Seal liver is another Inuit delicac

Seal liver is another Inuit delicacy, at times eaten raw right after the
animal was hunted. Very high concentrations of total Hg are found in
seal liver, often much higher than in beluga meat. Total Hg concentrations
in seal liver also greatly increase with the age of the seal, and consequently
a very large variation in total Hg is found between animals of
different ages (2–90 μg/g). Conversely, the proportion of MeHg concentration
over that of total Hg significantly decreases with the age of the
seal (Wagemann et al., 1998; Kwan, personal communication). The
large inorganic Hg fraction found in the liver of older seals is poorly
bioavailable and/or absorbed by the human intestine (Clarkson,
2002; Laird, personal communication). In the present study, average
bioavailable MeHg concentrations in seal liver (25% of total Hg;
Laird, personal communication) were used to estimate MeHg intake
from this particular food (instead of using total Hg as a surrogate of
MeHg, as was done for other country foods). Our results showed
that seal liver is not the predominant contributor to MeHg intake,
and this for all age groups. Even when using total Hg instead of bioavailable
MeHg concentrations, beluga meat remains the predominant
source of Hg in most cases. Seal liver is not the major source of total
Hg intake for childbearing-age women and other study participants,
except for older men, perhaps seal hunters, from the Eastern Hudson
Bay and Ungava Bay, where seal hunting is more common than beluga
hunting. Other country foods most frequently consumed in Nunavik,
including caribou meat, Arctic char (searun spp.), geese, ptarmigan
and wild berries, are fairly low in MeHg and do not significantly
contribute to MeHg intake.
Although country food consumption has declined in the last decades
(Blanchet and Rochette, 2008), Se status is still exceptionally high in
Nunavik (GM = 271 μg/L, range 126–3571 μg/L) in comparison to the
general Canadian population (GM = 204 μg/L, 95% CI 200–208 μg/L)
(Health Canada, 2010b). Almost all country foods in Nunavik are rich
in Se (N0.2 μg/g), particularly those of marine origin such as beluga
mattaaq, which is an exceptional source of Se containing on average
between 2.0 and 8.0 μg/g.
Se status in Nunavik is well above the blood Se levels of 90 μg/L
required for optimal Se-enzymes activity (≈70 μg/L of plasma Se)
(Health Canada, 2010a; Yang and Xia, 1995). A few participants (3.1%)
had blood Se above the No Observable Adverse Effect Level (NOAEL) of
1000 μg/L. This guideline was set by the U.S. Environmental Protection
Agency more than 10 years ago to prevent human Se intoxication
(Poirier, 1994). However, more recent studies suggest that the organic
