Data analysis revealed significantl

Data analysis revealed significantly lower performance on initial fitness assessment in the groups of children with
intellectual disability (both E and K groups) when compared with the typically developing children. Consequently, children
with ID made the greatest number of attempts to keep balance, performed shortest length of the jump and demonstrated
poorest endurance capacity during workout while keeping the workout intensity unchanged. No statistically significant
difference was observed between initial and final assessments within groups; however, calculated adjusted mean value
representing longitudinal monitoring of the effect of experimental factor (Myp) indicated best improvement in children
from the experimental group (E) involved in the exercise and planned physical activity program (p  0.05). Descriptive
indicators suggested that best final fitness assessment scores were observed in children without disability; however, best
improvement of physical ability resulting from the experimental exercise program was accomplished in the experimental
group (E).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิเคราะห์ข้อมูลเปิดเผยประสิทธิภาพต่ำการประเมินเริ่มต้นออกกำลังกายในกลุ่มของเด็กพิการทางปัญญา (กลุ่ม E และ K) เมื่อเปรียบเทียบกับเด็กจะพัฒนา ดังนั้น เด็กด้วยรหัสที่ทำจำนวนความพยายามที่จะรักษาความสมดุลมากที่สุด ดำเนินการระยะสั้นการกระโดด และสาธิตความสามารถความอดทนจนที่สุดในระหว่างออกกำลังกายในขณะที่รักษาความเข้มของการออกกำลังกายการเปลี่ยนแปลง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติไม่ความแตกต่างที่สังเกตระหว่างเริ่มต้น และสุดท้ายประเมินภายในกลุ่ม อย่างไรก็ตาม คำนวณค่าปรับปรุงหมายถึงแสดงการตรวจสอบระยะยาวของผลของการทดลองปัจจัย (Myp) ระบุการปรับปรุงที่ดีที่สุดในเด็กจากการทดลองกลุ่ม (E) เกี่ยวข้องกับการออกกำลังกายและกิจกรรมทางกายภาพแผนโปรแกรม (p 0.05) อธิบายแนะนำตัวบ่งชี้ว่า คะแนนการประเมินขั้นสุดท้ายออกกำลังกายดีที่สุดถูกสังเกตในเด็กไม่พิการ อย่างไรก็ตาม ดีที่สุดปรับปรุงความสามารถทางกายภาพที่เกิดจากโปรแกรมการออกกำลังกายทดลองได้สำเร็จในการทดลองกลุ่ม (E)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์ข้อมูลที่เปิดเผยผลการดำเนินงานที่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญกับการประเมินผลการออกกำลังกายครั้งแรกในกลุ่มของเด็กที่มี
ความพิการทางปัญญา (ทั้ง E และกลุ่ม K) เมื่อเทียบกับเด็กที่กำลังพัฒนาโดยทั่วไป ดังนั้นเด็ก
ที่มี ID ที่ทำจำนวนมากที่สุดของความพยายามที่จะรักษาความสมดุลดำเนินการระยะเวลาที่สั้นที่สุดของการกระโดดและแสดงให้เห็นถึง
ความอดทนความจุที่ยากจนที่สุดในระหว่างการออกกำลังกายขณะที่การรักษาความเข้มของการออกกำลังกายที่ไม่เปลี่ยนแปลง ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ
ที่แตกต่างกันก็สังเกตเห็นระหว่างการประเมินผลครั้งแรกและครั้งสุดท้ายภายในกลุ่ม แต่คำนวณการปรับค่าเฉลี่ย
ที่เป็นตัวแทนของการตรวจสอบความยาวของผลกระทบของปัจจัยการทดลอง (Myp) ชี้ให้เห็นการปรับปรุงที่ดีที่สุดในเด็ก
จากกลุ่มทดลอง (E) มีส่วนร่วมในการออกกำลังกายและการวางแผนโปรแกรมการออกกำลังกาย (P? 0.05) พรรณนา
ตัวชี้วัดที่แสดงให้เห็นว่าสิ่งที่ดีที่สุดคะแนนการประเมินการออกกำลังกายสุดท้ายพบในเด็กที่ไม่มีความพิการ แต่ที่ดีที่สุด
ของการปรับปรุงความสามารถทางกายภาพที่เกิดจากโปรแกรมการออกกำลังกายการทดลองประสบความสำเร็จในการทดลอง
กลุ่ม (E)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิเคราะห์ข้อมูลประสิทธิภาพลดลงในการประเมินเบื้องต้น ฟิตเนสในกลุ่มของเด็กที่มีความพิการทางสติปัญญา (
ทั้ง E และ K กลุ่ม ) เมื่อเทียบกับโดยทั่วไปการพัฒนาเด็ก จากนั้น เด็ก
กับทำบัตรจํานวนมากที่สุดของความพยายามที่จะรักษาความสมดุลอันสั้นความยาวของการกระโดด และแสดงให้เห็นถึง
ยากจนความทนทานความจุระหว่างการออกกำลังกายในขณะที่การรักษาการออกกำลังกายความเข้มไม่เปลี่ยนแปลง ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่าง
เริ่มต้นและสุดท้ายของการประเมินภายในกลุ่ม อย่างไรก็ตาม คำนวณค่าแทนการปรับหมายความว่า
ตามยาวของผลของปัจจัยทดลอง ( myp ) พบในเด็ก
แรกที่ดีที่สุดจากกลุ่มทดลอง ( E ) ที่เกี่ยวข้องในการออกกำลังกายและโปรแกรมการวางแผนกิจกรรมทางกาย ( P  0.05 ) ตัวชี้วัดเชิง
แนะนำว่าดีที่สุดสุดท้ายฟิตเนสประเมินคะแนนพบว่าในเด็กโดยไม่ต้องพิการ อย่างไรก็ตาม การปรับปรุงที่ดีที่สุด
วิชาความสามารถที่เกิดจากโปรแกรมการออกกำลังกายที่ประสบความสำเร็จในการทดลองกลุ่มทดลอง
( E )