Taiwan island is the product of an

Taiwan island is the product of an oblique collision between the
Luzon arc, the Philippine Sea Plate and the Eurasian continental
margin. The orogen yields an uplift rate which averages 5–7 mm/yr
(Li, 1976; Willett et al., 2003), but the integration of frequent typhoon
attacks, 4 per year on average, with earthquake activities results in an
average sediment discharge of 384 Mt per year to the ocean and a
rapid erosion rate of 3–7 mm/yr (Dadson et al., 2003). Dadson et al.
(2004) and Lin et al. (2008a) report that after the 1999 Chi-Chi
earthquake, the concentration of suspended sediment increased 2–4
fold in central Taiwan, the epicenter area of Chi-Chi earthquake. The
residual sediment in upstream channel or on hillslope was delivered

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกาะไต้หวันเป็นผลิตภัณฑ์ของการชน oblique ระหว่างการลูซอนอาร์ค จานทะเลฟิลิปปิน และคอนติเนนทัลนกกำไร Orogen ทำให้มีอัตรา uplift ซึ่งหาค่าเฉลี่ย 5 – 7 มิลลิเมตร/ปี(Li, 1976 Willett และ al., 2003), แต่รวมลมบ่อยโจมตี 4 ปี เฉลี่ยกับผลกิจกรรมแผ่นดินไหวในการเฉลี่ยการปล่อยตะกอนของ 384 ตันต่อปีกับทะเลและอัตราการกัดเซาะอย่างรวดเร็วของปี 3 – 7 มม. (Dadson et al., 2003) Dadson et al(2004) และ al. et หลิน (2008a) รายงานที่หลังจากปี 1999 Chi-Chiแผ่นดินไหว ความเข้มข้นของตะกอนระงับขึ้นราคา 2-4พับกลางไต้หวัน บริเวณจุดศูนย์กลางของแผ่นดินไหว Chi-Chi ที่ตะกอนส่วนที่เหลือ ในช่องขั้นต้นน้ำ หรือ hillslope ถูกส่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกาะไต้หวัน เป็นผลิตภัณฑ์ของการปะทะกันระหว่างโค้งเฉียง
เกาะลูซอน ฟิลิปปินส์ทะเลจานและขอบทวีป
เอเชีย . การเพิ่มอัตรา OROGEN Uplift ซึ่งค่าเฉลี่ย 5 – 7 มม. / ปี
( Li , 1976 ; วิลลิต et al . , 2003 ) แต่การโจมตีบ่อยไต้ฝุ่น
4 ต่อปีโดยเฉลี่ย มีกิจกรรมในแบบ
แผ่นดินไหวการไหลของตะกอนเฉลี่ย 384 ตันต่อปีสู่มหาสมุทรและ
อัตราการชะล้างพังทลายอย่างรวดเร็ว 3 – 7 มม. / ปี ( แด็ดเซิน et al . , 2003 ) แด็ดเซิน et al .
( 2004 ) และหลิน et al . ( 2008a ) รายงานว่า หลังจาก ปี 1999 จีจี้
แผ่นดินไหว ความเข้มข้นของตะกอนแขวนลอยเพิ่มขึ้น 2 – 4
พับในไต้หวันกลาง จุดศูนย์กลางของจีจี้พื้นที่แผ่นดินไหว
ตกค้างตะกอนในน้ำ หรือในช่อง hillslope ถูกส่ง