forms of Se found in food may be less toxic than those found in occupational
settings, nutritional supplements or drinking water (Rayman,
2012). Indeed, no evidence of selenium toxicity was found in the
Brazilian Amazon, a fish-eating population with blood Se status at
times surpassing 1000 μg/L (Lemire et al., 2006; Lemire et al., 2012).
In Northern and Amazonian populations highly exposed to MeHg, high
Se intake may partially offset MeHg-mediated oxidative stress and/or
be required to maintain optimal Se-enzyme levels. Consequently, there
may be less “excess” Se and little or no Se toxicity (Khan and Wang,
2010; Khan and Wang, 2009), although this remains to be confirmed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตราเป็นอื่น Inuit อาหาร บางครั้งกินขวาดิบหลังจากสัตว์ล่าสัตว์หรือค้า ความเข้มข้นสูงมากของ Hg รวมอยู่ในตราตับ มักจะสูงกว่าในเนื้อปลาสเตอร์เจียนขาว รวมความเข้มข้นของ Hgในตรา ตับยังช่วยเพิ่มอายุของตราประทับ และจากนั้นพบการเปลี่ยนแปลงมากใน Hg รวมระหว่างสัตว์ต่างวัย (μg 2 – 90 กรัม) ในทางกลับกัน สัดส่วนของความเข้มข้น MeHgกว่าที่ของ Hg ลดลงอย่างมีนัยสำคัญกับอายุซี (Wagemann et al., 1998 ขวัญ สื่อสาร) ที่ใหญ่อนินทรีย์ Hg เศษพบในตับของสัญลักษณ์เก่าจะไม่ดีbioavailable และ/หรือการดูดซึม โดยลำไส้มนุษย์ (เซีย2002 Laird สื่อสาร) ในการศึกษาปัจจุบัน เฉลี่ยความเข้มข้น MeHg bioavailable ในตับตรา (25% ของ Hg ทั้งหมดLaird สื่อสาร) ใช้ในการประเมินปริมาณ MeHgจากนี้อาหารเฉพาะ (แทนการใช้ Hg ทั้งหมดเป็นตัวแทนของMeHg ที่ทำสำหรับอาหารประเทศอื่น ๆ) แสดงให้เห็นว่าผลของเราตับตราที่ไม่สนับสนุนกันเพื่อบริโภค MeHgและสำหรับทุกวัย แม้ใช้ Hg รวมแทน bioavailableความเข้มข้น MeHg เนื้อปลาสเตอร์เจียนขาวยังคงอยู่ กันที่แหล่งของ Hg ในกรณีส่วนใหญ่ ตับตราไม่ใช่แหล่งที่มาสำคัญของบริโภค Hg สำหรับผู้หญิง childbearing อายุและร่วมศึกษายกเว้นคนเก่า ทีซี นักล่าจากฮัดสันตะวันออกอ่าวและ Ungava เบย์ ทั่วไปกว่าเบลูล่าตราล่าสัตว์ อาหารประเทศอื่น ๆ ที่ใช้บ่อยใน Nunavikรวมถึงเนื้อ caribou ขั้วโลกเหนืออักขระ (searun โอ), ห่าน ptarmiganและป่าครบ มีค่อนข้างน้อยใน MeHg และไม่มากนำไปสู่การบริโภค MeHgแม้ว่าการบริโภคอาหารของประเทศได้ปฏิเสธในทศวรรษ(Blanchet และ Rochette, 2008), สถานะ Se จะยังคงสูงในNunavik (GM = 271 ที่ μg/L ช่วง 126 – 3571 μg/L) เปรียบเทียบการประชากรทั่วไปแคนาดา (GM 204 ที่ μg/L, 95% CI = 200-208 μg/L)(สุขภาพแคนาดา 2010b) อาหารประเทศเกือบทั้งหมดใน Nunavik อุดมไปด้วยใน Se (N0.2 μg/g), อย่างยิ่งของทะเลเช่นปลาสเตอร์เจียนขาวmattaaq ซึ่งเป็นแหล่งยอดเยี่ยมของ Se ประกอบด้วยเฉลี่ยระหว่าง 2.0 และ 8.0 μg/กรัมสถานะของ Se ใน Nunavik เป็นดีเหนือระดับ Se เลือดของ 90 μg Lจำเป็นสำหรับกิจกรรม Se เอนไซม์สูงสุด (≈70 μg/L พลาสมา Se)(สุขภาพแคนาดา 2010a ยางและเซี่ย 1995) ไม่กี่คน (3.1%)มีเลือด Se จาก No Observable ร้ายผลระดับ (NOAEL) ของ1000 μg/L. ผลงานนี้ถูกกำหนด โดยการคุ้มครองสิ่งแวดล้อมสหรัฐอเมริกาหน่วยงาน 10 กว่าปีที่ผ่านมาเพื่อป้องกันไม่ให้มนุษย์ intoxication Se(Poirier, 1994) อย่างไรก็ตาม การศึกษาล่าสุดแนะนำที่ที่อินทรีย์รูปแบบของ Se ที่พบในอาหารอาจเป็นพิษน้อยกว่าที่พบในอาชีพการตั้งค่า เสริมอาหาร หรือน้ำดื่ม (Rayman2012) แน่นอน ไม่มีหลักฐานความเป็นพิษของเกลือได้ค้นพบในการอเมซอนบราซิล ประชากรที่กินปลา มีเลือด Se สถานะที่เวลา surpassing 1000 μg/L (Lemire และ al., 2006 Lemire et al., 2012)ในภาคเหนือและสูงสัมผัสกับ MeHg สูงประชากรแอมะซอนบริโภค Se อาจตรงข้าม MeHg mediated เครียด oxidative บางส่วน และ/หรือจะต้องรักษาระดับ Se เอนไซม์ที่เหมาะสม ดังนั้น มีอาจจะน้อย หรือไม่มี Se ความเป็นพิษ (ขันและวัง และ Se น้อย "ส่วนเกิน"2010 ขันและวัง 2009), ถึงแม้ว่านี้ยังคงอยู่เพื่อยืนยัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตับ Seal เป็นอีกหนึ่งอาหารอันโอชะเอสกิโมในช่วงเวลาที่กินขวาดิบหลังจากที่
สัตว์ที่ถูกล่า ความเข้มข้นสูงมากจากทั้งหมดปรอทที่พบใน
ตับประทับตรามักจะสูงกว่าในเนื้อเบลู รวมความเข้มข้นของปรอท
ในตับและประทับตราสำคัญยังช่วยเพิ่มขึ้นตามอายุของตราประทับและทำให้
การเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่มากในทั้งหมดปรอทพบระหว่างสัตว์ของ
ทุกเพศทุกวัยที่แตกต่างกัน (2-90 ไมโครกรัม / กรัม) ตรงกันข้ามสัดส่วนของความเข้มข้น MeHg
กว่าที่จากทั้งหมดปรอทอย่างมีนัยสำคัญลดลงด้วยอายุ
ประทับตรา (Wagemann et al, 1998;. ขวัญ, การสื่อสารส่วนบุคคล)
ส่วนปรอทอนินทรีขนาดใหญ่ที่พบในตับของแมวน้ำที่มีอายุมากกว่าคือไม่ดีที่
bioavailable และ / หรือดูดซึมโดยลำไส้ของมนุษย์ (Clarkson,
2002; สกอตแลนด์สื่อสารส่วนบุคคล) ในการศึกษาปัจจุบันค่าเฉลี่ย
ความเข้มข้น MeHg bioavailable ในตับประทับตรา (25% จากทั้งหมดปรอท
สกอตแลนด์สื่อสารส่วนบุคคล) ถูกนำมาใช้ในการประเมินปริมาณ MeHg
จากอาหารนี้โดยเฉพาะ (แทนการใช้ปรอททั้งหมดเป็นตัวแทนของ
MeHg ตามที่ได้ทำเพื่อ อาหารที่ประเทศอื่น ๆ ) ผลของเราแสดงให้เห็น
ว่าตับประทับตราไม่ได้มีส่วนร่วมในการบริโภคเด่น MeHg,
และสำหรับทุกกลุ่มอายุ แม้เมื่อใช้ปรอททั้งหมดแทน bioavailable
ความเข้มข้น MeHg เนื้อเบลูยังคงเด่น
แหล่งที่มาของปรอทในกรณีส่วนใหญ่ ตับ Seal ไม่ได้เป็นแหล่งที่สำคัญของการรวม
ปริมาณปรอทสำหรับผู้หญิงคลอดบุตรอายุและผู้เข้าร่วมการศึกษาอื่น ๆ
ยกเว้นสำหรับผู้ชายที่มีอายุมากกว่าอาจจะประทับตราล่าจากภาคตะวันออกของฮัดสัน
เบย์และ Ungava อ่าวที่การล่าสัตว์ประทับตราเป็นเรื่องธรรมดามากกว่าเบลู
ล่าสัตว์ อาหารที่ประเทศอื่น ๆ ส่วนใหญ่ที่บริโภคบ่อยใน Nunavik,
รวมทั้งเนื้อกวางคาริบูอาร์กติกถ่าน (เอสพีพี SeaRun.) ห่านทาร์มิกาน
และผลเบอร์รี่ป่าที่ค่อนข้างต่ำใน MeHg และไม่ได้มีนัยสำคัญ
นำไปสู่การบริโภค MeHg.
แม้ว่าการบริโภคอาหารของประเทศได้ลดลงใน ทศวรรษที่ผ่านมา
(Blanchet และ Rochette 2008) สถานะ Se ยังคงสูงเป็นพิเศษใน
Nunavik (GM = 271 ไมโครกรัม / ลิตรช่วง 126-3,571 ไมโครกรัม / ลิตร) ในการเปรียบเทียบกับ
ประชากรแคนาดาทั่วไป (GM = 204 ไมโครกรัม / ลิตร, 95 % CI 200-208 ไมโครกรัม / ลิตร)
(สาธารณสุขแคนาดา, 2010b) เกือบทุกประเทศในอาหารที่อุดมไปด้วย Nunavik
ใน Se (N0.2 ไมโครกรัม / กรัม) โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่เป็นแหล่งกำเนิดของทะเลเช่นเบลู
mattaaq ซึ่งเป็นแหล่งที่โดดเด่นของ Se ที่มีค่าเฉลี่ย
ระหว่าง 2.0 และ 8.0 ไมโครกรัม / กรัม.
