Intermittent smokers (ITS) – who sm

Intermittent smokers (ITS) – who smoke less than daily – comprise an increasing proportion of adult smokers. Their smoking patterns challenge theoretical models of smoking motivation, which emphasize regular and frequent smoking to maintain nicotine levels and avoid withdrawal, but yet have gone largely unexamined. We characterized smoking patterns among 212 ITS (smoking 4–27 days per month) compared to 194 daily smokers (DS; smoking 5–30 cigarettes daily) who monitored situational antecedents of smoking using ecological momentary assessment. Subjects recorded each cigarette on an electronic diary, and situational variables were assessed in a random subset (n = 21,539 smoking episodes); parallel assessments were obtained by beeping subjects at random when they were not smoking (n = 26,930 non-smoking occasions). Compared to DS, ITS' smoking was more strongly associated with being away from home, being in a bar, drinking alcohol, socializing, being with friends and acquaintances, and when others were smoking. Mood had only modest effects in either group. DS' and ITS' smoking were substantially and equally suppressed by smoking restrictions, although ITS more often cited self-imposed restrictions. ITS' smoking was consistently more associated with environmental cues and contexts, especially those associated with positive or “indulgent” smoking situations. Stimulus control may be an important influence in maintaining smoking and making quitting difficult among ITS.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สัดส่วนไม่ต่อเนื่องผู้สูบบุหรี่ (ของ) –ที่ควันน้อย กว่าทุกวันมีการเพิ่ม ของผู้สูบบุหรี่ในผู้ใหญ่ รูปแบบของบุหรี่ท้าทายแบบจำลองทฤษฎีแรงจูงใจในการสูบบุหรี่ ซึ่งสูบบุหรี่ บ่อยการรักษาระดับนิโคติน และหลีกเลี่ยงการถอน แต่ยัง ได้ไปส่วนใหญ่ unexamined เราลักษณะรูปแบบการสูบบุหรี่ระหว่าง 212 ของ (สูบบุหรี่ 4-27 วันต่อเดือน) เทียบกับ 194 วันผู้สูบบุหรี่ (DS สูบบุหรี่บุหรี่ 5-30 วัน) ที่ตรวจสอบ antecedents ในสถานการณ์การสูบบุหรี่ที่ใช้อับประเมินระบบนิเวศ เรื่องบันทึกแต่ละบุหรี่ในไดอารี่การอิเล็กทรอนิกส์ และตัวแปรการเมืองไทยถูกประเมินในย่อยสุ่ม (n =ตอนสูบบุหรี่ 21,539); ประเมินผลแบบขนานได้รับมา โดยวิชา beeping สุ่มเมื่อพวกเขาไม่ได้สูบบุหรี่ (n = 26,930 บุหรี่ครั้ง) เทียบกับ DS บุหรี่ของได้ขอเพิ่มเติมเกี่ยวกับที่พัก ในแถบ เหล้า สวย ๆ เพื่อนและคนรู้จัก และ เมื่อผู้อื่นไม่สูบบุหรี่ อารมณ์มีเพียงผลกระทบที่เจียมเนื้อเจียมตัวในกลุ่มใด ของ DS และของผู้สูบบุหรี่ได้มาก และเท่า ๆ กันไว้ก่อน ด้วยข้อจำกัดของการสูบบุหรี่ แม้มันขึ้นมักจะอ้างข้อจำกัดของตนเองตาม ของผู้สูบบุหรี่ได้อย่างต่อเนื่องมากขึ้นสัมพันธ์กับสัญลักษณ์สิ่งแวดล้อมและบริบท โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่เกี่ยวข้องกับสถานการณ์การสูบบุหรี่บวก หรือ "ซู" ควบคุมกระตุ้นอาจมีอิทธิพลสำคัญในการรักษาการสูบบุหรี่ และการเลิกใช้งานยากในหมู่ของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้สูบบุหรี่เป็นระยะ ๆ (ITS) - ที่สูบบุหรี่น้อยกว่าทุกวัน - ประกอบด้วยสัดส่วนที่เพิ่มขึ้นของผู้สูบบุหรี่ที่เป็นผู้ใหญ่ รูปแบบการสูบบุหรี่ของพวกเขาท้าทายแบบจำลองทางทฤษฎีของแรงจูงใจการสูบบุหรี่ซึ่งเน้นการสูบบุหรี่เป็นประจำและบ่อยครั้งเพื่อรักษาระดับนิโคตินและหลีกเลี่ยงการถอนตัว แต่ยังไม่ได้ไป unexamined ส่วนใหญ่ เรามีลักษณะรูปแบบการสูบบุหรี่ในหมู่ 212 ITS (สูบบุหรี่ 4-27 วันต่อเดือน) เมื่อเทียบกับ 194 ผู้สูบบุหรี่ทุกวัน (DS; บุหรี่สูบบุหรี่ 5-30 วัน) การตรวจสอบบุคคลที่สถานการณ์ของการสูบบุหรี่โดยใช้การประเมินระบบนิเวศชั่วขณะ วิชาที่บันทึกบุหรี่แต่ละไดอารี่อิเล็กทรอนิกส์และตัวแปรมีการประเมินสถานการณ์ในเซตสุ่ม (n = 21,539 ตอนการสูบบุหรี่); การประเมินผลแบบขนานได้จาก beeping วิชาที่สุ่มเมื่อพวกเขาไม่ได้สูบบุหรี่ (n = 26,930 โอกาสไม่สูบบุหรี่) เมื่อเทียบกับดีเอส 'การสูบบุหรี่อยเป็นคนที่เกี่ยวข้องมากขึ้นอย่างมากกับการออกจากบ้านที่อยู่ในบาร์ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์, สังคม, การได้อยู่กับเพื่อนและคนรู้จักและเมื่อคนอื่น ๆ การสูบบุหรี่ อารมณ์มีผลเจียมเนื้อเจียมตัวเดียวในทั้งสองกลุ่ม DS และ ITS 'การสูบบุหรี่อย่างมีนัยสำคัญและถูกปราบปรามอย่างเท่าเทียมกันโดยข้อ จำกัด ของการสูบบุหรี่แม้ว่าอยมากขึ้นมักจะอ้างข้อ จำกัด ของตัวเองเรียกเก็บ 'การสูบบุหรี่ของมันคืออย่างต่อเนื่องที่เกี่ยวข้องมากขึ้นด้วยการชี้นำสิ่งแวดล้อมและบริบทโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่เกี่ยวข้องกับบวกหรือ "ตามใจ" สถานการณ์การสูบบุหรี่ กระตุ้นการควบคุมอาจจะมีอิทธิพลสำคัญในการรักษาและทำให้การสูบบุหรี่เลิกยากในหมู่ย่อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่สูบบุหรี่ ( ของมัน ) –ที่สูบบุหรี่น้อยกว่า–ทุกวัน ประกอบด้วยสัดส่วนที่เพิ่มขึ้นของกลุ่มผู้ใหญ่ รูปแบบการสูบบุหรี่ของพวกเขาท้าทายแบบจำลองของแรงจูงใจที่สูบบุหรี่ ซึ่งเน้นปกติและสูบบุหรี่บ่อย ๆเพื่อรักษาระดับนิโคติน และหลีกเลี่ยงการถอนเงิน แต่ต้องไป unexamined .เราลักษณะรูปแบบของการสูบบุหรี่ของ 212 ( สูบบุหรี่ 4 – 27 วันต่อเดือน ) เทียบกับคุณทุกวัน สูบบุหรี่ ( ดีเอส การสูบบุหรี่ 5 – 30 บุหรี่ทุกวัน ) ที่ติดตามสถานการณ์บรรพบุรุษของการสูบบุหรี่โดยใช้การประเมินชั่วขณะในระบบนิเวศ วิชาที่บันทึกในไดอารี่แต่ละบุหรี่อิเล็กทรอนิกส์และตัวแปรสถานการณ์ประเมินในส่วนย่อย สุ่ม ( N   =   21539 สูบบุหรี่เอพ )การประเมินแบบขนานได้ โดยกลุ่มตัวอย่างที่สุ่มเสียงเมื่อพวกเขาไม่ได้สูบบุหรี่ ( N   =   26930 ปลอดครั้ง ) เทียบกับ DS ของ ' สูบบุหรี่มากขึ้นอย่างที่เกี่ยวข้องกับการจากบ้านไปอยู่ในบาร์เหล้า สังสรรค์ กับเพื่อนและคนรู้จัก และเมื่อคนอื่นกำลังสูบบุหรี่ อารมณ์ได้ผลเพียงเจียมเนื้อเจียมตัวในทั้งสองกลุ่มDS ' และ ' สูบบุหรี่อย่างเต็มที่และเท่าเทียมกัน ปราบโดยการสูบบุหรี่จำกัด ถึงแม้ว่ามันมักจะอ้างตนเองกําหนดจํากัด ' สูบบุหรี่อย่างต่อเนื่องที่เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อมและบริบทคิว โดยเฉพาะผู้ที่เกี่ยวข้องกับบวก หรือ " สถานการณ์การสูบบุหรี่ผ่อนผัน "การควบคุมสิ่งเร้า อาจเป็นอิทธิพลสำคัญในการรักษาและการเลิกสูบบุหรี่ยากในหมู่ของ