Total standing tree-based carbon st

Total standing tree-based carbon stocks (live and dead) were significantly less in prescribed fire than control treatments. However, the mean carbon difference (25 Mg ha−1) had a wide 95% confidence interval (2–48 Mg ha−1), indicating a high degree of uncertainty about the magnitude of prescribed fire effects in these native forests. Overall decreases were consistent with detection of both direct and indirect effects of prescribed fire treatments. Direct combustion effects on bark were minimal (c. 0.2–0.4 Mg ha−1), but were also indicated by significantly less carbon in dead large stems in fire than control treatments despite evidence of marginally increased mortality of individual large stems in the former. Indirect effects of repeated prescribed fires were also detected as significantly decreased mean annual diameter increment of individual large Eucalyptus obliqua over 27 years (particularly of stems 20–50 cm diameter). With respect to prescribed fire type, small live stem densities and associated carbon stocks were greater in autumn than spring, and in Low than High frequency treatments, and carbon stocks in large dead stems were greater in High than Low frequency treatments. This suggested that c. 10-yearly fires in autumn provided the most scope for maintaining future capacity to fix carbon. Nonetheless, decreases in total standing tree-based carbon stocks were not significantly different among prescribed fire treatments, suggesting tree-based carbon stocks were more influenced by prescribed fire per se than by fire season or frequency.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คาร์บอนที่ต้นไม้ยืนรวมหุ้น (สด และตาย) ได้น้อยมากในกำหนดไฟกว่ารักษาควบคุม อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างหมายถึงคาร์บอน (ha−1 25 Mg) มีความกว้าง 95% ช่วงความเชื่อมั่น (ha−1 Mg 2 – 48), ระบุระดับสูงของความไม่แน่นอนเกี่ยวกับขนาดของไฟกำหนดผลในป่าดั้งเดิมเหล่านี้ โดยรวม ลดลงไม่สอดคล้องกับการตรวจสอบผลกระทบทั้งทางตรง และทางอ้อมการรักษาไฟกำหนด ตรงเปลือกผลเผาไหม้มีน้อยที่สุด (ha−1 c. 0.2 – 0.4 Mg), แต่ยังได้ระบุคาร์บอนน้อยมากในลำต้นใหญ่ตายในไฟกว่ารักษาควบคุมแม้มีหลักฐานการตายที่ดีเพิ่มขึ้นแต่ละลำมีขนาดใหญ่ในอดีต ผลกระทบทางอ้อมของไฟกำหนดซ้ำยังตรวจพบเป็นลดลงอย่างมีนัยสำคัญหมายถึงปีเส้นผ่าศูนย์กลางเพิ่ม obliqua ยูคาลิปตัสขนาดใหญ่แต่ละ 27 ปี (โดยเฉพาะอย่างยิ่งของลำต้น 20-50 ซม.เส้นผ่าศูนย์กลาง) เกี่ยวกับไฟกำหนดชนิด เล็กสดแน่นก้านคาร์บอนร่วมหุ้นได้มากขึ้น ในฤดูใบไม้ร่วงกว่าสปริง และต่ำกว่าความถี่สูงรักษา และหุ้นคาร์บอนในลำใหญ่ตายได้มากกว่าในสูงกว่าความถี่ต่ำรักษา แนะนำว่า ไฟราว 10 ปีในฤดูใบไม้ร่วงให้ขอบเขตมากที่สุดสำหรับการรักษากำลังการผลิตในอนาคตเพื่อแก้ไขคาร์บอน กระนั้น ลดลงในหุ้นคาร์บอนที่ต้นไม้ยืนรวมไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างไฟกำหนดรักษา แนะนำหุ้นคาร์บอนที่ต้นไม้ถูกมากรับอิทธิพลจากไฟกำหนดต่อ se มากกว่าไฟฤดูกาลหรือความถี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยืนรวมต้นไม้ที่ใช้คาร์บอน (สดและตาย) อย่างมีนัยสำคัญน้อยลงในกองไฟที่กำหนดกว่าการรักษาควบคุม อย่างไรก็ตามความแตกต่างคาร์บอนเฉลี่ย (25 Mg HA-1) มีความกว้างช่วงความเชื่อมั่น 95% (2-48 Mg HA-1) แสดงให้เห็นระดับสูงของความไม่แน่นอนเกี่ยวกับความสำคัญของผลกระทบที่เกิดไฟไหม้ที่กำหนดในป่าพื้นเมืองเหล่านี้ ลดลงโดยรวมมีความสอดคล้องกับการตรวจสอบผลกระทบทั้งทางตรงและทางอ้อมของการรักษาไฟที่กำหนด ผลกระทบการเผาไหม้โดยตรงบนเปลือกไม้ได้น้อยที่สุด (ค. 0.2-0.4 มิลลิกรัมฮ่า-1) แต่ก็ยังระบุโดยคาร์บอนอย่างมีนัยสำคัญน้อยกว่าในลำต้นขนาดใหญ่ตายในกองไฟกว่าการรักษาควบคุมแม้จะมีหลักฐานของการตายที่เพิ่มขึ้นเล็กน้อยของลำต้นแต่ละขนาดใหญ่ในอดีต ผลกระทบทางอ้อมของการเกิดเพลิงไหม้ที่กำหนดซ้ำยังถูกตรวจพบว่าเป็นลดลงอย่างมีนัยสำคัญหมายถึงการเพิ่มขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประจำปีของยูคาลิปขนาดใหญ่แต่ละ obliqua กว่า 27 ปี (โดยเฉพาะอย่างยิ่งของลำต้น 20-50 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลาง) ด้วยความเคารพกับประเภทไฟที่กำหนดขนาดเล็กความหนาแน่นของต้นกำเนิดที่อยู่อาศัยและที่เกี่ยวข้องคาร์บอนได้มากขึ้นในฤดูใบไม้ร่วงกว่าฤดูใบไม้ผลิและต่ำกว่าการรักษาความถี่สูงและหุ้นคาร์บอนในลำต้นที่ตายแล้วมีขนาดใหญ่มากขึ้นในการรักษาที่สูงกว่าความถี่ต่ำ นี้แสดงให้เห็นว่าค ไฟไหม้ 10 เป็นประจำทุกปีในฤดูใบไม้ร่วงให้ขอบเขตมากที่สุดสำหรับการรักษาความสามารถในอนาคตในการแก้ไขปัญหาคาร์บอน อย่างไรก็ตามการลดลงของหุ้นยืนคาร์บอนตามต้นไม้รวมไม่แตกต่างกันในหมู่การรักษาไฟที่กำหนดไว้แสดงให้เห็นต้นไม้ที่ใช้คาร์บอนได้รับอิทธิพลมากขึ้นด้วยไฟที่กำหนดต่อกว่าตามฤดูกาลไฟไหม้หรือความถี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต้นไม้มีทั้งหมดจากคาร์บอน ( สด และตาย ) อย่างมีนัยสำคัญน้อยกว่าที่กำหนดไฟมากกว่าการรักษาควบคุม อย่างไรก็ตาม หมายถึงคาร์บอนความแตกต่าง ( 25 mg ฮา− 1 ) มีความเชื่อมั่นร้อยละ 95 ( 2 ) กว้าง 48 มก. ฮา− 1 ) ซึ่งมีความไม่แน่นอนสูง เกี่ยวกับ ขนาดของผลที่ไฟในป่าพื้นเมืองเหล่านี้ลดลงโดยรวมมีความสอดคล้องกับการทั้งทางตรงและทางอ้อมของการรักษาไฟที่กําหนดไว้ การเผาไหม้โดยตรงต่อเห่าได้น้อยที่สุด ( C . 0.2 - 0.4 มก. ฮา− 1 ) แต่ก็พบน้อยมาก คาร์บอนในต้นขนาดใหญ่ตายในไฟไหม้มากกว่าการรักษาควบคุมแม้จะมีหลักฐานเล็กน้อยที่เพิ่มขึ้น อัตราการตายของแต่ละต้นใหญ่ใน อดีตผลกระทบทางอ้อมของซ้ำกำหนดไฟยังตรวจพบโดยลดลงหมายถึงการประจำปีของแต่ละ obliqua ยูคาลิปตัสเส้นผ่าศูนย์กลางขนาดใหญ่กว่า 27 ปี ( โดยเฉพาะอย่างยิ่งของลำต้น 20 - 50 ซม. ) ด้วยการกำหนดชนิดไฟขนาดเล็ก อาศัยอยู่หนาแน่น ก้านที่เป็นคาร์บอนมากขึ้นในฤดูใบไม้ร่วงกว่าฤดูใบไม้ผลิและในที่ต่ำกว่าการรักษาความถี่สูงและปริมาณคาร์บอนสะสมในลำต้นตายขนาดใหญ่มีมากขึ้นในการรักษาที่สูงกว่าความถี่ต่ำ นี้แสดงให้เห็นว่าซี 10 ปีไฟในฤดูใบไม้ร่วงให้ขอบเขตที่สุดเพื่อรักษาศักยภาพในอนาคตที่จะแก้ไขคาร์บอน อย่างไรก็ตาม การลดลงของต้นไม้มีทั้งหมดตามคาร์บอนไม่แตกต่างกันไฟ กําหนดแนะนำต้นไม้ตามปริมาณคาร์บอนมากกว่าอิทธิพลกำหนดไฟต่อ SE มากกว่า โดยไฟฤดู หรือความถี่