Grain soaking treatment could reduc

Grain soaking treatment could reduce phytates improving mineral and protein bioavailability. To evaluate the effects of soaking process with lactic acid on phytates and nutrient content (Fe, Zn, and proteins) from whole rice grain, a surface response methodology with a 32 factorial experimental design was used. The independent variables were time (24, 36 and 48 h) and temperature (35°, 45° and 55 °C) of soaking.

The results showed that soaking decreased total phosphorus (TP) in the range of 35–92.4 mg/100 g compared to 255 mg/100 g in whole rice. The losses of phytate in the grains were between 87 and 91%, the remnant phytic acid phosphorus in the grains being between 15.1 and 20.9 mg/100 g, and the most effective treatment was soaking at 45 °C for 48 h. The losses of the different nutrients were high in all of the different soaking treatments, reaching 50% for Fe, more than 64% for Zn, and around 45% for proteins. Although protein digestibility and mineral dialyzability were improved, acid soaking of brown rice would not be suggested as a useful process to reduce phytates from whole rice grains, if the production of a staple food is the main objective.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้าวแช่รักษาสามารถลด phytates ปรับปรุงแร่และชีวปริมาณออกฤทธิ์ของโปรตีน เพื่อประเมินผลของการแช่ ด้วยกรด phytates และสารเนื้อหา (Fe, Zn และโปรตีน) ที่กระบวนการจากข้าวทั้งเมล็ด พื้นผิวมีใช้วิธีการตอบสนอง ด้วยการออกแบบทดลองแฟก 32 ตัวแปรอิสระมีเวลา (24, 36 และ 48 h) และอุณหภูมิ (35°, 45° และ 55 ° C) แช่ผลพบว่า การแช่ลดลงฟอสฟอรัสรวม (TP) ในช่วงของ 35-92.4 มิลลิกรัม/100 กรัมเมื่อเทียบกับ 255 มิลลิกรัม/100 กรัมข้าวทั้งหมด การสูญเสียของ phytate ในธัญพืชอยู่ระหว่าง 87 และ 91% สติกรดฟอสฟอรัสไฟเตในธัญพืชระหว่าง 15.1 และ 20.9 มิลลิกรัม/100 กรัม และการรักษาที่มีประสิทธิภาพสูงสุดแช่ที่ 45 ° C สำหรับ 48 h การสูญเสียสารอาหารต่าง ๆ ได้สูงในการรักษาแตกต่างกันแบบ ถึง 50% Fe, Zn มากกว่า 64% และประมาณ 45% โปรตีน แม้ว่าโปรตีน digestibility และแร่ dialyzability ได้ปรับปรุง แช่กรดของข้าวกล้องจะไม่แนะนำเป็นกระบวนการเป็นประโยชน์ลด phytates จากธัญพืชข้าวทั้งหมด ถ้าผลิตอาหารหลักที่เป็นเป้าหมายหลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การรักษาแช่ข้าวสามารถลด phytates ปรับปรุงการดูดซึมแร่ธาตุและโปรตีน เพื่อประเมินผลกระทบของกระบวนการแช่กรดแลคติกใน phytates และปริมาณสารอาหาร (เฟ, สังกะสีและโปรตีน) จากข้าวทั้งวิธีการตอบสนองพื้นผิวที่มีการออกแบบการทดลอง 32 ปัจจัยที่ใช้ ตัวแปรอิสระมีเวลา (24, 36 และ 48 ชั่วโมง) และอุณหภูมิ (35 °, 45 °และ 55 ° C) ของแบบ. ผลการศึกษาพบว่าลดลงแช่ฟอสฟอรัสรวม (TP) ในช่วง 35-92.4 มก. / 100 กรัมเมื่อเทียบกับ 255 มก. / 100 กรัมข้าวทั้งหมด การสูญเสียของไฟเตทในธัญพืชที่อยู่ระหว่าง 87 และ 91%, ฟอสฟอรัสกรดไฟติกที่เหลืออยู่ในธัญพืชอยู่ระหว่าง 15.1 และ 20.9 มิลลิกรัม / 100 กรัมและรักษาที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดคือการแช่ที่ 45 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 48 ชั่วโมง การสูญเสียของสารอาหารที่แตกต่างกันอยู่ในระดับสูงในทุกวิธีการรักษาที่แตกต่างกันแบบถึง 50% เฟมากกว่า 64% สำหรับสังกะสีและประมาณ 45% โปรตีน แม้ว่าการย่อยโปรตีนและแร่ธาตุที่ได้รับการปรับปรุง dialyzability, แช่กรดข้าวกล้องจะไม่ได้รับการแนะนำให้เป็นกระบวนการที่มีประโยชน์ในการลด phytates จากเมล็ดข้าวทั้งหากการผลิตอาหารหลักเป็นวัตถุประสงค์หลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เม็ดแช่รักษาสามารถลดการดูดซึมโปรตีนและแร่ไฟเตตการปรับปรุง . เพื่อศึกษาผลของกระบวนการแช่และกรดแลคติกในไฟเตตสารอาหาร ( Fe , Zn , และโปรตีนจากข้าวทั้งข้าว พื้นผิววิธีการตอบสนองกับ 32 แบบทดลองใช้ ตัวแปรอิสระคือ เวลา ( 24 , 36 และ 48 ชั่วโมง ) และอุณหภูมิ 35 องศา ( ,45 / 55 ° C ) แช่

ผลการศึกษาพบว่า ปริมาณฟอสฟอรัสทั้งหมดเปียก ( TP ) ในช่วง 35 - 2.9% มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม เมื่อเทียบกับ 255 มิลลิกรัม / 100 กรัม ทั้งข้าว ความสูญเสียของไฟเตทในเมล็ดอยู่ระหว่าง 87 และ 91 เปอร์เซ็นต์ ส่วนที่เหลือกรดไฟติกฟอสฟอรัสในธัญพืชและอยู่ระหว่าง ( 27.4 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม และประสิทธิภาพการรักษามากที่สุด คือ แช่ที่ 45 ° C เป็นเวลา 48 ชั่วโมงการสูญเสียของสารอาหารที่แตกต่างกันในระดับมากคือ ทั้งหมดของการรักษาแตกต่างกันไป ถึง 50% และมากกว่า 64 , สังกะสี และ 45% สำหรับโปรตีน แม้ว่าการย่อยโปรตีนและแร่ธาตุ dialyzability ดีขึ้น กรดแช่ข้าวกล้องจะไม่แนะนำให้เป็นกระบวนการที่เป็นประโยชน์เพื่อลดไฟเตทจากเมล็ดข้าวทั้งหมดถ้าผลิตเป็นอาหารหลัก มีวัตถุประสงค์หลัก