสอง ( 1.33% ) สายพันธุ์ที่ถูกระบุว่าเป็น o22 : h8

ส่วนใหญ่ของสายพันธุ์เหล่านี้เป็นของ ( ที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยรุนแรงในมนุษย์ เช่น o22 : h8 o91 h21 o113 : , : , h21 o174 : , H2 และ o174 : h21 ( alikhani et al , . 2549 และ Jafari et al . , 2009 ) .

เกี่ยวกับซาอุดีอาระเบีย salji et al . ( 1984 ) บันทึกปริมาณโคลิฟอร์มเป็นสารปนเปื้อนหลักของน้ำนมดิบ E .