สถานะ Se ใน Nunavik เป็นอย่างดีดังกล่าวข้างต้นในเลือดระดับ Se 90 ไมโครกรัม / ลิตร
ที่จำเป็นสำหรับการที่ดีที่สุดกิจกรรม Se-เอนไซม์ (≈70ไมโครกรัม / ลิตรของพลาสมา Se)
(สาธารณสุขแคนาดา, 2010a; ยางและเซี่ย 1995) ผู้เข้าร่วมไม่กี่ (3.1%)
มีเลือด Se เหนือระดับผลกระทบไม่สังเกต (NOAEL) ของ
1,000 ไมโครกรัม / ลิตร แนวทางนี้ถูกกำหนดโดยคุ้มครองสิ่งแวดล้อมของสหรัฐ
หน่วยงานกว่า 10 ปีที่ผ่านมาเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดความมึนเมาของมนุษย์ Se
(Poirier, 1994) อย่างไรก็ตามการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้แสดงให้เห็นว่าอินทรีย์
รูปแบบของ Se พบในอาหารอาจเป็นพิษน้อยกว่าที่พบในการประกอบอาชีพ
การตั้งค่า, ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารหรือน้ำดื่ม (Rayman,
2012) อันที่จริงหลักฐานของความเป็นพิษซีลีเนียมไม่พบใน
อะเมซอนบราซิลประชากรปลารับประทานพร้อมกับเลือด Se สถานะที่
เหนือกว่าครั้ง 1,000 ไมโครกรัม / L (Lemire, et al, 2006;. Lemire, et al, 2012.).
ในภาคเหนือและอเมซอน ประชากรสัมผัสอย่างมากที่จะ MeHg สูง
Se บริโภคอาจลดทอนบางส่วนความเครียด oxidative MeHg สื่อและ / หรือ
จะต้องรักษาระดับ Se-เอนไซม์ที่เหมาะสม จึงมี
อาจจะน้อย "ส่วนเกิน" Se และน้อยหรือไม่มีพิษ Se (ข่านและวัง,
2010; ข่านและวัง, 2009) แม้ว่านี้ยังคงได้รับการยืนยัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตับ ตราอื่นเอสกิโมความละเอียดอ่อน เวลารับประทานดิบหลังจาก
สัตว์ถูกล่า ความเข้มข้นสูงของปรอททั้งหมดพบใน
ตับแมวน้ำ มักจะสูงกว่าในเบลูก้า เนื้อ
ปรอทรวมในตับแน่น เข้มข้นมากยังเพิ่มขึ้นกับอายุของซีล , และจากนั้น
รูปแบบขนาดใหญ่มากในปรอททั้งหมดพบระหว่างสัตว์
อายุต่างกัน ( 2 ) 90 μ g / g )ในทางกลับกัน มีความเข้มข้นมากกว่าที่ mehg
ปรอทรวมอย่างมีนัยสำคัญลดลงด้วยอายุของ
ซีล ( wagemann et al . , 1998 ; ขวัญ การสื่อสารส่วนตัว )
อนินทรีย์ ปรอท ส่วนใหญ่พบในตับของซีลเก่าไม่ดี
ในและ / หรือดูดซึมโดยลำไส้ของมนุษย์ ( Clarkson
, 2002 ; แลด , การสื่อสารส่วนบุคคล ) ในการศึกษาเฉลี่ย
ใน mehg ความเข้มข้นในตับแมวน้ำ ( 25% ของทั้งหมด HG ;
เจ้าของที่ดินส่วนบุคคล การสื่อสารถูกใช้เพื่อประเมิน mehg ไอดี
จากอาหารนี้โดยเฉพาะ ( แทนการใช้ปรอททั้งหมด รวมถึงตัวแทนของ
mehg ดังที่ทำอาหารสำหรับประเทศอื่น ๆ ) ผลของเราแสดงให้เห็นว่า
