By the time I began attending colle

By the time I began attending college, Aunt had built a house of her own. Although it was not luxurious, it was cosy and decent. For four years, most of my expenses for studying and living were borne by her since my parents were poor farmers with a large family. Aunt was still young, I was in my late teens, and I became closer to her than to my mother. I visited her often, usually on holidays, travelling the long distance between my college and the heart of the town. There were many times I buried my face in her bosom and cried my eyes out. “You can realise its problems only when you are in love,” she said. “Weep to your heart’s content, but don’t be disappointed.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยเวลาเริ่มเรียนมหาวิทยาลัย ป้าได้สร้างบ้านของตนเอง แม้ว่าจะไม่หรูหรา ได้ดี และสะดวกสบาย สี่ปี ค่าใช้จ่ายสำหรับการศึกษา และใช้ชีวิตส่วนใหญ่ถูกพัดพา โดยเธอตั้งแต่พ่อ เกษตรกรยากจนกับครอบครัวใหญ่ ป้าก็ยังเด็ก ผมอยู่ในช่วงวัยรุ่นของฉัน และฉันกลายเป็นใกล้ชิดกับเธอกว่าแม่ของฉัน ผมชมเธอบ่อยครั้ง โดยปกติในวันหยุด เดินทางไกลระหว่างวิทยาลัยของฉันและหัวใจของเมือง มีหลายครั้งที่ฉันฝังใบหน้าของฉันในสายตาของเธอคู่หู และร้องไห้ฉัน ออก เธอกล่าวว่า "คุณสามารถตระหนักถึงปัญหาเป็นเฉพาะเมื่อคุณกำลังมีความรัก "ร้องไปที่เนื้อหาหัวใจของคุณ แต่ไม่ผิดหวัง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อถึงเวลาที่ผมเริ่มเข้าเรียนที่วิทยาลัยป้าได้สร้างบ้านของเธอเอง แม้ว่ามันจะไม่หรูหรามันก็สะดวกสบายและดี สี่ปีส่วนใหญ่ของค่าใช้จ่ายของฉันสำหรับการศึกษาและการใช้ชีวิตที่ถูกพัดพาเธอตั้งแต่พ่อแม่ของฉันเป็นเกษตรกรที่ยากจนที่มีครอบครัวขนาดใหญ่ ป้ายังเด็กผมอยู่ในช่วงวัยรุ่นของฉันและฉันกลายเป็นใกล้ชิดกับเธอมากกว่ากับแม่ของฉัน ผมไปเยี่ยมเธอบ่อยครั้งมักจะเกี่ยวกับวันหยุด, การเดินทางระยะทางไกลระหว่างวิทยาลัยของฉันและหัวใจของเมือง มีหลายครั้งที่ผมฝังใบหน้าของฉันในอกของเธอและร้องไห้ตาของฉันออก "คุณสามารถตระหนักถึงปัญหาเฉพาะเมื่อคุณอยู่ในความรัก" เธอกล่าว "อย่าร้องไห้ไปที่เนื้อหาหัวใจของคุณ แต่ไม่ต้องผิดหวัง."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยเวลาที่ฉันเริ่มเรียนมหาลัย ป้าได้สร้างบ้านของตัวเอง แม้ว่าจะไม่ได้หรูหรา มันอบอุ่น และเหมาะสม สี่ปีส่วนใหญ่ของค่าใช้จ่ายของฉันสำหรับการเรียนรู้และการใช้ชีวิตเป็นผู้รับผิดชอบ โดยเธอตั้งแต่พ่อแม่ชาวนากับครอบครัวใหญ่ คุณน้ายังสาว ผม ในช่วงวัยรุ่นของฉันและฉันได้ใกล้ชิดกับเธอมากกว่าแม่ ฉันไปเยี่ยมเธอบ่อยๆ ปกติในวันหยุด การเดินทางระยะทางยาวระหว่างวิทยาลัยของฉันและหัวใจของเมือง มีหลายครั้งที่ผมฝังใบหน้าของฉันในอ้อมอกของเธอ และร้องไห้ตาของฉันออก " คุณสามารถตระหนักถึงปัญหาของตนเท่านั้น เมื่อคุณมีความรัก , " เธอกล่าว " ร้องไห้ไปที่เนื้อหาหัวใจของคุณ แต่ไม่ต้องผิดหวัง "