. The connection with the market ev

. The connection with the market eventually led to a change of name for the bridge. During the first half of the 15th century, two rows of shops were built along the sides of the bridge. The rents brought an income to the State Treasury, which helped maintain the bridge.
Maintenance was vital for the timber bridge. It was partly burnt in the revolt led by Bajamonte Tiepolo in 1310. In 1444, it collapsed under the weight of a crowd watching a boat parade and it collapsed again in 1524.
The idea of rebuilding the bridge in stone was first proposed in 1503. Several projects were considered over the following decades. In 1551, the authorities requested proposals for the renewal of the Rialto Bridge, among other things. Plans were offered by famous architects, such as Jacopo Sansovino, Palladio and Vignola, but all involved a Classical approach with several arches, which was judged inappropriate to the situation. Michelangelo also was considered as designer of the bridge.
The present stone bridge, a single span designed by Antonio da Ponte, was finally completed in 1591. It is similar to the wooden bridge it succeeded. Two inclined ramps lead up to a central portico. On either side of the portico, the covered ramps carry rows of shops. The engineering of the bridge was considered so audacious that architect Vincenzo Scamozzi predicted future ruin. The bridge has defied its critics to become one of the architectural icons of Venice.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

. การเชื่อมต่อกับตลาดในที่สุดนำไปสู่การเปลี่ยนชื่อสำหรับสะพาน ในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 15 สองแถวร้านค้าถูกสร้างขึ้นตามแนวด้านข้างของสะพาน ค่าเช่าที่นำรายได้การคลังของรัฐ ซึ่งช่วยรักษาสะพาน การบำรุงรักษาเป็นสำคัญสำหรับสะพานไม้ นอกจากนี้มันบางส่วนถูกเผาในการประท้วงที่นำ โดย Bajamonte Tiepolo ใน 1310 ใน 1444 มันยุบภายใต้น้ำหนักของฝูงชนชมขบวนพาเหรดเรือ และได้ยุบอีกครั้งใน 1524ความคิดของการสร้างสะพานหินถูกนำมาเสนอครั้งแรกใน 1503 รับการพิจารณาโครงการหลายทศวรรษต่อมา ขุนนาง หน่วยงานร้องขอข้อเสนอสำหรับการต่ออายุของสะพาน Rialto ในหมู่สิ่งอื่น ๆ แผนบริการ โดยสถาปนิกที่มีชื่อเสียง เช่น Jacopo Sansovino ภัตตาคาร และ Vignola แต่ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องแนวทางคลาสสิคกับโค้งหลาย ซึ่งถูกตัดสินไม่เหมาะสมกับสถานการณ์ Michelangelo ยังถูกถือว่าเป็นผู้ออกแบบสะพานสะพานหินปัจจุบัน ระยะเดียวออกแบบ โดยอันโตนิโอ da Ponte ในที่สุดก็เสร็จสมบูรณ์ใน 1591 มันเป็นคล้ายกับสะพานไม้ที่มันได้สำเร็จ ทางลาดเอียงที่สองนำไปสู่การโก้เซ็นทรัล ในด้านของความโก้ ลาดครอบคลุมพกแถวร้าน วิศวกรรมของสะพานเป็นกล้าหาญที่สถาปนิก Vincenzo Scamozzi ทำนายอนาคตทำลาย สะพานมีกราฟิกของนักวิจารณ์เป็นหนึ่งในไอคอนสถาปัตยกรรมของเวนิส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

. การเชื่อมต่อกับตลาดในที่สุดก็นำไปสู่การเปลี่ยนชื่อสะพาน ในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 15 สองแถวของร้านค้าที่ถูกสร้างขึ้นตามแนวด้านข้างของสะพาน ค่าเช่าที่นำรายได้ไปที่กระทรวงการคลังของรัฐซึ่งจะช่วยรักษาสะพาน.
บำรุงรักษาเป็นสิ่งสำคัญสำหรับสะพานไม้ มันถูกไฟไหม้บางส่วนในการประท้วงที่นำโดย Bajamonte Tiepolo ใน 1310. ใน 1444 ก็ทรุดตัวลงภายใต้น้ำหนักของฝูงชนที่เฝ้าดูขบวนแห่เรือและทรุดตัวลงอีกครั้งใน 1524
ความคิดของการสร้างสะพานในหินที่ได้รับการเสนอครั้งแรกใน 1503 หลายโครงการที่ได้รับการพิจารณาในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาดังต่อไปนี้ ใน 1551 หน่วยงานที่ร้องขอข้อเสนอสำหรับการต่ออายุของสะพาน Rialto ในหมู่สิ่งอื่น ๆ มีแผนนำเสนอโดยสถาปนิกที่มีชื่อเสียงเช่น Jacopo Sansovino, Palladio และ Vignola แต่ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับวิธีการที่คลาสสิกที่มีส่วนโค้งหลายอย่างซึ่งถูกตัดสินที่ไม่เหมาะสมกับสถานการณ์ เกลันเจโลก็ถือว่าเป็นนักออกแบบของสะพาน.
สะพานปัจจุบันหินช่วงเดียวที่ออกแบบโดยอันโตนิโอดา Ponte ก็เสร็จสมบูรณ์ในที่สุด 1591. มันคล้ายกับสะพานไม้มันประสบความสำเร็จ สองทางลาดเอียงนำขึ้นไปสู่ระเบียงกลาง ที่ด้านข้างของระเบียงทั้งทางลาดปกคลุมดำเนินแถวของร้านค้า วิศวกรรมของสะพานได้รับการพิจารณาเพื่อให้กล้าที่สถาปนิก Vincenzo Scamozzi คาดการณ์ทำลายอนาคต สะพานได้ท้าทายนักวิจารณ์ที่จะกลายเป็นหนึ่งในไอคอนสถาปัตยกรรมของเมืองเวนิส