Time and again, Chekhov used his st

Time and again, Chekhov used his stories to attack and pillory the strict vertical nature of Russian society during his time. Here he is revisiting that theme in Fat and Thin, where he uses the friendship of two old classmates to draw out the lesson, using a marked change in the conversation between old friends when one of them discloses his position in life to the other.
Two friends -- one a fat man and the other a thin man -- met at the Nikolaevsky station. The fat man had just dined in the station and his greasy lips shone like ripe cherries. He smelt of sherry and fleur d'orange. The thin man had just slipped out of the train and was laden with portmanteaus, bundles, and bandboxes. He smelt of ham and coffee grounds. A thin woman with a long chin, his wife, and a tall schoolboy with one eye screwed up came into view behind his back.

"Porfiry," cried the fat man on seeing the thin man. "Is it you? My dear fellow! How many summers, how many winters!"

"Holy saints!" cried the thin man in amazement. "Misha! The friend of my childhood! Where have you dropped from?"

The friends kissed each other three times, and gazed at each other with eyes full of tears. Both were agreeably astounded.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซ้ำ ของ Chekhov ใช้เรื่องราวของเขาในการโจมตี และ pillory ธรรมชาติแนวตั้งเข้มงวดของสังคมรัสเซียในช่วงเวลา ที่นี่เขามี revisiting ที่นี่ไขมันและทิน ที่เขาใช้ในมิตรภาพของเพื่อนเก่าสองเพื่อดึงบทเรียน ใช้การเปลี่ยนแปลงที่ทำเครื่องหมายในการสนทนาระหว่างเพื่อนเก่าเมื่อหนึ่งในพวกเขาเปิดเผยตำแหน่งของเขาในชีวิตอีกเพื่อนสองคน -หนึ่งชายอ้วนและอื่น ๆ บางคน - พบกันที่สถานี Nikolaevsky คนอ้วนมีเพียงพนักงานในสถานีรถไฟและริมฝีปากของเขาเลี่ยนส่องเช่นเชอร์รี่สุก เขาหลอมของออเรนจ์เชอร์รี่และเฟลอ บางคนที่เพียงแค่มีเล็ดรอดออกจากรถไฟ และเป็นภาระกับ portmanteaus รวมกลุ่ม และ bandboxes เขาหลอมของแฮมและกาแฟ ผู้หญิงบางกับคางยาว ภรรยา และ schoolboy สูง ด้วยตาเมาค่าเข้ามาดูเบื้องหลังของเขา"Porfiry ร้องอ้วนบนเห็นคนบาง "มันเป็นคุณ เพื่อนรักของฉัน กี่ฤดู ในฤดูหนาวมาก""นักบุญศักดิ์สิทธิ์" ร้องไห้คนบางในความประหลาดใจ "Misha เพื่อนวัยเด็กของฉัน ที่คุณตกจาก"เพื่อนจูบแต่ละอื่น ๆ ครั้งที่สาม และจ้องกันตาเต็มไป ด้วยน้ำตา ทั้งทัศนียภาพได้ประหลาดใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวลาและอีกครั้ง Chekhov ใช้เรื่องของการโจมตีและประจานลักษณะแนวตั้งที่เข้มงวดของสังคมรัสเซียในช่วงเวลาของเขา เขาอยู่ที่นี่ revisiting ธีมว่าในไขมันและบางที่เขาใช้มิตรภาพของทั้งสองเพื่อนร่วมชั้นเก่าที่จะวาดออกบทเรียนโดยใช้การเปลี่ยนแปลงการทำเครื่องหมายในการสนทนาระหว่างเพื่อนเก่าเมื่อหนึ่งของพวกเขาเปิดเผยตำแหน่งของเขาในชีวิตไปที่อื่น ๆ .
สอง เพื่อน - เป็นหนึ่งในคนอ้วนและอื่น ๆ บางคน - พบกันที่สถานี Nikolaevsky คนอ้วนได้กินอาหารเพียงในสถานีและริมฝีปากเลี่ยนของเขาส่องเช่นเชอร์รี่สุก เขาได้กลิ่นของเชอร์รี่และเฟลอร์ศิลปวัตถุสีส้ม ในขณะที่คนบางเพิ่งหลุดออกจากรถไฟและเป็นภาระกับ portmanteaus, การรวมกลุ่มและ bandboxes เขาหลอมเหลวของแฮมและกากกาแฟ ผู้หญิงบางที่มีคางยาวภรรยาของเขาและเด็กนักเรียนสูงด้วยตาข้างเดียวเมาขึ้นมาในมุมมองด้านหลังของเขา. "Porfiry" ร้องชายไขมันบนเห็นชายร่างผอม "มันเป็นคุณหรือเพื่อนรักของฉัน! กี่ฤดูร้อนกี่หนาว!" "เซนต์สบริสุทธิ์!" ร้องไห้บางคนด้วยความประหลาดใจ "Misha! เพื่อนในวัยเด็กของฉัน! ที่มีคุณลดลงจาก?" เพื่อนจูบกันและกันสามครั้งและจ้องมองกันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยน้ำตา ทั้งสองต่างก็ประหลาดใจอันหนึ่งอันเดียวกัน