Japanese, Chinese, and other cultur

Japanese, Chinese, and other cultural groups in Asia, it is said, often
consider that the goal of a negotiation is not a signed contract, but the creation
of a relationship between the two sides (e.g., see Pye 1982). Although
the written contact describes the relationship, the essence of the deal is the
relationship itself.
As a group, the respondents in this survey were fairly evenly divided on
this question, with 54 percent viewing contract as a negotiating goal and 46
percent indicating that pursuing relationship was the goal. Similarly, while
males had a slight preference for contract (57.3 percent) and females for relationship
(52.5 percent), the difference was not significant, and certainly not
as significant as the literature on gender might lead one to believe.
On the other hand, the survey results revealed significant differences
both among cultures and professions on this question. Thus, with respect to
national cultures, only 26 percent of the Spanish respondents claimed that
their primary goal in a negotiation was a relationship compared to 66 percent
of the Indians. On the other hand, the preference for a relationship was
not as pronounced among the Chinese (54.5 percent) as one might have
expected from the literature, and the Japanese appeared almost evenly
divided on the question as did the Americans. Table 1 summarizes the survey
results on this issue.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ญี่ปุ่น, จีนและกลุ่มทางวัฒนธรรมอื่น ๆ
ในเอเชียได้มีการกล่าวมักจะพิจารณาว่าเป้าหมายของการเจรจาต่อรองไม่ได้เป็นสัญญาลงนามแต่การสร้างความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองฝ่าย (เช่นเห็นพาย 1982) แม้ว่าการติดต่อเขียนอธิบายความสัมพันธ์สาระสำคัญของข้อตกลงเป็นความสัมพันธ์ของตัวเอง. ขณะที่กลุ่มผู้ตอบแบบสอบถามในการสำรวจครั้งนี้ถูกแบ่งออกเป็นธรรมอย่างเท่าเทียมกันในคำถามนี้มีการทำสัญญาการรับชมร้อยละ 54 เป็นเป้าหมายการเจรจาต่อรองและ 46 เปอร์เซ็นต์แสดงให้เห็นว่าการใฝ่หา ความสัมพันธ์ที่เป็นเป้าหมาย ในทำนองเดียวกันในขณะที่เพศชายมีการตั้งค่าเล็กน้อยสำหรับการทำสัญญา (57.3 เปอร์เซ็นต์) และหญิงสำหรับความสัมพันธ์ (ร้อยละ 52.5) ​​ความแตกต่างไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญและไม่แน่นอนเป็นอย่างมีนัยสำคัญเป็นหนังสือที่เกี่ยวกับเพศอาจนำไปสู่หนึ่งที่จะเชื่อว่า. บนมืออื่น ๆ , ผลการสำรวจเผยให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทั้งในหมู่วัฒนธรรมและวิชาชีพกับคำถามนี้ ดังนั้นด้วยความเคารพต่อวัฒนธรรมของชาติเพียงร้อยละ 26 ของผู้ตอบแบบสอบถามสเปนอ้างว่าเป้าหมายหลักของพวกเขาในการเจรจาต่อรองเป็นความสัมพันธ์เทียบกับร้อยละ66 ของชาวอินเดีย ในทางกลับกันการตั้งค่าสำหรับความสัมพันธ์ที่ได้รับไม่เป็นที่เด่นชัดในหมู่ชาวจีน (ร้อยละ 54.5) เป็นหนึ่งอาจจะคาดหวังจากวรรณกรรมและญี่ปุ่นปรากฏเกือบจะเท่าๆ กันแบ่งคำถามเช่นเดียวกับชาวอเมริกัน ตารางที่ 1 สรุปผลการสำรวจผลการเกี่ยวกับเรื่องนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ญี่ปุ่น จีน และกลุ่มวัฒนธรรมอื่น ๆในเอเชียก็พูดบ่อยๆ
พิจารณาว่าเป้าหมายของการเจรจาไม่ได้ลงนามในสัญญา แต่การสร้าง
ของความสัมพันธ์ระหว่างสองด้าน ( เช่น เห็นพาย 1982 ) แม้ว่า
เขียนติดต่ออธิบายถึงความสัมพันธ์ สาระสำคัญของสัญญา

ความสัมพันธ์เอง เป็น กลุ่ม กลุ่มตัวอย่างในการสำรวจครั้งนี้ ค่อนข้างแบ่งเท่าๆกันบน
คำถามนี้มี 54 เปอร์เซ็นต์ ดูสัญญา ตามที่ได้เจรจาและร้อยละ 46 ระบุว่าเป้าหมาย
ติดตามความสัมพันธ์คือเป้าหมาย ในทำนองเดียวกันในขณะที่
ผู้ชายจะมีความชอบเล็กน้อย สัญญา ( ร้อยละ 57.3 ) และเพศหญิงความสัมพันธ์
( 52.5 เปอร์เซ็นต์ ) , ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ และแน่นอน
ตามนัยเป็นวรรณกรรมเพศอาจทำให้คนเชื่อ
บนมืออื่น ๆผลการสำรวจพบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ
ทั้งในหมู่วัฒนธรรมและอาชีพเกี่ยวกับคำถามนี้ ดังนั้น ด้วยความเคารพ

วัฒนธรรมแห่งชาติ เพียง 26 เปอร์เซ็นต์ของผู้ตอบแบบสอบถามชาวสเปนอ้างว่า
ของเป้าหมายหลักในการเจรจาคือความสัมพันธ์เมื่อเทียบกับร้อยละ 66
ของอินเดียนแดง บนมืออื่น ๆ , การตั้งค่าสำหรับความสัมพันธ์
ไม่ได้ออกเสียงในหมู่ชาวจีน ( 545 เปอร์เซ็นต์ ) เป็นหนึ่งอาจมี
คาดหวังจากวรรณกรรม และญี่ปุ่นที่ปรากฏเกือบเท่ากัน
แบ่งคำถามเป็นพวกอเมริกัน table 1 summarizes the survey
results สิบ )