Slocum and Everett (2014) point in

Slocum and Everett (2014) point in the same direction and present somewhat similar
findings. They illustrate that through the provision and distribution of funding, destination
governance approaches strongly affect the allocation of leadership in tourist destinations.
When public funding becomes constrained, DMOs face difficulties in pursuing an inclusive
and resource-based approach to destination management. In such situations, leadership
tends to move away from DMOs to big business players (as they observe, a change that
might come at the expense of small and medium-sized businesses). Moreover, such
changes in destination governance and leadership may be accompanied by an alteration in
destination management strategies, namely a switch from resource-based to
market-oriented approaches. A relevant question in this context is under what conditions
industry-based destination leadership may divert DMOs from their task of tapping situations
of market-failure and providing public goods in destinations (Jamal and Getz, 1995; Buhalis,
2000). Or in other words: does destination leadership necessarily need to reside with DMOs
in order to establish effective, efficient and sustainable destination development?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สโลคัมและ EVERETT (2014) ชี้ไปในทิศทางเดียวกันและปัจจุบันค่อนข้างคล้าย
ผลการวิจัย พวกเขาแสดงให้เห็นว่าผ่านการให้และการกระจายของการระดมทุนวิธีหัวข้อ
กำกับอย่างยิ่งส่งผลกระทบต่อการจัดสรรของการเป็นผู้นำในสถานที่ท่องเที่ยว.
เมื่อเงินทุนสาธารณะจะกลายเป็นข้อ จำกัด DMOs เผชิญความยากลำบากในการใฝ่หารวม
วิธีการและทรัพยากรที่ใช้ในการจัดการสถานที่ ในสถานการณ์เช่นนี้เป็นผู้นำ
มีแนวโน้มที่จะย้ายออกไปจากผู้เล่น DMOs ธุรกิจขนาดใหญ่ (ที่พวกเขาสังเกตการเปลี่ยนแปลงที่
อาจมาที่ค่าใช้จ่ายของธุรกิจขนาดเล็กและขนาดกลาง) ยิ่งไปกว่านั้นเช่น
การเปลี่ยนแปลงในการกำกับหัวข้อและความเป็นผู้นำอาจจะมาพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงในกลยุทธ์การจัดการ
หัวข้อ,คือเปลี่ยนจากทรัพยากรที่ใช้ในการ
วิธีการตลาดที่มุ่งเน้น คำถามที่เกี่ยวข้องในบริบทนี้อยู่ภายใต้เงื่อนไขว่า
อุตสาหกรรมที่ใช้ความเป็นผู้นำหัวข้ออาจเบี่ยงเบนความสนใจ DMOs จากงานของพวกเขาแตะ
สถานการณ์ของตลาดความล้มเหลวและการให้สินค้าสาธารณะในสถานที่ (jamal และ getz, 1995; Buhalis
2000) หรือคำอื่น ๆ :ไม่เป็นผู้นำสถานที่จำเป็นต้องอาศัยอยู่ด้วย DMOs
เพื่อสร้างที่มีประสิทธิภาพมีประสิทธิภาพและยั่งยืนการพัฒนาปลายทาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Slocum เอเวอเรสต์ (2014) ชี้ในทิศทางเดียวกัน และนำเสนอค่อนข้างคล้าย
ผลการวิจัย พวกเขาแสดงที่สำรองและกระจายเงินทุน ปลายทาง
แนวทางกำกับดูแลกิจการอย่างมีผลต่อการปันส่วนของความเป็นผู้นำในสถานที่ท่องเที่ยว
เมื่อกลายเป็นจำกัดเงินทุนของประชาชน DMOs เผชิญความยากลำบากในการใฝ่หาการรวม
และวิธีใช้ทรัพยากรการจัดการปลายทาง ในสถานการณ์เช่นนี้ นำ
มีแนวโน้มจะ ย้ายจาก DMOs ไปเล่นธุรกิจขนาดใหญ่ (เท่าที่สังเกต การเปลี่ยนแปลงที่
อาจมาค่าใช้จ่ายของธุรกิจขนาดเล็ก และ ขนาดกลาง) นอกจากนี้ เช่น
ในปลายทางกำกับดูแลกิจการและเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลงอาจจะมาพร้อมกับการดัดแปลงใน
ปลายทางการจัดการกลยุทธ์ คือสลับจากใช้ทรัพยากรการ
ตลาด คำถามที่เกี่ยวข้องในบริบทนี้อยู่ภายใต้เงื่อนไข
ตามอุตสาหกรรมปลายทางเป็นผู้นำอาจสำราญ DMOs จากงานของพวกเขาเคาะสถานการณ์
ความล้มเหลวของตลาดและให้บริการสินค้าสาธารณะในสถานที่ท่องเที่ยว (Jamal และเก็ตส์ 1995 Buhalis,
2000) หรือในคำอื่น ๆ: ไม่ปลายทางเป็นผู้นำจำเป็นต้องอาศัยอยู่กับ DMOs
เพื่อสร้างปลายทางที่มีประสิทธิภาพ มีประสิทธิภาพ และยั่งยืนพัฒนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

slocum และ Everett ( 2014 )ในทิศทางเดียวกันได้และการค้นพบคล้าย
ปัจจุบัน พวกเขาแสดงให้เห็นถึงที่ผ่านการกระจายและการจัดให้มีการระดมทุนหาแนวทางการกำกับดูแลกิจการปลายทาง
ซึ่งจะช่วยเป็นอย่างมากส่งผลกระทบต่อการจัดสรรความเป็นผู้นำในจุดหมายปลายทางเพื่อการท่องเที่ยว.
เมื่อเงินทุนสาธารณะจะกลายเป็นมี dmos ประสบปัญหาในแบบครบวงจรในการดำเนินธุรกิจที่
และทรัพยากรเพื่อการจัดการปลายทาง. ในบางสถานการณ์เช่นว่านั้นเป็นผู้นำ
มีแนวโน้มที่จะย้ายไปอยู่ห่างจาก dmos ไปยังเครื่องเล่นธุรกิจขนาดใหญ่(ที่สังเกตการเปลี่ยนที่
อาจจะมาในค่าใช้จ่ายของธุรกิจขนาดเล็กและขนาดกลาง - ขนาดใหญ่) ยิ่งไปกว่านั้นการเปลี่ยนแปลงดังกล่าว
ซึ่งจะช่วยในความเป็นผู้นำและการกำกับดูแลกิจการปลายทางอาจจะได้เดินทางไปพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงที่อยู่ในยุทธศาสตร์การบริหารจัดการ
ปลายทางนั่นก็คือเปลี่ยนจากทรัพยากรซึ่งใช้วิธีการ
ซึ่งจะช่วยให้ตลาดมากขึ้น คำถามที่เกี่ยวข้องในบริบทนี้อยู่ ภายใต้ สภาพ ความเป็นผู้นำทางอุตสาหกรรม
อาจโอนสาย( Divert ) dmos จากงานของพวกเขาในการเก็บ ภาษี จากสถานการณ์
ของตลาด - ความล้มเหลวและการให้บริการสาธารณะในสินค้าปลายทาง( jamal และ getz 1995 buhalis
2000 ) หรือในคำอื่นๆไม่จำเป็นต้องเป็นผู้นำปลายทางจำเป็นต้องอาศัยอยู่กับ dmos
ซึ่งจะช่วยในการสร้างการพัฒนาปลายทางอย่างมี ประสิทธิภาพ และยั่งยืนอย่างมี ประสิทธิภาพ