ตับตราประทับไม่ใช่ผู้เหนือกว่าใน mehg การบริโภค
และนี้สำหรับทุกกลุ่มอายุแม้ว่าจะใช้ปรอทในรวมแทน
mehg ความเข้มข้นเบลูก้าเนื้อยังคงแหล่งที่มาเด่น
ของปรอท ในกรณีส่วนใหญ่ ตับแมวน้ำไม่ใช่แหล่งสำคัญของปริมาณปรอทรวม
สำหรับบายศรีผู้หญิงและการศึกษาอื่น ๆเข้าร่วม
ยกเว้นผู้ชายอายุมาก บางทีซีลล่า จากตะวันออกอ่าวฮัดสัน
ungava ที่ล่าแมวน้ำบ่อยกว่าการล่าสัตว์เบลูก้า

ประเทศอื่น ๆ อาหารที่ใช้บ่อยที่สุดใน nunavik
รวมทั้งคาริบู , เนื้อ , Arctic char ( searun spp . ) , ห่านและต้นไม้จำพวก Lagopus
เบอร์รี่ มีค่อนข้างน้อย และไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติใน mehg

สนับสนุน mehg บริโภค แม้ว่าการบริโภคอาหารประเทศได้ลดลงในทศวรรษที่ผ่านมา ( และ
blanchet ท์ โรเชสเต้ , 2008 ) เซสถานะยังคงสูงเป็นพิเศษใน
nunavik ( กรัม = 271 μกรัม / ลิตรและช่วงเวลาμ 126 กรัม / ลิตร ) ในการเปรียบเทียบกับประชากรชาวแคนาดาทั่วไป (
) = 204 μ G / L , 95% CI 200 – 208 μ g / L )
( สาธารณสุขแคนาดา 2010b ) เกือบอาหารประเทศทั้งหมดใน nunavik รวย
ใน SE ( n0.2 μ g / g ) โดยเฉพาะผู้ที่มาทางทะเล เช่น เบลูก้า
mattaaq ซึ่งเป็นแหล่งที่ยอดเยี่ยมของเซที่มีค่าเฉลี่ย
ระหว่าง 2.0 และ 8.0 μ g / g .
เซ สถานะใน nunavik คือเหนือระดับเลือดของเซμ 90 กรัม / ลิตร
ต้องเหมาะสม เซเอนไซม์ ( ≈ 70 μกรัม / ลิตรและเซ )
( สาธารณสุขแคนาดา 2010a ; Yang Xia , 1995 ) ไม่เข้าร่วม ( 3.1% )
มีเลือด SE เหนือไม่สังเกตมีผลต่อระดับ ( เอ็นโอเออีแอล ) ของμ
1000 กรัม / ลิตร นี่แนวตั้งโดยการคุ้มครองสิ่งแวดล้อม
.หน่วยงาน กว่า 10 ปี ที่ผ่านมา เพื่อป้องกันไม่ให้มนุษย์เซมึน
( poirier , 1994 ) อย่างไรก็ตาม การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่ารูปแบบอินทรีย์
ของ SE ที่พบในอาหารอาจจะมีพิษน้อยกว่าที่พบในการตั้งค่าอาชีพ
, อาหารเสริมหรือดื่มน้ำ ( Rayman
, 2012 ) จริงๆ ไม่มีหลักฐานของซีลีเนียมเป็นพิษที่พบใน
อเมซอนบราซิลเป็นปลาที่กินเลือด เซ ประชากรที่มีสถานะที่เหนือกว่า 1000
ครั้งμกรัม / ลิตร ( lemire et al . , 2006 ; lemire et al . , 2012 ) .
ในภาคเหนือ และยังสัมผัสกับประชากรสูง mehg สูง
เซการบริโภคอาจชดเชยบางส่วนโดย mehg ความเครียดออกซิเดชันและ / หรือ
ต้องรักษาที่ดีที่สุด เซเอนไซม์ระดับ จากนั้น มี
อาจจะน้อยลง " ส่วนเกิน " และเซเซน้อยหรือไม่มีพิษ ( Khan และวัง
2010 ; ข่านและวัง , 2009 ) แม้ว่านี้ยังคงได้รับการยืนยัน