Breastfeeding Interventions for the

Breastfeeding Interventions for the Inpatient Stay the First Hour
If the infant and mother are clinically stable, the infant should be placed skin–to–skin on the mother’s chest and assisted to breastfeed within the first hour of birth.
Rationale: Late preterm infants show better cardiorespiratory stability with early skin–to–skin contact (Moore et al., 2007). A dose–response relationship exists between early skin–to–skin contact and exclusive breastfeeding, with longer contact times resulting in an increased likelihood of breastfeeding exclusivity in the hospital (Bramson et al., 2010). Early skin–to skin contact reduces the risk of hypothermia and lowers the risk of hypoglycemia by decreasing crying (Christensson et al., 1992) and increasing breastfeeding opportunities.

The First Day
The infant should be put to breast frequently:
• Within an hour of birth
• Once every hour for the next 3 to 4 hours
• Every 2–3 hours until 12 hours of age
• At least 8 times or more each 24 hours during the hospital stay

Rationale: This feeding plan is designed for preventing hypoglycemia or for infants in the hypoglycemic range (California Diabetes and Pregnancy Program, 2002).

Positioning
Infants should be positioned in a cross cradle, clutch, or ventral (prone) position to breastfeed, avoiding the cradle hold.

Rationale: Late preterm infants are prone to positional apnea due to airway obstruction, increasing the risk of apnea, bradycardia, and oxygen desaturation in positions that create excessive flexion in the neck and trunk.
They lack postural control in their necks and may have difficulty maintaining stability during feedings. Semi–reclined maternal positioning with the infant placed prone may improve ventilation and stimulate feeding reflexes (Colson et al., 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ผู้ป่วยผู้ป่วยในพัก
ชั่วโมงแรก ถ้าทารกและแม่และมั่นคง ทารกควรอยู่ผิวและให้ผิวบนหน้าอกของทั้งแม่และช่วยให้นมลูกภายในชั่วโมงแรกของการเกิด
เหตุผล : สายทารกเกิดก่อนกำหนดที่แสดงดีกว่าใช้ความมั่นคงกับ–ผิวก่อน–ผิว ( ติดต่อ Moore et al . , 2007 )ยา–การตอบสนอง–ความสัมพันธ์ ระหว่างผิวก่อน–ติดต่อผิวหนังและการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ มีเวลาติดต่ออีกต่อไป ส่งผลให้ขาดโอกาสที่เพิ่มขึ้นของการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ในโรงพยาบาล ( bramson et al . , 2010 ) ต้นผิวและผิวหนังช่วยลดความเสี่ยงของการเกิดและลดความเสี่ยงของภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ โดยลดร้องไห้ ( christensson et al . ,1992 ) และเพิ่มโอกาสในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ วันแรก


เด็ก ควรใส่เต้านมบ่อย :
-
- ภายในหนึ่งชั่วโมงของการเกิดทุกๆ 1 ชั่วโมงเป็นเวลา 3 ถึง 4 ชั่วโมง
- ทุก 2 – 3 ชั่วโมงถึง 12 ชั่วโมงของอายุ
- อย่างน้อย 8 ครั้งหรือมากกว่าใน 24 ชั่วโมง ระหว่างที่พักอยู่ในโรงพยาบาล

เหตุผล :อาหารแผนนี้ถูกออกแบบมาเพื่อป้องกันภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำหรือสำหรับทารกในช่วงภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ ( และโปรแกรมการตั้งครรภ์โรคเบาหวานแคลิฟอร์เนีย 2002 )


ทารกควรอยู่ในตำแหน่งที่ข้ามเปล หนีบ หรือล่าง ( เสี่ยง ) ตำแหน่งที่เลี้ยงลูกด้วยนมตัวเอง หลีกเลี่ยงอู่ถือ

เหตุผล : ทารกเกิดก่อนกำหนดที่มักจะช้า หยุดหายใจ เนื่องจากทางเดินหายใจอุดตันตำแหน่ง ,เพิ่มความเสี่ยงของการหยุดหายใจ หัวใจเต้นช้าผิดปกติ และออกซิเจนปฏิกิริยาการเติมพันธะคู่ในตำแหน่งที่สร้างงอมากเกินไปในคอและลำตัว
ขาดการควบคุมท่าทางในคอของพวกเขา และอาจมีปัญหาในการรักษาเสถียรภาพในช่วง feedings . กึ่ง–มารดากับทารกวางตำแหน่ง reclined เสี่ยงอาจปรับปรุงการระบายอากาศ และกระตุ้นการกินอาหาร reflexes ( โคลสัน et al . , 2008 )